Frjáls verslun - 01.03.1971, Side 31

FRJÁLS VERZLUN NR. 3 1971
GREINAR OG VIÐTÖL
29
haft meira en einn tilgang með
stjórnmálabrölti sínu um dag-
ana. Það breytir litlu þótt við
hlið hans standi fólk, sem ef-
laust má ekki vamm sitt vita
og hafi sýnt trúmennsku í
starfi. Fæst af því, sem þeg-
ar hefur sézt virðist hafa þá
hæfileika, sem nauðsynlegir
eru, til að valda straumhvörf-
um. Auk þess eru Samtök
frjálslyndra furðanlega mál-
efnasnauð -—- ekki sízt þegar
haft er í huga að þetta er eini
flokkurinn sem stofnaður hef-
ur verið til að hagnast á óá-
nægjunni í gömlu flokkunum.
Ungt fólk virðist enn sem
komið er ekki hafa uppfyllt
þær vonir, sem um skeið virt-
ist mega binda við stjórnmála-
starfsemi þess. Flestar hug-
myndir unga fólksins eru enn
í mótun, þrátt fyrir nokkurra
ára gerjunartíma. Má vera að
það muni síðar verða talin
harðasti dómarinn yfir mennta-
og uppeldiskerfi Islendinga um
miðja 20. öld, hversu ungu
fólki er ósýnt um að vinna tii-
finningar sínar í hugmyndir og
tileinka sér það sem nýtilegt
er í erlendum straumum. Þó
er augljóst að eklki skortir ein-
urð og sanngirni og vilja til að
láta réttan málstað sigra.
Án efa hefur flok'ksræði, ein-
hæfni pólitískrar umræðu og
skortur á almennri þekkingu
á þjóðfélagsmálum valdið
nokkru um það hversu hugsun
ungs fólks er ennþó bæld á
sama tíma og hjartað berst.
Við verðum samt að binda
vonir okkar við þá kynslóð,
sem nú er að vaxa úr grasi, og
Gylfi Þ. Gíslason:
Alþýðuflokkur.
um það bil að leggja út í lífs-
starfið. Við getum naumast
vænzt mikils meira af þeirri
kynsióð, sem nu er að láta af
störíum í þjóðlífinu. Hún hefur
margt gert vel, en hún hefur
einnig gert slík mistök, að hún
verður naumast talin hafa
valdið straumhvörtum þrátt
fyrir allar umbreytingarnar í
þjóðlííinu á síðustu áratugum.
Gallinn við kynslóð hinna
miðaldra er nefniiega sá, að
hún hefur aldrei heilt skref
stigið. Vandamálin, sem hún
fékk í hendur, eru að mestu
leyti óleyst. Ennþá er íslend-
ingum jafnljóst og áður hvar
þeir standa í alþjóðlegu tilliti.
Iðnaðurinn er á frumstigi.
Menntun er áratugum á eftir
tímanum. Rógur og illmælgi
veður uppi í skammdeginu sem
uppbót á vonbrigðin, sem flest-
ir telja sig hafa orðið fyrir í
niðursallandi, smámunalegu
kapphlaupi um afrakstur þjóð-
arbúsins. Og þannig mætti
lengi telja.
Við fáum að loknum kom-
andi kosningum ríkisstjórn:
Einhverja ríkisstjórn. Það má
einu gilda hvernig hún verður
mynduð. Hún mun í litlu
breyta frá því sem nú er ríkj-
andi í þjóðlífi okkar. Uppstokk-
un í líkingu við viðreisnarráð-
stafanir eru óhugsandi. Pólitísk
og efnahagsleg skilyrði eru
ekki lengur fyrir hendi. Próf.
Ólafur Björnsson spurði í fyrr-
nefndri þingræðu sinni: „Hvað
tekur við að loknum kosning-
um? Á að halda verðstöðvun-
inni áfram...? Eða á að reka
ríkissjóð með stórfelldum halla
Ragnar Arnalds:
Alþýðubandalag.
á tímabilinu og láta hann taka
lán í beðxabariKanum. . . ? „Pró-
fessorinn bendir á að kjara-
samningar verði lausir á hausti
komanaa. Hann haiði áður sagt
að heiðbundnu úrræðin i eana-
hagsmáxum væru buin að
ganga ser til huðar. IMu þyríti
að ná viðtæku samkomuiagi við
launþegasamtöKin.
Það er vissuiega rétt að pen-
ingalegar og íjarmáialegar að-
gerðir duga ekki einar út af
íyrir sig gegn verðoóigu, eins
og löngum hafði verið áiitið.
Ailar teKjur hata haidið áfram
að hækka þrátt fyrir ráðstaían-
ir sem áttu beiniínis að draga
úr tekjuhækkunum, samkvæmt
áður viðurkenndum formúium.
Það var í upphafi viðreisnar
höfuðmarkmið að bæta kjör
hinna lægstiaunuðu án þess að
taka nokkuð af öðrum tekju-
hópum. Þetta átti að vera unnt
með þeim hagvexti, sem þá
var talinn fyrirsjáanlegur.
Aði'ar launastéttir sættu sig
ekki við þessa þróun og börð-
ust fyrir óbreyttri eða vaxandi
hlutdeild sinni , afrakstri þjóð-
arbúsins. Það eina sem rikis-
valdið gat gert var að grípa
til gamalkunnra úrræða. Þau
dugðu þó ekki til að halda
verðbólgunni í skefjum. Reynt
var með öllum ráðum að ná
samkomulagi við launþega-
hreyfinguna sem fyrirfram
mátti sjá að ekki var fram-
kvæmanlegt til lengdar. Ný
tekjustefna í þjóðfélaginu er
óhugsandi nema launþega-
hreyfingin breyti um vinnu-
brögð ellegar að Alþingi láti
skerast í odda við þann hluti
Hannibal Valdimarsson:
Frjálslyndir og vinstri.