Frjáls verslun - 01.08.1972, Síða 78

Frá ritstjórn
Skákeinvígi — Landhelgismál
Öilum var Ijóst, að undirbúningur og
framkvæmd heimsmeistaraeinvígisins í
skák hér á Islandi myndi verða geysiþýö-
ingarmikið kynningaratriði fyrir land og
þjóð á erlendum vettvangi. 1 ötlum helztu
fjölmiðlum Evrópu og Bandaríkjanna má
reglulega sjá og heyra fréttir frá Reykja-
vík um þessar mundir, og vissuilega hafa
duttlungar Roherts Fischers og óvissan um
framgang mála líka haft sitt að segja til að
beina athygli manna um heim allan að
því, sem hér er að gerast þessar vikurnar.
Jafnframt því að senda fréttir af skák-
einviginu hafa margir hinna erlendu
fréttamanna fja'Mað um önnur má'lefni líð-
andi stundar á tslandi og þá fyrst og
fremst um tandhelgismálið. Engum getur
dullizt hversu gagnlegt það er fyrir kynn-
ingu á málstað okkar, að hafa fengið tæki-
færi til að hálda lieimsmeistaraeinvígið
hér í sumar. Landhelgismálið hefur lika
átt sinn þátt í þvi, að svo rík áherzla var
lögð á að einvígið yrði haldið hérlendis.
Það er greini'legt, að utanríkisráðherra
og samstarfsmenn hans i ráðuneytinu hafa
'lagt sig fram um að nota flest tækifæri til
að túlka sjónarmið Isiendinga i landhelgis-
máiinu fyrir erlendum fréttamönnum, sem
í mörgum tilvikum virðast hafa verið já-
kvæðir í afslöðu sinni til sjónarmiða okk-
ar. Er það ekki svo ilitiis virði í mótun
])ess álmenningsálits erlendis, sem við
hljótum fyrst og fremst að treysta á.
Er þess að vænta, að utanríkisráðherra
og emhættismenn hans, sem í þessu máli
hafa rifið sig upp úr JognmoMunni, er til
skamms tíma hefur svifið yfir vötnunum í
hinu liáa ráðuneyti, haldi áfram á þessari
hraut, og komi kynningarstarfi ráðuneytis-
ins og einstakra sendiráða i það horf sem
viðunandi getur taiizt fyrir islenzka hags-
muni.
Þjónustumiðstöð Suðurnesja
I þessu blaði hirtist viðtal við Tómas
Þorvaldsson, landskunnan athafnamann í
Grindavík. Yíkur hann þar að hugmynd,
sem hann hefur áður sett fram um mennt-
unar- og þjónustumiðstöð Suðurnesja.
Breytingar liafa orðið gífurlegar á sam-
göngum millli hyggðarlaga á Suðurnesjum,
þannig að nú tekur 15 mínútur að aka leið,
sem menn urðu að fara fótgangandi á 5
klukkustundum fyrir tæpum mannsaldri.
Öll samskipti fólks í útgerðarbæjunum þar
syðra eru miklu meiri og nánari en nokkru
sinni. Það er því ekki nema eðlilegt og
sjálfsagt, að kannað verði, hvernig þess-
ir staðir geti sameinazt um ýmsa þjónustu,
sem þeim öllum er nauðsynleg, en erfitt
getur reynzt að koma á fyrir hvert byggð-
arlag um sig.
Það er til dæmis ekkert spaug fyrir
foreidra af Suðurnesjum að þurfa að senda
börn sín í menntaskóla eða sérskóla ýmsa
tiil Reykjavíkur, austur fyrir fjall eða norð-
ur i land og kosta þau til vetrardva'Iar á
þessum stöðum.
Um læknisþjónustu, löggæzlu og eld-
varnir gegnir sama máli. AÍIar ytri aðstæð-
ur eru orðnar slíkar á Suðurnesjum, að
stofnanir Iiins opinhera væri vel hægt
að reka á sameiginlegum grundvelli með
þátttöku állra viðkomandi sveitarfélaga.
Væri ánægjulegt að sjá þá Suðurnesja-
menn koma i framkvæmd hugmynd á
horð við þá, sem Tómas Þorvaldsson hefur
sett fram, og að þeir sýndu þar með, að á
íslandi sé hægt að koma á virku samstarfi
af þessu tagi en hrepparígur, sem oft hef-
ur gert mörgu framfaramálinu hið mesta
ógagn á landi hér, verði látinn lönd og
lléið.
66
FV 8 1972