Frjáls verslun - 01.09.1974, Blaðsíða 59

Þóröur Vigfússon, framkv. stf. Þormóðs ramma h.f.
Burðarás um eflingu útgerðar
og fiskvinnslu
Það sem einkum hefur gefið mönnum trú á vöxt og viðgang
Siglufjarðar á ný, er útgerðarfyrirtækið Þormóður rammi hf.
Það var stofnað 12. júní 1970 af Síldarverksmiðjum ríkisins og
Siglufjarðarkaupstað. Framkvæmdastjóri fyrirtækisins er 29 ára
gamall hagverkfræðingur, Þórður Vigfússon, og F.V. spyr hann
um uppbyggingu fyrirtækisins í framhaldi af því, sem að ofan
er ritað.
— Hlutafé við stofnun Þor-
móðs ramma var 7 milljónir.
kr. og var það stofnað í kring-
um byggingu eins skuttogara,
sem síðan var samið um
smíði á í Stálvík. Árið 1971
skipaði ríkisstjórnin nefnd til
að kanna ástand og horfur,
eins og það er kallað, og á
grundvelli tillagna nefndarinn-
ar var samþykkt þann 18. nóv.
1971 yfirlýsing þess efnis, að
Þormóður rammi yrði burðar-
ás um eflingu útgerðar og
fiskvinnslu á Siglufirði og að
hlutaféð yrði aukið í 40 millj.
króna. Ríkið skyldi eiga 70%
hlutafjár, kaupstaðurinn 20%
og einstaklingar og félög á
staðnum 10%. Síðla árs 1973
var hlutaféð aukið í 100
miilj. með sömu hlutföllum.
Ákveðið var að keypt
skyldu og rekin 2-3 togskip,
rekstur frystihúss SR á staðn-
um yfirtekinn og að reist
skyldi nýtt fiskiðjuver. Þetta
eru fjárfestingar upp á 600
milljónir á núgildandi verð-
lagi. Nú gerir félagið út 2
skuttogara, Stálvík og Siglu-
vík, og einn 100 tonna bát.
Fyrirtækið á og rekur frysti-
hús ásamt saltfiskverkunar-
stöð og skreiðarframleiðslu.
Verið er að byggja nýtt frysti-
hús, sem verður komið í gagn-
ið í byriun árs 1976, ef hægt
er að fjármagna fyrirtækið á
skynsamlegan hátt, þ. e. á ann-
an máta en nú er gert ráð fyr-
ir, sem er alejörlega ótækur.
F.V.: — Hvað eru margir
á launaskrá hjá fyrirtækinu?
— Rétt innan við 200
manns auk þess sem fyrirtæk-
ið þarf á alls kyns utanaðkom-
andi þjónustu að halda. Það

Þórður Vigfússon,
hjá Þormóði ramma.
er langstærsti vinnuveitand-
inn á staðnum og ef að líkum
lætur starfar um eða yfir
fjórðungur alls vinnandi fólks
við það á einn eða annan hátt.
F.V.: — Hvernig hefur
reksturinn gengið?
— Það er engin lýgi, að fyr-
irtækið hefur verið og er rek-
ið með tapi, einkum vegna
gífurlegra kostnaðarhækkana
undanfarin ár og verðfalls á
afurðum. Hluti rekstrartapsins
er bókhaldslegur þ. e. afskrift-
ir og því um líkt, en sá hlut-
inn, sem raunverulegur er, er
út af fyrir sig nægur til að
fyrirtækið er í gífurlegum
rekstrarörðugleikum. Stafar
það meðal annars af því að
það er ungt og á enga vara-
sjóði, en stendur auk þess í
stórframkvæmdum. Ennfremur
hefur annað skipið orðið fyrir
óhöppum en hitt þarf mikilla
endurbóta við.
F.V.: — Er ekki hagstæðast
að reka saman útgerð og fisk-
verkun eins og þetta fyrir-
tæki gerir?
— Ég tel að þessir liðir eigi
tvímælalaust að fara saman.
Með því að reka báða þættina
undir sama hatti er hægt að
jafna út tap og gróða. Nú hef-
ur hins vegar verið tap á báð-
um liðunum. Gengisfellingin
síðasta hjálpaði að vísu til, því
þá hækkaði afurðaverðið, en
kostnaðurinn hækkaði jafn-
framt svo gera verður hliðar-
ráðstafanir, líklega með ein-
hverskonar niðurgreiðslum úr
ríkissjóði á helstu kostnaðar-
liðunum s. s. olíu, rafmagni,
veiðarfærum og útflutnings-
gjöldum, svo eitthvað sé nefnt.
Það er hins vegar staðreynd,
að í okkar hagkerfi er það
neytandinn eða launþeginn,
sem síðast ber tapið.
Það er einkum rekstrarfjár-
skortur sem háir rekstri fyrir-
tækja hér á landi og að mínu
áliti hefur bankapólitíkin ver-
ið röng, — of mikið hefur ver-
ið lánað til beinnar neyzlu s.
s. bílakaupa og siglinga. Lána-
kerfið til fyrirtækja virðist
einna helzt við það miðað, að
lána svo lítið að það verði ekki
að neinu, í stað þess að lána
nægjanlega mikið til þess að
verðmætasköpun geti hafizt
strax.
F.V.: — Ertu bjartsýnn á
framtíð fyrirtækisins og Siglu-
fjarðar?
— Já, mjög svo. Við eigum
við tímabundna erfiðleika að
stríða, en það er ástæðulaust
að láta þá draga úr sér allan
kjark og mátt.
FV 9 1974
59