Frjáls verslun - 01.09.1974, Síða 82

Il
fl
Frá
iriistjórn
Stétt með stétt
Ýmsar blikur eru nú á lofti á vinnu-
markaðinum og tilkynningar í fjölmiðlum
um uppsagnir verkalýðsfélaga á kjara-
samningum sínum hafa óneitanlega vald-
ið ugg og vonleysi meðal þjóðarinnar í
stað þess að hún sýndi samstöðu og áræði
til að glíma við stórkostleg vandamál efna-
hagslífsins. Engum blöðum er um þaö að
fletta, að togstreita milli atvinnustétta á
þessum alvarlegu tímum myndi hafa hin-
ar geigvænlegustu afleiðingar fyrir þjóðina
alla. Þá kæmi líka greinilega í ljós, sem
mörgum virðist sjást furðu oft yfir, að ís-
lendingar eru allir á sama báti.
„Hvað er framundan, verða verkföll?"
spyr fólk.
Er nema von að þessar spurningar gerist
ásæknar og að borgararnir ígrundi í leið-
inni, hversu þeir sjálfir séu megnugir og
hve miklu máli þeirra einstaklingsbundna
afstaöa skipti í þessu sambandi.
Blaðinu þykir við hæfi, að vitna hér í
orð Ottós Michelsen, eins af forvígismönn-
um íslenzkra kaupsýslumanna, sem fram
komu í erindi hans á frídegi verzlunar-
manna í ágúst sl. Þá sagði Ottó Michelsen
m. a.:
„Þegar söguritarar skrá viðburði þessa
árs, mun koma í ljós að árið hefur verið
mjög viöburðaríkt. Einn af merkisatburð-
um þess voru hinir langvarandi kjara-
samningar, sem undirritaðir voru á Hótel
Loftleiðum í febrúar. Þeim samningum
lyktaði, eins og svo oft áöur, með því aö
örþreyttir samningamenn, eftir langar
vökunætur, undirrituðu örlagavaldandi
samninga, sem þjóöin er ekki búin að
bíta úr nálinni með.
Það er mér með öllu óskiljanlegt að
svona vinnubrögð skuli viðhöfð æ ofan í
æ, þar sem líka þjóðfélagið rekur stórar og
miklar stofnanir, með færustu sérfræðing-
um, sem hafa allar tölur handbærar um
hversu mikið kýrin mjólkar. Við brosum að
hinum heilögu kúm Indlands, en komum
ekki auga á hinar heilögu kýr í okkar
þjóðfélagi, sem er verkfallsrétturinn og
leyfi ég mér nú að hreyfa málefni, sem
skiptir okkur svo gífurlega miklu að ekki
sé misnotað — en það er verkfallsréttur-
inn. Grikkland varð herforingjastjórn að
bráö, aöalorsakavaldurinn voru verkföll og
óeirðir. ftalía er á barmi gjaldþrots vegna
sífelldra verkfalla. England á í gífurleg-
um efnahagsöröugleikum — aðallega
vegna verkfalla, og hjá okkur hafa verk-
föll verið mjög tíð, oft án þess að aðrar
leiðir hafi verið reyndar til hlítar. Verk-
fallsrétturinn er fjöregg og ber að virða
hann og nota sem slíkan.
í Austantjaldslöndunum er enginn verk-
fallsréttur, né heldur í einræðisríkjum
'vestantjalds og er þetta ekki til 'fyri|r-
myndar.
Setja þyrfti löggjöf um að ekki megi
boða til verkfalls, né verkbanns, fyrr en t.
d. mikill meirihluti atkvæðabærra félags-
manna hafa samþykkt það við leynilega
atkvæðagreiðslu.
Það hvarflaði að mér þegar ég á þessu
sumri gekk að kosningaborðinu til að
greiða mitt atkvæði, hvers vegna ég væri
aö því. Því það eru hvort sem er ekki leng-
ur hinir lýðfrjálsu kosnu fulltrúar okkar
sem ráða og stjórna, heldur hagsmuna-
hóparnir sem í vaxandi mæli hrifa til sín
völdin.
Sögufróðir menn bæði í íslandssögu og
veraldarsögu fara ekki í grafgötur með
hvaða afleiðingar slíkt hefur.
Stétt gegn stétt, hljómar eitt vígorðið,
það er helreið. Stétt með stétt það er veg-
urinn til hagsældar.
Engin stétt er annari fremri, engin stétt
annarri nauðsynlegri, né rétthærri.
Á skipið þarf háseta, tæknimenn og
skipstjóra, sama lögmál gildir á þjóðar-
skútunni."
Þessi holla áminning hefur aldrei átt
betur við en einmitt nú og vill Frjáls verzl-
un taka undir þau sjónarmið, sem þarna
eru sett fram.
82
FV 9 1974