Frjáls verslun - 01.06.1975, Side 15

Samspil tryggir betri
fréttaflutning
Jón Hákon lUagnússon, fréttamaður, lýsir
fréttastörfum á leiðtogafundi IM/VTO
Frjáls verzlun bað Jón Iiákon Magnússon, fréttamann, að segja
frá störfum fréttamanns á nýafstöðnum leiðtogafundi Atlants-
hafsbandalagsins í Brussel.
Það er ekki oft sem íslenzk-
um fréttamönnum gefst kostur
á að fylgjast með stórviðburð-
um heimsmálanna í eigin per-
sónu á erlendri grundu. Við
verðum jafnan að láta okkur
nægja að lesa frásagnir er-
lendra blaða og fréttastofa, eða
hlýða á fréttatíma erlendra út-
varpsstöðva. Það heyrir því til
undantekningar, að ég var
sendur fyrir hönd Ríkisútvarps-
ins til þess að fylgjast með og
skýra frá leiðtogafundi Atlants-
hafsþandalagsins í Brussel 29.
og 30. maí sl.
Samkvæmt ósk Frjálsrar
verzlunar ætla ég að reyna í
stórum dráttum að gera les-
endum blaðsins grein fyrir
störfum fréttamanna á slíkum
fundum og stemningunni sem
þar ríkir. Við vorum aðeins
tveir íslenzku fréttamennirnir
í Brussel þessa daga, á móti
nokkur hundruð fréttamönn-
um annarra þjóða; þ. e. a. s.
Matthías Jóhannessen, ritstjóri
Morgunblaðsins og greinarhöf-
undur. Það er ekki auðvelt
starf að vera fréttamaður frá
litlu landi á svona fundum
vegna samkeppninnar við
fréttamenn öflugra erlendra
fjölmiðla, sem bæði hafa meiri
reynslu og betri sambönd en
maður sjálfur. Atburðarásin er
svo hröð, að það er nánast von-
laust fyrir einn mann að fylgj-
ast með öllu sem skeður opin-
berlega og á bak við tjöldin á
fundi 15 æðstu manna Atlants-
hafsríkjanna.
NAUMUR TÍMI
Ég fór frá íslandi daginn áð-
ur en fundurinn hófst, sem var
nokkuð knappur tími til þess
að undirbúa fréttaflutninginn
frá Brussel, en það kom sér vel
að vera í samfloti með Herði
Helgasyni, skrifstofustjóra ut-
anríkisráðuneytisins, og njóta
góðs af ferðaundirbúningi hans.
Hörður var aðstoðarmaður Ein-
ars Ágústssonar, utanrikisráð-
herra, á fundinum, en Björn
Bjarnason, deildarstjóri, var
með Geir Hallgrímssyni, for-
sætisráðherra. Við komum til
Brussel milli kl. 16 og 17 að
staðartíma, og þá voru aðeins
tvær klukkustundir til stefnu,
áður en ég varð að senda frétta-
pistla til fréttastofu útvarps og
sjónvarps um fundarhaldið. ís-
lenzka sendiráðið í Brussel lét
sækja Hörð á flugvöllinn og
fékk ég að fljóta með í aðal-
stöðvar Atlantshafsbandalags-
ins. Þar fékk ég afhent frétta-
mannsskírteini, sem heimilaði
mér all frjálsar ferðir um stofn-
unina, sem annars er lokuð ó-
viðkomandi. Á skömmum tíma
tókst mér að viða að mér nægi-
lega miklu fréttaefni til að
senda heim, en ferðaritvél sjón-
varpsins var ofan í ferðatösk-
unni minni og í salnum, þar
sem „heimspressan“ hafði at-
hafnafrelsi, var engin ritvél
með okkar ágætu stöfum ð, þ,
æ og ö. Tómas Á. Tómasson,
sendiherra, heimilaði mér þá
að nota ritvél skrifstofu sendi-
ráðsins, og heim komust fyrstu
fréttir af fundarundirbúningi,
helstu málum á dagskrá og
hverjir leiðtoganna væru komn-
ir og hverjir ekki.
ALDREI FYRR FLEIRI
FRÉTTAMENN
Aldrei fyrr hafði jafn mikill
fjöldi fréttamanna og tækni-
manna fjölmiðla gert „innrás“
í aðalstöðvar NATO í Brussel,
til að fylgjast þar með fundi,
enda var þetta í þriðja sinn frá
stofnun bandalagsins, fyrir 25
árum, að leiðtogar aðildarríkj-
anna komu saman til fundar.
Þarna voru fréttamenn frá öll-
um aðildarríkjunum og öðrum
ríkjum V-Evrópu, sem ekki eiga
aðild að NATO. Mikill fjöldi
fréttamanna frá Austur-Evrópu
var þarna einnig, þar á meðal
fréttamenn frá sovésku TASS-
fréttastofimni, dagblaðinu
Pravda og sovésku upplýsinga-
stofnuninni APN eða NO-
VOSTY. Ég velti því fyrir mér,
FV 6 1975
15