Frjáls verslun - 01.03.1980, Síða 51

/ einum af mörgum fræðsluþáttum sjónvarps-
ins um líf alþýðunnar í Ráðstjórnarríkjunum var
um daginn viðtal við lestarstjóra. Hann var
spurður að því, hvort hann fœri aldrei í verkfall.
Lestarstjórinn fór að skellihlœja, og sagði að
Sovétmenn þyrftu aldrei að fara í verkfall, því
þar vœru allir ánœgðir.
Líklega hefur maðurinn sagt satt, því nokkru
síðar flaug sú frétt út um allan heim að maður í
Moskvu hefði ekki verið ánœgður. Svo mikil
áhrif hafði fréttin á þarlend yfirvöld að þau
sendu manninn ásamt konu hans út í dreifbýlið í
sóttkví.
Af þessum fréttum má ráða að nú sé ein vísi-
töluíbúð laus í Moskvu. Ég er nœrri þvi viss um
að yfirvöldin þar mundu gera það fyrir hann
GuðmundJ. að leyfa vísitölufjölskyldunni okkar
að dveljast í íbúðinni að minnsta kosti á meðan
Sakarof vœri að hressast. Við þyrftum ekkert að
óttast að hún kœmi aftur, þvíþaðan komast víst
fœrri en vilja. Þá er aðeins eftir að finna fjöl-
skylduna.
Þingmönnum var fyrir nokkru gefið 20 daga
frí. Þar sem þeir eru allir sammála um að „það
þyrfti að bœta hag hinna lægst launuðu og vinna
bug á verðbólgunni“ hefðu þeir allir átt að nota
tímann og fara að leita að fjölskyldunni, því ef
þeir geta komið henni í burtu, gœtu þeir líklega
verið í fríi áfram. Þá mætti segja við þingmenn-
ina eins og Kjarval sagði við listamennina, sem
hann bað að leita að týnda kettinum í vonda
veðrinu. „Það eru litlarsem engar líkur til aðþið
finnið köttinn, en það gœti vel verið að það yrði
getið umykkur í blöðunum. “
Hádegisverður vísitölufjölskyldunnar
51