Frjáls verslun - 01.04.1983, Blaðsíða 23

Iraga til tíðinda?
a
er að verða stórvandamál
Vörslusvipting
Þeir sem ekki eiga fasteignir
en lenda í vanskilum veróa að
sæta því aó lögtak sé gert í
lausafjármunum. Algengast er
aö lögtak sé þá gert í bílum ef
þeim er til aö dreifa, annars í
öðrum hlutum svo sem skrif-
stofutækjum eöa heimilistækj-
um, verkfærum eða fram-
leiðsluvélum. Þótt lögtak sé
gert þýðir það ekki að tækin
séu tekin af notandanum eða
skuldaranum, honum er fyrst
gefinn ákveðinn frestur til aó
greiða eða semja um greiðslu.
Ef hvorugt á sér stað kemur
hins vegar til vörslusviptingar
til aö knýja enn meir á inn-
heimtuna og komi það fyrir ekki
er tækið selt á uppboði. Það
sem fæst fyrir þessa muni á
uppboðum nær sjaldnast hálf-
virði en einungis það sem inn
kemur á uppboðinu fer til
lækkunar á skuldinni. Þegar
bílar eru boðnir upp er það
nánast undantekning ef þeir
seljast fyrir meira en hálft
gangverð.
Þeir lögmenn sem aðsóps-
mestir eru í innheimtu hafa á
sínum snærum sérstaka
starfsmenn til að annast
vörslusviptingu. Starf þeirra
manna er í sjálfu sér eins konar
sönnun þeirrar staðreyndar að
til er fólk sem gerir allt fyrir
peninga, alveg sama hvert eðli
starfans er. Þó er hægt að full-
yrða að starfið, sem fólgið er í
því að framfylgja úrskurði um
vörslusviptingu, er ekki við
allra hæfi. Til þess að ná bíl af
eiganda hans getur þurft mikla
þolinmæði og útsjónarsemi. í
fyrsta lagi má búast við gífur-
legu rifrildi, jafnvel handalög-
málum, síðan er eins víst að
eigandinn neiti aó afhenda
lyklana en þá er bíllinn tekinn
með krana og fluttur á brott. f
öðrum tilfellum getur verið erf-
itt að hafa uppá bílnum eða
eigandanum, sem hefur farið í
felur. Þá sitja vörslusviptingar-
menn um heimifi eigandans
langtímum saman eins og FBI
agentar um mafíugangstera í
Ameríku, elta jafnvel konu
hans og börn borgina á enda í
von um að detta niður á bíl-
inn/eigandann.
Uppi í Mosfellssveit er stór
geymsluskemma full út úr dyr-
um af bílum sem hafa verió
teknir lögtaki og bíða uppboðs,
þarna eru bílarnir jafnvel
geymdir mánuðum saman.
Langflestir þeirra eru leystir út
með einhverju móti áður en til
uppboðs kemur en alltaf er
einn og einn nýlegur bíll sem
fer undir hamarinn og er óhætt
aö segja að þá er orðið æði
dýrt aó vera fátækur. □
tvo bíla á nauðungaruppboði
v'ð þetta því þaó stendur
skkert iðnfyrirtæki undir
svona lánum, alveg sama
^vað framleiðslan er góð
eöa eftirsótt. Þaö áttu að
vera einhver hagkvæmari
'án í boði en þaö tók fleiri ár
að fá þau. Fyrirtækið náói
Sldrei út úr byrjunarörðug-
'eikunum, þegar þetta var
komið í sæmilegan gang og
framleiðslan farin aö seljast
vorum við komnir í vanskil
með lán sem voru hærri en
upphaflegi höfuðstóllinn
þrátt fyrir tvær eða þrjár af-
borganir."
— Hvenær byrjuðu svo
lætin með lögfræðingana?
,,Við vorum komnir í van-
skil, meiri lán fengust ekki,
bankarnir gáfu okkur ein-
faldlega langt nef, enda veit
ég ekki hvort vió hefðum
tekið meiri lán. Okkur var
Ijóst að það var ekkert vit í
því. Við unnum eins mikið
og við gátum, en það var
orðið erfitt að fá vinnufrið
fyrir innheimtuaðgerðum og
frekar en að láta taka tré-
smíðavélarnar lögtaki benti
ég á bílana, fyrst annan svo
hinn. Maður trúði því ein-
faldlega ekki að fyrirtækið
bjargaðist ekki. Við höfðum
nóg verkefni og reksturinn
kom vel út, þaö eina sem
okkur vantaði var að fá lán-
23