Frjáls verslun - 01.04.1983, Blaðsíða 63

Ráðamenn þar kölluðu mig á
sinn fund og spurðu, hvort ég
vildi ekki hætta í bili við áform
mín um hótelbyggingu, en
koma til liðs við þá og aðstoða
þá við byggingu þeirra hótels.
Eftir umhugsun fannst mér
skynsamlegra að sameina
krafta allra aðila að byggingu
eins hótels í stað þess að
bagsað væri við byggingu
tveggja á sama tíma. Sam-
komulag varð um þetta og ég
gekk til liðs við þá. Ég skilaði
ríkisábyrgðarheimildinni og ég
veit ekki til, að nokkur annar
hafi skilað slíkri heimild ónot-
aðri.
Það var svo ekki fyrr en í
mars 1964 að ég hóf byggingu
Hótel Holts. Þá var Fjárhagsráð
hætt og ég ákvað aó byggja á
eigin lóð við Bergstaðastræti.
Ég byrjaði á 36 herbergja
hóteli. Það hefur síðar verið
stækkað, svo þar eru 53 her-
bergi, auk hins nýja veislusalar
Þingholts. Þegar Síld og fiskur
flutti til Hafnarfjarðar var
gestamóttakan stækkuð, setu-
stofa sett upp og stærðar bar
að auki, sem nýtur vaxandi
vinsælda. Hótel Holt var opnað
12. febrúar 1965.
— Þar byrjaði Skúli sonur
þinn að starfa með þér?
— Já hann tók þetta sem
aukafag, en er lögfræðingur að
mennt. Auðvitað er skemmti-
legra fyrir hann að reka Holtið á
eigin reikning, heldur en að
vinna hjáeða meðföðursínum.
Það varð því að góðu sam-
komulagi okkar á milli, að hann
tók hótelið á leigu. Ég get ekki
séð annað, en að hann standi
sig vel í því verki.
— Hann ereini sonurinn?
— Já en kona mín Ingibjörg
Guðmundsdóttir og ég eigum
einnig tvær dætur, Geirlaugu
sem starfar í leiklistinni og
kennir og Katrínu, sem er viö
nám erlendis.
„Eigum við að
byggja hótel?“,
spurði Alfreð Elíasson
í símtali
— Þú átt fleiri rispur í
hótelmálum en Sögu og Holt?
— Jú. Ég var búinn að reka
Holt um tíma, þegar Alfreð
Elíasson hringdi og spurói,
hvort rétt væri fyrir Loftleiðir að
byggja hótel. Fram hefðu kom-
ið uppástungur um það.
Svar mitt var, að ef þeir
hygðust halda áfram með
,,Stop-over“ prógram sitt, yrðu
þeir að vera sjálfum sér nógir
og yrðu að byggja hótel. Viku
seinna hringdi hann aftur og
spurði, hvort ég vildi verða
þeirra ráðgjafi og skipuleggja
Hótel Loftleiðir.
Ég sló til og starfaði að því
verkefni í tvö ár. Það tók eitt ár
akkúrat, að einum degi frátöld-
um, að byggja Hótel Loftleiðir
og svo rak ég það fyrir þá í eitt
ár.
Um þetta leyti keypti ég vió
þriðja mann Valhöll á Þingvöll-
um. Það var gert með Ragnari
Jónssyni (Þórskaffi) og Sigur-
sæli Magnússyni (Sælakaffi og
Ártúni). Ég seldi þeim minn hlut
eftir eitt ár og síðar keypti
Ragnar af Sigursæli og Ragnar
og hans fólk hafa rekið Valhöll
síðan.
— Leist þér ekkert á Þing-
velli?
— Jú, jú, en ég var bara að
byggja Hótel Holt upp og fleira
að snúast og þetta voru bara of
margir bitarfyrir mig. Þingvellir
eru góðir hverjum veitinga-
manni, sem starfar af dugnaði.
— Uppsetning Sögu og
Hótel Loftleiða og bygging
Holts hafa verið krefjandi
verkefni. Leitaðirðu hugmynda
erlendis?
— Já talsvert, en það voru
allt stuttar ferðir. Ég mátti
aldrei vera að því að verja
miklum tíma í slíkar skoðanir.
Ég rak nefið inn víða, gisti á
mörgum hótelum og hafði
augun opin, spurðist mikið fyrir
og dró mínar ályktanir. Ég hitti
marga góða menn, sem voru
boónir og búnir til að hjálpa
mér, sérstaklega í Danmörku.
Þessi verkefni voru þannig, að
það var annað hvort að duga
eða drepast.
Listaverka-
söfnun í yfir
fimmtíu ár
— Er eitthvert þessara
mörgu verkefna þinna
skemmtilegra en annað?
— Ég á ekkert nema
ánægjulegar minningar um öll
þessi viðfangsefni. Það var
auðvitað mjög ánægjulegt að
byggja upp Hótel Holt, sér-
staklega af því, að ég var alltaf
með þessa áráttu að safna
málverkum, og á Hótel Holti
fengu þau fyrst að njóta sín. Ég
hef gengið með þessa bakteríu
í meira en 50 ár.
— Er svona söfnunarárátta
hugsjón eða della?
— Það er kannski ekkert
annað en della. En ég hef
aldrei losnað undan þessari
ástríðu og það má eiginlega
segja, að hún hafi vaknað hjá
mér 1931 eða þegar ég var tví-
tugur.
— Hvað olli? Langaði þig
að læra að mála eða eitthvað
slíkt?
— Ég umgekkst mikið góða
menn eins og t.d. Eggert Guð-
mundsson. Við vorum skátafé-
lagar. Ég kynntist líka Jóni
Engilberts og einnig Jóhannesi
Kjarval. Það var sérstaklega
þegar ég var í matreióslunni,
að ég þurfti oft að sjóða fyrir
hann bæði slátur og hangikjöt
og jafnvel að færa honum það
55