Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1986, Síða 14

Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1986, Síða 14
Hafnarhvoll - fyrsta húsið, sem Hörður teiknaði heim kominn frá námi. Borgartún 7, hús sem Hörður teiknaði snemma á ferli sínum og ber eins og Hafnarhvoll vott um þýzka skólann. lur — ein af þeim opinberu byggingum, sem Hörður hefur teiknað. Kennaraskólinn. Þegar að er gáð, ber hann sterk höfundareinkenni. á sveitabæjum. Hann segir þar réttilega, áð íslenzki sveitabærinn hafi verið slæm húsakynni, en fallið vel að landslaginu. En hvað svo: „En þessi fegurð hvarf qg engin önn- urhefurkomiðístaðinn. Kinir bygginga- fróðu menn, sem leiðbeina áttu fundu ekki neitt, sem fylt gæti skarð gamla bæjarins að þessu leyti ognú risu tvílyft- ir hús-kassar með risi. Þeir standa eins og klettar í stijálbýlinu, gráir, kaldir og ljótir. Sum húsin, sem enginn tæki eftir að væru sérstaklega ófögur, þegar hann sæi þau í hvirfíngu kauptúnsins, hafa fráhrindandi áhrif, þegar á þau er horft ein sér í sveitinni. “ Þetta voru orð í tíma töluð 1938. En hvorki í þessu efni né ofuráherzlunni á grá- muskuna, hefur orðið nein umtalsverð breyting. Það virðist vera við ramman reip að draga. ☆ En var eitthvað að gera fyrir ungan arki- tekt á þessum síðustu árum kreppunnar? Jú, reyndar. Hörður segir, að fjör hafí tekið að færast í byggingar í Reykjavík frá og með árinu 1937 og með hemáminu þremur árum síðar varð því sem næst sprenging; hver vinnandi hendi þurfti helzt að vera á mörgum stöðum í einu. Við heimkomuna 1937 stofnaði Hörður teiknistofu ásamt arkitektunum Eiríki Einarssyni og Sigurði Guðmundssyni. „Það má segja, að Hafnar- hvoll hafí verið fyrsta verkefíiið mitt og síðan Borgartún 7, en jafnframt teiknaði ég nokkur íbúðgrhús." Eins og Reykvíkingar þekkja vel, er Hafn- arhvoll sérstætt hús að því leyti, að annar gafl þess er bogmyndaður. Bæði það og gluggaskipan ber vott um áhrifin frá þýzka skólanum. Bogaformið var talsvert tíðkað úti í Þýzkalandi, sagði Hörður, „ og þeir Bauhausmenn notuðþ það einnig. Það er mikill misskilningur, hð Bauhausstíllinn hafí alfarið verið byggður á beinum og vinkilrétt- um línum. Þeghr hús er byggt á gatnamót- um eins og Hafnarhvoll, liggur beint við að nota bogaformið" Þegar Hafnarhvoll reis var bogaformið nýjung fyrir utan kringluna á Alþingis- húsinu og önnur ennþá smærri útskot. Hörður notaði bogaformið einnig þar sem álmumar mætast í húsinu við Borgartún 7. Pyrir utan kirkjumar þijár, sem við ger- um sérstaklega að umtalsefni síðar, teiknaði Hörður ýmsar opinberar byggingar á ferli sínum, þar á meðal Ámagarð, þar sem sterk- ar, lóðréttar línur eru látnar setja ákveðinn svip á stóran veggflöt, sem er sléttur að öðra leyti. Kennaraskólinn, sem Hörður hefur einnig teiknað ber sömu höfundarein- kenni en hátt ris gefur skólabyggingunni allt annað svipmót. ☆ Við komum að upprana Harðar og upp- vexti við Laufásveginn, þar sem heimkynni hans era ennþá. Bjami faðir hans var frá Hörður á námsárunum úti í Þýzkalandi. Galtafelli í Hranamannahreppi eins og áður er fram tekið; hann var kenndur við bæinn og síðar við Galtafell við Laufásveg, sem hann skýrði eftir fæðingarstað sínum. Hann var bróðir Einars myndhöggvara og af Jötu- ætt, þeirri nafnkunnu myndlistarætt; afkomandi Guðrúnar í Tungufelli, sem Val- demar Guðmundsson sagði frá hér í Lesbók. Jötuætt er annars kennd við Halldór bónda í Jötu, innst í Hranamannahreppi og var hann afí Bjama bónda á Bojafæti, sem er föðurafí Harðar. Um þennan langafa sinn og langalangafa minn sagði Hörður: „Bjami í Bolafæti var nokkuð sérstæður í þá vera, að hann hafði einhver tök á því umfram aðra menn í Hreppnum að fylgjast með því sem var að gerast úti í hinum stóra heimi. Hann var ættfræðingur og grúskari, en sennilega lítill bóndi, enda var Bolafótur smájörð. Einhvemveginn fékk Bjami fréttir og hlýtur að hafa verið læs á dönsku; um annað hefur ekki verið að ræða á fyrriparti síðustu aldar. Þegar það gerðist að fréttir bárust, hóaði Bjami saman nágrönnum sínum og las fyrir þá. Nú ber svo við eitt sinn á tímum Napó- leonsstyijaldanna, að Bjama berast fréttir af stríðsrekstri Napóleons í Rússlandi og hóar í sína menn og les fyrir þá, að nú sé Napóleon kominn með her sinn allar götur til höfuðborgar Rússaveldis; lítur síðan upp frá lestrinum dálítið hugsi og segir: „Já, þröngt mundi honum þykja í Bolafæti". Nú á tímum hefði Bjami áreiðanlega orðið §öl- miðlamaður". í þessari ætt hefur verið mikið um hag- leiksmenn. Jakob bóndi í Galtafelli, bróðir þeirra Einars myndhöggvara og Bjama, var vel hagur og sama var að segja um Guðnýju systur þeirra, sem reyndi fyrir sér á nýju sviði þegar hún var komin yfír nírætt; gaf þá út sína fyrstu skáldsögu. Bjami var þó sá af þessum systkinahópi, sem þótti mest- ur völundur í höndunum, enda lærði hann húsgagnasmíði og var einn af stofnendum Gamla Kompanísins 1906. Hörður á gripi eftir föður sinn, borð og skáp, hvorttveggja dvererasmíði. Að vera lagtækur í höndunum er hæfi- leiki, sem ekki erfist alltaf beint. „Ég get ekki alveg slysalaust rekið nagla í spýtu“,' segir Hörður. „Það má slá því föstu, að ég hef ekki erft þennan hæfíleika. Ef eitthvað þarf að gera við, segja bömin mín: Látið hann pabba ekki komast í það. En Hörður sonur okkar, sem er sendiráðunautur í Was- hington, hefur á hinn bóginn erft þetta og systrasynir mínir era afar hagir. Hvort Áslaug dóttir okkar er það einnig, veit ég ekki svo gerla; það reynir einhvemveginn síður á það hjá konum. Við eigum bara þessi tvö böm, en bamabömin era fimm. Hörður sonur okkar og Áróra Sigurgeirs- dóttir kona hans era búin að vera áratug í utanríkisþjónustunni og auðvitað er hálf leiðinlegt þegar hluti af fjölskyldunni er svo langt í burtu. Aftur á móti búa þau Áslaug dóttir okkar og Jón Hákon Magnússon blaðamaður, sem landsmenn hafa séð í sjón- varpinu uppá síðkastið, úti á Seltjarnamesi". ☆ Sumir era fljótari en aðrir að átta sig á nýrri tækni og breyttum tímum. Bjami fað- ir Harðar er einn þeirra. Hann sá að kvikmyndin var nýr miðill, sem mundi verða til frambúðar og sneri sér að bíórekstri; varð forstjóri Nýja Bíós í áratugi og bæði kenndur við það og Galtafell. Hann kvænt- ist fyrst Stefaníu Stefánsdóttur frá Asólfs- stöðum, en hún féll frá eftir skamma sambúð. Sesselja móðir Harðar var síðari kona Bjama. Þau bjuggu fyrst við Skóla- vörðustíginn og Hörður er fæddur þar. Síðar keypti Bjami eitt glæsilegasta íbúðarhús bæjarins, sem Pétur Thorsteinsson frá Bíldudal hafði byggt við Laufásveginn og nefndi það Galtafell eins og það heitir enn. Hörður var um fermingu, þegar hann flutti þangað. Þau vora fímm alsystkinin og einn hálfbróður eiga þau frá fýrra hjónabandi Bjama. „Eg man vel hvemig var umhorfs við Laufásveginn, þegar við fluttum í Galta- fell“, segir Hörður. „Þá vora Sturlubræður búnir að byggja sín stóra hús innar við Laufásveginn, en þaðan var lítil byggð inn að Kennaraskóla. Biskupssetrið var næsta hús við Galtafell og stendur þar ennj þá bjó þar Tryggvi Þórhallsson og Ásgeir Ásgeirs- son síðar forseti íslands. Þetta var svolítið utan við bæinn, til dæmis hafði biskupinn á sínum tíma búskap í Laufási. Ég gekk fyrst í Landakotsskólann og síðar í Miðbæjarskólann. En að því loknu fór ég í Menntaskólann á Akureyri og bjó þá hjá frænda mínum og hálfgildings fóstra, Bjama bankastjóra frá Unnarholti í Hrana- mannahreppi. Og stúdentspróf tók ég 1931.“ ☆ Eitt er að vera arkitekt og teikna hús; annað að gegna embætti á vegum ríkisins og vera húsameistari þess. Eða er ekki svo? Ekki vill Hörður staðhæfa að það sé svo frábragðið. Hann gegndi þessu embætti í 24 ár, frá 1954-1978. „Þetta er fjölbreyti- legt og skemmtilegt embætti", segir hann. „En það er bæði súrt og sætt. Þetta er stjómunarstarf að hluta og fólgið í fundum, skipulagi og skriffínnsku. Það er samt ekki svo að húsameistara ríkisins þrengt, að hann geti ekki sjálfur teiknað hús. Sjálfur gerði ég nokkuð af því á meðan ég sat í því embætti". En hverskonar verkefni fínnst Herði Bjamasyni áhugaverðast að leysa á teikni- borðinu? Kirkjur. Það fer ekki milli mála, að þau verkefni hafa verið honum kærast. „Þar hefur maður mest frjálsræði", segir hann og undir það geta ugglaust fleiri arki- tektar tekið. í tímaritinu Orðinu hefur Hörður útlistað skoðanir sínar á nútíma kirkjubyggingum og segir þar m.a. svo: „Stílgerðir kirkjuhússins eru fáar og hafa af skiljanlegum ástæðum ekki fylgt hinum öru sveiflum í stílgerð á nær öllum húsa- kosti þjóðanna. Þeim svipar mjög saman í helztu atriðum, er máli skipta, en sterkastar stílgerðir, sem mest hafa mótað kirkjustílinn fram á okkar daga, eru hinn rómanski og gotneski kirkjustíll. Miðaldakirkjan hefur þannig haft sterk áhrif á kirkjubyggingar seinni tíma, en eft- ir siðbótina verður sú breyting helzt, að mjög er dregið úr ytri og innri skreytingu. Húsin verða mun einfaldari að allri gerð... Arkitektinn leitast ávallt við að skapa eitthvað nýtt og betra en það, sem áður var. Hann hlýtur að samlaga verkefnið svo

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.