Morgunblaðið - 04.03.2001, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. MARS 2001 29
ur settur í staðinn. Síðan byggðu þau verönd
meðfram allri hliðinni, sem tekur um hundr-
að manns og er afar vinsæl yfir sumartím-
ann. Að deginum, þegar fólk vill sitja við
borð með formlegum hætti, er uppstillingin í
salnum þannig. En þegar kvölda tekur eru
tekin fram há borð sem fólk vill standa við.
Þá myndast pláss til að leika pílukast eða
fara í aðra leiki.
Diskótekið tekur til starfa með tveim
diskótekurum, sem skiptast á um að þenja
diskana eða vera niðri á dansgólfinu með af-
mæliskveðjur, limbódansa eða aðrar
skemmtanir.
Hráefni unnið á staðnum
Í eldhúsinu eru tveir til þrír kokkar við
störf frá 11 að morgni til 03.30 næsta dag við
að töfra fram gæðamáltíðir úr fersku hráefni,
því Margrét krefst þess að allt hráefni sé
unnið á staðnum, ekkert keypt sérunnið eins
og algengast er á veitingahúsum i Ameriku.
Allan tímann sem þau unnu að breyting-
unum, höfðu þau opið á kvöldin, fyrir há-
skólanema úr nágrenninu. Þeir fylltu húsið á
hverju kvöldi og þótti því meira gaman sem
meira var af draslinu og allskonar verkfær-
um í salnum. Með þessum hætti tókst þeim
að halda peningaflæði gangandi og góðum
tekjum, því breytingarnar kostuðu mikið
meira en ráð var fyrir gert. Þar þýðir ekkert
að fara í bankann og segja „sorry“ eins og á
Íslandi. Aukakostnaðinn sérðu bara um sjálf
góða!
Maturinn sem við fengum þetta kvöld var
skelfisksúpa í forrétt og grillaðar maískökur
(Sizzling Fajitas) með grilluðum nautastriml-
um, steiktum laukum og sýrðum rjóma í að-
alrétt. Borið fram þannig að hver einstakur
hluti máltíðarinnar var sér, fallega frágeng-
inn og bragðgóður. Þjónustan er hröð og al-
úðlegar þjónustustúlkur á hlaupum.
Mæðgur við störf
Margrét notar víðar sína íslensku aðferð
því þetta kvöld var móðir hennar, Gréta
Gísladóttir Kinsley, ásamt báðum systrum
Margrétar að vinna hjá henni. Melissa Grav-
ella er fjögura barna móðir og trygginga-
sölumaður, sem er í námi um helgar, tekur
alltaf vakt frá 11 að morgni föstudags til tvö
að morgni laugardags og mætir síðan í skól-
ann klukkan 8 á laugardagsmorgni. Auk þess
vinnur hún tvær nætur í viku á Maxies.
Yngsta systirin, Melody sem er læknanemi í
foreldragarði, vinnur eina til tvær nætur í
viku og móðirin Gréta vinnur flesta daga vik-
unnar til skiptis á báðum stöðunum eftir
þörfum.
Fjöldi viðskiptavina, sem að stórum hluta
eru fastagestir, sýnir að staðurinn hefur hitt
í mark.
Í hádeginu segir Margrét að „hvítflibba-
gæjarnir“ sitji við borð og fái þjónustu, en
verkamennirnir séu við barinn. Á virkum
dögum milli 5 og 7 er „Happy Hour“, þá
blandast allar stéttir. Um og eftir kvöldmat-
inn er ráðsettara fólkið enn við borðin í saln-
um en frjálslyndara og yngra fólkið við bar-
inn eða háu borðin sem þá hafa verið tekin
fram.
Í New York fylki miðast áfengiskaupa-
aldur við 21 ár, en Margrét og Jim maður
hennar eru hörð á því að hleypa ekki inn
yngra fólki en 23 ára á kvöldin. Með þessu
tekst þeim að mestu að losna við ryskingar
og önnur vandræði, sem fylgja yngra fólki
sem ekki kann að fara með áfengi. Auk nota-
legs umhverfis og fjölbreytrar þjónustu segir
Margrét að mestu máli skipti að hafa gott
starfsfólk og að vera sjálf á kafi í daglegum
rekstri. Starfsfólkið á Maxies hefur verið að
mestu það sama þau sex ár sem staðurinn
hefur starfað og lítil mannaskipti hafa verið á
Rafferties.
Morgunblaðið/Úlfar Ágústsson
Við barinn eru rúmgóð sæti fyrir 20 manns og venjulega standa þar álíka margir á kvöldin um helgar.