Morgunblaðið - 14.03.2001, Síða 36

hægt er að sýna þeim sem það vilja hvar s
styðja á skjáinn miðað við hvaða kost þeir
Því til viðbótar verður boðið upp á aðsto
kvæmt kosningalögunum fyrir þá fatlaða
geta ekki kosið.
Rúmlega 700 manns höfðu kosið utan kj
staðar í lok dags í gær og var það fjórði d
utankjörstaðaatkvæðagreiðslu. Þeir sem
fyrir aðgang að aðstoð á kjörstað vilja ekk
rafrænt, eiga þess kost að kjósa utan kjör
Niðurstöður í atkvæðagreiðslunni liggj
mun fyrr en ef kosið væri með hefðbundn
hætti. Gunnar telur að niðurstöður liggi v
fyrir um kl. 22 að kvöldi kjördags.
Kosið um framtíð Reykjavíkurflugvallar
Áhugi meðal
borgarbúa fyri
kosningunni
Af samtölum Morgunblaðsins í gær við nokkra Reykvík
á förnum vegi má ráða að talsverður áhugi sé á kosningu
um flugvöllinn. Flestir sem rætt var við höfðu myndað
skoðun með eða á móti því að völlurinn fari úr Vatnsmýr
Ríflega 700 manns hafa kosið utan kjörfundar í Ráðhús
ÞEIR Reykvíkingar sem ekki kjósa að greiða at-
kvæði í kosningum um framtíð Reykjavík-
urflugvallar á rafrænan hátt næstkomandi laug-
ardag eiga þess kost að kjósa utan kjörstaðar
fram til kl. 16.15 næstkomandi föstudag í Ráð-
húsi Reykjavíkur.
Gunnar Eydal, skrifstofustjóri Reykjavík-
urborgar og formaður kjörstjórnar, segir að
kjörstjórnin sé viðbúin því að þeim, sem ekki er
lagið að handleika tölvumús, verði veitt aðstoð.
Það verður gert með þeim hætti að kjörkort er
sett í lesara fyrir þá kjósendur sem þess óska.
Við það birtist skjámynd á tölvunni. Þeir sem
það vilja geta kosið á svokallaðan snertiskjá og
36 MIÐVIKUDAGUR 14. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Hallgrímur B. Geirsson.
Styrmir Gunnarsson.
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
Hvalfjarðargöngin eru bar
dæmið,“ segir Guðrún.
Ekkert mæ
með flutni
Ómar
syni, fl
og flug
er annt
völlinn
mýrinn
að han
þar áfra
ætlar a
kjörsta
greiða a
„Mér
ekkert
með því að flugvöllurinn f
jafnlangt og til Keflavík
Hvassahraun. Umræðan
hefur verið á lágu plani og
um kosti eins og Hvassahr
helstu sérfræðingar hafa a
Hins vegar finnst mér bre
núverandi flugvallarsvæði
greina og hugmyndin um
staði hljómar einnig ágætle
sjónarmiði flugmanns,“ se
sem saknar þess í kosnin
hafa ekki fleiri valkosti. H
ist hafa viljað sjá kosti ei
völlurinn verði um kyrrt
t.d. til Bessastaða eða f
verði sett á uppfyllingu í
firði. „Það er skrýtið að g
kvæði um að völlurinn fari
er ekkert vitað hvert,“ segi
Kosningi
tímabær
Guðrú
urðardó
tekt æ
taka þá
ingunum
ardag
að bo
eigi að
þann
sýna v
verki. K
sé tíma
sem
þurfi að gera við flugvöll
vill að hann fari úr Vatnsm
„Það á ekki að láta ha
hún þá á rauðu ljósi ásamt bílalest á
gatnamótum Hringbrautar og
Njarðargötu þegar dökkur skuggi
færðist yfir með tilheyrandi drun-
um. Var Fokkervél þá að koma til
lendingar yfir Tjörnina og miðbæ-
inn. Þuríður segist hafa hugsað með
sér af hverju í ósköpunum flugvöll-
urinn væri ekki farinn ennþá.
„Reykjavík var algjört þorp þeg-
ar flugvöllurinn var byggður og
húsin í kring voru fá. Núna er borg-
in byggð og farin að þrengja að vell-
inum. Við eigum nóg landrými ann-
ars staðar undir svona völl,“ segir
Þuríður.
Hún kveðst sýna því skilning að
margir hafi hag af því að flugvöll-
urinn verði áfram í Vatnsmýrinni.
En þeir hagsmunir geti ekki vegið
þyngra en öryggi fólksins.
Ys og þys
út af engu
Guðrún Gísla-
dóttir deildar-
stjóri segir sína
fyrstu tilfinn-
ingu vera þá að
flugvöllurinn
eigi að vera á
þeim stað sem
hann er. Um-
ræðan sé þó yf-
irdrifin og ekki
tímabær. Fólk
sé almennt of
stressað yfir málinu.
„Ég held að árið 2016 verði hvort
sem er hætt að fljúga innanlands.
Breytingar í samgöngum hafa verið
það miklar og vegakerfið sífellt að
batna. Ég held að þetta sé svolítill
ys og þys út af engu. Menn eru
heldur ekki nógu framsýnir. Við er-
um of föst í nútímanum. Fyrir 15–
20 árum tók það átta klukkutíma að
keyra til Akureyrar. Nú tekur það
nærri helmingi styttri tíma,“ segir
Guðrún sem starfs síns vegna flýg-
ur mikið milli Reykjavíkur og Ak-
ureyrar.
„Við ættum að skoða þetta í
meira samhengi og líta þá á vega-
kerfið um leið. Hvað kostar rekstur
flugvallarins og viljum við kannski
frekar setja þessa peninga í vega-
kerfið og byggja það betur upp? Við
getum stytt leiðina verulega og
Flugöryggið
hefur gleymst
Þuríður Páls-
dóttir söngkona
segist vera hörð
á því að Reykja-
víkurflugvöllur
eigi að fara úr
Vatnsmýrinni
og hefur lengi
verið þeirrar
skoðunar. Hún
leggur mikla
áherslu á að
pólitík hafi ekk-
ert með þá afstöðu að gera, málið
snúist heldur ekki um pólitík heldur
um almenna öryggishagsmuni
borgarbúa. Hún telur að umræða
og möguleg ákvörðun um flutning
vallarins hefði átt að fara fram mun
fyrr. Í umræðunni að undanförnu
hefur hún saknað þess að minnst sé
á flugöryggið og hættuna sem staf-
ar af vellinum fyrir byggðina og
fólkið sem þar býr. Hún segist vera
þess fullviss að árið 2016 muni völl-
urinn fara úr Vatnsmýrinni og fram
að því eigi stjórnvöld og almenning-
ur að nýta tímann vel við að velja
vellinum nýjan stað.
Þuríður bjó lengi í nágrenni flug-
vallarins og fylgdist sem barn og
unglingur með uppbyggingu hans á
hernámsárunum og varð vitni að
mörgum slysum.
„Vélarnar voru stöðugt að koma
og fara og það var í raun happ og
glapp hvort þær lentu eða tóku á
loft í heilu lagi. Þetta gerði mann
svo óttasleginn. Það er eins og eng-
inn vilji tala um flugöryggið í dag og
farið er með þetta sem feimnismál.
Auðvitað er stórhætta af því að hafa
flugvöllinn í miðborg Reykjavíkur
og við vitum um mörg slys sem hafa
átt sér stað í gegnum tíðina. Fólk
segir að flugvellir séu víða í borgum
erlendis en ég efast um að nokkurs
staðar sé flugvöllur með aðflugi yfir
helstu stofnanir landsins og aðal-
umferðaræð borgarinnar. Það er al-
kunna að flest flugslys eiga sér stað
í námunda við flugvelli í tengslum
við flugtak og lendingu,“ segir Þur-
íður.
Hún segir gamlar minningar
hafa komið upp í hugann er hún var
nýlega á ferð í bíl við völlinn. Beið
Þuríður
Pálsdóttir
Guðrún
Sigurðardóttir
Guðrún
Gísladóttir
Ómar
Guðnason
VERKFALL?
KOSIÐ UM FLUGVÖLL
Reykvíkingar ganga á laugardagtil atkvæðagreiðslu um þaðhvernig hátta eigi framtíðar-
nýtingu Vatnsmýrarsvæðisins. Á at-
kvæðaseðlinum verður boðið upp á tvo
kosti, hvort flugvöllur eigi að vera í
Vatnsmýrinni eða fara eftir árið 2016.
Í forystugrein Morgunblaðsins í gær
var lýst afstöðu til þeirrar atkvæða-
greiðslu.
Ýmis rök eru með því að flugvöll-
urinn verði áfram í Vatnsmýrinni.
Hann gegnir mikilvægu þjónustuhlut-
verki við landsbyggðina. Það er mik-
ilvægt fyrir þá, sem erindi eiga með
flugi til höfuðborgarinnar að flugvöll-
urinn liggi vel við hjarta hennar.
Rekstur Reykjavíkurflugvallar
skapar töluverða atvinnu og þar með
tekjur fyrir borgarsamfélagið og hon-
um fylgja margvísleg umsvif. Þessar
tekjur myndi borgin missa ef flugvöll-
urinn færi.
Nálægð Reykjavíkurflugvallar við
Landspítala – háskólasjúkrahús skipt-
ir einnig miklu máli fyrir sjúklinga og
slasaða af landsbyggðinni.
Þessi rök með því að Reykjavíkur-
flugvöllur verði áfram í Vatnsmýrinni
eru öll góð og gild, en þau eiga við nú
og næstu ár. Samkvæmt aðalskipulagi
Reykjavíkur er gert ráð fyrir því að
flugvöllurinn verði í Vatnsmýrinni til
ársins 2016. Þess vegna er ekki verið
að kjósa um það hvort hann verði flutt-
ur nú eða næstu ár. Staðsetning hans á
þessu svæði er því tryggð í einn og
hálfan áratug og ekki ósennilegt að
það þýði í raun um og yfir tvo áratugi.
Á þeim tíma verða miklar breytingar á
aðstæðum öllum, samgöngum, byggð
og tíðaranda.
Fyrirsjáanlegt er að höfuðborgar-
svæðið muni enn stækka og nærliggj-
andi byggðir halda áfram að tengjast.
Í því sambandi má nefna þróun byggð-
ar milli Kjalarness og Borgarfjarðar
eða Hafnarfjarðar og Reykjaness.
Byggð á höfuðborgarsvæðinu er nú
þegar mjög dreifð og þær vegalengdir,
sem menn þurfa að fara innan þess
verða sífellt lengri. Þannig mætti
benda á að íbúi á Kjalarnesi er senni-
lega jafnlengi að aka til Reykjavíkur-
flugvallar þar sem hann er nú í Vatns-
mýrinni og íbúi í Kópavogi að aka í
Leifsstöð á Keflavíkurflugvelli. Vega-
lengdir, sem áður hefði verið fráleitt
að telja boðlegar íbúum á höfuðborg-
arsvæðinu, þykja ekki lengur tiltöku-
mál. Þótt enn sé langt í að Íslendingar
búi við sömu aðstæður og Bandaríkja-
menn, sem ekki telja eftir sér að verja
allt að þremur til fjórum klukkustund-
um á dag til að komast í og úr vinnu, er
ljóst að viðhorf til vegalengda og þess
tíma, sem þarf til að komast á milli
staða, munu halda áfram að breytast.
Óhjákvæmilegur fylgifiskur þessarar
þróunar er að fólk mun þurfa að verja
meiri tíma í að komast í og úr vinnu og
að reka erindi sín. Breyttar venjur
munu án efa hafa áhrif á afstöðu
manna til þess að fara til Keflavíkur til
að fljúga innanlands og er líklegt að
eftir 20 ár verði margir forviða yfir því
hvað þessi rök hafa vegið þungt í um-
ræðunni nú.
Líklegt er að á næstu tveimur ára-
tugum muni enn draga úr nauðsyn
þess að flugvöllurinn sé í miðborginni
vegna þess að þar sé helstu stofnanir
stjórnkerfisins að finna. Framfarir í
hvers konar samskiptum hafa gert að
verkum að í mörgum tilfellum skiptir
ekki máli hvar menn eru staddir þegar
þeir þurfa að sinna erindum sínum.
Gera verður ráð fyrir því að rafræn
stjórnsýsla muni færast í vöxt og al-
menningur á landsbyggðinni muni ein-
faldlega sjaldnar eiga erindi til höfuð-
borgarinnar vegna slíkra mála.
Jafnframt er ljóst að Vatnsmýrin er
mikilvægt byggingarland fyrir Reyk-
víkinga. Eigi höfuðborgin að standa
undir nafni þarf hún að hafa öfluga
miðju með sterkum og blómlegum
kjarna menningar og mennta. Staða
miðbæjarins hefur veikst á undanförn-
um árum og sést það best á því að at-
vinnustarfsemi og verslun hefur verið
að flytjast í önnur borgarhverfi og
jafnvel til annarra sveitarfélaga á höf-
uðborgarsvæðinu. Eftirspurn eftir
húsnæði á miðborgarsvæðinu, sem
birtist m.a. í háu húsnæðisverði, sýnir
um leið að fólki finnst eftirsóknarvert
að búa á þessu svæði. Þá yrði það Há-
skóla Íslands lyftistöng að fá aukið
olnbogarými og myndi skapast tæki-
færi til að láta fræðimennsku og vís-
indi dafna í samspili við umhverfi sitt,
atvinnulífið og fyrirtæki í þekkingar-
iðnaði. Nauðsynlegt er að miðborgin
fái aukið landrými til þess að þróast og
þroskast og verða sterkur kjarni jafnt
fyrir höfuðborgina sem landið allt.
Við Íslendingar höfum ekki efni á að
reka tvo stóra flugvelli á sama svæði.
Hingað til höfum við haft mjög tak-
markaðan kostnað af rekstri Keflavík-
urflugvallar. Bandaríkjamenn hafa
greitt þann kostnað, en kröfur þeirra
um að við tökum kostnaðarlega ábyrgð
á eigin samgöngumannvirkjum verða
stöðugt ákveðnari. Það er óraunsætt
að ætla annað en að sá kostnaður lendi
smátt og smátt á okkar herðum.
Ef horft fram á veginn – bæði til
byggðaþróunar á höfuðborgarsvæðinu
og breyttra samgangna – er eðlilegt að
gera ráð fyrir að framtíð flugvallar í
Reykjavík sé tímabundin og stefna
beri að því þegar nýtt aðalskipulag
Reykjavíkur hefur tekið gildi eftir
2016 að rekstri flugvallar í borginni
verði hætt og innanlandsflug flutt til
Keflavíkur.
Eftir einn og hálfan sólarhringskellur á verkfall á fiskiskipa-
flotanum, takist samningar ekki fyrir
þann tíma. Fari svo að til verkfalls
komi mun miklum verðmætum kastað
á glæ. Loðnuvertíðin er í fullum gangi
og fyrirsjáanlegt að ekki takist að
veiða allan loðnukvótann fyrir mið-
nætti annað kvöld.
Morgunblaðið mun ekki gera upp á
milli deiluaðila í þessari kjaradeilu.
Hitt er alveg ljóst, að fyrir útgerðina,
sem hefur verið að skila afleitum af-
komutölum fyrir síðasta ár, fyrir sjó-
mennina sjálfa og fyrir þjóðarbúið
allt, er verkfall á fiskiskipaflotanum
nú reiðarslag. Það mun hafa víðtæk
áhrif um þjóðfélagið allt og hægja
mjög á öllum umsvifum í atvinnulífi
og efnahagsmálum.
Það er eðlileg krafa þjóðarinnar
allrar að deiluaðilar leysi ágreinings-
efni sín og alla vega að verkfallinu
verði frestað um skeið til þess að gíf-
urlegum verðmætum við sjávarsíð-
una verði þó bjargað.