Morgunblaðið - 14.03.2001, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 14.03.2001, Blaðsíða 42
UMRÆÐAN 42 MIÐVIKUDAGUR 14. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ NÆSTKOMANDI laugardag gefst Reyk- víkingum fágætt tæki- færi til beinnar þátt- töku í ákvörðun um skipulagsmál í borg- inni þegar kosið verður um framtíð Vatnsmýr- arinnar. Hvort heldur sem borgarbúar segja já eða nei mun svarið hafa víðtækar afleið- ingar í för með sér og er ólíklegt að aftur verði snúið með þá stefnu sem þá verður mörkuð. Það er því mikilvægt að borg- arbúar liggi ekki á skoðun sinni heldur láti hana í ljós í kosningun- um. Í umræðunni um framtíð Vatns- mýrar hafa aðallega tekist á tveir hópar að undanförnu: Þeir sem vilja halda staðsetningu flugvallarins og það fólk sem vill nýta mýrina til byggðar. En svo ber það við að þriðji hópurinn olnbogar sig til rúms. Það fólk er ekki með betri byggð eða elskendur flugvallarins fyrst og fremst heldur einarðir and- stæðingar kosninganna sem slíkra. Ýmis rök færir það fyrir andstöð- unni og ættu flest þeirra að vera borgarbúum kunn, ásamt rökstuðn- ingi fyrir kosningunum, af fjölmiðla- umfjöllun undanfarinna vikna. Sum- ir hafa jafnvel gengið svo langt að hvetja borgarbúa til að hundsa kosningarnar á þeirri forsendu að vart sé að treysta stjórnmálamönn- um framtíðarinnar til að misnota ekki niðurstöðuna og halda flugvall- arrekstri áfram eftir 2016. Í þessa veru skrifar Sigurður Björnsson heimspekingur í Morgunblaðið 9. mars. Mér er reyndar meinilla við að andskotast út í Sigurð, svo prýði- leg rök sem hann færir fyrir því að flugvöllurinn eigi að víkja. Við get- um svo í framhaldinu verið sammála um inn- ræti ákveðinnar teg- undar stjórnmála- manna. En hinu deili ég ekki með Sigurði að ákvörðun um staðsetn- ingu flugvallarins megi bíða til ársins 2016. Hana verður að taka núna. Verði ekki aðhafst nú munu miklar fram- kvæmdir halda áfram við flugvöllinn í Vatns- mýri. Þar munu ekki einasta leggja sig kostnaðarsöm brautar- mannvirki heldur mun margfalt dýr- ari flugstöð/umferðarmiðstöð rísa undir Öskjuhlíðinni ásamt ýmsum byggingum tengdum flugrekstri og flugumferð. Fari það valtarahjól af stað mun hvorki atkvæði mitt né nokkurs annars stöðva það árið 2016 heldur molna undir því eins og hnet- ur – að því gefnu að við verðum svo bláeyg að það hvarfli að okkur þá að leggja til að nýlegar byggingar upp á marga milljarða verði jafnaðar við jörðu til að rýma fyrir byggð. Ef við aðhöfumst ekki strax má telja víst að hugmyndin um endurreisn mið- bæjarins með byggð í Vatnsmýrinni verði fjarlæg draumsýn um ókomna framtíð en ekki sá raunhæfi kostur sem við stöndum frammi fyrir nú. Fimmtán ár eru ekki langur tími í skipulagsmálum borgar. Það er skammur tími. Líkt og dæmin sanna dugar það ekki borginni að fara fram á mislæg gatnamót að vori sem byggjast eiga að hausti, jafnvel þótt nokkur ár líði milli þess vors og þess hausts. Hvað þá heldur ef sú stefna verður mörkuð að taka u-beygju í útþenslu byggðarinnar og byggja inn á við og hefjast handa við rót- tæka endurskipulagningu almenn- ingssamgangna og umferðarmann- virkja innan borgar og við hana. Ég vil að flugvöllurinn víki úr Vatnsmýrinni og trúi því að það myndi skapa Reykjavík ómetanlegt tækifæri til betra lífs sem borg. Samgöngu- og flugmálayfirvöld hafa ekki sannfært mig um að sú ráð- stöfun leggi sjálfkrafa af greitt og sjálfsagt aðgengi íbúa hinna dreifð- ari byggða að höfuðborg sinni enda hafna þau að lítt eða óathuguðu máli því að byggja megi flugvöll í Hvassahrauni. Flugvöllur þar myndi í flestum tilvikum stytta ferðatíma farþega bæði til miðju höfuðborg- arsvæðisins og eins til Keflavíkur- flugvallar í millilandaflugið. Það er auðvelt að skilja ástæður þess að „einkafyrirtæki“ á borð við Flug- félag Íslands finni því allt til foráttu að flytja starfsemi sína með tilheyr- andi kostnaði og raski. En það er meira en lítið skrýtið að samgöngu- yfirvöld vilji ekki einu sinni gjóa augunum á tillögu sem myndi skila stórkostlegri samgöngubót fyrir alla landsmenn ef í ljós kemur að hún er framkvæmanleg. Hræddur er ég um að árið 2016 muni engin rök duga til að reisa byggð á þessum stað hafi flugvöll- urinn verið festur í sessi frekar en orðið er. Ég hvet því Reykvíkinga til að hundsa ekki Vatnsmýrina heldur taka þátt í atkvæðagreiðslunni svo hægt verði að hefjast handa með skýran vilja borgarbúa að vopni. Hundsum ekki Vatnsmýrina Ólafur Haraldsson Flugvöllur Ég vil, segir Ólafur Haraldsson, að flugvöllurinn víki úr Vatnsmýrinni. Höfundur er hönnuður. FYRIR nokkrum árum síðan var uppi krafa um að leggja Reykjavíkurflugvöll niður af tillitssemi við fuglalífið. Nú vilja menn fá Vatnsmýrina fyrir nýja háborg. Kunna menn ekki lengur að meta hið fagra útsýni suður yfir Tjörnina? Hvaða máli skiptir það þó flugvél- ar hefja sér til flugs eða lenda? Ekki skemmir það útsýnið. En fáum við háborg í staðinn, dregur veru- lega úr birtu í miðbænum í skamm- deginu. Það er verið að amast við því að byggð dreifist upp um holt og hæðir fjarri miðborginni. Allt tal um fjar- lægðir er fáranlegt í samanburði við útlönd. Og hvað er svo galið við að búa í Breiðholti, Selási eða Graf- arvogi? Er ekki bara gott að eiga heima þar? Er Vatnsmýrin eina lausnin fyrir þörfinni á nýju byggingarlandi? Er víst að allir vilji endilega búa niðri í bæ? Með aukinni byggð ann- ars staðar og fjölda fyrirtækja sem eru óðar að flytja í úthverfin, þarf fólk ekki að fara niður í bæ á hverj- um degi. Samgönguvandamálin leysast ekki með neðanjarðarlestakerfi, því við viljum geta ekið nánast að dyr- um þar sem við eigum erindi. Þar að auki kostar neðanjarðar- samgöngur það mikið að hér skortir allar rekstrarforsendur fyrir slíku, jafnvel þó að bannað yrði að hala nema einum bíl á hverju heimili. Neðanjarðargöng fyrir bíla hafa verið rædd, en ég býst við að það yrði líka dýrt. Við megum ekki gleyma því að það kostar óhemjufé að láta þetta verða að veruleika. Eða ætlum við að fara að fordæmi landa minna, þar sem borga þarf vegatoll í hvert skipti sem ekið er inn í Ósló? Að leggja niður Reykjavíkurflugvöll jafngildir fyrsta skrefi í að flytja höfuðborg landsins suður með sjó. Innan nokkra ára- tuga mun höfuðþunginn á allri upp- byggingu færast þangað, vegna þess að menn sjá ekki lengur neinn tilgang í að koma til Reykjavíkur. Allt tal um einteining – hraðlest að japanskri fyrirmynd – er líka út í hött. Hafa ekki verið bornar saman mannfjöldatölur Japans og Íslands? Halda menn virkilega að Suður- nesjamenn, jafnt og aðrir sem kunna að eiga erindi til gömlu höf- uðborgarinnar, leggi bílum sínum við Leifsstöð eða Fitjarnesti – taki svo lestina inn að Mjódd og leigi sér þar bíl til að sinna erindum í „litlu borginni við sundin blá“? Þeir eru veruleikafirrtir sem hafa stungið upp á framkvæmdum af því tagi sem hér er talið upp. Það er löngu kominn tími til að menn noti íslenska kvarða en ekki erlenda! Færist allt flug suður með sjó, er víst að áherslur í ferðamannaiðn- aðinum yrðu verulega breyttar sem leiðir til röskunar á rekstrargrund- velli hennar í borginni. Viðvera ferðamanna hér mun vafalítið minnka um helming. Af öryggissjónarmiðum við nátt- úruhamfarir eða stórslys, dugar ekki að hafa lítinn þyrlupall við gamla Borgarspítalann. Þyrfti þá ekki að byggja nýjan Landspítala í Reykjanesbæ? Látum bara flugvöllinn í friði þar sem hann er staðsettur og sýnum landsbyggðinni að við treystum á hana og viljum henni vel. Hún má ekki við slíkri flengingu. Eða er Reykvíkingum alveg sama um alla aðra? Var kannski hugmyndin að hefja nauðungarflutninga frá dreifbýlinu inn í auð húsakynni á „völlinn“ í næsta nágrenni hinnar „nýju höf- uðborgar“ – þar sem menn geta grætt á tá og fingri? Það er eins og ég sjái söguna end- urtaka sig. Fyrir rúmri hálfri öld flutti fólk utan af landi til Reykja- víkur – en nú myndi hefjast ný gull- öld suðurfrá – en varla í Vatnsmýr- inni! En er það þetta sem allir lands- menn vilja? Getum við ekki notað fjarmuni okkar til þarfara hluta – til dæmis að hlúa að hvort öðru? Þó ég hafi ekki kosningarrétt, legg ég til atkvæði mitt með þessum hætti: Greiðum atkvæði á móti flutningi Reykjavíkurflugvallar. Látum flugvöllinn í friði Mats Wibe Lund Flugvöllur Greiðum atkvæði, segir Mats Wibe Lund, á móti flutningi Reykja- víkurflugvallar. Höfundur er ljósmyndari. NÚ ÞYKIR mér stjórnmálamenn vera orðnir ansir kræfir um athygli til sín. Til að sópa að sér fólkinu og tala það til, tekur borgarstjórn upp á því að láta kjósa um hvar flugvöllurinn í Reykjavík eigi vera og borgarbúar gleypa saklausir við agninu. R-listinn veit að öll umfjöllun fyrir flokk- inn heldur honum á lofti og beinir fólkinu frá öðrum vanda borg- arinnar á meðan. Sjálftæðismenn taka við agninu og halda á lofti miklum mótbárum af hverju flugvöllurinn eigi ekki að fara fet, en sjá ekki að það er verið að spila með þá og halda þeim frá öðrum málum á með- an. Ekki það að mikilvægi flugvall- arins sé ekki mikið, sem það er, en það er bara alls ekki tímabært að tala um flutning flugvallarins strax því hvernig sem kosningar fara þá verður ekkert gert í flugvallarmál- inu fyrr en eftir árið 2016. Það er einfalt að segja að tíma þurfi til að skipuleggja svæðið, með eða án flugvallar, gott og vel en að það þurfi 15 ár í skipulagningu, rosalega vinnur fólkið þá vinnuna sína vel. Ég er ansi hrædd um að ef markaðsstjóri einhvers fyrirtækis í borginni myndi segja að það tæki hann 15 ár eða lengur að markaðs- setja fyrirtækið yrði hann látinn fjúka hið snarasta. Af hverju eigum við borgarbúar þá að gleypa við alls konar skýringum frá báðum aðilum og storma af stað til kosninga? Hvað vitum við hvað bíður okkar eftir svo langan tíma, það geta verið allt aðr- ar forsendur í gangi þá og miklu fleiri möguleikar í gangi. Er ekki tækninni að fleygja svo ört áfram að það geta orðið aðrir flutningsmögu- leikar í gangi sem þyrftu kannski ekki svona stóran flugvöll eins og hann er núna. Ég hef aldrei vitað til þess að nokkur flokkur hafi skipulagt 15–20 ár fram í tímann og það staðist full- komlega, því ætti það að verða eitt- hvað öðruvísi núna. Segjum sem svo að kosið yrði um að flugvöllurinn ætti að fara og borgarstjórn færi á stúfana til að skipuleggja annað flugvallarsvæði og í ljós kæmi að staðurinn hentaði alls ekki! Hvar stöndum við þá, allt innanlandsflug yrði þá flutt til Keflavíkurflugvallar og við þyrftum að keyra alla leið til Keflavíkur til að fljúga til Akureyr- ar, Vestmanneyja og fleiri staða. Rosalegur sparnaður þar í tíma- og bensínkostnað hjá borgarbúum. Þar að auki veit ég ekki til þess að það sé meiri hætta sem stafi af flug- völlum en umferðargötunum okkar. Ættum við þá ekki að hafa alla vegi utan við borgina! Nú segja eflaust margir að það sé tóm vitleysa að fara út í svona hluti, en hugsið pínu- lítið, hvað hafa margir borgarbúar farist í flugslysum á síðustu 10 árum og hvað eru það margir sem hafa farist í bílslysum á sama tíma? Ég held bara að við ættum að hugsa frekar um hvað sé hægt að gera til að fækka slysum af völdum bifreiða en að fara að mála skrattann á vegg- inn með að það stafi mikil hætta af flugi yfir borgina, sem aldrei hefur komið fyrir, ekki stoppar það okkur að aka um allar trissur þó svo við vitum að það stafar mikil hætta af því. Erum við ekki endalaust að herma eftir öllu í útlandinu, lítum á borgir í kringum okkur, flestar eru með flugvöll í borgunum og úthverfi sem talið er best að búa í og eftir- sóknarverðast. Við ættum kannski að fara að byggja upp skýjaklúfa hérna í rokrassinum og byggðin þéttist. Já, já, skoðum líka það að þjappa saman byggð miðborgarinn- ar sem margir tala um, sem er ágætt útaf fyrir sig en er ekki fulllangt gengið að flytja heilann flug- völl til þess. Af hverju er ekki öllum fótbolta- völlum í borginni kast- að á glæ og byggð sett þar í staðinn. Ætli það komi ekki alveg í stað- inn fyrir einn flugvöll eða svo. Síðan væri líka hægt að flytja miðbæ- inn eitthvert annað. Borgin er að breytast og stækka og ekkert kemur í veg fyrir það svo af hverju þarf endi- lega að þjappa byggð- inni við flugvöllinn, lít- um í kringum okkur og sjáum nýja möguleika áður en stórar fram- kvæmdir eru settar í gang á kostnað borgarbúa. ,,Eniga, meniga, ég á líka pen- inga,“ segir borgarstjórn ef flugvöll- urinn verður fluttur, þar sem bygg- ingasvæðið yrði dýrt og hægt að hala helling inn á sölu lóða og fast- eignagjalda. Er ekki verið að gleyma einu mikilvægu atriði? Hver halda þessir sömu menn sem þetta segja að kostnaðurinn verði við flutning vallarins? Enginn? Ég veit ekki betur en að fram hafi komið hjá einum þingmanni að það yrði svo dýrt að skipuleggja og byggja upp nýjan flugvöll að það komi alls ekki til greina að gera slíkt, heldur verði borgarbúar að gera sér grein fyrir því að ef þeir kjósi flugvöllinn burt fari hann til Keflavíkur. Gefur ekki flugvöllurinn okkur líka bæði tekjur og vinnu sem við myndum missa ef hann flyttist úr borginni? Hvað verður um allt sjúkraflug fyrir landsbyggðina ef flugvöllurinn er ekki í borginni? Jú, fljúga þyrfti fyrst til Keflavíkur og keyra þaðan til borgarinnar, nú ef algjör neyð væri yrði flogið með þyrlu til sjúkra- húsanna og sama hættan komin með flug yfir borgina, algjör hringavit- leysa. Hvað myndi borgarstjórn segja ef mannslíf myndu tapast útaf flutningatöf, ekki benda á mig? Er- um við strax búin að gleyma jarð- skjálftanum sem varð fyrir tæpu ári? Hver getur fullyrt að engar náttúruhamfarir (eldgos, jarðskálft- ar) muni koma upp svo að flutningur þyrfti að vera í hasti úr borginni? Eigum við þá að taka í burtu helsta flutnings- og öryggisatriði borgar- búa og segja þeim að stökkva út í sjó ef þess þyrfti, því þó skipaflotinn okkar sé stór er hann aldrei svo stór að hann geti tekið okkur öll. Nátt- úruhamfarir eru óútreiknanlegar, það vitum við öll og ef landleiðin yrði ófær þyrftum við að leita til landsbyggðarinnar, til dæmis vegna sjúkra- og gistiaðstöðu þeirra. Hvernig eigum við að fara að því ef við höfum engan flugvöll í borg- inni? Því segi ég að tími sé kominn fyrir okkur öll að vera skynsöm. Hlaup- um ekki upp til handa og fóta vegna ráðabruggs stjórnmálamanna og látum þá ekki hafa áhrif á okkur. Þessar ótímabæru kosningar á að setja í bið og hugsa frekar um ör- yggi allra landsmanna. Er árið 2016 komið? Helga Magnúsdóttir Höfundur er nemi í öldungadeild MH. Flugvöllur R-listinn veit að öll um- fjöllun fyrir flokkinn heldur honum á lofti, segir Helga Magnús- dóttir, og beinir fólkinu frá öðrum vanda borg- arinnar á meðan.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.