Morgunblaðið - 21.03.2001, Blaðsíða 52

52 MIÐVIKUDAGUR 21. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 



 


  


  

 


 
 



!"
 
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
HUGTAKIÐ kynþáttur er ekki svo
ýkja gamalt í hugmyndasögu Vest-
urlanda. Upp úr landafundum og í
aðdraganda þeirra var framandi
fólk á framandi stöðum fyrst og
fremst heiðingjar í hugum Evrópu-
manna. Upp úr landafundum eykst
vöxtur og viðgangur náttúrufræða.
Með vísindabyltingunni á nítjándu
öld og Darwin hafa náttúruvísindin
ef svo má segja leyst skaparann af
hólmi. Náttúrulögmálin standa óh-
áð guði. Náttúran kemur í stað
guðs. Hlutur kynstofnsins eflist og
hlutur nýrrar elítu, hvítra karla
undir gunnreifum fánum vísinda-
og nytjahyggju. Samkvæmt skyn-
semistrúnni þóttu konur og börn
ekki beysnar skynsemisverur
fremur en húsdýrin.
Messíasarkenningar á borð við
pósitífisma, framfaratrú, nytja-
hyggju, frjálshyggju, femínisma,
guðspeki og kommúnisma líta
dagsins ljós á nítjándu öldinni og
hreinræktaður rasismi grefur
einnig um sig í hinni mekanísku
heimsmynd. Félagslegur freudismi
og libido gerir sig gildandi. Femín-
istar og kynhverfir eru líffræðileg
stærð og menningarafurð 20. aldar
samkvæmt góðum og gegnum
skilningi. En hvað ætli skammstöf-
unin D.D.R. komi þessum hlutum
við? Segir a.m.k. einhverja sögu
um enn aðra menningarafurð, vel-
vaxta og stælta lýðræðisást.
Þroskaferli ungbarna vindur
fram hvarvetna á jörðunni á sama
hátt. 18 mánaða ungbarn, þriggja
ára og fjögurra stígur sömu skref-
in í þroska án tillits til litarháttar
eða hnattstöðu. Langanir og þrár
eru einráðar á frumbernskuskeið-
inu. Það er vart fyrr en á fjögurra
ára aldrinum að vit og þekking
nægir litlu manneskjunni til að
bæði efa og trúa. Þriggja ára barn
veldur því ekki. Reynsla fólks mót-
ast á einn mögulegan veg hver sem
við erum og hvar sem við erum,
hvort heldur við erum karlkyns
eða kvenkyns, svört, gul, rauð eða
hvít, vegna þess að við, sem burð-
umst með mennska vitund, erum
einnar gerðar. Við lærum ólíkt
öðrum lífverum inn á heim tungu-
málsins, tjáum okkur hvert við
annað, gleðjumst eins og hryggj-
umst.
Öll lútum við því að verða að
deyja. Nú til dags er allt sem máli
skiptir greypt í litninga og ætti því
öllu samkvæmt að óma í vitund
okkar allra jafnt sekra og sak-
lausra, missterkt þó. Niður með
kynþáttahyggju hvort heldur hún
birtist í sjálfbirgingi, aðdáun, fyr-
irlitningu eða hatri.
JÓN BERGSTEINSSON,
Snorrabraut 30.
Hugtakið kynþáttur
er ónýt mælieining
Frá Jóni Bergsteinssyni:
ÁFORM um að setja landfyllingu í
Arnarnesvog kom eins og skrattinn
úr sauðarleggnum. Ef litið er á kort
sem íbúum Garðabæjar áskotnaðist
fyrir nokkrum árum um aðalskipu-
lag bæjarins 1995–2015, er ekki eitt
strik sem gefur til kynna landfyll-
ingu í voginum. Árið 2000 voru samt
komin fram áform um að gera slíkt
og á árinu 2001 eru þessar vanga-
veltur í gangi og hugsanlegar fram-
kvæmdir komnar í umhverfismat.
Þetta eru vinnubrögð sem erfitt er
að sætta sig við.
Lausn á vandamáli
Aðalskipulagið fjallar um byggð
fyrir meira en 8.000 íbúa til viðbótar
við þá 8.000 sem þegar búa í bænum.
Það vantar því ekki land fyrir fleiri
íbúa í Garðabæ. Það er þegar til frá
náttúrunnar hendi.
Vissulega er gaman að eiga heima
við sjó og landfylling myndi stækka
svæði þar sem menn gætu búið við
sjó, en það er ekki eins og beðið hafi
verið eftir þessari lausn til að bjarga
byggðamálum og bæjarbragnum í
Garðabæ. Landfylling er ekki lausn
á neinu fyrir Garðabæ heldur fyrir-
huguð lausn á vandamáli Björgunar
og Bygg sem vantar hreint og beint
verkefni. Þeir taka höndum saman
við arkitekta og fasteignasala og
ætla að græða peninga. Til þess er
leikurinn gerður.
Arnnesingar hafa áhuga á um-
hverfi sínu eins og t.d. Reykvíkingar,
sem hafa áhuga á því hvað verður um
Reykjavíkurflugvöll og ég rétt vona
að Reykvíkingar fari ekki að leggja
flugvöll úti í Lönguskerjum. Land-
fyllingar í Skerjafirði, þar með talið í
Arnarnesvogi, eru algjört virðingar-
leysi við þá staðreynd að fjörðurinn
er á Náttúruminjaskrá og á skrá Al-
þjóða fuglaverndunarsambandsins
(Bird Life international). Ég vil í því
sambandi benda á grein Ólafs K.
Nielsens: „Fuglarnir, Skerjafjörður
og Arnarnesvogur“ í Mbl. 24-11-00.
Enn er lag
Heimurinn er víða orðinn ljótur.
Menn vilja búa saman í þéttbýli og
það verður alltaf að fórna einhverju
fyrir tilheyrandi mannvirki; vegi,
bensínstöðvar, íbúðir … Það skortir
hins vegar ekki land á Íslandi og ekki
í Garðabæ. Landfyllingar í Reykja-
vík eru engin rök fyrir landfyllingum
í Garðabæ. Það er engu líkara en
landfyllingar séu að komast í tísku,
líkt og loðdýrarækt og fiskeldi á sín-
um tíma. Menn eiga að reyna eftir
fremsta megni að lifa í takt við nátt-
úruna og enn er lag í Garðabæ og
reyndar á Íslandi yfirleitt.
Ég krefst þess að bæjarstjórn
Garðabæjar hlusti eftir óskum íbú-
anna og láti ekki þurfandi verktaka
og fasteignasala hafa sig að ginning-
arfífli.
ANNA MARÍA GEIRSDÓTTIR,
Blikanesi 17.
Nei takk við land-
fyllingu í Skerjafirði
Frá Önnu Maríu Geirsdóttur: