Morgunblaðið - 01.06.2001, Side 30

LISTIR
30 FÖSTUDAGUR 1. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
STEFÁN Baldursson
þjóðleikhússtjóri stað-
festi í samtali við Morg-
unblaðið að Sigurjóna
Sverrisdóttir, eiginkona
Kristjáns Jóhannssonar,
hefði komið til fundar við
hann og kynnt honum
hugmynd að uppfærslu á
óperunni La Fanciulla
del West eftir Puccini,
með ósk um að Þjóðleik-
húsið tæki þátt í henni.
„Það kom því miður
fljótt í ljós að hugmyndin
var fullkomlega óraun-
hæf,“ segir Stefán. „Okk-
ar hlutur átti að felast í
fjármögnun. Kostnaður
við uppfærsluna hljóðaði upp á 50–60
milljónir og þeim peningum átti að
ná inn með 10 sýningum í Laugar-
dalshöll sem ég taldi óraunhæft;
Þjóðleikhúsið hefur ekki burði til að
leggja út í fjárhagslega áhættu af því
tagi.“
Stefán segir enn fremur að þegar
Þjóðleikhúsið ráðist í óperuupp-
færslur vilji hann gera það í Þjóð-
leikhúsinu sem sé enn besta húsið til
óperuflutnings.
Hugmyndin rædd í þaula
„Ef við gerðum svona lagað í Þjóð-
leikhúsinu myndum við líka sjálf
vilja velja leikstjóra og hljómsveit-
arstjóra og aðra flytjendur í samráði
við þá, en þetta var bara tilbúinn
pakki svo að það var ekki um það að
ræða. Fólk fær oft hugmyndir en það
verður að vera hægt að fylgja þeim
eftir á vitrænum forsendum.“
Stefán Baldursson segir að Þjóð-
leikhúsið sé hins vegar mjög opið
fyrir samstarfi um listflutning við
aðrar menningarstofnanir og hafi
reyndar átt í viðræðum við aðila sem
Kristján nefndi um slíkt og sennilegt
sé að af slíku samstarfi geti orðið í
náinni framtíð.
Það náðist í Þórunni Sigurðardótt-
ur, listrænan stjórnanda Listahátíð-
ar í Reykjavík í Björgvin í Noregi,
þar sem nú stendur yfir hin árlega
listahátíð Björgvinjarbúa. „Það er
ekkert launungarmál að Sigurjóna
kom á minn fund, eins og reyndar
fjöldamargir aðrir hafa gert, sem
hafa hugmynd fyrir Listahátíð. Ég
tek slíkum erindum vel og reyni að
skoða málin frá fjárhagslegum jafnt
sem listrænum hliðum. Ég benti
henni hins vegar á að Listahátið
„próduserar“ ekki óperur, það gera
aðrar stofnanir. Þessar fjórar stofn-
anir sem Kristján nefndi hafa verið í
viðræðum í allan vetur um óperu-
flutning,“ segir Þórunn. „Það hefur
miðast við það að reyna að setja upp
óperu á besta sviðinu sem við eigum,
sem er Þjóðleikhúsið. Laugardals-
höllin, sem Kristján talaði um er eins
og allir vita ekki óperuhús. Það er
nógu erfitt að flytja þar sígilda tón-
list þótt ekki sé verið að tala um heila
óperu með öllu tilheyrandi.“
Þórunn segir að hugmynd Krist-
jáns og Sigurjónu hafi verið rædd í
þaula. „Það var hins vegar mat okk-
ar sem höfum verið að ræða saman
um hugsanlegan óperuflutning að
þessi hugmynd væri ekki raunhæf,
og að Laugardalshöllin væri alveg út
úr kortinu fyrir óperuflutning. Við
sem stóðum að uppfærslunni á
Baldri í fyrra vitum hvernig það er
að vinna með sígilda tónlist í því húsi,
og ég tala nú ekki um ef um er að
ræða tæknilega flókna leiksýningu.
Það er líka óraunhæft að ætla að
flytja inn leikmynd til Íslands og
sparar varla nokkra peninga. Von-
andi eignumst við einhvern tíma hús
fyrir svona hugmyndir. Í millitíðinni
verður stefnt að því að
koma upp óperu í sam-
starfi þessara aðila
sem nefndir hafa verið,
og þá vonandi í Þjóð-
leikhúsinu.“ Þórunn
segir viðræður Þjóð-
leikhúss, Sinfóníunnar,
Óperunnar og Listahá-
tíðar um óperuflutning
hafa gengið vel í vetur
og að þær séu langt
komnar.
Bjarni Daníelsson
óperustjóri segir að
þetta hafi verið hug-
mynd um stóra og
frísklega uppfærslu á
verki Puccinis. „Fyrir
Óperuna er þetta spurning um það
hvernig eigi að forgangsraða verk-
efnum. Það eru allir með langa lista
af góðum hugmyndum, en þegar
koma fram hugmyndir sem eru
svona dýrar, og við höfum í sjálfu sér
lítið með að gera, nema að vera boðið
að fjármagna þær, þá er bara erfitt
að ýta öðru til hliðar. Frá mínum
bæjardyrum séð er þetta líka spurn-
ing um starfsemi Íslensku óperunn-
ar; við erum að reyna að byggja upp
samfellda dagskrá, fastráða söngv-
ara og reyna að fá samhengi í starf-
semina, þá er ekki mjög álitlegt að
verja kannski helmingi ársteknanna
í sýningu sem er svona stór í sniðum
og Óperan hefur í raun lítið með að
gera.“
Þröstur Ólafsson, framkvæmda-
stjóri Sinfóníuhljómsveitar Íslands,
staðfesti að rætt hefði verið við hann
um þátttöku Sinfóníuhljómsveitar-
innar í uppfærslu óperunnar, en vildi
ekki tjá sig um málið frekar.
Tilboð Kristjáns Jóhannssonar um uppsetningu á óperuvestra Puccinis
Fullkomlega óraunhæf hugmynd
Stefán
Baldursson
Bjarni
Daníelsson
Þröstur
Ólafsson
Þórunn
Sigurðardóttir
NÝVERIÐ var verkið „Out from
Under“ eftir bandaríska listamann-
inn Lawrence Weiner gefið út í bók-
arformi af Dvir-
galleríinu í Tel
Aviv. Bókverkið,
sem er að öllu leyti
hugarsmíð Wein-
ers, er um margt
óvenjulegt þótt
það sé samt sem
áður einkennandi
fyrir textatengda
hugmyndalist
hans. Bókin er til að mynda skrifuð á
þremur tungumálum, arabísku, hebr-
esku og ensku, og jafnlæsileg á þeim
öllum þó að lesmáti þessara tungu-
mála sé ólíkur.
Weiner hefur alla tíð haft mikinn
áhuga á þeim möguleikum sem gefast
til að koma list inn í hversdagslíf ungs
fólks, t.d. á söfnum, og til marks um
það er þess skemmst að minnast er
Weiner gaf bókasafni Háskólans á
Akureyri verkið „Skrifað í sandinn...“
á síðastliðnu ári.
Þetta nýja bókverk hugsar Weiner
sem boðskap sinn til ungmenna á
átakasvæðunum fyrir botni Miðjarð-
arhafs sem alin eru upp við rótgróið
hatur á hvort öðru. Með bókinni gerir
hann tilraun til að leiða saman þrjá
gerólíka menningarheima í samþætt-
aðri listrænni orðræðu um sameigin-
legt markmið. Markmiðið er friður en
samkvæmt boðskap bókarinnar mun
hann ekki ná fram að ganga öðruvísi
en að allir aðilar deilunnar snúi baki
við fortíðinni og þeim leiðtogum sem
hafa fortíðarsýnina að leiðaraljósi, í
skiptum fyrir framtíð sem grundvall-
ast á nýjum viðhorfum.
Framlag
Weiners
til friðar