Morgunblaðið - 09.02.2002, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. FEBRÚAR 2002 37
✝ Guðrún ÞórdísMagnúsdóttir
fæddist á Saurum í
Miðfirði 27. desem-
ber 1913. Hún lést
31. janúar síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Magnús
Gíslason, f. 20. októ-
ber 1869, d. 13. des-
ember 1939, og Ingi-
björg Signý Guð-
mundsdóttir, f. 3.
júní 1886, d. 19. júlí
1952. Foreldrar
Magnúsar voru hjón-
in Gísli Magnússon og Guðrún
Hannesdóttir, sem bjuggu lengi á
Valdasteinsstöðum í Hrútafirði.
Foreldrar Ingibjargar voru Guð-
mundur Gísli Guðmundsson frá
Urriðaá í Miðfirði og kona hans,
Jórunn Elíasdóttir.
Bræður Þórdísar
voru Guðmundur, f.
7. janúar 1907, d.
22. október 1924, og
Gísli, f. 26. desem-
ber 1908, d. 9. apríl
1987. Þórdís var
ógift og barnlaus.
Þórdís og Gísli
bróðir hennar tóku
við búi foreldra
sinna og bjuggu fé-
lagsbúi á Saurum
allt þar til Gísli lést,
eftir það bjó hún
þar ein uns heilsan bilaði sum-
arið 2000 og hún fór á Heilbrigð-
isstofnunina á Hvammstanga.
Útför hennar fer fram frá Mel-
staðarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Lifir, blómgast, löndin vinnur,
lýsigull og sólskin spinnur
ofar brotsjó atburðanna
endurminning góðra manna.
(G.Fr.)
Það fyrsta sem kemur í hugann
þegar ég hugsa um Dísu eru móttök-
urnar sem ég fékk á síðkvöldum fyrir
allmörgum árum er ég var í heimavist
Laugarbakkaskóla og laumaðist í
heimsókn út að Saurum. Oftast var
einhver bekkjarsystranna með í för
og það var svo ljómandi notaleg til-
breyting að fá ís og niðursoðna ávexti
í staðinn fyrir mjólkurkexið með
kvöldkaffinu. Það var líka þá sem síð-
ar að létta lundin hennar Dísu lífgaði
upp á tilveruna, aldrei sá ég hana
öðruvísi en brosandi og svo óendan-
lega jákvæða og þakkláta fyrir allt,
þrátt fyrir að lífið léki ekki alltaf við
hana. Hún hafði ákveðnar skoðanir á
mönnum og málefnum og lá ekkert á
þeim, var hreinskiptin og vildi hvergi
vamm sitt vita. Dísa og Gísli, bróðir
hennar, voru sem ein manneskja í öll-
um verkum og einhuga í umhyggju
fyrir sveitinni sinni, kirkjunni, ná-
grönnunum og öllum þeim þáttum er
lúta að mannlegum kærleika. Skepn-
urnar þeirra nutu einnig þessara eig-
inleika í ríkum mæli. Ég held að ekki
verði annað sagt en dekrað hafi verið
við þær allar sem eina og Dísa naut
þess líka að geta umgengist þær og
annast með góðra manna hjálp svo
lengi sem raun varð á. Hún vann verk
sín ætíð í hljóði og af stakri samvisku-
semi og lét ekki erfiða fötlun aftra sér.
Til marks um hug Dísu til sveitarinn-
ar ánafnaði hún Skógræktarfélagi Ís-
lands jörðina sína svo þar mætti
rækta skóg til sveitarprýði og kom-
andi kynslóðum til yndis og ánægju.
Þar sem hvorki Dísa né Gísli giftust
eða eignuðust börn þótti henni leið-
inlegt að nafni föður hennar yrði ekki
viðhaldið í ættinni og því bað hún mig
í einni kvöldheimsókninni forðum að
skíra Magnús ef ég eignaðist son síð-
ar meir. Ekki gleymdist þessi bón al-
veg því þegar sonur númer tvö var í
heiminn borinn kom ekkert annað til
greina en hann yrði látinn heita
Magnús. Hittist nú þannig á að Dísa
er til grafar borin á 7 ára afmælinu
hans í dag.
Miklir kærleikar og vinátta hafa
alla tíð verið milli foreldra okkar og
systkinanna á Saurum. Að leiðarlok-
um þökkum við systkinin og móðir
okkar fyrir að hafa átt Dísu fyrir
frænku og vinkonu, fyrir umhyggju
hennar, vináttu og væntumþykju.
Guð blessi minningu hennar.
Guðrún Guðjónsdóttir.
Við afleggjarann að Laugarbakka í
Miðfirði stendur bærinn Saurar. Þeir
sem eru á leið norður í land sjá gamalt
reisulegt íbúðarhús og á dimmum
vetrarkvöldum ljós í glugga. Þarna
bjó Þórdís Magnúsdóttir, í daglegu
tali kölluð Dísa á Saurum, í nærri því
90 ár og setti svip á umhverfi sitt án
þess að hafa afrekað nokkuð sem nú-
tímanum finnst merkilegt.
Dísa og Gísli bróðir hennar voru
fædd og uppalin á Saurum. Eftir að
foreldrar þeirra létust bjuggu systk-
inin saman þar til Gísli lést fyrir
nokkrum árum. Dísa var smávaxin og
grönn kona. Hún var vel gefin, minn-
isgóð og fylgdist með sveitinni sinni til
æviloka.
Dísa fæddist með þá fötlun að það
vantaði alla fingur á hægri hendi, þó
gekk hún í flest störf en þau Gísli voru
með búskap alla tíð. Fyrir barnið mig
var ævintýri að fara í heimsókn að
Saurum. Stundum áttu systkinin
hunda sem betra var að varast og því
krafðist heimsóknin meiri skipulagn-
ingar en ella. Dagana á undan var
kjötbeinum safnað í poka og þegar við
renndum í hlað var beinunum kastað
út um glugga til að að hundarnir væru
uppteknir á meðan við flýttum okkur
inn í hús. Í reisulega steinhúsinu var
sérkennileg blanda af gamla og nýja
tímanum. Niðri í kjallara var eldhúsið
þar sem boðið var upp á veitningar,
oftast dísætt kakó og fleira gott.
Stundum komum við systur með stór-
an kandísmola heim en alltaf átti hún
eitthvað gott í munninn á litlum gest-
um. Á aðalhæðinni var gott herbergi
þar sem systkinin sváfu í baðstofu-
rúmum. Þar var mynd af Hallgrími
Péturssyni á vegg. Þar var líka spari-
stofan en hún var máluð ljósblá. Þar
fannst mér áhugaverðast að skoða
litla stólinn sem Dísa hafði fengið sem
barn og leyfði litlum gestum að prufa í
smástund. Þrátt fyrir að Dísa hafi
aldrei gifst átti hún sitt ævintýri á
yngri árum en hún trúlofaðist fær-
eyskum manni sem vann um tíma í
sveitinni. Unnustinn þurfti að fara til
Færeyja en til stóð að hann kæmi aft-
ur. Þetta var á kreppuárunum og erf-
itt að hafa samskipti milli landa. Dísa
heyrði lengi vel ekkert frá unnustan-
um en loks kom matarpakki frá hon-
um. Á þeim tíma borgaði sig að skrifa
„matur“ á pakkana því þá var ódýrara
að senda þá og það hafði unnustinn
gert. Á Saurum þótti stoltum Íslend-
ingum ekki sniðugt að fá sendan mat
frá útlöndum enda var „nógur matur
á Saurum“. Pakkinn var því endur-
sendur óopnaður og ekki heyrðist
meira frá unnustanum. Hvort Dísa
hafði mikið um þetta að segja veit ég
ekki en hringinn bar hún alla tíð.
Dísa og Gísli létu sig sjaldan vanta á
innansveitarskemmtanir en voru lítið
fyrir óþarfa ferðalög. Það er eftir-
minnilegt hve systkinin lifðu sig inn í
spilamennskuna þegar spiluð var fé-
lagsvist og hve Dísa var góð í gömlu
dönsunum, sem hún stjórnaði stundum
og þá af hjartans list. Dísa söng í
kirkjukór Melstaðarsóknar í áratugi
og ég efast um að margir eigi jafn-
langan feril að baki í kór og hún. Í
minningunni sé ég hana fyrir mér í
kirkjunni á Melstað, klædda í upphlut
með hátíðarsvip. Eftir að Gísli lést hélt
Dísa áfram búskap. Hún lét þá gera
innangengt í fjárhúsin og hafði nokkr-
ar kindur þar til hún fékk áfall fyrir
rúmum tveimur árum. Eftir það dvaldi
hún á Sjúkrahúsinu á Hvammstanga.
Dísa fylgdist ætíð vel með fjöl-
skyldu minni. Hún fylgdist með börn-
um mínum og spurði gjarnan hvað
hver og einn væri að gera og hvort
viðkomandi væri trúlofaður. Þórdís
Magnúsdóttir er eflaust hvíldinni feg-
in eftir langa ævi. Við sem þekktum
hana kveðjum samt með eftirsjá því
með manneskjum eins og Dísu hverf-
ur ákveðinn tíðarandi. Sú kynslóð
sem hún tilheyrði er að hverfa. Ég er
þakklát fyrir að hafa kynnst Dísu á
Saurum. Hún var kát og skemmtileg.
Á Saurum logar ekki lengur ljós í
glugga.
Sigríður Karlsdóttir
og fjölskylda.
ÞÓRDÍS
MAGNÚSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um Þór-
dísi Magnúsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Elsku Embla mín.
Sárt er til þess að
hugsa, að þú sért ekki
hjá okkur, 2 ára í dag
hefðir þú orðið, ennþá
svo ung.
Guð hlýtur að hafa þurft mikið á
þér að halda, kannski vantaði hin
börnin líka einhvern til að leika við.
Ég veit að þér líður vel og hleypur
og hoppar um með þitt fallega bros,
og þú passar mömmu þina og pabba
vel. Það er erfitt að vera ungur föð-
urbróðir og vera svo langt í burtu, en
þú verður alltaf geymd í hjarta mínu.
Ég bið góðan Guð um að halda þér
í faðmi sínum og varðveita þig.
Elsku frænka mín.
Hví var þessi beður búinn,
barnið kæra, þér svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin
hljóma gegnum dauðans nótt.
Það er kveðjan: „Kom til mín!“
Kristur tók þig heim til sín.
Þú ert blessuð hans í höndum,
hólpin sál með ljóssins öndum.
(B. Halld.)
Þinn
Einar Valur
Danmörku.
EMBLA RUT
HRANNARSDÓTTIR
✝ Embla RutHrannarsdóttir
fæddist í Reykjavík
9. febrúar 2000. Hún
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans í Foss-
vogi að kvöldi föstu-
dagsins 25. janúar
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Fossvogskirkju.
Elsku Embla,
frænka mín. Í dag hefð-
ir þú átt tveggja ára af-
mæli, mikið hefði mig
langað að þú hefðir get-
að verið hjá okkur, þá
hefði ég ýtt þér á bíln-
um þínum, eins og við
gerðum þegar við hitt-
umst. Guð ætlaði þér
annað, hann þurfti að fá
þig lánaða, segir
mamma.
En af hverju hana
Emblu mína? Þú varst
mín besta vinkona og
ég sakna þín voða mik-
ið. Mamma segir mér að þér líði vel
og þú sért að leika þér með engl-
unum og hinum börnunum og að ég
eigi eftir að hitta þig aftur. Þangað
til verður þú alltaf í hjarta mínu.
Megi Guð og englarnir fallegu
halda þér í faðmi sínum og færa þér
koss frá mér, mömmu og pabba.
Ég bið Guð að vaka yfir þér og
varðveita og styrkja mömmu þína og
pabba, ég skal líka gera mitt besta
og passa þau fyrir þig.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Þín frænka og vinkona,
Sigrún Eva.
UMRÆÐAN
MARGRÉT Björnsdóttir gefur
kost á sér í 3. sæti á lista sjálf-
stæðismanna í Kópavogi. Margrét
er mörgum kostum
búin og á fyllilega
erindi í bæjar-
stjórn. Margrét er í
dag varabæjar-
fulltrúi ásamt því
að eiga sæti í skipu-
lagsnefnd og sitja
sem varamaður í
skjalavörslunefnd.
Auk trúnaðarstarfa fyrir Kópa-
vogsbæ hefur Margrét gegnt
margvíslegum trúnaðarstörfum
bæði fyrir Sjálfstæðisflokkinn sem
og almenn félagasamtök.
Ég þekki vel til starfa Mar-
grétar fyrir Siglingafélagið Ými,
þar hefur hún starfað af miklum
trúnaði og heilindum. Félagið hef-
ur átt við aðstöðuleysi að stríða, en
nú er komin fram hugmynd um
bryggjuhverfi á þeim stað sem fé-
lagið hefur aðstöðu. Hugmynd
þessi fæddist í aðstöðunefnd fé-
lagsins sem Margrét stýrir og kom
hún hugmyndunum á framfæri við
bæjaryfirvöld sem hafa síðan unn-
ið úr henni.
Bryggjuhverfi í Kópavogi er nú
komið á skipulag og er það skýr-
asta dæmið um þann kraft sem
Margrét setur í hugmyndir sínar.
Kópavogsbúar, tryggjum Mar-
gréti öruggt sæti!
Tryggjum
Margréti 3. sæti
Birgir Ari Hilmarsson, framkvæmdastjóri
UMSK, skrifar:
Birgir Ari
Hilmarsson
Meira á mbl.is/aðsendar greinar
ÁSDÍS Ólafsdóttir íþróttakenn-
ari í Kópavogi er þekkt persóna í
bæjarlífinu í Kópavogi. Hún er
mikil kjarn-
orkukona sem
gengur hreint til
verka.
Hún er frábær
íþrótta- og sund-
kennari. Hún varð
fyrst til að stjórna
íþróttaskóla fyrir
ung börn hjá ÍK,
hún hefur stjórnað um árabil sí-
vinsælli foreldraleikfimi í skól-
unum og leiðir skokkhóp. Ásdís
sat um langt skeið ein kvenna í
íþróttaráði Kópavogs og vann öt-
ullega að íþróttauppbyggingu í
bænum.
Á undanförnu kjörtímabili hefur
Ásdís verið formaður umhverf-
isráðs og stóð hún m.a. fyrir íbúa-
þingi þar sem hún hvatti íbúa
Kópavogs til að taka þátt í að
móta stefnu Kópavogs í hinum
ýmsu málaflokkum í anda Stað-
ardagskrár 21.
Óbilandi áhugi Ásdísar á sam-
félaginu, eldmóðurinn sem fylgir
henni og góða skapið valda því að
Ásdís nýtur þverpólitísks stuðn-
ings Kópavogsbúa. Hún er sann-
arlega manneskja fólksins, er í
persónulegum tengslum við íbúa
bæjarins allt kjörtímabilið. Traust,
áreiðanleg og alþýðleg, eins og
stjórnmálamenn eiga að vera.
Veitum Ásdísi brautargengi til
áframhaldandi góðra verka!
Ásdísi
í bæjarstjórn
Jóhanna Oddsdóttir, fv. formaður Tenn-
isfélags Kópavogs, skrifar:
Jóhanna Odds-
dóttir
Meira á mbl.is/aðsendar greinar
ÉG HEF búið yfir 13 ár í Kópa-
vogi og mér þykir það vænt um
bæjarfélagið mitt að ég get ekki
hugsað mér annað
en að greiða götu
Gunnsteins Sigurðs-
sonar til forystu
sjálfstæðismanna í
Kópavogi. Hann
hefur verið fyrsti
varabæjarfulltrúi á
þessu kjörtímabili
og sýnt það og
sannað að þegar hann hefur verið
kallaður til leiks mætir hann á
fundi ólíkt mörgum öðrum. Ég hvet
alla foreldra sem eiga börn á
grunnskólastigi að kynna sér
áherslumál Gunnsteins um sjálf-
stæði skóla, aukna þátttöku for-
eldra í skólastarfi og að búa börn-
um okkar góðan skóla. 201
Kópavogur, við skulum ekki sitja
heima á laugardaginn, við skulum
viðra okkur, ganga til góðra verka
og merkja rétt við Gunnstein í 1.
sæti.
Greiðum götu
Gunnsteins
Sigurður Hlöðversson, fjölskyldufaðir í
Kópavogi, skrifar:
Sigurður Hlöð-
versson
Meira á mbl.is/aðsendar greinar
ÞAÐ er einkar ánægjulegt fyrir
okkur Kópavogsbúa að dugnaðar-
forkurinn Margrét Björnsdóttir
skuli gefa kost á sér í opnu prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins, sem fram fer 9.
febrúar nk. Æsku-
lýðs- og íþróttamál
eru ásamt umhverf-
is- og skipulags-
málum dæmi um
brennandi áhugasvið
þessarar fjölhæfu
konu, sem sannur
fengur er í fyrir bæj-
armál Kópavogs.
Fersk hugmyndaauðgi
Frískleg athafnakona er það
fyrsta sem kemur í hugann þegar
maður kynnist Margréti. Ferskur
andblær nærandi útivistar og nýrra
áskorana fylgir henni ósjálfrátt. Að
sama skapi er andi samúðar og sam-
hjálpar aldrei langt undan. Þá er
Margrét ekki einungis úrræðagóð
heldur einnig hugmyndarík, með af-
ar áhugaverða framtíðarsýn fyrir
Kópavog sem enn vistlegra bæj-
arfélag fyrir unga jafnt sem aldna.
Ég hvet því eindregið alla Kópa-
vogsbúa, sem taka þátt í prófkjöri
sjálfstæðismanna í Kópavogi, til að
veita Margréti stuðning sinn í bæj-
arstjórn.
Áfram Margrét!
Helga Guðrún Jónasdóttir
stjórnmálafræðingur skrifar:
Helga Guðrún
Jónasdóttir
Meira á mbl.is/aðsendar greinar
PRÓFKJÖR Sjálfstæðisflokksins
í Kópavogi mun snúast um áfram-
haldandi vöxt, forystu og framþróun
Kópavogs og forystu
flokksins í bæj-
arstjórninni.
Það er ekki deilt
um það að það var
framtíðarsýn Gunn-
ars I. Birgissonar
vorið 1990 sem gert
hefur Kópavog að
vinsælasta og fram-
sýnasta bæjarfélagi á landinu. Undir
forystu hans er Kópavogur leiðandi í
umhverfismálum, skólamálum,
menningarmálum og íþrótta- og
æskulýðsmálum.
Nú er mikilvægt að treysta for-
ystu Sjálfstæðisflokksins og gera
hana samhenntari því enn eru mörg
spennandi verkefni framundan. Ár-
mann Kr. Ólafsson hefur sýnt og
sannað að hann er fyllilega trausts-
ins verður í 2. forystusæti framboðs-
listans í vor. Þarna fer dugmikill ein-
staklingur sem ekki einungis hefur
góða reynslu af sveitarstjórnar-
málum heldur einnig úr stjórnkerf-
inu sem aðstoðarmaður samgöngu-
ráðherra og nú sjávarútvegs-
ráðherra.
Með því að veita Ármanni braut-
argengi í 2. sæti framboðslistans er-
um við Kópavogsbúar að að tryggja
góða útkomu í kosningunum í vor.
Ármann Kr. Ólafsson í 2. sætið!
Traust forysta –
Ármann í 2. sæti
Jón Kristinn Snæhólm alþjóðastjórnmála-
fræðingur skrifar:
Jón Kristinn
Snæhólm
Meira á mbl.is/aðsendar greinar