Morgunblaðið - 09.02.2002, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. FEBRÚAR 2002 39
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
✝ Leó Baldvinssonfæddist í Reykja-
vík 19. nóvember
1993. Hann lést í
Landspítala í Foss-
vogi 2. febrúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hans eru Linda Björg
Reynisdóttir, f. 3. des.
1975, og Baldvin
Kristján Jónsson, f. 3.
jan. 1973, þau slitu
samvistum. Eigin-
maður Lindu er Lúð-
vík Alfreð Halldórs-
son, f. 19. janúar
1973, þau eiga dótt-
urina Gunnhildi, f. 15. ágúst 1999.
Úr fyrri samböndum á Linda
Reyni Örn, f. 1. janúar 1992, og
Guðbjörgu, f. 26. ágúst 1997. Bald-
vin Kristján er
kvæntur Indu Björk
Alexandersdóttur, f.
29. febrúar 1976, þau
eiga Mikael Hrafn, f.
26. ágúst 1999, Bald-
vin á stjúpsoninn, Al-
exander Svan, f. 8.
jan. 1994.
Leó byrjaði
skyldunám í Safa-
mýraskóla, en flutt-
ist í Árskóla á Sauð-
árkróki í haust þegar
fjölskylda hans flutt-
ist búferlum norður í
Varmahlíð.
Útför Leós fer fram frá Sauð-
árkrókskirkju í dag og hefst
klukkan 14. Jarðsett verður í
Glaumbæ í Skagafirði.
Elsku Lói, litla hetjan mín, mikið
væri þetta auðveldara ef mér þætti
ekki svona vænt um þig, en maður
stjórnar því víst ekki hvern maður
elskar og þykir vænt um.
Þú rataðir inn í hjarta mitt fyrir
tæpum fimm árum þegar ég og
pabbi þinn hófum sambúð, og þú
hefur átt þínar föstu rætur síðan,
enda hvernig er annað hægt en láta
sér þykja vænt um þig, þú sem
varst svo varnarlaus gagnvart líf-
inu og aðstæðum. Mig langaði mest
til að halda utan um þig öllum
stundum og verja þig fyrir öllu því
vonda í heiminum, og ég fékk tæki-
færi til þess stöku sinnum. Það er
huggun í harmi að þú skulir vera
orðinn frjáls, frjáls úr viðjum fatl-
aðs líkama sem ekkert mannsbarn
á skilið að búa í. Loksins geturðu
notað líkama þinn eins og þú átt
skilið, hlaupið, leikið þér, gantast
og tjáð þig, þú ert varinn fyrir böli
mannfólksins og enginn getur tekið
frá þér heilbrigðið eða þá sem þú
hænist að og þykir vænt um. Við
pabbi þinn erum þakklát fyrir þær
stundir sem við áttum með þér, sem
voru því miður alltof fáar, en minn-
ingarnar eigum við út af fyrir okkur
og þær getur enginn tekið frá okk-
ur. Öllum þótti svo vænt um þig, afa
og ömmu í sveitinni, frændum og
frænkum, og öll hefðum við viljað
gera svo miklu meira fyrir þig en
okkur gafst tækifæri til. Allir voru
samhuga um að reyna að veita þér
það besta sem völ var á. Mikael
bróður þínum þykir svo vænt um
þig, hann myndaði strax sterk
tengsl við þig og talar ekki um ann-
að en að hitta Leó í ömmusveit, við
munum geyma vel síðustu stundina
sem þú varst hjá okkur, helgina áð-
ur en þú veiktist, þú varst svo sæll
og glaður, amma gaf þér vel að
borða, við fórum í heimsókn til
Hjöddu frænku og Mikki söng fyrir
þig og knúsaðist í þér, þarna kvödd-
umst við elsku barn. Banalega þín
var okkur öllum erfið, sérstaklega
pabba þínum, ég rétt kyssti þig
bless og strauk vangann þinn en
pabbi þinn fylgdi þér í gegnum
þetta ferli og kvaddi þig með sóma.
Pabbi þinn er góður maður og hann
hefur alltaf elskað þig afar heitt, ég
gæti hans fyrir þig og saman mun-
um við varðveita minningu yndis-
legs drengs sem við elskuðum öll.
Góða ferð litli vinur og takk fyrir
ferðalagið, ég veit að guð mun
halda í hönd þína og gæta þín.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Öðrum aðstandendum votta ég
samúð mína.
Inda Björk.
Þú fæddist að vetrinum fallegi sveinn
er föl var um grundir og hól
þá birtist þú okkur svo bjartur og hreinn
og brosandi rétt fyrir jól.
En fljótlega skuggi á skjáinn þó rann
er ský fyrir sólina dró
því veröldin erfiða fylgju þér fann
og fötlun í lífinu bjó.
Þó varstu svo gjöfull og glaður að sjá
og glæddir í heiminum ljós
er líf þitt bærðist sem blaktandi strá
þú brostir sem fegursta rós.
En nú ertu genginn á feðranna fund
og fallvölt er gleðin um sinn
í sorginni blæðir hver einasta und
og örlar á tárum á kinn.
Samt lifir þú ennþá við lausnarans hlið
og líðan þín farsæl og góð
hann gætir þín vinur og leggur þér lið
og leiðir um framtíðar slóð.
Við stöndum hér saman í huganum hrærð
er hljómar hið fallega lag
og kveðjum þig síðan í kyrrlátri værð
við kistuna þína í dag.
(Jón Gissurarson.)
Kveðja,
Jón afi, Hólmfríður amma,
Gissur og Jón Árni
í Víðimýrarseli.
Elsku Leó, nú hefur þú kvatt
okkur. Við fjölskyldan vorum svo
lánsöm að njóta samvista við þig
nokkra sólarhringa í hverjum mán-
uði allt frá því þú fæddist í þennan
heim.
Tilhlökkunin var alltaf jafn mikil
þegar þú varst væntanlegur, uppá-
haldsfrændinn. Það var svo miklu
léttara fyrir Bjarka að labba heim
úr leikskólanum á Réttarholtsveg-
inum þá daga sem þú varst vænt-
anlegur með rútunni. Hann gat allt
í einu valhoppað alla leið upp
brekkuna sem hafði verið nánast
óyfirstíganlega erfið daginn áður.
Við minnumst þess hve gaman
var að gefa þér eitthvað gott að
borða eða spila tónlist fyrir þig því
þú kunnir vel að meta góðan mat,
skemmtilega tónlist, nú eða galsa-
full leikrit af hljómdiskum.
Við minnumst sundferðanna með
þér, „skautaferðanna“ í kerrunni og
hvað þér þótti gaman að sulla í baði
og buslaðir svo mikið að þú bleyttir
allt sem blotnað gat í kringum þig.
Við minnumst þess líka þegar þið
frændurnir og jafnaldrarnir fenguð
stundum óstöðvandi hlátraköst
saman, gjarnan á kvöldin þegar þið
áttuð að vera sofnaðir.
Elsku litli frændi. Nú ertu farinn
til nýrra heimkynna. Í 8 ár hefur þú
lifað og leikið á meðal okkar og þó
að líkami þinn hafi ekki hentað vel
til veraldlegra afreka voru andlegir
sigrar þínir þeim mun stærri.
Við lítum svo á að þú hafir nú lok-
ið erfiðum kafla í skóla lífsins og út-
skrifast með hæstu einkunn fyrir
þolgæði, prúðmannlega framkomu,
lífsgleði og einstaklega gefandi
nærveru. Söknuðurinn er sár en við
erum þess fullviss að góðar vættir
munu fylkja liði til að taka á móti
þér á nýjum stað og uppfylla
drauma þína sem ekki gátu ræst í
þessu jarðlífi. Við sjáum þig fyrir
okkur, gangandi, talandi, alsjáandi
og umfram allt brosandi svo að skín
í fallegu, nýju fullorðinstennurnar
þínar. Við sem eftir sitjum eigum í
hjarta okkar dýrmætar minningar
um ljúfan dreng sem gaf okkur öll-
um nýja sýn á lífið.
Þú kenndir okkur að setja okkur
í spor þeirra sem ekki eru jafn
heppin og við sjálf.
Þú kenndir okkur að vera þakk-
lát fyrir það sem við höfum.
Við erum óendanlega þakklát
fyrir að fá hlutdeild í lífi þínu því
við erum öll ríkari eftir.
Vertu sæll, litli ljúfur, og megi
góður Guð gefa fjölskyldu þinni
styrk og huggun eftir erfiðan missi.
Halla, Ómar, Hildur
og Bjarki.
Elsku litli frændi, það er komið
að kveðjustund. Margt kemur upp í
hugann en erfitt er að setja á það
orð. Stundir okkar með þér voru
því miður of fáar, einkum núna
seinni árin. En þegar þú varst
yngri komum við Kári stundum í
heimsókn til ykkar Reynis, stóra
bróður þíns, og þá var sko gaman.
Stundum komuð þið líka í heimsókn
til okkar og afa og ömmu í sveitinni
með pabba þínum. Því miður höfum
við átt of fáar stundir saman en að-
stæður leyfðu það því miður ekki.
Kári frændi þinn hefur hugsað
mikið til þín og talað mikið um þig
undanfarið. Við vorum svo heppin
að hitta þig síðastliðið haust í sveit-
inni og hún Ólafía litla var svo hrif-
in af þér og talaði um þig í nokkra
daga á eftir. En hún er svo lítil að
hún man því miður ekki eftir þér en
ég mun segja henni og litla frænda
þínum, sem fæddist nokkrum dög-
um áður en þú kvaddir þennan erf-
iða heim, frá því hvað þú varst sæt-
ur, góður og duglegur.
Við vorum svo heppin að góður
maður gaf okkur mynd af þér þar
sem þú ert hlæjandi og réttir fram
hendurnar. Myndin hangir í ramma
fyrir ofan rúmið hans Kára frænda
þíns ásamt þessari stuttu bæn:
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Við kveðjum þig með söknuði
elsku frændi.
Við vottum aðstandendum samúð
okkar.
Ragnheiður og börnin.
Þá er komið að kveðjustundinni
kæri Leó, þér var víst ekki ætlað að
dvelja lengur á meðal okkar. Guð
hefur annað í huga með þig sem ég
veit að þú leysir vel af hendi. Þrátt
fyrir fötlun þína og stutta ævi
gafstu okkur svo mikið og sýndir að
það er hægt að líða vel þótt lífsins
gæði og heilsa séu ekki fyrir hendi.
Mér er mjög minnisstætt er ég lék
við þig með einhverja kalla eða spil-
aði fyrir þig á gítarinn, hvað þú
varst ánægður og hvað þér leið vel.
Þessi skipti sem þú dvaldir hjá okk-
ur gáfu okkur svo mikið og sýndu
okkur í einfaldleika sínum að það
þarf ekki svo mikið til að vera glað-
ur og una við sitt ef þeim sem mað-
ur umgengst þykir vænt um mann
og það þótti okkur um þig frá upp-
hafi. Það var svo gaman að sjá öll
þau svipbrigði sem þú settir upp til
að tjá þig þegar þú varst að hlusta
eða varst ánægður eða mislíkaðir
eitthvað, allar þínar tilfinningar
höfðu sinn svip.
Það er tilgangur með öllu í þessu
lífi og öll höfum við okkar hlutverk,
misjafnlega stórt en öll jafn mik-
ilvæg. Hvíl í friði kæri vinur.
Linda, Lúlli, Baddi, systkini, afar
og ömmur og aðrir ættingjar, megi
Guð styrkja ykkur og varðveita á
þessum erfiðu tímum
Jósep (Jobbi), Eva,
Arnar og Hákon.
Kæri Leó, mér þótti gaman að
leika við þig. Það var gott að heim-
sækja þig á spítalanum og koma í
heimsókn heim til þín og það er sárt
að þú sért dáinn. Það var gaman að
fá að kynnast þér. Ég og Ladý
munum heimsækja þig í sumar og
færa þér blóm.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pétursson.)
Kær kveðja frá Ladý.
Arnar Freyr Jósepsson.
Elsku Leó minn. Það eru fá orð
sem lýsa því hvað ég sakna þín mik-
ið. Brosið þitt var alltaf jafn fallegt
og þú varst alltaf jafn kátur og
þannig ertu í minningu minni og
þannig sé ég þig þegar ég loka aug-
unum. En eftir mikla baráttu síð-
ustu vikurnar ertu loksins orðinn
engill hjá Huldu ömmu þinni.
Ég man alltaf þegar ég hitti þig
fyrst fyrir fjórum árum, þá varstu
svo fallegur og glaður og ég gerði
ekkert skemmtilegra en að passa
þig og systkini þín. Það var svo
gaman hjá okkur þegar við fórum í
sund, eða þegar við fórum út að
labba eða bara allt sem við gerðum
því þú varst alltaf svo ánægður með
hvert smáatriði.
Svo loksins þegar þú fluttir út á
land með fjölskyldu þinni, þá fékk
ég bara að hafa þig í nokkra mán-
uði. En ég er viss um að þegar það
er lagt svona mikið á eina mann-
eskju er henni ætlað eitthvert
miklu stærra og meira hlutverk hjá
hinum englunum í himnaríki. En nú
finnurðu ekki lengur til og getur
hlaupið um í skýjunum og fylgst
með okkur hérna niðri og lagt
vendarvæng þinn yfir okkur.
Ég vil votta fjölskyldu þinni og
ástvinum alla mína samúð og megi
þeim líða vel í sorg sinni. Þú veist
að mér á alltaf eftir að þykja vænt
um þig elskan mín. Ég á svo marg-
ar minningar sem ég gleymi aldrei.
Guð geymi þig.
Birna Valdimarsdóttir.
Það var bjart yfir þeim degi þeg-
ar Leó, mamma og stóri bróðir
komu hér fyrst í heimsókn á Lyng-
ás. Þá var tekin ákvörðun um að
Leó kæmi í dagvistun á Lyngás.
Einnig fékk hann þjónustu á leik-
skólanum Múlaborg. Við nutum
þess að hafa Leó hjá okkur í nokkur
ár og horfa á hann vaxa og dafna.
Þegar skólaganga hófst hjá Leó
skildi leiðir okkar, en við fylgdumst
með honum í Safamýrarskóla. Síð-
astliðið vor fluttust Leó og fjöl-
skylda norður í Skagafjörð og enn
fylgdumst við með glókollinum okk-
ar og vissum að hann naut sín vel
fyrir norðan og fékk þar góða þjón-
ustu. Leó átti því láni að fagna að
eiga stóran systkinahóp sem hefur
ugglaust hentað honum vel, svona
glaðværum og kjarkmiklum strák.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(Hallgr. Pétursson.)
Kæra Linda og fjölskylda.
Við þökkum fyrir árin sem við
áttum samfylgd og biðjum góðan
Guð að styrkja ykkur í ykkar miklu
sorg.
Vinkonur á dagheimilinu
Lyngási.
Það var á síðastliðnum haustdög-
um að Leó kom í fyrsta sinn til okk-
ar í Skammtímavistun. Það tók
hann ekki langan tíma að bræða
hjörtu okkar með sínu fallega brosi,
dillandi hlátri og íbyggna augna-
ráði. Við minnumst og þökkum fyr-
ir stundirnar sem við áttum með
honum.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Kæra Linda og fjölskylda Leós,
missir ykkar er mikill, við vottum
ykkur okkar innilegustu samúð.
Minningin um yndislegan dreng
mun lifa með okkur um ókomin ár.
Starfsfólk Skammtíma-
vistunar Sauðárkróki.
Síðastliðinn sunnudag bárust
okkur þær sorgarfréttir að Leó
væri dáinn. Þó svo að kynni okkar
af Leó hafi verið stutt er margs að
minnast. Í haust er hann kom í
skólann okkar átti hann hug og
hjarta allra sem fengu tækifæri til
að kynnast honum. Hann var glað-
legur strákur sem sýndi skýrt vilja
sinn þótt hann gerði ekki miklar
kröfur til umhverfisins.
Leó var mikið fyrir að láta knúsa
sig og kitla. Hann var líka mikill
prakkari og hafði gaman af að
stríða okkur. Hann átti ýmis áhuga-
mál eins og t.d. tónlist. Þá var inn-
lifunin mikil og hann ruggaði sér til
og frá í takt við hljómfallið. Sund-
tímarnir með Leó eru okkur sér-
staklega minnisstæðir. Hann hafði
mikið yndi af því að vera í vatninu
og hló oft mikið og innilega. Leó var
sterkur persónuleiki með mikla út-
geislun og gaf mikið af sér. Við
þökkum fyrir að hafa fengið tæki-
færi til að kynnast honum og minn-
ing hans verður geymd í huga okk-
ar.
Við sendum foreldrum, systkin-
um og öðrum aðstandendum okkar
innilegustu samúðarkveðjur. Megi
algóður Guð styrkja ykkur og leiða
í gegnum sorgina.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Starfsfólk Árskóla
Sauðárkróki.
Ljóshærði drengurinn, ljúfurinn minn,
lof mér að strjúka þér tárin af kinn.
Ég bera þig vil yfir bylgjurnar hér
sem bíða víst líka eftir þér.
Vængina breiði yfir vininn minn hér
verurnar góðar og líti eftir þér.
Sofðu nú barnið mitt, sæl veri önd
og svífðu um draumanna lönd.
(Þórey Jónsdóttir.)
Við í Álfalandi munum geyma
minninguna um litla fallega Leó
sem hló svo dátt og fannst gaman,
þegar hvíslað var í eyra hans og
puðrað í hálsakotið.
Elsku Linda, Baldvin og fjöl-
skyldur, við vottum okkar innileg-
ustu samúð. Guð geymi litla dreng-
inn ykkar. Blessuð sé minning
hans.
Starfsfólk skammtíma-
vistunar Álfalandi 6.
LEÓ
BALDVINSSON
 Fleiri minningargreinar um Leó
Baldvinsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli
minning-
argreina