Morgunblaðið - 19.05.2002, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. MAÍ 2002 41
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Önnumst allt er lýtur að útför.
Hvítar kistur - furukistur
- eikarkistur.
Áratuga reynsla.
Símar 567 9110 & 893 8638
utfarir.is
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
www.utfararstofa.is
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður, í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Kistur
Krossar
Duftker
Gestabók
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu milli landa
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK


Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Mig langar að minn-
ast ömmu minnar með
nokkrum línum: Við
kynntumst fyrst fyrir
tveggja ára aldur þeg-
ar Vala amma, afi og Sigga amma
tóku við mér með opnum örmum, og
hef ég verið meira og minna hjá þeim
síðan. Það er svo margs að minnast,
sérstaklega hvað hún var frábær
persóna og alltaf til staðar fyrir mig.
Hún kenndi mér svo margt, bæði
ljóð, vísur og söngva. Þegar ég hugsa
til baka þá man ég ekki eftir að hún
VALGERÐUR INGI-
MUNDARDÓTTIR
✝ Valgerður Ingi-mundardóttir
fæddist á Garðstöð-
um í Garði 25. júní
1915. Hún lést á
Dvalarheimilinu
Garðvangi 2. maí síð-
astliðinn og var útför
hennar gerð frá
Keflavíkurkirkju 11.
maí.
amma hafi skammað
mig, meira að segja
ekki einu sinni. Amma
sagði mér fyrir nokkr-
um árum að þegar ég
var lítil hefði ég kallað
hana mömmu. Svo var
það eitt skipti þegar ég
var úti að leika mér að
krakkarnir stríddu mér
og sögðu að þetta væri
ekki mamma mín og ég
kom grátandi inn og
sagði ömmu frá. Þá
sagði hún að ég ætti
fallega og góða mömmu
og hún byggi í Reykja-
vík. Svona talaði amma alltaf vel um
alla og gerði gott úr öllu. Já, ég er
sko meira en lánsöm að hafa fengið
að kynnast henni og alast þar upp.
Það var mikið ferðast á uppvaxt-
arárum okkar Bjarna, en hann er
mér sem uppeldisbróðir. Á veturna
var farið með okkur á skauta ann-
aðhvort á Seltjörn eða út í Garð,
einnig á snjóþotu í Svartsengi, þá var
það svo oft að afi keyrði okkur, fór
svo heim og náði í ömmu, hún kom
með heitt kakó og volgar lummur.
Er hægt að hugsa sér það betra.
Á sumrin var mikið ferðast, við
fórum hringveginn og mörg önnur
ferðalög bæði stutt og löng. Heima
fyrir eyddi hún miklum tíma í eld-
húsinu, maturinn hennar var svo
góður og alltaf var hún að baka, ég
tala nú ekki um ilminn af flatkök-
unum hennar og ef hún amma fékk
sér sæti þá var hún komin með
handavinnu í hönd. Og ósjaldan
sagði hún mér frá æsku sinni og
yngri árum, ég man hvað mér fannst
sérstakt að hlusta á hana segja frá
jólunum. Pabbi hennar hafði smíðað
jólatré og þau systkinin fengu eina
jólagjöf saman, það voru kerti og spil
sem fólkið í Haushúsum gaf þeim, á
jóladagsmorgun kom mamma þeirra
með heitt kakó og kökur og færði
þeim í rúmið. Já, minningarnar um
hana ömmu mína eru endalausar og
fer ég oft með þær í gegnum hugann.
Kæru aðstandendur, ég bið þess
að verkurinn sem við berum í brjósti
okkar breytist fljótt í hlýjar minn-
ingar.
Sigríður Gunnarsdóttir.
Eitt sinn verða allir menn
að deyja.
Eftir bjartan daginn
kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég
verð að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson.)
Þessar línur renna gegnum hugann
þegar ég frétti andlát Sigrúnar sem
var aðeins rúmlega sextug að aldri.
Margs er að minnast þegar ég sest nú
niður og rifja upp þann tíma sem við
Sigrún lékum okkur saman sem börn,
vorum saman í barnaskóla, fermd-
umst saman á Húsavík og eftir að ég
fluttist suður hittumst við þar nokkr-
um árum síðar og þá unnum við sam-
an, leigðum saman og skemmtum
okkur saman.
Segja má að ég hafi verið heima-
gangur á Sandhólum barnæsku mína,
Guðný móðir Sigrúnar var góð við
þessa stelpu er sótti eftir að koma í
Sandhóla til að leika sér þar, þar var
tvíbýli og við krakkarnir lékum okkur
mikið í boltaleikjum, og margs konar
leikjum.
Fastur liður á vorin var að koma í
SIGRÚN
BJARTMARSDÓTTIR
✝ Sigrún Bjart-marsdóttir var
fædd á Húsavík 23.
desember 1941. Hún
lést 28. apríl síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá
Glaumbæjarkirkju
11. maí.
kríuvarp til ykkar og
enn í fersku minni hvað
eggin voru góð. Gaman
var að koma á jólaboðin
á Sandhólum, manstu
við spiluðum m.a. „land-
er og púkk“ og stundum
tóku allir þátt í að spila
púkk. Þessar minningar
eru mér dýrmætar nú
þegar ég rifja upp fjöl-
margar góðar samveru-
stundir okkar bæði í
æsku og síðar í Reykja-
vík.
Sigrún var lagleg
stúlka, einstaklega ljúf
og góð og má segja hvers manns hug-
ljúfi. Aldrei kom neitt upp sem
skyggði á góða vináttu okkar.
Eftir að við „fórum að búa“, fylgd-
umst við með hvor annarri, þú varst
svo ánægð með barnahópinn þinn, jú,
börnin eru það dýrmætasta í lífi okk-
ar.
Sigrún mín, mig langar að þakka
þér fyrir öll árin og ég geymi góðar
minningar í hjarta mínu um ókomin
ár. Að lokum sendi ég Sigurjóni,
börnum og systkinum samúðarkveðj-
ur.
Guð blessi minningu Sigrúnar.
Fölnuð er liljan og fölnuð er rós.
Fölnuð er himinsins blessaða ljós.
Hnigin er skógur og hnigið er bar.
Hán sem að áður á björkunum var.
(Benedikt Gröndal.)
Þín vinkona,
Rebekka.
Hyldjúpur sársauki
drekkir sál minni. Ör-
lítill geisli lyftir mér
upp og brosir í fegurð
sinni, vegna þess að
ljósið þekkir enga
skugga. Það er minn-
ingin um ást okkar. Ég
gekk að leiði þínu með tómar hendur
og engin föl blóm til að leggja á gröf
þína, svo að þú gætir séð sorg mína.
Ég vonaði að nærvera mín yljaði þér.
Fórstu eins og vindsveipur út af
mér? Ertu ennþá vinur minn og líður
þér betur núna? Hvaða örlaganornir
ófu okkar þjáningarvef? Ef ást okkar
hefði varað lengur, þá myndum við
hafa fundið leið til að njóta leiðarinn-
ar saman. Ég er að reyna að ná til
þín í von um að þú lesir hjarta mitt.
HALLDÓR
GÍSLASON
✝ Halldór Gíslasonfæddist í Reykja-
vík 2. júní 1973.
Hann lést 12. apríl
síðastliðinn. Útför
Halldórs var gerð frá
Áskirkju 23. apríl.
Mig langaði að sýna
þér ást mína, en ég vissi
ekki hvað þér leið. Ó, ég
verð að lifa án þín og
byggja vængi mína á
leiðinni niður. Af
hverju þurftum við að
deila? Nú sé ég eftir að
hafa ekki kunnað að
halda þér mér við hlið.
Þú áttir við vandamál
að stríða og þess vegna
varðst þú að fara. Fyr-
irgefðu mér, en ég vissi
ekki að fyrir þér voru
allar dyr lokaðar. Ég
skildi ekki að þú áttir enga framtíð
og dauðinn beið þín. Þegar ég lít aft-
ur sé ég að framtíðin var í augsýn, en
nú ert þú dáinn. Segðu mér ástvinur
minn, er dauðinn eins óútreiknanleg-
ur og lífið og líður þér betur án mín?
Ég gef þér hjartans vinur minn fljót
af tárum, en blómin sem ég kom ekki
með eru tákn um okkar kynni, stutt
með hörmulegum endi og ást sem við
héldum að myndi vara.
Rakel Kristins.
Augun mín og augun þín
ó! þá fögru steina.
Mitt er þitt og þitt er mitt,
þú veist hvað ég meina.
(Vatnsenda-Rósa.)
Kæri vinur, ég þakka þér þau ár
sem við áttum saman og allar
skemmtilegu samverustundirnar,
þær gleymast seint. Guð veri með
HREIÐAR
BJARNASON
✝ Hreiðar Bjarna-son fæddist á
Húsavík 11. ágúst
1934. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans við
Hringbraut 25. apríl
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Ytri-Njarðvíkur-
kirkju 3. maí.
þér og hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin
mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður
fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Hinsta kveðja,
Kristín Þóroddsdóttir.
Á undanförnum vik-
um höfum við skóla-
systurnar frá Kvenna-
skólanum á Blönduósi
verið að ráðgera að
hittast norður í Skagafirði og eiga
þar samverustund fyrstu helgina í
júní. Okkur var því brugðið þegar
við fréttum andlát Dóru og fundum
að það var komið skarð í hópinn
okkar. Við vissum að hún hafði
ekki gengið heil til skógar í mörg
ár og oft verið veik en hún hafði
sterkan lífsvilja og kraft, og þegar
HALLDÓRA BORG
JÓNSDÓTTIR
✝ Halldóra BorgJónsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 30.
júlí 1945. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut að kvöldi
10. maí síðastliðins
og var útför hennar
gerð frá Hallgríms-
kirkju í Reykjavík
17. maí.
við hittumst á Akra-
nesi fyrir sjö árum
geislaði hún af hreysti
og gleði og horfði já-
kvætt á lífið. Við
dvöldum saman einn
vetur á Kvennaskólan-
um og áttum þar
skemmtilegar stundir,
þar var ýmislegt brall-
að eins og gengur á
unglingsárum sem við
nú í seinni tíð getum
endalaust rifjað upp
og glaðst yfir. Við vilj-
um þakka Dóru fyrir
samveruna, fyrir að
hafa fengið að kynnast henni og
deila með henni þessum tíma þegar
við vorum að læra og þroskast inn í
fullorðinsárin. Að leiðarlokum biðj-
um við henni blessunar og sendum
fjölskyldu hennar samúðarkveðjur
á sorgarstundu.
Skólasystur Kvenna-
skólanum Blönduósi.
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (569 1115)
og í tölvupósti (minning-
@mbl.is). Nauðsynlegt er, að
símanúmer höfundar/sendanda
fylgi.
Um hvern látinn einstakling
birtist formáli, ein uppistöðu-
grein af hæfilegri lengd, en aðr-
ar greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við meðallínubil og hæfi-
lega línulengd, – eða 2.200 slög.
Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi.
Greinarhöfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Formáli
Minningargreinum fylgi á
sérblaði upplýsingar um hvar
og hvenær sá, sem fjallað er
um, er fæddur, hvar og hvenær
dáinn, um foreldra hans, systk-
ini, maka og börn, skólagöngu
og störf og loks hvaðan útför
hans fer fram. Ætlast er til að
þessar upplýsingar komi aðeins
fram í formálanum, sem er feit-
letraður, en ekki í greinunum
sjálfum.
Frágangur
minningargreina
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.