Morgunblaðið - 22.05.2002, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 MIÐVIKUDAGUR 22. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Lilja SigríðurGuðlaugsdóttir
fæddist á Siglufirði
17. júlí 1923. Hún lést
13. maí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Árnína Sigurð-
ardóttir, f. á Hálsi í
Kinn 30. júlí 1890, og
Guðlaugur Sigurðs-
son, f. á Hamri í Stíflu
19. feb. 1891, þau eru
bæði látin. Lilja átti
þrjú systkini og var
þeirra elst, Georg,
Sigurbjörn, látinn,
Arnfríður, látin. Eig-
inmaður Lilju var Magnús Sig-
urðsson frá Akurhúsum í Garði, f.
9. ágúst 1912, d. 2. jan. 1982. Þau
eiga átta börn: 1) Valur Arnar, f.
21. jan. 1944, d. 9. mars 2002, börn
hans eru: María Kolbrún, Herbert,
Arnar Valur og Kolbrún Rósa og
barnabörnin eru þrjú. 2) Árnína
Gréta, f. 11. júní 1945, maki Bald-
ur A. Hlöðversson, börn þeirra eru
Þuríður Sigurrós, Hlöðver Magn-
ús og Íris Ólöf og barnabörnin eru
átta. 3) Eyrún, f. 15. júní 1948,
maki Guðlaugur L. Pálsson, börn
þeirra eru Eiður Ottó, Lilja Sigríð-
ur, Bjarklind Aldís og Ásthildur
Björk og barnabörn-
in eru níu. 4) Áslaug,
f. 29. des. 1950, dótt-
ir Magný Ósk og
barnabörnin eru
fjögur. 5) Sóley
Magnea, f. 23. feb.
1956, maki Eiríkur
Ottó Bragason, börn
hans eru Einar Guð-
mundur og Sigrún
Rósa og barnabörnin
eru tvö. 6) Hreinn, f.
15. maí 1957. 7)
Hrönn, f. 17. feb.
1959, maki Gunnar
Vagn Aðalsteinsson,
fósturbarn Kolbrún Rósa. 8)
Birna, f. 4. okt. 1962, synir hennar
eru Sævar Valur og Hafþór Helgi.
Lilja ólst upp á Siglufirði og
kynntist Magnúsi þar, fluttist til
Reykjavíkur þar sem þau hófu bú-
skap.
Lilja vann hin ýmsu störf um
ævina, t.d. þjónustustörf, þrif,
umönnun og fleira, jafnhliða því
að hún sinnti barnmörgu heimili
sínu. Síðustu stafsárin vann hún á
hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin verður gerð frá Kópa-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Elsku hjartans mamma mín, það
er svo sárt að þurfa að kveðja þig
svona snögglega. Ég sem ætlaði að
hringja í þig á sunnudagskvöldið og
heyra í þér hljóðið. Þið Hreinn bróð-
ir voruð hjá Sollu systur á laugar-
deginum að hjálpa til við vorverkin
og þú gafst ekkert eftir við það. Enn
og aftur er ég að reka mig á hvað
dauðinn kemur snögglega og er mis-
kunnarlaus. Fyrir nákvæmlega
tveimur mánuðum steigst þú þín
erfiðustu spor sem þú hefur stigið
um ævina, það var þegar þú kvaddir
frumburð þinn og fylgdir honum til
grafar. Við vorum stolt af þér þá, þú
varst kletturinn sem stóð upp úr öllu
og æðruleysið var ótrúlegt sem þú
sýndir, ég get bara vonað að ég eld-
ist svona fallega og viturlega.
Ég á sem betur fer svo ótalmarg-
ar minningar um ást þína, fórnfýsi
og dugnað í minn garð að ég veit
varla hvar á að byrja. Þegar ég kom
úr sveitinni á sumrin fékk ég alltaf
mjög slæman höfuðverk, þá bjóstu
um rúmið mitt, hitaðir vatn fyrir
mig til að drekka, settir kaldan
bakstur á ennið á mér og settist síð-
an á rúmið, hélst um ennið á mér þar
til ég sofnaði. Þegar við Gunnar
komum að vestan var gjarnan spiluð
fjögurra manna vist og við spiluðum
stundum langt fram á nótt, fátt
fannst þér skemmtilegra en að vera
innanum fólk til að spjalla og hafa
það notalegt. Þegar Hreinn bróðir
slasaðist og honum vart hugað líf þá
hættir þú að vinna og helgaðir þig
honum, ekki var spáð í hvort þú
hefðir efni á því, þetta varð bara að
gera og með ást og gleði gerðir þú
það. Að missa Val var hræðilegt
áfall fyrir ykkur bæði og nú ert þú
líka farin. Við höfum misst mikið á
skömmum tíma en missir Hreins er
þó mestur. Við lofum þér að við
munum hlúa vel að honum, hann er
búinn að standa sig eins og hetja.
Þegar við systkinin vorum yngri
þá var oft fjölmennt á heimilinu og
vinir okkar voru alltaf og ekki síður
vinir þínir. Oft vorum við inni í her-
bergi að spila á gítar og syngja, jafnt
að degi sem að kvöldi, ég minnist
þess ekki að þú hafir kvartað yfir
því, þú kíktir inn í herbergi og heils-
aðir upp á okkur. Þú varst sjálf svo
söngelsk að þú hafðir gaman af
þessu. Ég sé þig í anda þegar þú
varst að syngja og dansa eftir út-
varpinu um stofugólfið með eitt-
hvert barnabarnið í fanginu. Oftar
en ekki varstu raulandi við húsverk-
in og ég sé fyrir mér litlu ömmuang-
ana þína með tusku að hjálpa til við
þrifin. Þú vandir okkur á að nota
tusku mjög ung og varst ekki að
setja fyrir þig þó að við þvældumst
kannski meira fyrir en að gera eitt-
hvert gagn. Eitt sinn þegar þú varst
að þrífa þá vildi Magný frænka, þá
bara tveggja eða þriggja ára, fá að
hjálpa til og bað um tusku til að
þurrka af, þú varst búin að þurrka af
öllu og bera húsgagnabónið á, en þú
vildir leyfa barninu að hjálpa til og
sagðir henni að fara fram á bað og
sækja tusku, ekki vildi betur til en
svo að Magný tók blauta og skítuga
skúringartuskuna og fór að hjálpa
ömmu að þurrka af, það kom ekki
styggðaryrði frá þér, þú bara brost-
ir og lést hana fá aðra og meiri við-
eigandi tusku og hrósaðir henni fyr-
ir dugnaðinn.
Ekki óðum við í veraldlegum gæð-
um en þú lagðir allan þinn metnað í
að hafa heimilið þrifalegt og okkur
börnin hrein. Gestagangurinn var
mikill og minnti stundum á umferð-
armiðstöð. Það var svo gott að fá tíu
dropa hjá henni Lilju minni, þetta
heyrði maður iðulega sagt. Þú varst
mikil barnagæla og ömmubörnunum
þótti þú vera langflottust af öllum,
ég þekki engan sem hefur komist
með tærnar þar sem þú varst með
hælana í þessu eins og svo mörgu
öðru, en ekki bara gagnvart börnum
því aðþú laðaðir að þér fólk á öllum
aldri. Þú varst alltaf mjög lagin í
höndunum og hafðir alla tíð gaman
af hannyrðum. Þú varst búin að
standast hjartaáfall og blóðtappa og
mér fannst að þú myndir sigrast á
nánast hverju sem væri, en það er
víst ekki hægt til lengdar. Ég er
mjög þakklát fyrir að fá tækifæri til
að kveðja þig, þó svo að sá tími hafi
verið mjög naumur. Elsku mamma
mín, ég gæti haldið endalaust áfram
því að þínir góðu kostir verða seint
tæmandi. Ég veit að pabbi, Valur og
þau öll hin hafa tekið vel á móti þér
er þú kvaddir okkur hér. Ég ætla að
láta staðar numið hér og leyfa hon-
um pabba þínum, Lauga afa, að hafa
síðasta orðið hér í þessari kveðju
minni til þín.
Hafðu mínar kærustu þakkir um
aldur og ævi, elsku mamma.
Móðir; þín minning mæta,
mér geymist ætíð hjá,
hryggðin vill hug minn græta,
er hugsa, um burt fór þá.
Margs því má ég sakna,
meira en ég fæ séð,
sorgin, hún við það vaknar,
varla fæst huggun lið.
Því var nú dauðinn dapri,
að draga þig burtu frá mér?
í nákuldans, nepju napri,
nú má ég standa hér.
Einmani, undin rúinn,
eins og lostin af stein,
gjörvöll er gleði flúinn,
gefst við því bót ei mein.
Ég kveð þig með klökkum anda,
komna í grafar hvarf,
þýðar skal þakkir vanda,
þér fyrir unnið starf,
Síðar við finnast fáum,
friðarins landi á,
sælunnar samvistum náum,
sólkonungi hjá.
(Guðlaugur Sigurðsson.)
Blessuð sé minning þín.
Þín dóttir,
Hrönn og fjölskylda.
Elsku amma mín, ég vil þakka þér
fyrir alla hjálpina sem þú veittir mér
og fjölskyldu minni í gegnum öll ár-
in. Það rifjast upp ótal atvik, þar á
meðal þegar þú varst að passa mig,
ég hef verið 11 eða 12 ára, og mér
varð svo illt í maganum. Þú kunnir
gott ráð við því og eldaðir fyrir mig
hafragraut og það var segin saga,
mér batnaði strax. Þú kunnir alltaf
góð ráð við öllu og enn í dag nota ég
þetta ráð fyrir mig og mína. Það er
svo skrítið að þú skulir vera farin frá
okkur og þú skilur eftir svo mikið
tómarúm hjá okkur öllum. Engin
amma bjó til jafngott kókó, eins og
við kölluðum kakóið þitt, og allar
góðu pönnsurnar þínar sem allstað-
ar voru ómissandi þegar tilefni þótti
til. Ég er svo innilega þakklát Sollu
frænku að hafa komið með þig í
heimsókn til okkar, það er ekki
nema vika síðan það var.
Fáa þekki ég sem eru jafnlétt-
lyndir og þú varst og þú hafðir svo
gaman af dægurlögum og tónlistar-
smekkurinn var breiður, allt frá
Hauki Morthens til Siggu Beinteins.
Þú áttir ráð fyrir alla og máttir ekk-
ert aumt sjá. Okkur stelpunum
fannst svo gaman þegar þú kíktir í
bolla fyrir okkur og sást alltaf eitt-
hvað sniðugt og fallegt. Við viljum
votta börnum hennar og öðrum að-
stendum, okkar dýpstu samúð.
Okkur langar að kveðja þig með
orðunum hans pabba þíns, hans
Lauga langafa.
Á kveðjustundu hef ég margt að þakka þér,
þakka allt hið góða er sýndir mér.
Þökk fyrir samleið þína og hreina dyggð,
þakka fasta vináttu og tryggð.
Heilsu og lífi fjarar stundum fljótt,
fyrr en varir komin dauðans nótt.
Þannig endi ævileiðin þín,
áður en varði, látna vina mín.
Saknaðar funheitu falla nú tár,
er flyt ég þér kveðjuna mína.
Vertu svo blessuð um eilífðar ár,
annist Guð sálu þína.
(Guðlaugur Sigurðsson.)
Blessuð sé minning þín, amma
mín.
Þín
Ásthildur og fjölskylda.
Oft eru orð á blaði aðeins það sem
hugurinn geymir, mörg ósögð orð
koma upp í bland við minningarnar.
Hvað skal segja, hvernig skal kveðja
á slíkum stundum?
Nú er amma dáin og við sem eftir
lifum eigum minningarnar og minn-
ingarbrot til að hugga okkur við í
framtíðinni.
Amma var kona af þeirri kynslóð
sem þekkti ekki nútímaþægindi eða
að gera kröfur um slíkt sér til handa.
Þrátt fyrir það var hún alltaf glöð,
kát og ánægð og stutt í brosið,
glettnina og hláturinn og ekki var
lengi verið í návist hennar án þess
að farið væri að glettast og hafa
gaman af lífinu og tilverunni.
Amma var alin upp á þeim árum
sem fólk þakkaði fyrir hvern dag
sem það hafði nóg fyrir sig og sína.
Amma var ung þegar hún fór að búa
með Magnúsi afa, sem örugglega
bíður hennar og tekur á móti henni
brosandi þar sem hún mun dveljast
á næstunni. Þar voru ekki mikil ver-
aldleg efni, en börnin urðu mörg,
alls átta á fáum árum. Þótt engin nú-
tímaþægindi væru og efnin lítil hef
ég alltaf heyrt að hún hafi aldrei
kvartað og kynntist því síðan sjálf að
amma gekk að hverjum degi með
léttri lund þótt áhyggjur fyrir kvöld-
inu og hvernig hægt væri að annast
barnahópinn daginn eftir vofði oft
yfir.
Þrátt fyrir lítil efni kom hún
barnahópnum upp og þau flugu úr
hreiðrinu og stofnuðu sínar fjöl-
skyldur eitt af öðru.
Þótt lítil efni væru var aldrei svo
LILJA SIGRÍÐUR
GUÐLAUGSDÓTTIR


 


  

 

  
   
!
"#
 

 

$ %& '(#& 
'(#$ 
 

  
 
 )
 & 
$ 
 & *



 
 ! 




 

%
+',-.

/
001  & # 
 2   
 " #!
  " $ "



 %

&
 !
 

 
" $ "


   ()
*++

(3     !  
4#   &   4&  4&
    5 56 5 5 56 *
, 

  


  
 

" 


 

718101 
%!  (  9 !"#
"!


 %

-
  .!

 
" /! .

   ()
)++
  1 !
 
' :0(!& & 
  *
 1 56 
& 
. ;  &   4& %!
 #  & 
  #  
. +2 &  <2

=  1  & )
  &!& *




 ! 


.-3+1+
,+/
001 +&>

4() !

2%6 5 !#'? &
 "
!0     
"  (+

,




   

'     


 !
   & (/4 
$ !    #& 
=&# & 
4! &  %6  /"# 
1!
 &   4& @*

! 

 
 ! 



 

    

%1-.$
-/
001  &
 ! 
"$1
12
! 

(+

,

 

. 
 4 #
& 
$ ! 
 '  A$  & 
'  A
&   ' ! 
<! !1 56 
&     4&
5 56 64456 
64456 *