Morgunblaðið - 24.07.2002, Blaðsíða 35
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLÍ 2002 35
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
lega 100 börn settust í deildina,
sem skiptist í tvo strákabekki og
einn telpubekk og til að hafa jafn-
marga í hverjum bekk lentum við
Maggi og einn annar strákur í
stelpubekknum. Úr þessum hópi,
auk krakka með hæstar einkunnir
úr Miðbæjar-, Austurbæjar- og
Laugarnesskólanum, komust aðeins
30 upp í MR. Samkeppnin var því
hörð og fóru leikar svo, að við náð-
um hvorugir inn í MR en settumst
þess í stað í Gagnfræðaskóla Reyk-
víkinga, Ágústarskólann, haustið
1946. Að landsprófi loknu 1948
skildu leiðir, Magga hugnaðist ekki
frekari skólaganga að sinni og fór
til sjós. Mér er enn minnisstætt
hvað ég öfundaði Magga, þegar
hann tók þessa ákvörðun. Í huga
ungra drengja á þessum árum
komst ekkert til jafns við að fá
pláss á millilandaskipi. Maggi átti
hægara um vik að fá pláss en marg-
ur annar, því faðir hans, Eymund-
ur, var virtur skipstjóri hjá Eim-
skip. Maggi sigldi sem háseti hjá
Eimskip næstu árin, settist í Sjó-
mannaskólann og lauk þaðan far-
mannaprófi 1958 og varð stýrimað-
ur hjá Landhelgisgæslunni, sem
hann starfaði hjá, þar til hann tók
pokann sinn og fór í land 1965. Á
þessum tímapunkti venti Maggi
sínu kvæði í kross og réðst til vinnu
hjá vini okkar, Ágústi Kristmanns í
Snyrtivörum, og stjórnaði þar
þeirri deild, sem sá um úðabrúsa-
áfyllingar á allskyns hárlakki og
þess konar vörum. Að átta árum
liðnum keypti Maggi áfyllingarvél-
arnar af Ágústi og stofnaði eigið
fyrirtæki, Efnaverksmiðjuna Atlas.
Þetta fyrirtæki vann mikið fyrir ol-
íufélögin við áfyllingar á úðabrúsa á
hinum margvíslegustu vökvum og
olíum. Fyrirtæki sitt rak Maggi til
1986 er hann seldi það og hóf störf
sem forstöðumaður birgðastöðvar
Ríkisspítalanna og starfaði þar til
loka starfsferils síns.
Eftir að Maggi kom í land hóf
hann fljótlega nám í öldungadeild
Hamrahlíðarskólans, sem hann
stundaði með vinnu sinni, og lauk
stúdentsprófi með góðum vitnis-
burði 1972. Þarna sannaði Maggi,
sem í raun allir vissu, að hann átti
létt með nám, enda íhugull og
skarpgreindur. Hann átti mjög auð-
velt með að tileinka sér hin fjöl-
breyttustu störf, eftir að hafa aflað
sér góðrar þekkingar á málinu og
nægir að nefna stjórn á aðskilj-
anlegum keppnismótum. Hann
stjórnaði öllum bridge-mótum í
stúkunni okkar í hvaða formi sem
var, sömuleiðis golfmótum eftir að
golfiðkun átti hug okkar allan frá
og með stofnun Golfklúbbs Odd-
fellowa 1991. Hann skipulagði ekki
aðeins mótin, heldur dreif hann sig
á námskeið hjá Golfsambandi Ís-
lands og tók dómarapróf í golfi
1996 og sinnti dómgæslu upp frá
því á fjölda móta hjá golfklúbb-
unum í Urriðavatnsdölum.
Maggi var mjög félagslyndur
maður og sinnti félagsmálum af
mikilli einurð og ósérhlífni. Hann
tók að sér allt, bæði stórt og smátt,
sem hann var beðinn um og hætti
ekki fyrr en það var komið heilt í
höfn. Það var ekkert hálfkák í
kringum hann. Maggi var félagi í
Lionshreyfingunni til margra ára-
tuga og sat lengi í stjórn klúbbs
síns og var forseti hans eitt kjör-
tímabil. Árið 1987 gekk Maggi til
liðs við stúkuna nr. 5 „Þórstein“
IOOF. Maggi varð strax dyggur
liðsmaður hennar og vék sér ekki
undan, ef leitað var liðsinnis hans í
hinum ýmsu málum. Hann bar hag
hennar mjög fyrir brjósti og ljáði
öllum málum gott lið. Honum hafa
verið falin mörg verkefni, sem hann
leysti af lipurð og ósérhlífni. Maggi
sat í stjórn stúkunnar um átta ára
skeið og síðustu tvö árin sem æðst-
ur meðal jafningja. Hann lauk kjör-
tímabili sínu í janúar sl. og skilaði
stúkunni í hendur arftaka síns með
mikilli sæmd, þó fársjúkur væri
orðinn. Ekki má gleyma þætti
Magga í uppbyggingu golfvallar
Oddfellowa í Urriðavatnsdölum. Ég
held ég muni það rétt, að Maggi
hafi setið í stjórnum beggja klúbb-
anna, allt frá 1993 til síðasta aðal-
fundar í sl. nóvember. Í þessum
störfum lagði Maggi sig allan fram,
var jafnan gjaldkeri eða féhirðir, og
vann þau störf af nærgætni og
festu. Mér til efs, að orðið nei hafi
verið til í orðasafni Magga Eym,
þegar verk þurfti að vinna fyrir
golfklúbbana! Maggi var stuðnings-
maður Sjálfstæðisflokksins og vann
jafnan fyrir hann í kosningum en
leitaði ekki frekari frama á þeim
vettvangi.
Maggi var meðalmaður á hæð,
fríður sínum, brosmildur og kankvís
á svipinn, fremur feitlaginn er leið á
ævina en vörpulegur. Göngulag
Magga var dálítið sérstakt, hann
var nefnilega útskeifur eða eins og
hann sjálfur tók til orða; „ég geng
eins og klukkan sé kortér í þrjú“.
Eins og fram kemur í aðfararorð-
um hér að framan var Maggi þrí-
kvæntur og eignaðist þrjá dætur.
Við andlát sitt átti hann orðið 6
barnabörn.
Eins og fram hefur komið and-
aðist Maggi á líknardeild Lands-
spítalans. Líknardeild þessi var inn-
réttuð fyrir tilstilli gjafafjár
Oddfellowreglunnar á Íslandi í til-
efni 100 ára afmælis hennar, auk
vinnuframlags fjölmargra Oddfell-
owa, og tekin í notkun fyrir réttum
tveimur árum. Ég hef ekki komist
hjá því að veita því athygli í heim-
sóknum mínum til Magga, hve ynd-
islegar manneskjur það eru, sem
vinna á þessari deild. Umhyggja
þeirra fyrir velferð skjólstæðinga
sinna, varfærnin sem þær sýna
þessum langþjáðu meðbræðrum
sínum, eru í einu orði sagt, aðdáun-
arverð. Ég hef eiginlega aldrei upp-
lifað nokkru líkt. Það var einn heit-
an og sólríkan dag í byrjun þessa
mánaðar um kvöldmatarleytið, að
við tveir stúkubræður Magga vor-
um í heimsókn hjá honum. Þá kom
ein þessara elskulegu kvenna og
spurðu, hvort hann vildi ekki koma
út á veröndina til hinna og njóta
veðurblíðunnar og eta kvölverðinn
þar? Það skipti engum togum, á
augabragði var búið að aka rúminu
út á veröndina þar sem Maggi átti
yndislega stund í himnesku veðri og
naut samverunnar með hinum sjúk-
lingunum. Dætur Magga hafa beðið
þá, sem minnast vilja föður þeirra,
að láta framlögin renna til líkn-
ardeildar Landspítalans í Kópavogi.
Ýmislegt vantar þar ennþá og er
Oddfellowreglan með stórt átak á
prjónunum í þágu deildarinnar, sem
verður gert heyrin kunnugt innan
skamms.
Í veikindum sínum hefur Maggi
sýnt afburða rósemi og hugrekki.
Hann hefur allan tímann ekki geng-
ið þess dulinn hvert stefndi og hef-
ur talað um það óttalaust. Ég hef
mikið af þessu lært og virðing mín
fyrir þessum mæta vini mínum og
bróður hefur aldrei risið hærra, en
á undangengnum vikum.
Við Ása Hanna biðjum þess, að
góður Guð styrki dætur og barna-
börn Magga, systur hans og bróð-
ur, í sárri sorg þeirra. Blessuð sé
minning öðlingsins Magnúsar Ey-
mundssonar.
Gylfi Guðmundsson.
Í dag er til moldar borinn Magn-
ús Eymundsson, iðnrekandi og for-
stöðumaður. Eftir lifir minningin
um góðan dreng og traustan félaga.
Okkar fundum bar fyrst saman
vorið 1977 gegnum smáauglýsingar
Vísis. Þar hafði ég sett inn smá-
klausu um sjálfstætt starfandi sölu-
mann sem vildi bæta við sig vörum
til sölu úti á landi. Þetta var í þá
góðu gömlu daga þegar hár tollur
var á snyrtivörum og það borgaði
sig að setja ilmvötn á spraybrúsa
og steypa varaliti. Magnús rak
Efnaverksmiðjuna Atlas um árabil
og vann fyrir ýmsa heildsala sem
höfðu umboð fyrir þekkt vörumerki.
Hann framleiddi einnig sjálfur sína
eigin vörulínu í snyrti- og hreinlæt-
isvörum. Ég seldi fyrir hann í fimm
ár og dreifði síðan vörum frá Magn-
úsi fyrstu árin eftir að við hjónin
stofnuðum Rekstrarvörur árið 1982.
Árið 1988 seldi Magnús sinn
rekstur og gerðist forstöðumaður
birgðastöðvar Ríkisspítala þar sem
birgjar mættu ákveðnum og glögg-
um samningamanni.
Allt frá fyrstu kynnum til síðasta
dags áttum við Magnús mikil og
góð samskipti og með okkur tókst
náinn vinskapur. Þegar okkar leiðir
lágu saman var ég tvítugur strákur
en hann lífsreyndur maður á
miðjum aldri. Samt hefur aldrei
verið neitt kynslóðabil á milli okkar
og ef nokkurt orð gæti einkennt
Magnús öðru fremur, þá er það
orðið aldursleysi. Hann lét sig til að
mynda aldrei vanta á „Fúavarn-
ardaga“ á Búskhamri og var þar
ávallt mesti strákurinn þótt við
værum flestir 20-30 árum yngri í
þeim fagnaði. Magnús Eymundsson
var lífskúnstner og félagsmálaljón
og það var gaman að umgangast
hann og skemmta sér með honum.
Fyrir þremur árum áttum við sam-
leið á sýningu í Þýskalandi og
kynntist ég þá betur heimsmann-
inum Magnúsi Eymundssyni, en
hann fór víða á sínum yngri árum
og var m.a. lengi í siglingum. Í ald-
arfjórðung átti ég samtöl við Magn-
ús um lífsins gagn og nauðsynjar og
á honum mörg góð ráð að þakka.
Magnús átti við mikil og erfið
veikindi að stríða síðustu tvö árin
sem hann lifði.
Hann var ótrúlega sterkur í
þeirri baráttu og fullur af lífsvilja
fram á síðasta dag. Mér var það
mikil ánægja að þessi góði og
trausti vinur skyldi mæta á 20 ára
afmæli Rekstrarvara 24. maí sl.
þrátt fyrir að vera bundin við hjóla-
stól og þjáður af miklum veikind-
um. Það var síðasta samkoman sem
hann sótti.
Það er ómetanlegt að hafa átt
slíkan vin sem Magnús Eymunds-
son var. Blessuð sé minning hans.
Við hjónin sendum samúðar-
kveðju til dætranna Eddu og Þóru
og fjölskyldna þeirra og vinkonu
Magnúsar, Ernu Ármannsdóttur.
Kristján Einarsson.
Við Magnús Eymundsson kynnt-
umst í stjórn Félags sjálfstæðis-
manna í vestur- og miðbæ, en
Magnús var sannur vesturbæingur
af gamla skólanum og vildi vinna
fyrir sitt hverfi.
Magnús var í stjórn félagsins
nánast frá upphafi og gegndi flest-
um trúnaðarstörfum og var formað-
ur félagsins um tíma.
Hann var þessi dæmigerði ósér-
hlífni fótgönguliði sem enginn
stjórnmálaflokkur getur verið án.
Liðsmaður sem hugsar um hags-
muni og velferð flokksins síns en
ekki sína eigin. Hann lá ekki á liði
sínu þegar kom að kosningaund-
irbúningi, prófkjörsvinnu og loks
kjördagsstarfinu þar sem hann var
flestum hnútum kunnugur. Hann
sat flesta landsfundi flokksins í um
aldarfjórðung og tók virkan þátt í
landsfundarstarfinu
Magnús var þó aldrei neinn
flokkshestur eða já-bróðir, en svo
eru þeir stundum kallaðir sem
fylgja flokkslínunni blint. Hann
hafði ákveðnar og svolítið sérstakar
skoðanir sem hann studdi sterkum
rökum. Hann var í senn íhalds-
maður og frjálshyggjumaður, en
umfram allt sjálfstæðismaður.
Gott dæmi um sérstakar skoð-
anir Magnúsar er að hann var ein-
dreginn stuðningsmaður einmenn-
ingskjördæma, af því að hann taldi
það fyrirkomulag tryggja sterka
einstaklinga á þing en ekki þau
meðalmenni sem hann taldi að
stundum slæddust með við núver-
andi kjördæmaskipan, enda var
meðalmennskan honum síst að
skapi.
Þó að Magnús Eymundsson hafi
haft ákveðnar skoðanir í stjórnmál-
um, þá var hann ekki sífellt að
tönnlast á þeim, nokkuð sem ýmsir
stjórnmálamenn mættu taka til fyr-
irmyndar. Hann lýsti skoðun sinni
skilmerkilega og æsingalaust í
stuttu máli, og kippti sér ekki upp
við það þó aðrir væru á annarri
skoðun, enda laus við þá áráttu að
verða að troða skoðunum sínum
uppá aðra,
Magnús kunni þá list að vinna í
pólitískri stjórn og gat þá verið
maður málamiðlana. Hann studdi
oft nýkjörinn formann sinn þó hann
væri ekki alveg sammála um máls-
meðferð og gerði þá ekki ágreining
um smáatriði.
En ef hann var ósammála þá
lýsti hann skoðun sinni umbúða-
laust og var ekkert að skafa utan af
því. Hann var ekki sú manngerð
sem sagði það sem hann taldi við-
mælandann helst vilja heyra.
Þó að Magnús veldist oft í stjórn-
ir á sínum áhugasviðum, í pólitík, í
golfklúbbnum og víðar vegna dugn-
aðar síns, var hann síður en svo
svokallað félagsmálafrík. Hann vildi
hespa stjórnarfundi af, taka mál-
efnin skipulega fyrir og ljúka fundi
sem fyrst. Það var oft gaman að
fylgjast með þegar hann kurteis-
islega en ákveðið stuggaði við
kjaftaglöðum meðstjórnendum þeg-
ar hann taldi þá vera komna út fyr-
ir efnið.
Fyrir hönd Félags sjálfstæðis-
manna í vestur- og miðbæ, sem
naut krafta hans svo lengi, sendi ég
fjölskyldu hans samúðarkveðju.
Einar Eiríksson.
Mikið þykir mér leitt að geta
ekki fylgt mínum kæra vini Magn-
úsi Eymundssyni til grafar, þar
sem ég er erlendis um þessar
mundir. Leiðir okkar Magnúsar
lágu saman fyrir allmörgum árum
þegar ég keypti af honum heild-
sölurekstur á snyrtivörum. Ég var
þá ung og með öllu óreynd í heimi
viðskiptanna. Magnús tók mig í
harða kennslu sem ég hef búið að
allar götur síðan og á ég honum allt
að þakka.
Er ég lít yfir farinn veg finnst
mér ég gæfurík að hafa fengið að
kynnast Magnúsi. Ýmsar myndir
koma í huga mér er ég hugsa til
hans, því svo margs er að minnast.
Oft á tíðum gerum við okkur ekki
ljóst hve mikil áhrif við samferða-
fólkið höfum hvað á annað.
Allt hefur sinn tilgang sem
stundum er ekki auðvelt að skilja.
Engin rós er án þyrna og öll ættum
við að hlúa að lífinu svo það haldi
áfram að blómstra því þegar allt
kemur til alls þá munum við aðeins
muna það góða úr minningabók lífs-
ins. Magnús var einlægur vinur og
gaf okkur hinum auðveldlega af
hjarta sínu. Sumir teljast gjafmildir
og góðir því þeir gefa einhvern
hluta af eignum sínum en aðrir eins
og Magnús gefa okkur líka af sjálf-
um sér og hjarta sínu af heilum
hug. Það hlýtur að teljast hin sanna
gjöf því ef slíkt yrði sett á vog-
arskálarnar hlýtur andinn og sálin
að vega þyngra en efnið.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
sagt Magnúsi fyrir stuttu hve vin-
átta hans og velvild hefði markað
djúp spor í mína lífsgöngu og hve
hún væri mér mikils virði.
Magnús var fagurkeri og þrátt
fyrir veikindin hélt hann í reisn
sína og strákinn í sjálfum sér. Vin-
ur minn hefur nú lagt aftur augun
og boðið okkur góða nótt.
Megi Guð blessa minningu
Magnúsar Eymundssonar.
Rósa Matthíasdóttir.
Dómkirkjan. Hádegisbænir kl. 12.10.
Léttur málsverður á eftir. Prestarnir taka
við fyrirbænum í síma 520 9700.
Háteigskirkja. Kvöldbænir kl. 18.
Neskirkja. Bænamessa kl. 18. Sr. Örn
Bárður Jónsson.
Vídalínskirkja. Foreldramorgnar verða í
sumar í safnaðarheimilinu Kirkjuhvoli kl.
10–12. Við hittumst og spjöllum. Heitt á
könnunni og djús fyrir börnin. Öll foreldri
velkomin með eða án barnanna.
Víðistaðakirkja. Foreldramorgnar á
fimmtudögum kl. 10–12.
Þorlákskirkja. Barna- og foreldramorgnar í
dag kl. 10–12.
Landakirkja Vestmannaeyjum. Kl. 11
helgistund á Hraunbúðum. Íbúar Eyja og
Kleifahrauns eru hvattir til að mæta.
Kletturinn, kristið samfélag. Kl. 20.30
Bænahópar í heimahúsum. Uppl. í s.
565 3987.
Kefas. Samverustund unga fólksins kl.
20.30. Orð guðs rætt og mikil lofgjörð. Allt
ungt fólk velkomið.
Samband íslenskra kristniboðsfélaga,
Háaleitisbraut 58-60. Samkoma í Kristni-
boðssalnum í kvöld kl. 20:30. Ræðumað-
ur Guðlaugur Gunnarsson. .
Safnaðarstarf
KIRKJUSTARF
ÆSKILEGT er að minningargreinum fylgi á sérblaði upplýsingar um
hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær dáinn,
um foreldra hans, systkini, maka og börn, skólagöngu og störf og loks
hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upplýsingar komi að-
eins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli minningargreina