Morgunblaðið - 24.07.2002, Side 38

MINNINGAR
38 MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
íslensku: „Ég vissi að ég myndi finna
ykkur hérna,“ og þar var Helgi mætt-
ur ásamt konu sinni og voru miklir
fagnaðarfundir. Ég gleymi ekki bros-
inu hennar Eddu, þegar hún sá þau
og sagði: „Þú veist nú hvar við höld-
um okkur, Helgi minn.“ Helgi bjarg-
aði því að við kæmumst á æfingu hjá
flokknum og fórum við bakdyramegin
inn í þessa frægu byggingu, sjálfa
Parísaróperuna. Við gengum marga
langa ganga, fóðruðum dökkrauðu
plussi og salurinn, þvílík upplifun.
Þarna sátum við sjö saman, vinkon-
urnar, og horfðum á stórkostlega sýn-
ingu. Hittum þau hjónin á eftir og átt-
um þar unaðsstundir við að rifja upp
gamla tíma, þegar við vorum öll í
Listdansskóla Þjóðleikhússins. Síðan
eru liðin fimmtíu ár, ótrúlegt. Ég man
hvað Edda naut sín vel í þessari ferð.
Hún var alltaf fyrst á fætur og alltaf
fremst í flokki, röggsöm, ósérhlífin en
tilfinninganæm. Næm fyrir lífinu,
listræn með afbrigðum og smekkleg.
Ég minnist þess einnig þegar ég
leit inn á æfingu í Borgarleikhúsinu,
þar sem hún var að setja á svið skóla-
sýningu, en hún starfrækti Ballett-
skóla Eddu Scheving til fjölda ára.
Þessi netta kona varð „stór“, þar sem
hún stóð fremst við sviðið í þessum
stóra sal, í eldrauðri peysu og logaði
af lífskrafti, með eitt til tvö hundruð
börn uppi á sviði, en þar stóð Brynja
dóttir hennar, sem er kennari við
skólann, og færði litlu stýrin fram og
til baka. Allt í einu sé ég litla stelpu
með stór augu og mikla útgeislun í
hópnum, tek strax eftir hvað hún hef-
ur góðar hreyfingar eins og ekta ball-
erína og spyr Eddu hver þetta sé.
„Þetta er litla stélið mitt, Edda barna-
barnið mitt,“ sagði hún og ljómaði. Og
ég hugsaði, þarna var þá litli demant-
urinn hennar, ekki ólík ömmu sinni.
En núna í dag er von á öðrum dem-
anti og sorglegt að Edda skyldi ekki
fá að lifa það. En ég veit, að Edda mín
fylgist með þessu öllu og stjórnar
þessu ofan frá ef að líkum lætur.
Ég ætla að enda þetta með að
þakka Eddu samfylgdina. Hún gaf
mér mikið, eins og hún gaf öllum
litlum og stórum ballerínum Íslands,
ól þær upp fyrir lífsleiðina miklu.
Ég votta ykkur öllum mína dýpstu
samúð, Margréti móður Eddu,
Hörpu, Brynju og fjölskyldum og
ekki síst litla stélinu, Eddu. Guð gefi
ykkur styrk á þessum erfiðu tíma-
mótum.
Ingunn Jensdóttir.
Ég kveð þig vina mín „vors og
blóma“. Þú sagðir þetta oft, ég veit
ekki beinlínis hvað það þýðir, en það
var mjög passandi þegar þú notaðir
þessa setningu eins og svo margt ann-
að sem þú sagðir.
46 ár þekktumst við stjörnurnar,
fórum í gegnum ýmislegt; alltaf sam-
an fyrstu árin og seinna studdum við
hvor aðra oftast í einu og öðru sem við
tókum okkur fyrir hendur.
Ég man þegar ég sá þig í fyrsta
skipti. Þú varst svo merkileg með þig,
ha, ha. Mína Mína hafði sent mig til að
fá vinnu í „Kjöti og grænmeti“ þar
sem þú varst að minnsta kosti æðsta
manneskja. Ég fékk vinnuna og við
urðum bestu vinkonur strax.
Við „komplementeruðum“ hvor
aðra vel: ég svona fiðrildi og þú vinnu-
söm. Báðar ákveðnar, sterkar og dug-
legar. Við lékum okkur um tíma, gift-
umst svo ágætis körlum sem urðu líka
bestu vinir „vors og blóma“. Þú áttir
þínar tvær dætur með þínum manni.
Ég skildi við minn og flutti til New
York, en það stöðvaði ekki okkar
sterka vinskap og við sáumst oft í
gegnum árin.
Við ætluðum að hittast í Kaup-
mannahöfn seinna í sumar. Það
hryggir mig mikið að það skuli ekki
geta orðið af því.
Þú verður bara að undirbúa þeim
mun fínni veislu fyrir mig í þínum
nýju húsakynnum þegar ég fer í þá
ferð.
Ég hefi margt að þakka þér, Edda
mín, en mest af öllu hvað þú varst góð
við mömmu Mínu (ömmu mína).
Brynja mín, leiðinlegt að hún
skyldi ekki fá að sjá ófædda barnið
þitt, og Harpa, við höfum samband
elskan.
Guð geymi ykkur öll.
Ásdís Inga Steinþórsdóttir
Það er með sárum söknuði sem ég
set þessar línur á blað. Við fráfall
Eddu, vinkonu minnar, fljúga minn-
ingabrot sem leiftur í gegnum hug-
ann. Við þekktumst í rúma hálfa öld.
Leiðir okkar lágu fyrst saman í Dans-
skóla FÍLD. Þá var hún unglingur
sem hreif alla með sér með glensi og
gamni. Við áttum síðan eftir að vinna
saman að mörgum verkefnum, við
dönsuðum saman og síðar vann ég við
skólann hennar.
Edda var þessi fíni dansari með
þvílíka útgeislun að eftir var tekið.
Hún var einstaklega skemmtilegur
og sterkur persónuleiki sem gott var
að umgangast. Hún var einlæg og op-
inská og sagði sína meiningu umbúða-
laust, sama hver í hlut í átti. Edda var
stór í sniðum í öllu sem hún tók sér
fyrir hendur. Hún rak ballettskóla
sinn með glæsibrag í áratugi. Þær eru
ófáar „stjörnunar“ sem tóku sín
fyrstu dansspor hjá henni.
Eddu verður sárt saknað.
Við Álfþór þökkum Eddu áratuga
vináttu og kveðjuna góðu sem hún
sendi mér nokkrum dögum fyrir and-
lát sitt.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðarströnd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir frá Brautarholti.)
Innilegar samúðarkveðjur sendum
við þeim sem eiga um sárt að binda
við skyndilegt fráfall Eddu.
Björg Bjarnadóttir.
Elsku Edda frænka.
Mig langar að minnast þín með
nokkrum línum við ótímabært fráfall
þitt langt um aldur fram. Þú varst að-
eins 66 ára, einungis sex árum eldri
en ég. Hvers vegna ertu burt kölluð á
besta aldri? Vantaði ballettkennara
þarna efra?
Ég efa það ekki að betri kennarar í
þinni list eru vandfundir hér sem ann-
ars staðar og betri stjórnendur og
leiðbeinendur en þú voru vart til með-
an þú varst á meðal okkar.
Ég fluttist frá fæðingarbæ okkar til
Reykjavíkur fjögurra ára gamall og
þið komuð skömmu síðar.
Ég minnist ykkar, ég á Laugaveg-
inum og þið á Grettisgötunni, Nönnu-
götunni, Bergþórugötunni, Álfhóls-
veginum (Himnaríki) og víðar.
Síðan eru liðin allmörg ár, þú giftist
og eignaðist dætur þínar, þær Hörpu
og Brynju sem eru góður minnisvarði
um þig, heilar og sannar.
Síðan skildu leiðir í allmörg ár þar
til dótturdóttir mín hóf ballettnám hjá
þér, Edda mín, fyrir einum fimm til
sex árum, þá fórum við að hittast einu
sinni til tvisvar í viku þegar ég fylgdi
henni til ykkar Brynju.
Það voru gleðistundir þrátt fyrir
annríki þitt við stjórn dansskólans
ykkar Brynju. Við ræddum um dag-
inn og veginn og um stórfjölskylduna
og einnig töluðum við um hvort ekki
væri rétt að koma á ættarmóti, en
þetta varð ekki að veruleika fyrr en
frænka okkar Hrafnhildur J. Schev-
ing kallaði okkur saman, einn frá
hverju systkini foreldra okkar.
Við hittumst allnokkrum sinnum
eins og þú manst og vorum komin vel
á veg þegar við ákváðum að yngja upp
ættarmótsnefndina um einn lið, en þá
sem svo oft áður studdirðu við bakið á
mér. Þetta vildi ég segja þér og þakka
þér fyrir.
Elsku Edda mín, fráfall þitt snerti
mig og mína mjög djúpt. Þú með þinn
kraft og dugnað og ótrúlega elju ert
burt kölluð ótímabært á besta aldri.
Þetta er einn af þeim hlutum sem
maður skilur ekki.
Hvers vegna þú ?
Vegir Guðs eru órannsakanlegir og
eins og ég sagði áðan þá hlýtur Guð að
hafa vantað góðan ballettkennara til
sín.
Ég sé enga aðra ástæðu.
Elsku Magga mín, Harpa, Brynja,
bræðurnir fjórir og aðrir aðstandend-
ur, við Stína mín, Anna Kristín og
Hildur Björk nemandi þinn sendum
ykkur okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Góður Guð varðveiti Eddu okkar
og ykkur sem eftir lifið. Guð veri með
ykkur í ykkar stóru sorg en munið
minninguna um góða konu sem vildi
ykkur og öðrum vel.
Sveinn Scheving.
EDDA SCHEVING
;%  
 

% 




0


7
/ 
;   8* > ) 4
;$ 5
 

  3
  


6  
44*

 $7 #&%& & 
&% $!" 

85$ 7 #&%& &$ 
 *$ !" 
 7 #&%& 7 #$&$7 #&!" 
$ &$ ) &% $ &$ $ &$ ) &,
< 

$
  # 

" ="
 
 0

 
=   
: .
2
-; : =
;
#$ $ 8$$G4
#$5,
.# " 


"&,1% &%&,
< 

$
  # 

" ="
 
 0

   

   




-D

,>M
: $ !& %5
7$ (% & ,
.# " 

 


!$
,>$N8*$&&
. $2N% $% $( # ,
)

$
    
   =   " ="

 
   

 

   







 

2. .-
. > &:%&$&$
>$&!$ # & *,
& #) 1% &!" -$ &
8% -$ &
-&&-$ &7?(   7?( 
> N%
$*$&8$7?( 

(&$ &&$ !" ,
&  
%  

>
.-;>.



 . 
  0

,  44*

 7  #$ &$ %&
D$&&7  #$ &$ !" 

$ $7  #$ &$ !" ,

%  

 




 2D=
;
$($8  9J


 )
  

,  44*
8    
  
 "
   
+

 
>
 D #$"8$&&!" 
 * &! D  = ($ %&
&&$7 &= ($ !" 
*$ $N

 * ;$5 $N,
Það er erfitt að
finna viðeigandi orð til
að kveðja þig, kæri
afi. Ótal sinnum höf-
um við heilsast og
kvaðst, en að þessu
sinni er kveðjan frá-
brugðin.
Hugur þinn og hönd fylgdu okk-
GARÐAR
ÞÓRHALLSSON
✝ Garðar Þórhalls-son fæddist á
Djúpavogi 18. apríl
1914. Hann lést á
Hjúkrunarheimilinu
Eir 18. júní síðastlið-
inn og var útför hans
gerð frá Langholts-
kirkju 24. júní.
ur ætíð, þótt örlög
hafi hagað því svo að
okkur skildi úthaf.
Það var þér engin fyr-
irstaða. Þú gerðir þér
lítið fyrir og birtist
óvænt með fríðu föru-
neyti í fimmtugsaf-
mæli móður okkar, þó
að um höf og lönd
væri að fara. Þú
minntir okkur ræki-
lega á upprunann með
því að senda okkur
hangikjöt í jólamatinn.
Það gladdi okkur
ósegjanlega. Þú
kenndir okkur veiðilistina; list sem
var þér bæði meðfædd og ástríða.
Það var unun að njóta þeirrar leið-
sagnar. Þú leiddir okkur um bakka
veiðiánna og kenndir okkur að um-
gangast náttúruna með virðingu.
Þú skaust yfir okkur skjólshúsi í
heimsóknum til Íslands, kenndir
okkur að spila Gamla Nóa á píanó-
ið, leiðbeindir okkur bræðrum og
Kari um íslenskt mál, sem nokkuð
var farið að stirðna. Hnyttni þín,
orðheppni og uppátektarsemi vakti
sífellt kátínu okkar og færði gleði í
hópinn.
Það var gæfa okkar að eiga þig
að afa. Þú gafst okkur ætt sem við
erum stoltir af, móður sem við
dáum og arfleifð til að byggja á.
Garðar er mjög hreykinn af því að
bera nafn þitt.
Í gömlum málshætti segir: „Það
breytir engu hversu mikill maður
afi þinn var – þú verður að vaxa af
eigin verkum.“
Í augum okkar barst þú alltaf af
fyrir dyggðir þínar og styrka skap-
gerð. Samferðamenn þínir virtu þig
og dáðu. Það verður gæfa okkar ef
við náum að feta í fótspor þín.
Kveðjan okkar að þessu sinni er:
„Farðu heill. Þín verður sárt sakn-
að.“
Magni, Garðar
og Kari, Kanada.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðs-
ins í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að síma-
númer höfundar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vin-
samleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og
hæfilega línulengd — eða 2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.