Morgunblaðið - 13.08.2002, Blaðsíða 37

irlifandi börn þeirra eru: Jón Krist-
þór, Björk Hansína, Anna Huld og
Ósk Herdís. Barnabörnin eru níu og
langafabörn átján.
Afi veiktist af berklum og dvaldi
langdvölum á St. Jósefsspítala í Hafn-
arfirði. Það reyndi á barn og ungling
að liggja til margra ára rúmfastur og í
einangrun vegna sjúkdóms síns. Afi
sagði mér hvernig honum var ekki
hugað líf og myndir voru teknar af
honum til að eiga með væntanlegum
minningargreinum. Um áttatíu ár
hafa liðið síðan þetta var. Afi hugsaði
ætíð vel um heilsuna og gerðum við
stundum góðlátlegt grín að heilsu- og
fæðubótartöflunum hans. Gönguferð-
ir stundaði afi og fram á síðasta dag.
Barráttan við berklasjúkdóminn
gerði hann að trúræknum manni en á
látlausan hátt – ofstæki var ekki til í
hans orðabók. Stykkishólmskirkja
naut starfa hans til margra áratuga;
meðhjálpari, hringjari og störf í sókn-
arnefnd. Þetta er aðeins lítið sýnis-
horn af vinnu í hans í þágu Stykk-
ishólmskirkju. Afi signdi sig ætíð
þegar hann gekk úr húsi sínu árla á
morgnana. Hann kenndi okkur
barnabörnunum að signa okkur áður
en farið var í ullarbolinn. Kirkjuferðir
með afa, kvöldbænir og ritningalestur
var sjálfsagður hluti af tilverunni á
Sólbergi. Bíblían var á sínum stað og í
henni las hann daglega.
Vegna veikinda afa fór hann til
náms í „léttri“ iðngrein, það er með
tilliti til líkamlegrar áreynslu. Hann
lærði til klæðskeraiðnar. Hann rak
saumastofu fyrir Kaupfélagið í Stykk-
ishólmi sem var til húsa á loftinu í
Norska húsinu sem er safnhús í dag.
Afi vann í rúma tvo áratugi sem klæð-
skeri bæði í Kaupfélaginu og með eig-
in rekstur. Atvinnuhættir breyttust
og iðngreinin sem afi hafði lært til
varð undir gagnvart fjöldaframleiðslu
nútímans. Ég man enn eftir afa
munda fatakrítina með málband um
hálsinn.
Afi var heppinn þegar hann fékk
starf við Grunnskólann í Stykkis-
hólmi sem umsjónarmaður. Hann var
barngóður og naut þess að sjá þau
þroskast og dafna. Hann hafði mikla
þjónustulund til að bera, alltaf mætt-
ur á réttum tíma til að hringja inn í
morgunsárið, hellti upp á morgun-
kaffið á kennarstofunni og sá um að
blóm döfnuðu þar. Þegar kom að
starfslokum vissi ég að honum fannst
erfitt að slíta sig frá vinum sínum á
kennarastofunni. Ég hafði hann grun-
aðan um að hella uppá löngu eftir að
formleg starfslok áttu sér stað.
Meðfram störfum sínum í Grunn-
skóla Stykkishólms vann afi hin ýmsu
störf. Á sumrin vann hann gjarnan
sem kokkur bæði „á síld“ og á flóa-
bátnum Baldri. Það var sérstakur
heiður þegar maður fékk að fljóta
með fram og tilbaka Breiðafjörðinn –
þá kynntist maður vel félagslyndi afa.
Já, hann afi minn var félagslyndur
maður. Hann starfaði fyrir Sjálfs-
björgu, landssamband fatlaðra, í
mörg ár. Einnig var hann félagi í Rót-
arýklúbb Stykkishólms. Ég heyrði
það á honum að Rótarýfélagsskapur-
inn veitti honum mikla ánægju sér-
staklega eftir starfslok þegar við-
fangsefnum fækkaði.
Síðasta kleinukaffið með afa var
notalegt að venju. Rabbað um menn
og málefni. Hann bauð okkur Sillu í
nefið og auðvitað fussuðum við yfir
því og hann hló. Ég klippti á honum
neglurnar og á meðan sagði hann mér
hvað hann væri hamingjusamur og
ánægður með lífið. Við lögðum á ráðin
um níræðisafmælið á næsta ári. Það
væri svo gott tækifæri fyrir fjölskyld-
una alla að hittast í Hólminum.
Minningin um þig, elsku afi minn,
er mér kær. Ég minnist þinnar góðu
nærveru, einlægrar trúar á Guð og
hið góða. Þú kenndir okkur svo fal-
lega að njóta hins einfalda í lífinu,
rækta samskipti og samhyggð.
Elsku amma, missir þinn er mikill.
Megi minningarnar um afa ylja þér
og stytta þér stundir á Dvalarheim-
ilinu. Ég bið þess að Guð verði „lampi
fóta þinna og ljós á vegi þínum“ eins
og afi hefði sagt.
Blessuð sé minning Lárusar Krist-
ins, afa míns.
Eydís Kristín.
 Fleiri minningargreinar um Lárus
Kristinn Jónsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST 2002 37
✝ Emil Jens Jóns-son fæddist á
Drangsnesi við Stein-
grímsfjörð 1. mars
1935. Hann lést á
heimili sínu í Kefla-
vík 4. ágúst síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Jón Jensson, f.
2. mars 1889, d. 18.
okt. 1942, og Soffía
Guðmundsdóttir, f.
13. júní 1989, d. 23.
janúar 1973. Fóstur-
faðir Emils frá 14 ára
aldri var Sigurgeir
Jensson, f. 4. maí
1897, d. 23. mars 1972. Systkini
Emils eru: Ester, f. 6. júní 1933,
gift Johan Nadden, búsett í Nor-
egi, Guðmundur, f. 12. apríl 1937,
kvæntur Ásdísi Jónsdóttur, f. 30.
sept. 1946, Magnús, f. 1. maí 1938,
og Jóna, f. 18. mars
1943, gift Þorsteini
Svavarssyni, f. 1. júlí
1946.
Emil kvæntist 25.
des. 1970 Kristínu
Erlu Stefánsdóttur,
f. 6. júní 1929, d. 26.
nóv. 1999. Þau slitu
samvistum.
Emil óst upp á
Kaldrananesi eftir
lát föður síns til 14
ára aldurs, er hann
flyst að Fiskinesi við
Steingrímsfjörð til
móður sinnar og
fósturföður. Emil stundaði sjó-
mennsku mestalla sína tíð á ýms-
um bátum, mest frá Suðurnesjum.
Útför Emils verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Með fáum orðum langar okkur
systkinin að kveðja þig elskulegi
bróðir.
Það var okkur mikið áfall er okkur
var tjáð að þú værir farinn. Þú sem
varst svo hress þegar við sáumst síð-
ast. Minningarnar hrannast upp
þegar við hugsum til þín og þeirra
stunda er við áttum saman, þú sem
varst alltaf svo hjálpsamur, vildir allt
fyrir alla gera, hreinskilinn og dug-
legur. Ungur eignaðist þú bát og rer-
uð þú og Guðmundur bróðir þinn á
færum frá Drangsnesi. Litla systir
fékk að fara með í einn róður og var
sá róður mjög eftirminnilegur og
skemmtilegur. Við vorum að veiðum
út af Hornbjargi og fórum inn á
Hornvík, sem rómuð er fyrir fegurð.
Við fiskuðum vel í þessum róðri.
Við minnumst þess er við systk-
inin fórum norður á Drangsnes.
Heim eins og við kölluðum það og
gerum enn, þrátt fyrir að við séum
öll búsett annars staðar. Bíllinn bil-
aði á Ennishöfðanum og við urðum
að ganga niður að Skriðnesenni í
svarta myrkri. Það var auðséð að þú
kannaðist við þig á staðnum, því þú
hafðir verið um tíma á Skriðnesenni
sem barn.
Okkur var mjög vel tekið og gist-
um þar í góðu yfirlæti enda varstu
vel kynntur hvar sem þú komst.
Já kæri bróðir. Minningarnar eru
margar og geymast í hjörtum okkar
systkina þinna. Þegar við systkinin
frá Fiskinesi kveðjum þig með sökn-
uði og viljum þakka þér samfylgdina
í leik og starfi kemur í hugann neð-
angreint ljóð sem lýsir tilfinningum
okkar vel.
Ljúfir voru sóldagar liðinnar tíðar
og ljóminn af þeim,
breiddu þeir sinn unað um brúnir og hlíðar,
til bæjanna heim
(Guðmundur Ingi Kristjánsson.)
Guð geymi þig, elskulegi bróðir.
Systkinin frá Fiskinesi.
EMIL JENS
JÓNSSON
.$!


! 


- " 
%)
 
!
 5678
#9:8
:82;9<<8:
%!$ %$  12+
 ;!4 !  ?9
2 2 +   

 


 
 



<

,
@"

2; )
0@4 !$ '




$

$
-
 
 0
! 
 
 
!
 -",  

*" "
 
 
 %=
 
 
%>((
     5 ( '3-  & ' '
      2  )4* !'$ ) )* +
5 
-

 
- 

4 





! $
!
 



  

 


   




--A
.-,6
( *1' BC
  +
7
 
+
 
& %  20% 
 ) !!
 %  ''  
 %%$
 ' &+
 %%$ "% %( : % 
 5+
 %%$ (4  ; % 
 20
+
 %%$ ( (4* % 
) )* $ ) ) )* +



 
  



3-.3-.-
!'
@> ;4

 
%%
 


?
$
! 
 
 
2  "
 
%1
 
8$' 4'%$
"'21' 4'  -28'% 
) )* $ ) >  1%'0+
5 
-

 

4 





$ 4$
!
 



  
,  



 7,
@D5 !21' /E+
2 
-
! "
!
 
  , 


3'
  
 




@553A
7  
@ ;431% 

  @ ; D'2 %%$
-& % D'2 %    3F!
'  3F!+
B
$ 
 
 

   


3
-&  '$ % BG
 ;!4 !
! 
"  
 
;, "

:+" !
! 
%>
 
 
%))(
  %  %%$-!
 --! -   
 %%$
 ' "%  -!
!$ - H-! & %45%! '%
$ ) )* +
 



 
,


 ,
&-@,

! '4 E
 ;!4 !
! 
"  
 
6  "

%>
 
 
%))(
  %%$ %
'';!2 

   %%$
6 %(4* ! % 
80'1 + % +
0" 


 
  



6&-A
.35
( *!BI
2 2 




  
%(
 
*+ 
$
" +
 # 20% +
5 
-
 
!
 
-

4 





$ 4$
!
 




 


 
  





.-
&
&5@

2 
-

  , 
0  3


@ +"

 & % (4* % 
   $ ! ''
 ' %%$ 1 ' ;
 ' %%$
 
 ' % 
& %2   
 ' %%$   $ )4* % 
) )* $ ) ) )* +