Morgunblaðið - 29.09.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 29. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur hlý-
hug og samúð við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, sonar, föður okkar, tengda-
föður, afa og bróður,
HANNESAR G. THORARENSEN,
Kjalarlandi 21,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til Lögreglustjóraembættis-
ins, starfsfólks sektardeildar, Félags íslenskra
rannsóknarlögreglumanna og Lögreglukórs Reykjavíkur.
Guð geymi ykkur öll.
Margrét Kristjánsdóttir,
Bryndís Guðbjartsdóttir,
börn, tengdadóttir, barnabörn
og systkini hins látna.
Alúðarþakkir flyt ég þeim, sem vottuðu mér
samúð við fráfall og útför hjartkærrar móður
minnar,
KRISTÍNAR HELGADÓTTUR
frá Súgandafirði,
Njálsgötu 5,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færi ég Sigríði Pálsdóttur hjá
Heimahjúkrun, Birni Rúnari Lúðvíkssyni og öðrum læknum og starfsfólki
á deild B7, Landspítala í Fossvogi, og séra Sigurði Pálssyni, sóknarpresti
í Hallgrímsprestakalli og öðru starfsfólki Hallgrímskirkju.
Drottinn Guð blessi ykkur öll.
Helgi Ásgeirsson.
Hjartans þakkir til allra þeirra er auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
BRYNDÍSAR EMILSDÓTTUR,
Grettisgötu 73,
Reykjavík.
Sigríður Kristinsdóttir, Sigurður Kristinsson,
Valdís Kristinsdóttir, Hákon Ö. Gissurarson,
Laufey G. Kristinsdóttir, Sigmar Ármannsson,
Sigrún Kristinsdóttir, Torolf Berge Hansen,
Hulda Kristinsdóttir, Sveinn Stefánsson,
Jón Emil Kristinsson, Soffía G. Ólafsdóttir,
Bryndís K. Kristinsdóttir, Heiðar Friðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu
okkur samúð og vináttu við andlát og útför
elskulegrar systur minnar, föðursystur og
stjúpu,
EUFEMÍU (EFFU) GEORGSDÓTTUR,
Háteigsvegi 34.
Dagný Georgsdóttir,
Georg Ólafsson, Soffía Stefánsdóttir,
Guðlaugur Hjörleifsson, Halla Gunnlaugsdóttir
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför elsku-
legs eiginmanns míns, sonar, föður okkar,
tengdaföður og afa,
SVEINS ÞORSTEINSSONAR,
Hofgerði 2,
Vogum.
Guð blessi ykkur öll.
Anna S. Ingólfsdóttir,
Veronika Konráðsdóttir,
Guðbjörg M. Sveinsdóttir, Oddgeir E. Karlsson,
Þorsteinn B. Sveinsson, Kristín Pétursdóttir,
Ingólfur F. Sveinsson
og afabörnin.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
vottuðu okkur samúð og styrktu okkur með
hlýhug og velvilja við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
JÓHANNS VALDIMARS GUÐMUNDSSONAR
strætisvagnastjóra,
frá Fögrubrekku í Hrútafirði.
Sérstaklega þökkum við einstaka hlýju og um-
hyggju starfsfólks Sjúkrahússins á Hvammstanga.
Helgi Vilberg Jóhannsson, Sigurdís Þorláksdóttir,
Sigurður Svanberg Jóhannsson, Kristrún Erlendsdóttir,
Guðrún Jóhannsdóttir, Guðbrandur Ólafsson,
Margrét Jóhannsdóttir, Kári Ólafsson,
Páll Jóhannsson, Helga Kristín Sigurðardóttir,
Ragnheiður Guðbjörg Jóhannsdóttir, Ísleifur Erlingsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa, sonar og bróður,
BJARNA SIGURÐSSONAR,
Suðurbraut 18,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki krabba-
meinsdeildar Landspítala við Hringbraut, Ofna-
smiðjunni, Íslandssmiðju Rými og samstarfsfólki hans.
Guð blessi ykkur öll.
Jóna Gunnarsdóttir,
Aðalheiður Auður Bjarnadóttir, Gunnar Sigurðsson,
Gunnar Hólmgeir Bjarnason, Sylvia Haarde,
Steinþór Bjarnason,
Sigurður Karl, Arnór Leví,
Aðalheiður Kristjánsdóttir
og systkini.
Þökkum öllum sem veittu okkur hlýju og
samúð vegna andláts og útfarar
ÓLAFÍU G.E. JÓNSDÓTTUR,
Vífilsgötu 17,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni fyrir góða aðhlynningu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hulda Jósefsdóttir,
Kristín Guðbrandsdóttir.
✝ Sigurberg Magn-ús Sigurðsson
fæddist á Sauðár-
króki 9. ágúst 1931.
Hann lést á heimili
sínu í Kópavogi laug-
ardaginn 21. septem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Sigurður G. Jósafats-
son, f. 15. apríl 1893,
d. 5. ágúst 1969, og
Guðrún Þóranna
Magnúsdóttir, f. 19.
ágúst 1895, d. 30. júlí
1968. Systkini Sigur-
bergs eru: Magnús
Hofdal, f. 6. október 1916, d. 11.
apríl 1999, Jósafat, f. 23. nóvember
1917, Guðrún Ólöf, f. 6. febrúar
1919, d. 13. febrúar 1948, Guðrún
Bergs, f. 22. júní 1921, d. 8. október
1987, Hólmsteinn, f. 27. janúar
1924, d. 24. september 2002, Lilja
Ólöf, f. 27. júní 1926, d. 3. mars
Börn þeirra eru Ríkharður Örn,
lögregluþjónn, f. 23. apríl 1976,
Sigurjón, f. 18. nóvember 1978, d.
30. maí 1996, Björk, nemi, f. 27.
ágúst 1980, gift John Mark Atkins,
f. 20. maí 1976, Daníel, nemi, f. 13.
janúar 1986, Kristný, f. 15. janúar
1988, Hanna, fædd andvana 18. jan-
úar 1991, og Gunnar, f. 15. ágúst
1993. 2) Borghildur, f. 27. maí 1959,
næringarráðgjafi í Kópavogi, f. 27.
maí 1959, maki Sigurður Baldurs-
son lífefnafræðingur, f. 13. febrúar
1958. Börn þeirra eru Sigurberg
Magnús, nemi, f. 16. maí 1985, og
Baldur, f. 23. apríl 1987. 3) Helena,
nemi og stuðningsfulltrúi, f. 14.
ágúst 1969, maki Þorgeir Egilssson
símsmiður, f. 1. febrúar 1962. Börn
þeirra eru Hlynur Freyr, f. 29.
mars 1990, Jóna María, f. 19. maí
1992, og Jón Ingi, f. 17. júní 1997.
Sigurberg ólst upp á Sauðár-
króki, en flutti í Kópavog árið 1954
og bjó þar síðan. Hann nam tré-
smiði á Siglufirði á árunum 1948-
1952 og vann við húsasmíðar eftir
það til ársins 1985. Á árunum 1985-
1999 vann Sigurberg á smíðaverk-
stæði Háskóla Íslands.
Útför Sigurbergs verður gerð
frá Kópavogskirkju á morgun,
mánudaginn 30. september, og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
1982, og Ósk, f. 28.
febrúar 1933, d. 31.
ágúst 2002. Uppeldis-
bróðir Sigurbergs og
sonur Guðrúnar Ólaf-
ar systur hans er Æv-
ar Ingólfsson, f. 27.
nóvember 1939.
Árið 1955 kvæntist
Sigurberg Jónínu
Maríu Baldursdóttur
frá Stóruvöllum í
Bárðardal, f. 6. ágúst
1930. Þau settust að í
Kópavogi. Foreldrar
hennar voru Baldur
Jónsson, f. 1. apríl
1902. d. 21. des. 1988, og Þuríður
Pálsdóttir, f. 5. júní 1900, d. 1. júní
1973.Sigurberg og Jónína eignuð-
ust þrjár dætur. Þær eru: 1) Þór-
anna Margrét, leikskólakennari í
Vestmannaeyjum,f. 12. nóvember
1955, maki Steingrímur Ágúst
Jónsson sjúkraliði, f. 15. maí 1954.
Tengdafaðir minn, Sigurberg
Magnús, er látinn. Sibbi eins og hann
var oftast kallaður háði baráttu við
krabbamein síðasta árið og í sumar-
byrjun leit út fyrir að sigur væri að
vinnast. En allt í einu snerist dæmið
við og því miður var Sibbi lagður að
velli.
Það eru u.þ.b. 28 ár frá fyrstu
kynnum mínum af Sibba. Ég kynntist
Þórönnu dóttur hans og tengdist fjöl-
skyldunni í framhaldi af því. Ég man
er ég var kynntur til sögunnar. Ekki
er ég viss um að honum hafi litist allt
of vel á piltinn. Spurður um ætt og
uppruna var fátt um svör, lítil þekk-
ing var þar á. Síðar meir var þó hægt
að fylla í eyðurnar. Síðan hafa árin lið-
ið og samskipti og samverur hafa gef-
ið dýrmætt og traust samband sem
eftirsjá er að. Þegar við Þóranna
gengum í hjónaband var Sibbi boðinn
og búinn að hjálpa á hvern þann hátt
sem honum var mögulegt. Hann
útbjó litla íbúð í kjallara hússins og
bauð hjónakornunum til afnota, það
var vissulega vel þegið. Þó varð það
þannig að dvölin þar varð ekki löng.
Leið okkar lá til Vestmannaeyja þar
sem við erum enn. Ég hef oft velt fyr-
ir mér hvort þar hafi Sibba verið
gerður nokkur óleikur. Það leiddi til
að ekki var hægt að skreppa í heim-
sókn hvenær sem henta þótti og sann-
arlega hef ég saknað þess að börnin
mín hafa ekki getað heimsótt afa og
ömmu eins oft og þau vildu. Alltaf var
gaman er Sibbi og Nína komu í heim-
sókn. Það var tilhlökkun að fá afa og
ömmu í heimsókn og þau komu fær-
andi hendi. Eitthvað handa börnun-
um og oftast var eitthvað lagt til
heimilisins, því alls ekki mátt vera til
byrði. Sibbi var tilbúinn að hjálpa við
verklegar framkvæmdir og gefa góð
ráð varðandi ýmislegt það sem vinna
þurfti. Eins var nokkuð öruggt að ný-
bökuð vínarbrauð yrðu keypt með
kaffinu, því þau voru í nokkru uppá-
haldi hjá Sibba. Hann var árrisull og
fór gjarnan snemma út í göngu, gekk
um bryggjurnar og spjallaði við karl-
ana í bátunum. Einnig færði hann oft
fréttir af ýmsum framkvæmdum í
Eyjum sem ég hafði ekki haft spurnir
af. Honum var lagið að spjalla við
ókunnuga og hafði af því gaman. Það
gæti sumum þótt þverstæða því hann
virkaði almennt ekki mjög ræðinn
innan fjölskyldunnar.
Sibbi var ættaður úr Skagafirði og
þar dvaldi hugur hans gjarnan. Hann
ræddi um heimabyggðina, æskuárin í
sveitinni á sumrin, trilluútgerðina, en
hann átti um tíma trillu og reri þar út
sem ungur maður.
Þegar ég kynntist Sibba áttu þau
Nína hross sem hann naut mjög að
hirða og njóta til útreiðar. Nokkrar
lengri ferðir voru farnar, t.d. norður í
land. Þá var legið yfir kortum og ferð-
in skipulögð og að ferð lokinni var
gaman að heyra ferðalýsingu, hvernig
gengið hafði og einnig af staðháttum.
Stutt minningargrein megnar eng-
an veginn að spanna okkar samvista-
tíma, það er svo margt sem í hugann
kemur. Þó vil ég nefna nýliðið sumar.
Sibbi var orðinn sárþjáður en hann
vildi að fjölskyldan öll hittist í sum-
arhúsi sem þau Nína tóku á leigu.
Dætur hans, tengdasynir og barna-
börn, flest öll vorum við þar saman-
komin. Þar áttum við góðar stundir
saman, stundir sem ylja í minning-
unni. Einnig lagði hann á sig að koma
í brúðkaup Bjarkar, dóttur okkar
Þórönnu, í ágúst, sex vikum fyrir and-
lát sitt. Það sýnir hug hans til fjöl-
skyldunnar.
Viku áður en Sibbi lést heimsótti ég
hann. Þá var mjög af honum dregið.
Hann lá útaf þegar ég kom að kveðja.
Þótt veikburða væri settist hann upp
og við ræddum um að þetta yrði
sennilega okkar síðasta samtal. Það
varð því miður raunin og nú er komið
að lokakveðju. Ég tel það lán að hafa
SIGURBERG
MAGNÚS
SIGURÐSSON