Morgunblaðið - 10.11.2002, Qupperneq 48

48 SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
NÚ ERU rétt um sex ár liðin síðan
ég kom fram í Dagsljósi sjónvarpsins
með hið vinsæla innslag Heilsuhorn
Gauja litla. Ég
var á þessum
tíma 172,5 kíló og
steig nakinn inn í
stofu á hverju
heimili og hét því
að grenna mig.
Það tókst bara
bærilega. Ég ætla
að halda upp á
þetta sex ára af-
mæli í Loftkastal-
anum núna á
sunnudaginn klukkan fimm og þið
eruð öll velkomin. Og það verður
gaman. Ég ætla að upplýsa ýmislegt
úr Dagsljósinu sem ekki hefur komið
fram.
Þann tíma sem ég hef verið viðrið-
inn heilsu og mannrækt hvers konar
hefur afar lítið gerst. Stjórnvöld;
jafnt ríki, borg og sveitarfélög, hafa
daufheyrst við að taka til hendinni.
Þjóðin er of feit og það er ekkert
gamanmál. Stjórnvöldum ber að
taka á þessum vanda. Margsinnis hef
ég reynt að ná eyrum þeirra sem
ráða. Það hefur ekki tekist. Því mið-
ur. Menn í stjórnunarstöðum sem
geta beitt sér fyrir þjóðarátaki á
þessu sviði eru of uppteknir af vöxt-
um og kvóta og slíkum stórmálum.
Halló! Er ekki allt í lagi? Hvaða máli
skipta vextir þegar lífshamingja er
ekki fyrir hendi? Sú klisja að feitt
fólk sé hamingjusamt og alltaf hlæj-
andi er bara bull. Feitu fólki líður
ekki vel. Þessi þjóð stefnir hraðbyri í
ógöngur. Börnin okkar eru þau feit-
ustu í Evrópu þar til nýlega að þýsk
börn náðu þessum vafasama heiðri.
Hafa stjórnvöld brugðist við þessum
staðreyndum með einhverjum
hætti? Nei, segi ég. Maður hefur á
tilfinningunni að ráðamenn sakni
þess að hafa misst þó þetta eina Evr-
ópumet sem við áttum.
Ég skora hér með á stjórnvöld
þessa lands, með heilbrigðisráðherra
í broddi fylkingar, að boða til þjóðar-
átaks gegn offitu. Kennum börnun-
um okkar að borða, þá meina ég að
borða rétt. Veitum skattaafslátt ef
fólk nær að létta sig. Bjóðum ókeypis
líkamsrækt fyrir fólk til að taka upp
breyttar lífsvenjur. Aukakílóin, sem
oft eru nefnd svo, eru nefnilega að-
alkílóin. Ég hef alltaf talað gegn
skyndilausnum, sama hvaða nafni
þær nefnast, líka þeim sem bera nöfn
eins og „Í kjólinn fyrir jólinn“ og
„Sjáðu á þér eistun fyrir þorrann“.
Síðastliðin fimm ár höfum við í
Heilsugarði Gauja litla sótt ótal
fundi og ráðstefnur um matarfíkn og
offitu, hérlendis og erlendis. Nær
undantekningalaust eru allir sam-
mála um það að fundum og ráð-
stefnum loknum, að eina færa lausn-
in í baráttunni við vambarpúkann sé
forvarnir. Þegar hins vegar kemur
að umræðunni um orsakir offitunn-
ar, út af hverju og hvers vegna fólk
verði offitu að bráð, fara menn undan
í flæmingi þegar svara á hvort það
geti verið að hluti af vandanum sé
fólginn í andlegri vanlíðan, stressi og
streitu, einelti og fíkn, jafnvel erfð-
um. Menn fara undan í flæmingi og
skella í hálfgerðan baklás; þeir fyll-
ast vanmáttarkennd sökum þess að
fólki finnst þessir þættir svo flóknir
og erfiðir að glíma við og erfitt að
vinna með einstaklinga á tilfinninga-
legum grunni.
Við ættum að setja á laggirnar
meðferðarheimili þar sem unnið er
með matarfíkn og offitu á réttlátan
og heiðarlegan hátt. Í meðferðinni
væri skynsemi og hjartahlýja höfð í
fyrirrúmi og kæmi í stað þessara
endalausu einhæfu áreita skyndi-
lausna sem í boði eru. Það má öllum
ljóst vera að ef ein þessara skyndi-
lausna virkuðu þá væru allir grannir
og vandamálið leyst.
GUÐJÓN SIGMUNDSSON,
Gaui litli.
Aukakílóin –
aðalkílóin
Frá Guðjóni Sigmundssyni:
Guðjón
Sigmundsson
FYRIR fjórum og hálfu ári fluttist
ég til Íslands frá Danmörku og
heyrði í fyrsta skipti um birkiösku.
Dóttir mín hafði fengið sortuæxli eft-
ir að hún átti sitt annað barn sem olli
mér ólýsanlegum áhyggjum. Ég leit-
aði mér upplýsinga um hvað birki-
aska gerir og heyrði mjög góðar um-
sagnir um hana. Í stuttu máli þá
fórum við báðar að taka birkiöskuna
reglulega og höfum gert það síðan.
Nú í dag er dóttir mín alveg laus við
allar frumubreytingar sem höfðu
verið til staðar áður en hún fékk
sortuæxlið.
Sjálf hafði ég þjáðst af liðagigt í
mörg ár og uppgötvaði eftir dálítinn
tíma að ég var alveg laus við alla lið-
verki. Þá varð ég forvitin og gerði
prufur, hætti að taka birkiöskuna í
tvígang með töluverðu millibili. Það
var eins og við manninn mælt; eftir
viku til tíu daga voru liðverkirnir
komnir aftur. Þetta sannaði fyrir
mér að birkiaskan hjálpar verulega
við liðagigt.
Ég hef verið að taka skjaldkirt-
ilslyf í sex ár og er undir nákvæmu
eftirliti lækna með reglulegum blóð-
rannsóknum. Læknarnir voru eitt ár
að finna réttan styrkleika á lyfjum
fyrir mína skjaldkirtilsveiki. Eftir að
ég flutti til Íslands tóku íslenskir
læknar við eftirliti með blóðrann-
sóknum. Birkiaskan hefur ekki haft
nein áhrif á upptöku skjaldkirtils-
lyfsins og tek ég sama styrk af lyfinu
og ég gerði í Danmörku. Ég er óend-
anlega þakklát fyrir að mér var bent
á birkiöskuna því hún hefur gert
ómetanlegt gagn fyrir mig og mína
fjölskyldu.
INGIBJÖRG EIRÍKSDÓTTIR,
Víkurströnd 1,
Seltjarnarnesi.
Birkiaska
Frá Ingibjörgu Eiríksdóttur