Morgunblaðið - 24.03.2003, Blaðsíða 6

FRÉTTIR
6 MÁNUDAGUR 24. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ
FJÖLMENNI fagnaði þrjátíu ára
afmæli Samhjálpar á hátíð-
arsamkomu í Hvítasunnukirkjunni
Fíladelfíu í gær. Mikið líf og fjör
var á samkomunni þar sem m.a.
voru viðstaddir Ólafur Ragnar
Grímsson, forseti Íslands, og Geir
H. Haarde fjármálaráðherra.
Starfsemi Samhjálpar hófst fyrir
þrjátíu árum með rekstri meðferð-
arheimilis fyrir áfengis- og vímu-
efnaneytendur í Hlaðgerðarkoti í
Mosfellsbæ. Í dag láta samtökin sig
ýmis málefni varða. Reka þau auk
Hlaðgerðarkots m.a. áfangaheimili
að Hverfisgötu, kaffistofu þar sem
utangarðsfólk fær fæði án endur-
gjalds, stuðningsbýli fyrir heim-
ilislausa Reykvíkinga og fé-
lagsmiðstöð á Hverfisgötu. Þá
stendur Samhjálp fyrir forvarn-
arstarfi í grunnskólum á öllu land-
inu undir nafninu Maríta, í sam-
vinnu við lögreglu og félags-
þjónustu, rekur ungliðahreyfingu
og starfar einnig sérstakt félag fyr-
ir konur, Dorkas, innan vébanda
Samhjálpar.
Morgunblaðið/Sverrir
Fjölmenni fagnaði þrjátíu ára afmæli Samhjálpar
Fluttur úr
landi í
handjárnum
SÍÐASTI Pólverjinn og sá sem væg-
asta dóminn hlaut af fjórmenningun-
um sem dæmdir voru fyrir stuld á
bifreiðum og innbrot var vísað úr
landi af Útlendingaeftirlitinu fyrir
helgi. Maðurinn var ekki fús til að yf-
irgefa landið og var hann því hand-
tekinn og fluttur í handjárnum af
landi brott. Fóru lögreglumenn með
honum alla leið til Póllands og tók
pólska lögreglan í Varsjá við honum
á laugardagskvöldið.
Maðurinn sat í gæsluvarðhaldi og
var síðan dæmdur í 30 daga skilorðs-
bundið fangelsi og var að lokum vís-
að úr landi af Útlendingaeftirlitinu
eins og hinum mönnunum þremur.
Maðurinn átti yfir höfði sér kærur í
Póllandi, m.a. vegna nauðgunar.
Seinni
kálfurinn
kominn í hús
SAGT var frá því nýlega að kálfur
hefði heimst frá bænum Stað í Reyk-
hólahrepp eftir vetrarlanga útivist
og að annar kálfur væri enn ófund-
inn. Seinni kálfurinn er nú einnig
kominn í leitirnar. Vegna góðs tíð-
arfars hafa þeir komist þokkalega af,
líta ekki illa út en hafa þroskast lítið
við útivistina.
Eftir að fyrri kálfurinn fannst var
hafin leit að hinum. Leitað var á
nokkuð stóru svæði en ekkert sást til
hans í fyrstu. Leit var þó haldið
áfram og svo fór að til hans sást
skammt frá bænum Berufirði. Náð-
ist kálfurinn eftir nokkurn eltingar-
leik.
Gripinn með
skiptimynt í
efnalaug
LÖGREGLAN í Reykjavík handtók
karlmann síðla aðfaranætur sunnu-
dagsins en hann hafði brotist inn í
efnalaug í Lóuhólum í Breiðholti.
Tilkynnt var að maður hefði brotist
inn í efnalaugina og náði lögregla
honum meðan hann var enn inni. Þá
var hann með skiptimynt efnalaug-
arinnar í vasanum. Mikill erill var
hjá lögreglunni aðfaranótt sunnu-
dags, m.a. vegna pústra í miðbæn-
um, og gistu tveir menn fanga-
geymslur lögreglunnar auk inn-
brotsþjófsins úr Breiðholti.
Fékk 20 millj-
ónir í lottói
EINN var með fimm tölur réttar í
lottóinu á laugardag og fær hann
rúmar 20,6 milljónir að launum. Sex
voru með fjórar tölur réttar auk bón-
ustölu og fá 108 þúsund krónur.
Lottótölurnar voru 3, 24, 26, 29 og 33
og bónustalan var 5.
ÞEGAR Aage Steinsson stóð á sjötugu og var
hættur kennslu við Tækniskóla Íslands stóð hann
frammi fyrir vali og spurði sjálfan sig: „Hvað á
ég að taka mér fyrir hendur og dunda við?“ Hann
hafði gegnt deildarstjórastöðu rekstrardeildar
Tækniskólans til ársins 1995 og kennt hundruð-
um ungmenna allt sem tengdist fyrirtækjarekstri
og hvernig eigi að hagnýta þekkinguna.
„Ég var búinn að segja nemendunum hvernig
eigi að standa að hlutunum en ákvað að gera eitt-
hvað sem var allt öðruvísi og á skjön við það sem
ég hafði áður sagt. Ég hugsaði með mér að best
væri að skoða hvaða atvinnugrein væri alltaf á
hausnum. Því næst hugsaði ég með mér hvar
væri vitlausasti staðurinn til að stunda þennan
atvinnurekstur. Að lokum endaði ég hér,“ segir
Aage, sem keypti úrelta fiskeldisstöð í Vatnsfirð-
inum á Barðaströnd. „Ég fékk það svo í kaupbæti
hvað það er falleg náttúra í kringum mig.“
Eftir að Aage komst að því að fiskeldið var
verðugt viðfangsefni fór hann á stúfana og gat
valið um þrjár til fjórar stöðvar. „Ég valdi þessa
því hún er á svo vitlausum stað. Flytja þarf allt
fóður frá Reykjavík og allar afurðir til Keflavík-
urflugvallar. Þetta er ekki beinlínis glæsilegur
staður fyrir reksturinn,“ segir hann kíminn. „Ég
hugsaði með mér að gaman væri að glíma við
þetta og gera þetta arðvænlegt eða þannig að ég
gæti lifað af því. Þá er ég búinn að vinna leikinn,“
segir hann sigurviss enda ekki að skapi að tapa.
„Það er fyrst og fremst mikil ánægja að vinna
við þetta en ég verð ekki ríkur af þessu,“ segir
hann aðspurður hvað hafi dregið hann út í þetta.
Þetta sé eins og hvert annað tómstundagaman
sem fólk velur sér á efri árum. Af hverju ekki
fiskeldi eins og golf eða jeppaakstur á fjöllum?
Yfir daginn dundar hann sér við að fóðra bleikj-
una í kerunum, huga að seiðunum og undirbúa
slátrun. „Maður tekur þátt í öllum þessum grein-
um.“
Sigurinn í höfn
Frá því að Aage tók við þessari úreltu fiskeld-
isstöð hefur mikil vinna verið innt af hendi til að
koma henni í starfhæft form. Sonur hans býr í
nágrenninu og hefur aðstoðað hann við upp-
bygginguna. „Það var mikið í niðurníðslu. Ég gaf
mér fjögur eða fimm ár til að byggja þetta og
eitthvað tap var á rekstrinum þessi ár en svo dró
úr því,“ segir Aage. „Forsendan hjá mér var ekki
að búa til arðbært fyrirtæki heldur búa til þetta
sem var eiginlega í andstöðu við allt sem ég var
búinn að kenna. Ég mundi nú ekki ráðleggja
mönnum að gera það sama.“
Hann segir heimsmarkað fyrir bleikju lítinn og
litlu slátrað í einu. „Hér verðum við að láta duga
að slátra hálfu tonni í hvert skipti. Við flökum
minni fiskinn, setjum um borð í Baldur og síðan
keyra flutningabílarnir á Snæfellsnesi þetta á
Keflavíkurflugvöll þar sem flogið er með flökin
fersk á markaði í Evrópu. Stóri fiskurinn, sem er
hátt í þrjú kíló, fer til Ameríku. Við flökum hann
ekki heldur hreinsum hann að innan og sendum
heilan til Ameríku.“
Nú er Aage á 77. aldursári og bjartsýnn á
framtíðina. „Þetta er stöð sem er langt frá því að
eiga á hættu að fara á uppboð eins og aðrar fisk-
eldisstöðvar,“ segir stöðvarstjórinn hæðinn sem
hugsaði fyrst og fremst um ánægjuna af starfinu
og að vinna leikinn sem hann setti upp. Sigurinn
er í höfn og fyrir vikið stendur Aage með sölu-
væna fiskeldisstöð þvert á það sem spáð var.
Keypti úrelta fiskeldisstöð á Barðaströnd
Vitlausasti staðurinn
fyrir bleikjueldi
Morgunblaðið/áij
Aage Steinsson valdi frekar á efri árum að ala
bleikju í eldiskerum til slátrunar á Barðaströnd
en að stunda golf eða jeppaferðir á fjöllum.
BENEDIKT Ásgeirsson, skrif-
stofustjóri hjá utanríkisráðuneyt-
inu, segir að með byggingu sendi-
herrabústaðar Íslands í Berlín sé
verið að ljúka við flutning sendi-
ráðsins frá Bonn. Heildarkostnaður
við byggingu sendiherrabústaðarins
er áætlaður tæplega 241 milljón
króna.
„Árið 1998 var keypt lóð nálægt
miðbænum í Berlín sem fékkst á
mjög hagstæðu verði. Því var
ákveðið að byggja frekar sendi-
herrabústað en að kaupa. Sjónar-
mið sem liggja til grundvallar stærð
bústaðarins eru þau sömu og hafa
verið uppi þegar aðrir bústaðir hafa
verið keyptir.“
Benedikt segir sendiherrabústaði
í öllum sendiráðum Íslands enda
séu þeir hluti af þeim. Oftast séu
sendiherrar í húsnæði í eigu ríkisins
þó það þekkist að bústaðirnir séu
leigðir. „Þetta helgast af aðstæðum
á hverjum stað; hvað er hagkvæmt
að gera.“ Málið hafi verið skoðað á
sínum tíma í Berlín og þar sem lóðin
fékkst á niðursettu verði var talið
hagkvæmast að byggja frekar en að
kaupa bústað eða leigja.
Samkvæmt upplýsingum frá ut-
anríkisráðuneytinu og Fram-
kvæmdasýslu ríkisins er svæðið,
sem hugsað er til móttöku gesta í
sendiherrabústaðnum, 160 fermetr-
ar. Aðspurður hvort móttökusalur,
sem íslenska sendiráðið í Berlín hef-
ur aðgang að á sameiginlegu sendi-
ráðasvæði Norðurlandanna, hafi
ekki nægt til að taka á móti gestum
segir Benedikt þá aðstöðu ekki vera
eingöngu fyrir Ísland heldur til-
heyra öllum fimm sendiráðunum.
„Þetta er salur sem hentar fyrir
myndlistarsýningar, tónleika og
mjög stórar móttökur. Hins vegar
hentar þessi aðstaða ekki fyrir
kvöld- eða hádegisverðarboð og
annað þess háttar.“ Notkunin á
sameiginlegum sal sé líka töluvert
mikil og hann því ekki alltaf laus.
„Þótt salurinn sé mjög góður þá
kemur hann ekki í staðinn fyrir sal-
inn í sendiherrabústaðnum,“ segir
Benedikt.
Fyrstu verðlaun í hönnunarsam-
keppni um sendiherrabústaðinn í
Berlín hlutu Hjördís Sigurgísladótt-
ur og Dennis Davíð Jóhannesson,
arkitektar, og Sigurður Ingi Ólafs-
son, tæknifræðingur, sem sá um
verkfræðilega ráðgjöf. Alls bárust
45 tillögur í keppnina.
Sigurtillagan gerir ráð fyrir að
stærð hússins sé alls 640 fermetrar.
Kostnaður á fermetra er 238.500
krónur og byggingarkostnaður
hússins yrði því um 153 milljónir
króna. Núvirði lóðarinnar, sem
keypt var árið 1998, er 88 milljónir
króna. Heildarkostnaður þessara
framkvæmda er því tæp 241 milljón
króna.
Talið hagkvæmast að
byggja sendiherrabústað
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦