Morgunblaðið - 11.05.2003, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 11.05.2003, Blaðsíða 44
MINNINGAR 44 SUNNUDAGUR 11. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ Inger Steinsson, útfararstjóri, s. 691 0919 Ólafur Ö. Pétursson, útfararstjóri, s. 896 6544 Bárugötu 4, 101 Reykjavík. S. 551 7080 Vönduð og persónuleg þjónusta. Blómastofa Friðfinns, Suðurlandsbraut 10, sími 553 1099, fax 568 4499. Opið til kl. 19 öll kvöld Kransar • Krossar • Kistuskreytingar ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR Flatahrauni 5A, sími 565 5892 ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS Símar 581 3300 - 896 8242 Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is Sverrir Olsen, útfararstjóri. Sverrir Einarsson, útfararstjóri. Kistur - Krossar Prestur - Kirkja Kistulagning Blóm - Fáni Val á sálmum Tónlistarfólk Sálmaskrá Tilk. í fjölmiðla Erfisdrykkja Gestabók Legstaður Flutningur kistu á Komum heim til aðstandenda ef óskað er Bryndís Valbjarnardóttir, útfararstjóri. milli landa og landshluta Landsbyggðar- þjónusta Baldur Frederiksen, útfararstjóri. Sími 551 3485 • Fax 551 3645 Áratuga reynsla í umsjón útfara Önnumst alla þætti Davíð Osvaldsson útfararstjóri Sími 896 8284 Eyþór Eðvarðsson útfararstjóri Sími 892 5057 Vaktsími allan sólarhringinn Elsku pabbi. Mikið vorum við heppnar að þú og mamma skylduð taka okkur að sér. Við hefð- um ekki getað kosið okkur betri for- eldra. Að alast upp við þessa hlýju og glaðværð sem einkenndi þig voru forréttindi. Alltaf boðinn og búinn að gera allt fyrir okkur. Í minningunni voru þetta endalausir sólardagar. Alltaf á sumrin var farið til Siglu- fjarðar og þið mamma voru ótrúlega dugleg að hendast út í bíl um næst- um hverja helgi og fara í útilegu. Þetta voru ógleymanlegar ferðir . Ýmislegt spaugilegt kom fyrir í þess- um ferðum, eins og þegar við geymd- um steikina fyrir utan tjaldið og næsta morgun var hún horfin. Þá hafði hundur komið um nóttina og borðað kjötið sem við og gestirnir áttum að gæða okkur á daginn eftir. Reyndar var alltaf sagt að það hefði verið úlfur. Alltaf varstu boðinn og búinn þeg- ar Óla og Hemmi byggðu húsið á Kirkjubrautinni að rétta fram hjálp- arhönd og urðuð þið Hemmi mjög nánir og bestu vinir alla tíð. Eins var þegar Valdi kom inn í fjölskylduna. Þið tengdust náið og áttuð góðar stundir saman. Þið Snjólaug höfðuð svo gaman að því að syngja saman og ekki ósjaldan sem sungið var fram á nætur. Okkur er sérstaklega minnisstætt eitt kvöld þar sem pabbi, Snjólaug og Gummi Sig. voru að syngja og heyrðist örugglega langt út á götu. Reyndar var Hemmi ekkert ofsalega glaður enda nýkominn af fæðingardeildinni frá því að heimsækja Ólu og mikið þreyttur. Þú varst svo einstaklega barngóð- ur og þegar við eignuðumst okkar börn var það engin spurning að eiga heima nálægt ykkur mömmu því að við vildum að börnin yrðu nálægt þeirri hlýju og ástúð sem við vorum aldar upp við. Við vitum, pabbi, að skemmtileg- ustu störfin voru í kringum börn og unglinga og þar naust þú þín best eins og þegar þú vannst í Krossinum sem húsvörður og árin í Grunnskóla Njarðvíkur sem gangavörður voru þér ógleymanleg. Þú gast verið ákveðinn og það heyrðist í þér langar leiðir en alltaf varstu sanngjarn og það var það sem börnin mátu mest við þig. Seinni árin varstu elsku pabbi orð- inn mikið veikur en þó fótafær. Aldr- ei í öll þessi ár heyrðum við þig kvarta. Stundum skammaðist maður sín fyrir að vera að kvarta við þig um smáræði. Það má segja að það hafi verið kaldhæðni örlaganna að í æsku fékkstu berkla og varst mikið á sjúkrahúsi og varst fyrir læknamis- tökum sem gerði það að verkum að þú varst aldrei hrifinn af því að fara á spítala. Var það ekki fyrr en síðustu árin að það varð óumflýjanlegt að þú lagðist inn en varst fljótur út aftur. JAKOB J.K. SNÆLAUGSSON ✝ Jakob Jón Krist-ján Snælaugsson fæddist á Árbakka á Árskógsströnd 3. júlí 1928. Hann lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja 27. apríl síðastliðinn og var útför hans gerð frá Innri-Njarðvíkur- kirkju 2. maí. En enginn spyr að leikslokum og síðustu sex vikurnar varstu á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja mikið kval- inn og okkur mömmu langaði svo til að gera allt til að lina þjáningar þínar. Því miður var ekki alltaf hlustað á okkur. Að lokum langar okkur enn og aftur að þakka fyrir að fá að kynnast þér. Þú varst ekki bara tengdapabbi eiginmanna okkar heldur góður vinur. Þú varst hetja í okkar augum. Ég sendi þér kæra kveðju nú komin er lífsins nótt. Þig umvefji blessun og bænir ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum þín veröld er björt á ný. (Þórunn Sigurðardóttir.) Þínar dætur Ólína og Snjólaug. Afi, jæja nú ertu farinn frá okkur, ég veit að þú varst mjög mikið lasinn og þú gast lifað ótrúlega lengi. En þú varst langbesti afi í heimi. Ég man alltaf eftir því þegar við sátum saman í sófanum og ég las fyrir þig ein- hverjar bullsögur úr bókunum og okkur fannst það svo gaman. Við fór- um líka stundum upp á stóra steininn úti í garði. Þú kenndir mér að spila Olsen Olsen-spilið og við spiluðum oft saman ég, þú og amma. Við spil- uðum líka önnur spil og þú vannst oft. Oft þegar ég var að fara í ferða- lag þá gafstu mér pening til að kaupa mér eitthvað. Einu sinni þegar þú gafst mér pening þá gafstu mér 1.000,- krónur og ég keypti mér leynibók. Þér fannst mjög gaman af tónlist Diddú, Álftagerðisbræðrum og mörgum fleiri. Núna ertu kominn upp í himininn til Guðs og ég veit að þú fylgist með mér og fjölskyldu okk- ar. Þín Snædís Anna. Mér brá illa við, er Anna eiginkona Jakobs fornvinar míns Snælaugsson- ar hringdi og tilkynnti okkur hjónum að Jakob hefði látist 27. apríl sl. Gamlar minningar leita á hugann. Fyrir rúmum 50 árum kom ég til Innri-Njarðvíkur til að vinna í frysti- húsinu þar. Einn þeirra vinnufélaga sem ég kynntist fyrst og best var ungur maður frá Árskógssandi, Jak- ob Snælaugsson. Örlögin höfðu farið um hann hörðum höndum, hann hafði ungur fengið berkla og fatlast af þeirra völdum. Þrátt fyrir það gekk hann að hverju verki sem var og lauk því með sama brag og aðrir. Æðruleysi hans við að sigrast á fjötr- um fötlunarinnar hafði mikil og góð áhrif á samverkamennina. En þessir kostir hans voru e.t.v. ekki þeir mik- ilvægustu. Aðalsmerki Jakobs var hugarfarið, sem var alveg einstakt og skipaði honum sérstakan sess í starfsliði frystihússins. Létt lundin, bjartsýnin og gott lag til allra verka voru honum töm. Hann sýndi að menn geta beitt gáfum sínum og hæfileikum til góðra verka án þess að læra um það langan tíma á bók. Mesta hamingja Jakobs var, þegar hann kynntist konu sinni, Önnu Lilju Þorvaldsdóttur, en þau hjón voru mjög samrýnd. Alltaf sá Jakob um að ég fengi vinnu í frystihúsinu í skóla- leyfum. Þá stóð heimili hans og Önnu mér ætíð opið og ég var þar eins og einn úr fjölskyldunni. Allt þetta stendur mér lifandi fyrir hugskots- sjónum við leiðarlok, blessuð sé minning Jakobs Snælaugssonar. Önnu og dætrunum báðum, Ólínu og Snjólaugu, ásamt fjölskyldum þeirra vottum við Hiltrud samúð okkar. Guðmundur. Jæja karlinn minn. Þá er þessu jarðneska lífi lokið og þínum kvölum. Ég veit að þú hefur þráð þetta lengi. Okkar fyrstu kynni voru í heimabæ okkar Ak- ureyri. Þar bjóst þú í sama húsi og föðurbróðir minn, að vísu í hinum endanum, en ég var oft hjá honum í PÉTUR Á. ÞORGEIRSSON ✝ Pétur ÁgústÞorgeirsson múrarameistari fæddist á Akureyri 2. janúar 1928. Hann lést á Landspítalan- um við Hringbraut 24. apríl síðastliðinn og var útför hans gerð frá Fossvogs- kirkju 8. maí. heimsókn. Síðan hefur vinskapur okkar hald- ist í gegnum súrt og sætt. Á Akureyri var húsmæðraskóli á þessum tíma og þang- að kom á hverjum vetri hópur fagurra meyja. Þessar glæsi- legu stúlkur voru kall- aðar „vetrarhjálpin“ meðal innfæddra. Og ekki var að spyrja að kölluninni. Þarna náð- um við í okkar glæsi- legu konur, og það gerðu nú líka fleiri á þessum tíma. Frá fyrstu tíð hefur vinátta okk- ar haldist óslitin. Þú fluttist til Reykjavíkur nokkrum árum á und- an mér. Ég fór til sjós og flæktist á millilandaskipi um allar jarðir en alltaf þegar ég kom til Reykjavíkur var farið á Flókagötuna í heimsókn og þar var ávallt tekið vel á móti manni af þér, Þóru og börnum. Svo þegar ég og konan mín flutt- um til Reykjavíkur var okkur boðið pláss á Flókagötunni til bráða- birgða. Síðan var farið að leita að húsnæði og þar fórst þú náttúru- lega fremstur í flokki kæri vinur. Þekktir alla múrara og bygging- armeistara og komst okkur á rétta leið, sem endaði í Hvassaleitinu. Þar flísalagðir þú allt, sem flísa- leggja þurfti, á milli þess sem þú stundaðir þína vinnu. Án þinnar hjálpar hefði þetta ekki gengið upp. Já það er margs að minnast á langri ævi og ekki verður allt talið upp hér. En við munum hittast aftur á öðru sviði og þar munum við end- urnýja vináttu okkar. Ég kveð þig að sinni kæri vinur. Ég og Naný vottum börnum og öðrum aðstand- endum okkar dýpstu samúð. Stefán Valur. RANNVEIG HAFBERG ✝ Rannveig G. Haf-berg fæddist á Markeyri í Skötu- firði við Ísafjarðar- djúp 6. desember 1907. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Eir 12. apríl síðast- liðinn og var útför hennar gerð frá Grafarvogskirkju 23. apríl. amma okkar, með ör- fáum orðum. Okkar fyrstu minningar voru á Spítalastígnum hjá þér á aðfangadags- kvöldum þar sem öll stórfjölskyldan hittist og borðaði jólamatinn saman og opnaði pakkana. Það var alltaf mikil tilhlökkun að hittast á frídögum hjá þér. Spítalastígurinn var hápunktur þessara daga þar sem fjöl- Okkur langar að minnast þín, elsku skyldan hittist svöng og þreytt eft- ir erfiða göngu um miðbæinn. En þú tókst á móti okkur með bros á vör og hlýjum hug og um leið gleymdist þreytan. Sérstaklega standa þó öskudagarnir uppúr í minningunni, því þá var alltaf fjör og ærslagangur í okkur barna- börnunum. Á þessum dögum var keppst við að hengja öskupoka á gangandi vegfarendur í miðbænum við mis- góðar undirtektir. Svo eigum við mjög góðar minningar frá því að þú varst í mat hjá okkur í Máva- hlíðinni á aðfangadagskvöldum um árabil. Árið 1984 fékkst þú áfall og lam- aðist en með þrautseigju hélst þú þínu striki á Spítalastígnum með dyggri aðstoð Elísabetar Einars- dóttur og á hún okkar bestu þakk- ir fyrir. Þú fluttir svo á hjúkr- unarheimilið Eir árið 1993 og þar áttum við líka mjög margar góðar stundir. Það var ótrúlegt hvað þú varst ern fram undir það síðasta og þú varst enn að koma í afmæli langömmubarna þinna á síðasta ári. Að lokum viljum við þakka fyrir allar þær góðu stundir sem við átt- um saman og þú munt ávallt eiga stóran stað í hjarta okkar. Hvíl þú í friði, elsku amma. Engilbert Ólafur, Hafsteinn Ágúst og Ari.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.