Morgunblaðið - 13.05.2003, Qupperneq 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. MAÍ 2003 37
✝ Jón Elliði Þor-steinsson fædd-
ist á Geiteyjarströnd
í Mývatnssveit hinn
3. ágúst 1928. Hann
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja
hinn 2. maí síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Þorsteinn Þor-
steinsson bóndi á
Geiteyjarströnd, f.
10.12. 1899, d. 14.11.
1959, og Indíana
Jónsdóttir, f. á Kalsá
við Eyjafjörð hinn
18.11. 1903, d. 18.9.
1962. Systkini Jóns eru: Þor-
steinn, f. 3.12. 1923, Emma, f. 2.2.
1926 og Gunnar, f. 16.2. 1937.
Dóttir Jóns Elliða og Eddu Pét-
bert Nelson, f. 9.12. 1984. 2) Birg-
ir Steinn, f. 8.4. 1960, d. 19.6.
1964. 3) Bryndís, f. 14.6. 1968,
sambýlismaður er Hilmir Snær
Guðnason, f. 24.1. 1969, dóttir
þeirra Viktoría Ísold, f. 8.12.
1994. 4) Brynjar Steinn, f. 31.1.
1976, sambýliskona hans er
Bylgja Dís Erlingsdóttir, f. 20.5.
1978.
Jón Elliði lauk prófi frá Sam-
vinnuskólanum árið 1950. Hann
hóf störf hjá varnarliðinu á Kefla-
víkurflugvelli hinn 25. ágúst 1951
og starfaði þar óslitið til 1. júní
2002, lengst af sem fulltrúi í um-
sýsludeild Stofnunar verklegra
framkvæmda.
Þá ráku þau hjónin Skóverslun
Keflavíkur hf. í 30 ár.
Jón Elliði var einn af stofnend-
um Frímúrarareglunnar Sindra í
Keflavík og Golfklúbbs Suður-
nesja.
Útför Jóns Elliða fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
ursdóttur, d. 28.5.
1995, er Inger Linda,
f. 7.2. 1950, maki:
Davíð Baldursson, f.
10.3. 1949. Börn
þeirra eru: Drífa
Kristjana, f. 28.7.
1974, Margrét Hlín, f.
5.12. 1982 og Þorvald-
ur Örn, f. 11.10. 1990.
Hinn 31. desember
1953 kvæntist Jón
Elliði eftirlifandi eig-
inkonu sinni, Erlu
Fanneyju Sigurbergs-
dóttur, f. 11.8. 1933.
Eignuðust þau fjögur
börn sem eru: 1) Oddný Indíana, f.
21.2. 1953, maki: Birgir Hrafns-
son, f. 9.7. 1951, sonur Oddnýjar
frá fyrra hjónabandi er Jón Ró-
Fallinn er í valinn tengdarfaðir
minn Jón Elliði Þorsteinsson eftir
stutta en erfiða sjúkdómslegu, þar
sem í ljós kom hans innri styrkur,
er hann vissi hvert stefndi.
Jóni kynntist ég er við Oddný
Indíana dóttir hans felldum hugi
saman fyrir 11 árum.
Það var síðan árið 1996 þegar Jón
leiddi Oddnýju upp að altari Lága-
fellskirkju þar sem séra Davíð
Baldursson svili minn gaf okkur
Oddnýju saman í hjónaband, að ég
skynjaði hversu hjartahlýr Jón var
og sterkur persónuleiki.
Jón reyndist mér ávallt ráðagóð-
ur er á þurfti að halda, og þar sem
hann elskaði börn sín afar heitt og
vildi veg þeirra sem bestan, þótti
mér alltaf vænt um þegar hann og
Erla komu í heimsókn til okkar í
Mosfellsbæinn og sáu hvað okkur
Oddnýju og Jóni Róbert leið vel.
Þegar við Oddný giftum okkur
var ég einn af þeim fjölmörgu sem
skildu ekkert í þeirri ánægju sem
fólst í því að slá kúlu út í loftið í 4
tíma samfleitt. Þvílík tímasóun.
Eins og flestir sem þekktu Jón
vita, var hann mikill golfari, og
tókst honum fljótlega að sannfæra
mig um hversu skemmtileg og öguð
þessi íþrótt er. Þegar ég samþykkti
að lokum að gefa golfinu tækifæri,
var Jón ekki lengi að velja golfsett
fyrir okkur hjónin, og ekki varð aft-
ur snúið.
Síðan 1997 höfum við hjónin
stundað golfið reglulega og leikið
marga hringi með Jóni á Leirunni
sem var hans heimavöllur.
Einnig er mér á þessari kveðju-
stundu ofarlega í huga sú hugul-
semi Jóns að bjóða mér í tvígang
með til Skotlands í golf, þar sem
með í för voru reyndir golfarar sem
ég lærði mikið af.
Nú þegar ég kveð þig, kæri
tengdafaðir og vinur, er mér efst í
huga viljaþrek þitt sem kom skýrt
fram í baráttu þinni fyrir samþykki
byggingu sumarhúss í landi fjöl-
skyldunnar við Mývatn.
Þinn draumur var að við fjöl-
skylda þín mættum um ókomin ár,
kynnast og njóta þeirrar fegurðar
við Mývatn sem þú unnir svo heitt.
Erlu, Inger, Oddnýju Indíönnu,
Bryndísi og Brynjari votta ég mína
samúð á kveðjustundu.
Birgir Hrafnsson.
Jón Þorsteinsson var eiginmaður
Erlu frænku, móðursystur minnar.
Ungar að aldri misstu þær systur
móður sína og vegna þess að ald-
ursmunur þeirra var aðeins um eitt
ár þróaðist samband þeirra systra í
eins konar tvíburasamband. Meðal
annars þess vegna var samband
fjölskyldna þeirra ákaflega náið,
einkum og sér í lagi þegar þær
systur voru ungar mæður með börn
á svipuðu reki.
Sem krakki var Jón fyrir mér
karl sem borðaði skrítinn morgun-
mat, sambland af köldum hafra-
graut og skyri, vann á skrifstofu
uppi á velli, fór út í Leiru í golf þeg-
ar hann kom heim úr vinnunni og
horfði mikið á kanasjónvarpið.
Hann hafði líka dálítið öðruvísi
kímnigáfu en flestir sem ég þekkti,
óvægnari, hvassari og frumlegri. Að
eðlisfari virtist hann dálítill einfari,
einkum og sér í lagi við hliðina á
flestum okkar megin í fjölskyldunni
sem virtust allt að því félagslega of-
virkir og alltaf á útopnu.
Eitt sinn þegar Birgir Steinn,
frændi minn og sonur Jóns og Erlu,
dvaldi hjá okkur í pössun um tíma,
fjögurra ára gamall, skemmtum við
okkur mikið við látbragð hans og
leiki. Hann kunni ótrúlega fyndnar
grettur, hljóð og leikræna tilburði
sem fékk okkur öll til að hlæja dátt
og lengi. Það var samdóma álit á
mínu heimili að þetta væru hlutir
sem Jón var búinn að kenna honum.
Þarna var hann búinn að planta
sinni sérstöku kímnigáfu saman við
barnslegan frumleika Birgis Steins
með frábærri útkomu. Stuttu síðar
lést þessi yndislegi drengur af slys-
förum og langan, langan skugga
lagði yfir fjölskylduna alla. Ekki
hvað síst fjölskylduna á Hringbraut
48.
Nokkrum árum síðar, þegar ég
var þrettán ára, var ég settur í
pössun um nokkurra vikna skeið að
sumri til hjá Erlu frænku. Svo
heppilega vildi til fyrir mig að þau
voru að leggja af stað í árlegt ferða-
lag norður til Mývatns á æskustöðv-
ar Jóns. Þá var Oddný frænka mín
sextán ára, Bryndís rétt rúmlega
eins árs og Brynjar ekki fæddur. Í
þessari ferð kynntist ég Jóni betur
og alveg upp á nýtt. Alla leiðina
norður, sem var miklu lengri árið
1969 en hún er í dag, lét Jón margs
konar stríðnislegar athugasemdir
vaða á mig og aðra sem mér þóttu
ótrúlega fyndnar og skemmtilegar.
Ég held ég hafi hlegið alla leiðina
norður. Á tímanum sem við dvöld-
um við Mývatn gerðist margt. Við
veiddum hundruð silunga í net sem
við taðreyktum í gömlum torfbæ.
Rerum út í eyjar og skoðuðum
gróður og fugla. Gengum um
Dimmuborgir þar sem ég fékk að
vera stóri frændi og bera Bryndísi á
háhesti. Í eftirmiðdaginn fórum við
í Grjótargjá, sem í þá daga var dul-
magnaður almenningsbaðstaður.
Börðumst gegnum þykkt lag af mý-
flugum og hlustuðum á beina út-
sendingu frá fyrstu skrefum Neils
Armstrongs á tunglinu. Allan tím-
ann var Jón fyndinn og gamansam-
ur og leyfði mér á einlægan hátt að
taka þátt í öllu sem var skemmti-
legt. Á þessum stað leið Jóni greini-
lega vel enda töfrar Mývatnssveitar
honum í blóð bornir.
Fyrir fimm árum gengum við
saman til rjúpna á Skjaldbreið. Þá
var Jón orðinn nokkuð roskinn en
var í ótrúlega góðu formi. Rjúpna-
veiði hafði hann stundað frá því
hann var barn og sagði hann mér
margt skemmtilegt frá veiði fyrri
ára þegar veitt var til útflutnings.
Margt gat hann því kennt mér um
rjúpnaveiði. Þarna rann upp fyrir
mér að Jón hafði alla tíð verið mikið
fyrir útiveru. Stundaði golf af miklu
kappi til margra áratuga og rjúpna-
veiði á hverju hausti að ógleymdri
silungsveiðinni við Mývatn á sumr-
in. En ennþá var hann dálítill ein-
fari og við nákvæmlega sama hey-
garðshornið varðandi kímnigáfuna,
enda hlógum við mikið þennan dag,
og hann sagði mér aðspurður að
hann borðaði enn þennan hræðilega
skyrhræring í morgunmat.
Nú er hann genginn og margt
hefur á daga hans drifið í sorg og í
gleði.
Dýpri sorg en margir þurfa að
reyna í þessu lífi og erfitt fyrir aðra
að skilja sem upplifun og afleiðingu.
Elsku Erla, Oddný, Bryndís og
Brynjar, við Gunna og stelpurnar
sendum ykkur og fjölskyldum ykk-
ar innilegar samúðakveðjur og megi
Guð vera með ykkur.
Einar Páll Svavarsson.
JÓN ELLIÐI
ÞORSTEINSSON
 Fleiri minningargreinar um Jón
Elliða Þorsteinsson bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
bróðir,
BJARNI DAGSSON,
Grænumörk 5,
Selfossi,
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands aðfaranótt föstu-
dagsins 9. maí.
Guðmundur Bjarnason,
Þórlaug Bjarnadóttir, Karl Þórir Jónasson,
Bjarni Dagur, Valgerður Ósk,
Dagur Dagsson.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
KATRÍN SIGURÐARDÓTTIR,
Logafold 42,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
laugardaginn 10. maí.
Guðlaugur Jónsson,
Ingibjörg Guðlaugsdóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
Jón Guðlaugsson, Katrín Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HELGA GRÓA LÁRUSDÓTTIR,
Hlíðarbyggð 8,
Garðabæ,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnudaginn 11. maí.
Útför verður auglýst síðar.
Finnbogi Hannesson, Steinunn Maríusdóttir,
Birna Hannesdóttir
og barnabörn.
Ástkær frændi okkar,
GEIR EINARSSON
frá Suður-Fossi
í Mýrdal,
lést á dvalarheimilinu Hjallatúni fimmtudaginn
8. maí.
Fyrir hönd ættingja,
Finnbogi Gunnarsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
BIRGIR KARLSSON
flugþjónn,
Reynilundi 11,
Garðabæ,
andaðist á Landspítala Fossvogi miðviku-
daginn 7. maí.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 15. maí kl. 15.00.
Svava A. Ólafsdóttir,
Georg Birgisson, Laufey B. Friðjónsdóttir,
Ólafur Birgisson, Robyn Redman,
Kári Georgsson,
Haukur Georgsson.
SIGURÐUR MARISSON
frá Galtarholti 2,
Borgarhreppi,
síðast til heimilis á
Dvalarheimili aldraðra í Borgarnesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn 5. maí sl.
Hann verður jarðsunginn frá Stafholtskirkju fimmtudaginn 15. maí
kl. 14.00.
Aðstandendur.
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
HELGA GÍSLADÓTTIR,
Brávallagötu 40,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstu-
daginn 16. maí kl. 15.00.
Að ósk hinnar látnu verða engar minningar-
greinar birtar.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Minningarsjóð Grundar.
Richard Faulk,
Sigrún Faulk, Elías Skúli Skúlason,
Hrafnhildur Faulk, Ingólfur Guðnason,
Þorvaldur Skúli og Sigríður Helga.