Morgunblaðið - 22.11.2003, Blaðsíða 56

MINNINGAR
56 LAUGARDAGUR 22. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Skafti Péturssonfæddist á Rann-
veigarstöðum í Álfta-
firði 12. apríl 1912.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Landspít-
alans 16. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Ragn-
hildur Eiríksdóttir, f.
7. desember 1877, d.
12. mars 1964, og
Pétur Helgi Péturs-
son, f. 29. mars 1868,
d. 19. júlí 1961.
Systkini Skafta eru:
Guðný Magnea, hálf-
systir, samfeðra, f. 1893, d. 1978,
og alsystkinin Ragnar Pétur Ei-
ríkur, f. 1901, d. 1994, Einar
Louis, f. 1902, d. 1960, Kristinn
Berg, f. 1905, d. 1993, Ragnhildur,
f. 1907, Unnur, f. 1908, d. 1994,
Garðar, f. 1910, d. 1996, Margrét,
f. 1914, d. 1983, Pétur Helgi, f.
1912, d. 1944, Gunnlaugur, f.
1918, d 1981, Kristín, f. 1924.
Kona Skafta var Halldóra Sig-
ríður Björnsdóttir frá Dilksnesi, f.
22. september 1902, d. 11. sept-
ember 1965. Foreldrar hennar
voru Lovísa Eymundsdóttir, f. 19.
mars 1874, d. 17. september 1965,
og Björn Jónsson, f. 27. apríl 1873,
d. 15. júní 1946.
Systkini Halldóru eru Eymund-
ur, f. 1898, d 1996, Jón, f. 1900, d
1991, Halldóra Guðrún, f. 1906, d
1995, Höskuldur, f. 1907, d 1963,
Kristín, f. 1909, d
1972.
Skafti og Halldóra
eignuðust fjögur
börn. Þau eru:
Björn, f. 27. apríl
1937, búsettur í
Reykjavík, ókvænt-
ur. Hildigerður, f.
10. júlí 1944. Skafti
og Halldóra misstu
tvö börn, fyrst dreng
sem var tvíburi og
seinna misstu þau
annan dreng.
Hildigerður er bú-
sett á Höfn, gift Unn-
steini Guðmundssyni, f. 5. maí
1945, börn þeirra eru þrjú: 1) Elv-
ar Örn, f. 12. ágúst 1964, kvæntur
Elínborgu Ólafsdóttur, f. 10. jan-
úar 1964 og eru börn þeirra
Ágúst, f. 21. júlí 1984, Sindri Örn,
f. 26. febrúar 1992, og Anna
Birna, f. 3. maí 1997. 2) Íris Dóra,
f. 26. mars 1966, gift Hilmari Stef-
ánssyni, f. 8. september 1967, og
eru börn þeirra Hildur, f. 1. júlí
1991, Andri Steinn, f. 13. júlí 1993,
og Freyja Rún, f. 8. mars 2000. 3)
Selma, f. 24. september 1971, gift
Pétri Magnússyni, f. 9. mars 1968,
og eru börn þeirra Kristín, f. 18.
apríl 1997, og Berglind, f. 27.
ágúst 1999.
Útför Skafta verður gerð frá
Hafnarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13. Jarðsett verð-
ur í Bjarnaneskirkjugarði.
Elsku afi minn. Þá er komið að því
að kveðja, svo ótrúlegt sem það nú
er. Þú sem varst svo hress fyrir örfá-
um dögum, spjallaðir við okkur á
þinn notalega hátt, glaðlegur og
áhugasamur um það sem var að ger-
ast hjá stelpunum. Kristín að missa
tönn og þú að segja frá því þegar þú á
sama aldri stakkst þinni tönn inn í
moldarvegginn. Nú er öldin önnur ...
tannálfur og tannfé!
Mínar fyrstu minningar eru ein-
mitt í kringum þennan tannlausa
tíma og ansi margar tengdar þér.
Hlýtt var að skríða upp í holuna til
þín, fá klór á bakið og sögu eða jafn-
vel söng. Margt var oft spjallað á
labbinu til og frá hesthúsinu, og svo
stundum ekki endilega spjallað mik-
ið heldur bara gott að vera saman.
Ég vildi gera allt eins og þú,
reyndi t.d. að skola stígvélin í tjörn-
inni á leiðinni frá hesthúsinu svona
flott og ákveðið eins og þú og ganga
svona skakkt yfir götuna. Þú kenndir
mér svo margt, svo ótal margt situr
eftir, t.d. Selma mín, ef þú hefur ekk-
ert gott að segja um einhvern, þá
skaltu ekki segja neitt sem er eitt-
hvað sem ég hef reynt að tileinka
mér.
Í gegnum tíðina hafa tengslin allt-
af verið til staðar og gaman að sjá
vinskap ykkar Péturs þróast í þá átt
sem hann gerði, sannan og góðan.
Stelpurnar okkar nutu þess að vera í
kringum þig eins og reyndar flestir
þeir sem kynntust þér.
Ég man þegar þú komst síðast í
heimsókn til okkar nú í ágúst og í
einu af mörgum heimboðunum sem
við fengum (vegna þín – allir vildu
hitta þig) þá dáðist ég að þér þar sem
þú sast teinréttur og glæsilegur eins
og alltaf, og skeggræddir málefni líð-
andi stundar, svo skýr í hugsun, vel
upplýstur og málefnalegur. Ekki síð-
ur stolt af þér þá en þegar þú skol-
aðir svo flott stígvélin þarna forðum
daga eftir hesthúsatúrana.
Það er tómlegra í tilverunni án þín
en minningarnar eigum við og þær
eru margar og góðar.
Elsku afi, Guð veri með þér. Takk
fyrir allt og allt.
Selma og Pétur.
Mætur maður er fallinn frá, maður
sem hafði alla þá kosti að bera sem
prýða góðan mann. Sposkur svipur,
gamansemi og hlátur er það fyrsta
sem kemur upp í hugann þegar horft
er til baka. Glaðværð afa og notaleg
nærvera var einstök og munu ljúfar
minningar um hann ylja um ókomna
tíð. Ég kveð kærleiksríkan afa með
söknuði en er jafnframt þakklát fyrir
að hafa fengið að njóta samvista við
hann og læt að leiðarlokum fylgja
eina af bænunum okkar:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þig taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Dóra.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Skafti föðurbróðir minn og vinur
er allur. Þessi aldni heiðursmaður
kvaddi okkur er eftir lifum í þeim
anda sem honum var svo eðlilegur.
Hann virtist hress og kátur er við
hjónin heimsóttum hann fyrir rúmri
viku á Landspítalann og bryddandi
upp á ýmsum málum er nálæg voru í
tíma.
Hæst bar að þessu sinni ættarmót
niðja foreldra þeirra systkina frá
Rannveigarstöðum. En nú er Skafti
genginn til feðra sinna. Skafta
frænda mínum kynntist ég seint sem
og fleiri föðursystkinum mínum,
enda aldursmunur töluverður á okk-
ur. Það var reyndar ekki fyrr en upp-
úr 1994 sem fundum okkar Skafta
bar saman og kynntumst vel en þá
vorum við hjónin á förum til Dan-
merkur til ársdvalar og komum við á
Höfn.
Síðan höfum við frændi minn átt
margar góðar stundir saman.
Eg ætla að snemma hafi Skafti
fundið sinn eigin lífsstíl. Ekki
kannski þann lífsstíl sem allir eru að
keppa að í dag heldur og miklu frek-
ar ákveðið jákvætt lífsviðhorf til
manna og málleysingja.
Lífsviðhorf, sem honum var svo
eiginlegt og féll svo vel að hans
manngerð. Að rækta og styrkja hið
góða og jákvæða sem í hverjum
manni býr og láta einskis ófreistað til
að koma því til skila.
Aldrei man eg eftir að eg heyrði
frænda minn lasta nokkurn mann.
Hinir jákvæðu eiginleikar viðkom-
andi voru ætíð ofaná.
Ekki er ósennilegt að söngurinn
hafi átt sinn þátt í að móta svo sterk-
lega þetta viðhorf Skafta en hann var
afburða söngmaður. Hann hafði fal-
lega og hreina tenórrödd og hafði
notið leiðsagnar á því sviði fyrst hjá
Þórði Kristleifssyni á námsárum sín-
um á Laugarvatni sem hann vitnaði
svo oft í og síðar hjá vini sínum Guð-
mundi Jónssyni.
Mér er tjáð að söngur sé styrkj-
andi fyrir sál og líkama.
Annars má segja að sönggyðjan
hafi verið fylgikona þeirra mörgu
systkina frá Rannveigarstöðum.
„Á Rannveigarstöðum kynntist ég
fyrst músik,“ sagði aldinn Kópa-
vogsbúi og tónlistaraðdáandi í út-
varpsviðtali, og fyrrverandi sam-
sveitungi þeirra úr Álftarfirðinum.
„Þar ómaði allt af söng og allir syngj-
andi, krakkar sem fullorðnir.“
Skafti var mikill gleðimaður í já-
kvæðri merkingu þess orðs og vina-
margur og frændrækinn mjög. Það
var notalegt að hafa Skafta frænda
minn nálægt sér.
Eins og svo margir af hans kyn-
slóð mátti hann ekki vamm sitt vita í
neinu, reglumaður og snyrtimenni
svo að af bar.
Hann synti daglega allt fram til
hins síðasta, var beinn í baki og létt-
ur í hreyfingum og bar með sér höfð-
inglegt yfirbragð.
Blessuð sé minning Skafta, föður-
bróður míns og vinar.
Við Svanfríður biðjum algóðan
guð að styrkja Björn son hans, Hildi-
gerði dóttur hans, Unnstein og fjöl-
skyldu þeirra á Fiskhóli.
Helgi Gretar Kristinsson.
Elsku langafi. Nú verður ein-
manalegt að fara í sund á Höfn því þú
ert farinn. Ég man svo vel eftir því
þegar þú hjólaðir bara í sundið eins
og ekkert væri. Og ég gleymi aldrei
staðnum í Lóninu þar sem þú fékkst
þér hádegisblund á góðum sumar-
dögum, og það gerðir þú einmitt
þessa viku í sumar, sem ég kom til
ömmu, afa og þín. Þú varst svo góður
við allt og alla enda áttirðu marga
vini. En núna ertu kominn til allra
hestanna þinna og Busku.
Takk fyrir allt, elsku langafi og
Guð geymi þig.
Hildur.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson)
Kveðja.
Freyja Rún.
Elsku langafi, mig langar til að
segja þér að ef þú hefðir ekki verið til
veit ég ekki hvernig líf mitt væri. Þú
kenndir mér að tefla og þú kenndir
SKAFTI
PÉTURSSON
Elskuleg systir okkar og frænka,
GUNNHILDUR ANNÝ AÐALSTEINSDÓTTIR
frá Flögu,
Skarðshlíð 12e,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu Akureyri sunnu-
daginn 16. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mið-
vikudaginn 26. nóvember kl. 13.30.
Þeir, sem vilja minnast hennar, vinsamlegast láti Fjórðungssjúkrahúsið
á Akureyri njóta þess.
Systkini og fjölskyldur þeirra.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÞORBJÖRN ÁRNASON,
Kársnesbraut 111,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 24. nóvember kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Lands-
samtök hjartasjúklinga.
Birna Sigurðardóttir,
Árni Þór Þorbjörnsson, Hólmfríður Ólafsdóttir,
Helga Hrönn Þorbjörnsdóttir, Arnar Már Baldvinsson,
Atli Björn Þorbjörnsson, Hulda Árnadóttir,
Sigurður Þór Sæmundsson, Kolbrún Sigurjónsdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HELGU BENEDIKTSDÓTTUR,
Miðengi,
Grímsnesi.
Halldóra Kristinsdóttir, Guðbrandur Kristjánsson,
Valgerður Kristinsdóttir, Gústav A. Guðnason,
Þórunn Kristinsdóttir, Eiríkur Helgason,
Katrín Kristinsdóttir, Árni Þorvaldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær sonur okkar,
KJARTAN HALLDÓR RAFNSSON,
lést í Svíþjóð mánudaginn 27. október.
Jarðarförin hefur farið fram í Svíþjóð.
Minningarathöfn verður haldin í Bústaðakirkju
mánudaginn 24. nóvember kl. 13.30.
Sóldís K. Russell,
Rafn Sigurðsson
og aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug vegna andláts og útfarar
SIGURVEIGAR PÉTURSDÓTTUR
frá Vakurstöðum,
Vopnafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sundabúðar fyrir
umönnun og alúð.
Guðrún Pétursdóttir,
Sigríður Pétursdóttir
og aðrir aðstandendur.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
ARNHEIÐUR RANNVEIG
SIGURÐARDÓTTIR
(Ranný),
lést á Benidorm á Spáni fimmtudaginn
13. nóvember sl.
Útför hennar fer fram frá Garðakirkju, Álftanesi,
mánudaginn 24. nóvember kl. 15.00.
Þór Ingólfsson,
Karl Rúnar Þórsson,
Þórunn Erla Ómarsdóttir,
Dagrún Birta Karlsdóttir.