Vísir - 06.12.1980, Síða 2

2
Laugardagur 6. desember 1980
vtsm
Leikstjóri The Deer Hunter fékk frjálsar hendur:
Nýjasta kvikmynd Michael
Ciminos óskapleg mistök!
Michael Cimino heitir einn
frægasti kvikmyndaleikstjóri
Bandarikjanna en hann komst
rækilega i sviösljósiö eftir aö
hann geröi þá umdeildu mynd
The Deer Hunter. Forráöamenn
kvikmyndafyrirtækisins United
Artists uröu svo hrifnir af vel-
gengni þeirrar myndar aö þeir
buöu Cimino upp á kostakjör sem
alla leikstjóra dreymir um: hann
mátti ráöa næstu mynd sinni aö
öllu leyti sjálfur, án nokkurra af-
skipta fyrirtækisins, sem sæi
fyrir ótakmörkuöu fjármagni.
Arangurinn varö lýöum ljós fyrir
stuttu siöan, þá var mynd
Ciminos, Heaven’s Gate, frum-
sýnd i New York. Skemmst frá aö
segja, var myndin algert „flopp”
og sýningum var hætt eftir eina
viku. Cimino og United Artists
sitja nú eftir meö sárt enniö.
Kostadi
18 milljaröa
Heaven’s Gate er vestri og stór
i sniöum. t stuttu máli fjallar hún
um striö milli fátækra landnema
og vondra nautgripakónga og
aöalhlutverkin eru leikin af Kris
Kristofferson, Christopher Walk-
en og frönsku leikkonunni Isa-
belle Huppert. Cimino lét reisa
heilu landnemaþorpin, byggja 19
aldar eimreiöar og tók upphaf
myndarinnar i Oxford á Englandi
en niöurlag hennar á lystisnekkju
i Karabiska hafinu. United Art-
ists haföi upphaflega útvegaö 12
milljónir dollara til aö gera
myndina en fljótlega varö ljóst aö
hún myndi kosta miklu meira en
þaö. Háttsettur stjórnarmaöur i
fyrirtækinu fór á fund Ciminos
þar sem hann var aö taka mynd-
ina úti á sléttunum en fékk slæm-
ar móttökur. Eftir aö hafa þurft
að hima i klukkustund fyrir utan
hjólhýsi Ciminos gafst hann upp
og fór. ,,UA viröist hafa misst
stjórn á fjármálunum þegar i
upphafi,” hefur annar háttsettur
stjórnarmaöur látiö hafa eftir
sér. Ekki laust viö þaö, þegar upp
var staðiö var samanlagöur
kostnaöur orðinn 36 milljónir
dollara eöa einhvers staðar i
grennd við 18 milljaröa Islenskra
króna.
Kölski kominn
aö innheimta
skuldina
brátt fyrir þessi ósköp vildu
stjórnendur fyrirtækisins ekki
gefa Cimino upp á bátinn,annars
vegar vegna loforösins sem hann
haföi fengiö og hins vegar vegna
þess aö fyrirtækið hefur löngum
lagt stolt sitt i aö gefa leikstjórum
sinum frjálsar hendur. Ef Cimino
heföi veriö rekinn heföi fyrirtækiö
misst þann orðstir og þar meö
marga unga og upprennandi leik-
stjóra.
Fjármálin voru ekki eina
vandamáliö. Cimino reyndist i
meira lagi ósamvinnuþýöur og
hann neitaöi aö hafa forsýningar
á myndinni og reyndi af alefli að
koma i veg fyrir aö stjórnendur
UA sæju myndina fullgeröa. Þeir
sáu ekki myndina I endanlegri
þriggja og hálfs klukkutima gerö
sinni fyrr en myndin var sýnd
blaðamönnnum i New York ný-
lega. Bæði stjórnendum UA og
gagnrýnendum blaðanna blöskr-
aði þaö sem þeir sáu og dómar-
arnir voru haröir. Vincent Canby
sagöi til dæmis i New York
Times. ,, Þaö mætti ætla að
Cimino hefði selt Djöflinum sál
sina viö gerð The Deer Hunter og
nú sé kölski kominn til að inn-
heimta skuldina.” Cimino reyndf
aö krafsa i bakkann og tilkynnti
að honum heföi ekki gefist nógur
timi að finpússa myndina en ÚA
var þá búið aö fá nóg. Hætt vai
viö sýningar i Los Angeles og sýn
ingum i New York hætt eftir eins
viku. Stjórnendur fyrirtækis
ins létu hafa eftir sér að fremu:
myndu þeir loka kvikmyndahús
um sinum en sýna þessa mynd •
þeim.
Meó armbindi
að sjá myndina
Samstarfsmenn Ciminos'
flykktust til New York til að sjá
myndina áöur en hún yröi tekin af
markaðinum og var til þess tekið
að þeir báru svört armbönd. Litt
hrifnir áhorfendur geröu hróp að
þeim: „Meira, meira, tvo klukku-
tima i viðbót!” Aðeins einn virtist
sæmilega ánægöur, það var
menntamaður frá Paris sem
sagöi að myndin væri
áhrifamikill áróöur gegn ýmsum
þáttum i amerisku þjóölifi. Hann
viöurkenndi þó aö hann heföi'
varla skiliö eitt einasta orð i
myndinni.
Sem er ekki skrýtið ef tekið er
miö af söguþræðinum. Eitt mjög
langt atriöi sýnir kvenhetjunni
nauðgaö af hópi óþokka en siðan
eru nauðgararnir drepnir á ýms-
an hátt. Þá ferðast kvenhetjan i
hestvagni gegnum heilt strið, læt-
ureyöileggja fyrir sér vagninn og
komst loks berbakt til brunarústa
heimilis sins þar sem orrusta
geisar. Astmaöur hennar liggur
úti fyrir dyrum i blóði sinu og
heldur á bréfi þar sem hann skýr-
ir frá þvi aö hann sé dauður. Sem
hún krýpur við lik hans birtist
aöalkarlhetjan og segir: „Erallti
lagi með þig, elskan?”
Þó United Artists hafi komist
að þeirri niöurstöðu að myndin
geti aldrei náð inn þeim pening-
um sem eyttvari hana, erCimino
nú tekinn til við að reyna að
bjarga þvi sem bjargað verður.
Hann hyggst stytta myndina um
a.m.k. einn og hálfan klukkutima
og hin nýja gerð Heaven’s Gate
ættí aö vera tilbúin til sýninga i
upphafi næsta árs. Ýmsir eru ef-
ins um að þaö breyti nokkru og
segja sem svo að gagnrýnendur
hafi alls ekki ráðist aö myndinni
fyrir aö vera of löng: myndin hafi
bara ekki gengið upp á neinn hdtt.
Svo þaðverðurliklegabiðá þvi
að Cimino fái frjálsar hendur hjá
United Artists á næstunni.

,, Djei Ar ” fyrir forseta!
— Í Bandaríkjunum blandast heimur raunveruleikans
og hvita tjaldsins með einkennilegum hætti
Tvær spurningar hafa einkum
sótt á hugi manna hérna vestra
siðustu sex mánuöina, hver
verður forseti Bandarikjanna —
og hver skaut „Djei Ar”.
manna á hann fremja hvert
fólskuverkið af ööru á sjónvarps-
skerminum. Hann er maöurinn
sem öll Amerlka og hálf Evrópa
elska að hata.
Nú vita allir að Ronald Reagan
er næsti forseti Bandarikjanna og
allir Bandarikjamenn og stór
hluti Evrópubúa aö Christine
skaut „Djei Ar”.
En hver er þessi „Djei Ar” eða
J.R. Ewing eins og hann heitir
réttu nafni?
Hann er vellauðugur
Texasbúi
frá Dallas — einn
af „bölvuöu
kapitalistunu
sem hafa
þénaö
ógrynni á
oliu. t viku
hverri horfa
tugir ef
ekki hundruö
milljóna
Hreint út sagt þá er hér
á feröinni persóna úr banda-
riska framhaldsmyndaflokknum
„Dallas”. Sá flokkur nýtur nú um
stundir meiri vinsælda s]ón-
varpsáhorfenda en sögur fara af,
a.m.k. hér I Bandarikjunum.
Beðið fyrir J.R.
tmarseða april s.l. var
málum svo komiö i
„Dallas” aö allir virt-
ust hata J.R.,
enda
maðurinn
með
afbrigöum
vondur,
svo
helst má
likja við
hugmyndir
miðalda-
manna um hinn
svarta sjálfan.
gerðist þaö
að J.R. var
skotinn,
en til þess
verknaðar
Larry Hagman
I hlutverki
J.R. Ewing
virtust margir hafa ástæður.
Svarið við spurningunni hver
skaut hann lét hins vegar á sér
Halldór
Rcynisson
skrifar frá
Indiana
standa, þvi raunveruleikinn greip
i taumana. Leikarar fóru nefni-
lega i verkfall skömmu eftir að
gerö þáttarins lauk, þar sem J.R.
var skotinn. Og það var fyrst
núna undir lok nóvember, þegar
þátturinn hóf aftur göngu sina, að
spurningunni var svaraö.
Á meöan beiö Ameríka meö
öndina i hálsinum...
Ahuginn fyrir J.R haföi verið
mikill fyrir, en nú tók steininn úr.
Jafnvel forsetakosningarnar féllu
I skugga J.R., úrþvættisins meö
.baröastóra kúrekahattinn.
Svo rammt kvaö aö þessu aö i
litilli kirkju suöur i Nashville,
Tennessee, baö gömul kona þess
aö J.R. mætti hverfa frá villu sins
vegar. Annars staðar hófu séöir
fjársýslumenn að framleiða J.R.
bjór, J.R. skyrtur, J.R. þetta og
J.R. hitt.
J.R. fyrir forseta...
Kannski sýnir fyrirbærið J.R.
fyrst og fremst hversu gifurlega
áhrifamikiö sjónvarpið er hér i
Bandarikjunum. Jafnvel svo, aö
veruleikinn er helst sá, er séöur
veröur af skerminum. Ekki "hog
meö aö beöiö væri fyrir J.R., eöa
drukkinn væri J.R. bjór, heldur
vildu fjölmargir aö J.R., eöa öllu
heldur leikarinn Larry Hagman,
gæti kost á sér sem forseti Banda-
rikjanna. Þá var sjálfum J.R. nóg
boðið.
...og leikari sem forseti
Það er þó engin fjarstæða að
leikari verði forseti, eins og
alþjóð veit. Ronald Reagan,
verðandi forseti áhrifamestu
þjóðar heimsins, lék á sinum tima
i fjölmörgum myndum, þ.á m. á
móti sjimpansanum Ponsó i
nokkrum þeirra. Nú kemur hann
hins vegar til með aöleika á móti
Bresnjef, Khomeini eöa hvað þeir
heita hinir i dýragaröinum...
Sumir hér vestra telja að kjör
Reagans veröi til að
ryöja brautina þyrnum
stráðutil valda, fyrir
aörar stjörnur af
skjánum. Vikuritiö
Time vék nýlega aö
þvi að leikararnir
Robert Redford
og Warren
Beatty hyggðust
komasti sviösljós
stjórnmálanna .
Heimildarmaöurinn
var enginn annar
en Dustin Hoffman.
Þetta var
Könunum likt!
Við vesalingarnir
sem trúum
Ronald Rea-
gan I hlut-
verki forseta
þvl, að lýöræöi megi ástunda án
þess að hugir manna brjálist af
áhrifamætti fjölmiðla, verðum
liklega að horfast i augu við veru-
leikann.
Og veruleikinn virðist vera að
færast úr heimi hlutanna yfir á
hvita tjaldið eða skjáinn. A það
hefur verið bent i fjölmiðlarann-
sóknum hér i Bandarikjunum, að
fólk viröist trúa þeim fjölmiðli
betur,sem þaðbæði sérogheyrir,
en þeim sem það les. Þar með
verður jafnvel leikurinn að veru-
leika og leikarinn að forseta. Eða
eins og
vitur kona
að norðan
skrifaði
syni
sinum
hér
vestra i
bréfi:
„Þetta
var
nú likt
,. , Banda
'v' rikja-
% mönnum
% t, — aö