Pressan - 19.03.1992, Blaðsíða 2

Pressan - 19.03.1992, Blaðsíða 2
2 FIMMTUDAGUR PRESSAN 19. MARS 1992 ELLERT B. SCHRAM. VIII aftur í pólitík. JÓNAS KRISTJÁNSSON. Hestamaöur af Iffi og sál. VERÐA RITSTJÓRA- SKIPTI Á DV? Samkvæmt heimildum PRESSUNNAR er tvíeykið á DV, þeir Sveinn R. Eyjólfsson stjómarformaður og Hörður Einarsson framkvæmdastjóri, að skima í kringum sig eftir manni eða mönnum, sem treystandi væri til að leysa af hólmi annan rit- stjóra blaðsins eða þá báða. Astæðan kvað ekki vera sú að þeir Ellert B. Schram og Jónas Kristjánsson séu ekki starfi sínu vaxnir. En þeir hafa báðir tíma- frek áhugamál utan ritstjómar. Ellert er formaður ÍSÍ og auk þess mun hann langa aftur í pólit- ík, enda líklegt að þar eigi hann talsverðan meðbyr. Þegar sjálf- stæðismenn leituðu að borgar- stjóra í fyrra hafði Ellert áhuga á embættinu og er ekki talið ffáleitt að hann íhugi að bjóða sig fram gegn Markúsi Erni Antonssyni fyrir kosningamar 1994. Ef ekki ætti Ellert að vera í lófa lagið að fljúga aftur inn á þing. Af þessum sökum er sennilegt að samkomulag verði um að Ell- ert láti af störfum hjá DV. Nokkm öðm máli gegnir um Jónas. DV er hugarfóstur hans og hann á stóran hlut í blaðinu. Upp á síðkastið hefur Jónas hins vegar varið miklum tíma í áhugamál sitt, hestamennsku og skrif um hesta. Þó virðist öllu ólíklegra að Jónas hætti en Ell- ert, heldur gæti hann orðið eins konar yfirritstjóri, en annar yrði ráðinn við hlið hans til að sjá um daglegt amstur. Hitt er svo annað mál að rit- stjórar á jafnstórt blað og DV verða ekki tíndir upp af götunni. Aðstoðarritstjórarnir Haukur Helgason og Elías Snæland Jónsson koma liklega ekki til greina og því er eins víst að þeir Sveinn og Hörður þurfi að leita lengi. ALLABALLAR STJÓRNA LISTA- HÁTÍÐ Listahátíð í Reykjavík hefur ráðið blaðafulltrúa fyrir hátíðina sem verður í júní næstkomandi. Það er Hávar Sigurjónsson leik- húsmaður. Hann færsemsagt það hlutverk að laða almenning að listviðburðum á borð við Messí- as, tónleika söngkonunnar Grace Bumbry og flautuleikarans Jam- es Galway. Annars er það fulltrúi Al- þýðubandalagsins sem nú spreytir sig á að halda Listahátíð í fyrsta sinn í ein tíu ár. Stjómar- formaður, sem er nær einráður um listræna stefnu, er skipaður á víxl af borgarstjóra og mennta- málaráðherra, en borg og ríki halda hátíðina í sameiningu. Síð- asta áratuginn hefur það alltaf komið í hlut sjálfstæðismanna að skipa formann, en fyrir þessa hátíð komst Svavar Gestsson, sem þá var menntamálaráðherra, loks að og skipaði í embættið Helgu Hjörvar, skólastjóra Leiklistarskólans og einn helsta menningarskriffmn Alþýðu- bandalagsins. INGI BJÖRN VILL NÝJAN FORMANN Glanstímaritin fara að verða innanflokksvandamál hjá sjálf- stæðismönnum. Fyrir stuttu fór Matthías Bjarnason háðuleg- um orðum um forystu flokksins í Heimsmynd. Nú er röðin komin að Inga Birni Albertssyni í Mannlífi. „Svona í kjölfar þeirra átaka sem við höfum lent í, þá væri ég að skrökva ef ég segði það,“ svar- ar Ingi Bjöm þegar hann er spurður hvort hann sé ánægður með forystu Davíös Oddssonar. Hann segist líka efast um að F Y R S T & F R E M S T EINMANA MAÐUR I EINANGRUÐU LANDI í nýjasta tölublaði breska tímaritsins The Econ- omist er fjallað um Island, og Jró ekki síst Davíð Oddsson forsætisráðherra. Utsendari blaðsins skrifar um ástæður þess hversu andsnúnir íslend- ingar séu Evrópubandalaginu og upp til hópa Iíka þeirri málamiðlun sem felst í EES-samningnum. Hann sér fyrir sér að ísland verði ásamt Liechten- stein eitt Vestur-Evrópuríkja utan EB og það verður honum tilefni til orðaleiks í fyrirsögn, að Island sé: „Odd man out under Oddsson." Annars fer blaðið svofelldum orðum'um Dav- íð, í lauslegri þýðingu: „Það er ósennilegt að Hr. Oddsson verði frum- kvöðull inngöngu í EB, enda er hann aðdáandi Margaret Thatcher, mikils Evrópugagnrýn- anda. Hr. Oddsson er leikritaskáld og fyrrum út- varpsgrínisti. Hann er með sítt hár, en í stjómmál- um er hann til hægri við miðju. Hann stjómaði Reykjavíkurborg með tilþrifum þar til hann felldi foringja hins íhaldssama Sjálfstæðisflokks í mars síðastliðnum. Mánuði síðar var hann kosinn á þing og innan tíu daga var hann orðinn forsætis- ráðherra. Síðan þá hefur hann mátt þola ýmislegt. Samsteypustjóm hans og sósíaldemókrata hef- ur tileinkað sér Thatcherisma af miklum ákafa. Opinber útgjöld eru skorin niður, starfsfólk á sjúkrahúsum er rekið í hundraðatali og ríkisfyrir- tæki einkavædd. A síðasta ársfjórðungi hefúr Hr. Oddsson komið verðbólgunni niður í núll, í landi þar sem ríkti óðaverðbólga fyrir áratug. En það ***%$**& I ':1§| *SSs& fer ekki mikið fyrir þakklæti. Þjóðarframleiðsla virðist ætla að minnka um sex prósent á þessu ári, opinberi geirinn veinar af sársauka, og á aðeins níu mánuðum hefur Hr. Oddsson breyst úr vin- sælasta borgarstjóra allra tíma í óvinsælasta for- sætisráðherra allra tíma. Einmana maður í einangruðu en þó ekki einmana landi.“ Davíð sé framtíðarleiðtogi. Hann þurfi að bæta ýmislegt t samskiptum sínum við menn innan flokksins til að vera það sameiningartákn sem formaður eigi að vera. Ingi Bjöm fer semsagt ekki dult með að flokkurinn eigi við vandamál að stríða. Þar eigist við tvær fylkingar, önnur bak við Davíð og hin bak við Þor- stein Pálsson. Hann ber Þor- steini vel söguna, en segir að hann verði varla formaður aftur. Flokkurinn „þurfi fyrst og fremst á þriðja aðilanum að halda sem er óumdeildur“. En er sá maður í sjónmáli? „Nei, en hann verður að koma. Ég tel stöðuna vera þann- ig. Ég hef sjálfur óljósan grun um hver sá aðili er án þess að ég ætli að nefna hann,“ segir Ingi Bjöm. I viðtalinu kemur líka fram hversu litlir kærleikar em með þingmanninum og formannin- um. Þeir heilsast varla síðan í þyrlukaupamálinu, hvað þá að þeir tali saman. Ingi Bjöm segir að sér hafi verið nánast útskúfað af flokksforystunni. En hann á hauk í homi. Hann segir ffá því að hulduherinn svo- kallaði sé ennþá til: „Ég hef fundið að megnið af þessu fólki hefur verið tilbúið að standa við bakið á mér ef ég óskaði eftir því. En ég hef ekki talið þörf á því enn sem komið er.“ Og auðvitað er Ingi Bjöm spurður að því hvort faðir hans, Albert Guðmundsson, sé á leiðinni heim aftur í pólitík. Hann telur jafnar líkur þar á. En, eins og hann segir: „Mér sýnist ekki vera vanþörf á því.“ JÓHANN G. KAUPIR STRÆTÓ AF GUNNARIJ. Hagvagnar, strætisvagnafyrir- tæki Jóhanns G. Bergþórsson- ar, bæjarfulltrúa Sjálfstæðis- flokks í Hafnarfirði og forstjóra Hagvirkis, hefur keypt 15 stræt- isvagna af Bílaumboðinu hf. Einn aðaleigandi þess fyrirtækis er Gunnar J. Birgisson, flokks- bróðir Jóhanns og formaður bæj- arráðs í Kópavogi. Ennfremur kaupir Jóhann 10 vagna af Strætisvögnum Kópavogs, sem heyra beint undir stjómendur Kópavogs, bæjarstjóra og for- mann bæjarráðs. Fyrirtækið mun fyrst hafa reynt að kaupa Scania-vagna, en síðan Volvo. Það gekk ekki eftir vegna þess að ábyrgðir skorti. Þrautalendingin var því Renault- umboð Gunnars og félaga. Hagvagnar fjármagna kaupin með því að skipta við eignar- leigufyrirtækið Lýsingu. Hag- vagnar eiga að fá 216 milljónir króna á ári fyrir samninginn við Almenningsvagna, sem bjóða út þennan rekstur. Renault-vagnana kaupir fyrirtækið á 195 milljónir og vagnana af SVK á 25 milljón- ir, eða samtals 220 milljónir króna. Samkvæmt útboðinu átti akstur að heQast 1. mars. Því hef- ur verið frestað til 1. júm, síðan til 15. ágúst eða 1. september - og jafhvel til 1. október. Gunnar J. Birgisson er stjóm- arformaður Bilaumboðsins. Hann á persónulega 16,7 prósent í fyrirtækinu. Klæðning hf. á önnur 16,7 prósent, en þar er hann aðaleigandi. MARKÚS ÖRN ANTONSSON. Stafar honum hætta af Ellert? INGI BJÖRN ALBERTSSON Davíö talar ekki viö hann. ALBERT GUÐMUNDSSON. Ingi Björn segir ekki vanþörf á aö hann komi aftur í pólitíkina. JÓHANN G. BERGÞÓRSSON. Byrja Hagvagnar ekki aö keyra fyrr en í október? GUNNAR J. BIRGISSON. Seldi Jóhanni Renaultstrætóa, en líka strætisvagna Kópavogsbæjar. HÁVAR SIGURJÓNSSON. Blaðafulltrúi á Listahátíö. LÍTILRÆÐI af fíknivörnum „Hvenær gerið þið rassíu í Ásaklúbbn- um, Björn?“ ,,Ég svara ekki PRESSUNNI. “ Björn Halldórsson er yfirmaður fíkniefnadeildar lögreglunnar sem í síöustu viku réöst til inngöngu í næturklúbb viö Lindargötu. Ása- klúbburinn er spilaklúbbur sem starfræktur hefur verið í fjölda ára í húsi gegnt lögreglustöðinni við Hverfisgötu. „Engar fféttir em góðar frétt- ir“ er oft sagt, en alveg eins mætti segja að „góðar fréttir væm engar fféttir". Tíðindi þykja einfaldlega ekki fréttnæm nema fréttimar séu vondar; náttúruhamfarir, pestir, plágur, styrjaldir, fjölda- morð, fjármálaspilling, ffamhjá- hald, ofbeldi, nauðganir og kjarasamningar. I þessari fréttaveröld válegra tíðinda kemur þó stundum fyrir að góðar fréttir slæðast inní fjöl- miðla, einsog fyrir slys. I vikunni rakst ég á eina slíka. Gmnnskólar taka í gagnið nýtt kynfræðsluefrii. Þetta spánnýja kynfræðslu- efni hefur það framyfir gamla kynfræðsluefriið, sem hingaðtil hefur verið uppistaðan í kyn- ffæðslu í skólum, að það er þró- að í Bandaríkjunum, en íslenska tryggingamálaráðuneytið, heil- brigðismálaráðuneytið og menntamálaráðuneytið hafa lát- ið þýða bandaríska kynfræðslu- efriið yfir á íslensku og laga það að íslenskum staðháttum og nú hefur Námsgagnastofriun gefið þetta „kynfræðsluefni" út til dreifingar í gmnnskólum. I blaðagrein um síðustu helgi var frá því greint að þessu kyn- ffæðsluefni sé beitt með svipuð- um hætti og fíknivamarefninu Lions Quest, sem líka er upp- mnnið í Bandaríkjunum. Kennarar, sál- og félagsvís- indamenn hafa um langt árabil haft þungar áhyggjur af fram- vindu kynferðismála í landinu. Og ekki nema von, því talið er að fræðilegur möguleiki sé á því að unglingar fari að gera do- do án þess að hafa fengið lág- marks bóklega tilsögn í grein- inni hjá kennuram, hvaðþá verklega. Do-do að því er virðist án tak- marks og tilgangs. Þegar ég var krakki var engin kynffæðsla í skólum, en samt er mér nær að halda að maður hafi verið orðinn doktor í uppáferð- um strax sex ára í Grænuborg. Alltaf þegar færi gafst voru stelpumar með okkur strákana í læknisleik einhverstaðar á af- viknum stöðum og heilum ára- tug áður en við gátum sannreynt karlmennskuna vissum við uppá hár að tippið var ekki bara til að pissa með því. Kynfræðslu í skólum kynntist ég fyrst þegar sonur minn var í sjöárabekk í Miðbæjarskólanum og kom heim málþola af aðdáun á besta vini sínum Gunna Gunn, sem hann áleit mesta stórmenni samanlagðrar Islands- og ver- aldarsögunnar. Kennarinn hóf semsagt að kynna nemendum sjöárabekkjar viðkvæm leyndarmál getnaðar- ins með dæmisögum um það hvemig flugumar, fuglamir, fiskamir og dýr merkurinnar ykju kyn sitt. Þá hrópaði hinn sjö ára Gunni Gunn úr sæti sínu: - Á nú að fara að kenna manni að ríða? Síðan er víst liðinn aldarfjórð- ungur og á þessum tíma skilst manni að unglingar hafi týnt niður hæfileikanum til að afla sér sjálfsmenntunar í getnaðar- og kynferðismálum. Það er því mikill fengur að þessu nýja bandaríska fíkni- vamarefni sem (einsog segir í fjölmiðlum) „getur, með því að koma í veg fyrir ótímabæran getnað, sparað þjóðfélaginu tugi milljóna og forðað fólki frá kvölum og ógæfu og bægt kyn- lífskvíða frá“. Eða eins og segir í vísunni góðu: Við langvarandi kynlífskvíða í kynfrœðslunm höfum val. Við byrjum á að banna að ríða en betur má ef duga skal.

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.