Morgunblaðið - 28.04.2004, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 28. APRÍL 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Svínið mitt
VIÐ MUNUM
SAKNA ÞÍN
VIKTÓRÍA
© DARGAUD
Bubbi og Bill
Á ÉG AÐ VERA
FANGI HJÁ
INDJÁNUM?
© DARGAUD
JÁ, OG
ÉG VERÐ
INDJÁNINN!
OG BUBBI VERÐUR
HJÁ ÞÉR TIL ÞESS AÐ
VERNDA ÞIG!
ÉG ER MEÐ
MIKLU BETRI
HUGMYND...
HEYRÐU, NEI! VIÐ SKULUM
FREKAR SPYRJA BUBBA. HANN
ÁKVEÐUR HVAÐ VIÐ GERUM!
EF ÞÚ VERÐUR
MEÐ MÉR ÞÁ
SKAL ÉG GEFA
ÞÉR SYKURMOLA
VOFF
PSST!
HVAÐ SAGÐIRÐU
EIGINLEGA VIÐ
ÞENNAN
SVIKARA?
AÐ PABBI
MINN VÆRI
KJÖTKAUP-
MAÐUR!
ÉG MUN SAKNA YKKAR
LÍKA. EN ÞAÐ ER GOTT AÐ
KOMAST Í FRÍ
EN...
SNIFF
SNIFF
ÞÚ MÁTT EKKI GRÁTA ADDA ÉG
KEM AFTUR
SNIFF
SNIFF
ÚAAAAAA!!
ADDA? ÞARNA KEMURLEIGUBÍLLINN DRÍFIÐ YKKUR. ÞAÐ ER
UMFERÐARTEPPA Á
LEIÐINNI
TÖSKURNAR ERU Í
STOFUNNI FLJÓTUR!!
ÚFF
SEGÐU BLESS VIÐ
VIKTÓRÍU ADDA! DRÍFA SIG UPP ÍBÍLINN
ADDA FLJÓTT, FLJÓTT VIÐKYSSUM HANA
FYRIR ÞIG
ADDA!!
HEYRÐU ELSKAN
ERU ÞETTA EKKI
FÖTIN HENNAR
VIKTÓRÍU
GROÍN
SSSU! VIÐ
ERUM ALVEG
AÐ KOMAST!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞAÐ hefur vart farið fram hjá fólki
að Landspítali háskólasjúkrahús á í
alvarlegri kreppu. Árum saman
hefur verið lagt að stjórnendum
spítalans að auka hagræðingu en
aldrei hafa hugmyndir stjórnvalda
um sparnað náð jafn stórkostlegum
hæðum og á undanförnum mánuð-
um. Með góðu eða illu skal sparað
og ef allt um þrýtur er skorið fyrst
og spurt svo. Stjórnendur spítalans
virðast reiða sig æ meira á blinda
augað því ef þeir settu sig nægilega
vel inn í málin er hætt við að þeir
sæju of vel hversu glórulausar
ákvarðanir þeim er ætlað að taka.
Fyrstu viðbrögð stjórnenda við
nýjasta fjárhagsvanda Landspítala
voru að segja upp 20% starfi yf-
irlæknis Neyðarmóttöku vegna
nauðgana. Því næst var starfsem-
inni ráðstafað á kvennadeild. Þá var
öllum ráðgjöfum Neyðarmóttök-
unnar sagt upp auk þess sem dreg-
ið var úr bakvöktum hjúkrunar-
fræðinga með tilheyrandi auknu
vinnuálagi á aðra hjúkrunarfræð-
inga sem starfa á Slysa- og bráða-
deild.
Til allrar hamingju var hætt við
fyrirhugaðan flutning, enda ein-
kenndist sú tillaga af fullkomnu
óðagoti og vanþekkingu á eðli starf-
seminnar. Uppsögn yfirlæknis
stendur þó enn og ekki hefur enn
verið ráðið í hálft starf ráðgjafa til
að sinna þolendum eins og til stóð. Í
orði kveðnu er ekki áformað að
leggja starfsemina niður en hins
vegar er grafið svo undan henni að
aðeins er spurning um tíma hvenær
starfsfólkið sem eftir er gefst upp.
Er það lausn sem stjórnendur bíða
eftir?
Neyðarmóttakan er því miður að-
eins eitt dæmi af mörgum um fjár-
sjóð þekkingar og reynslu sem má
sín lítils þegar beinharðir peningar
eru annars vegar. Skjólstæðingar
hennar eru fórnarlömb glæpa sem
samkvæmt hegningarlögum ganga
næst morði. Á ellefu árum eru þeir
orðnir tæplega ellefuhundruð, af
báðum kynjum á aldrinum 12-78
ára. Frá upphafi hefur verið lögð
áhersla á að velja til starfa við
Neyðarmóttökuna fagfólk sem hef-
ur skilning á eðli nauðgana. Um er
að ræða teymisvinnu lækna, hjúkr-
unarfræðinga, ráðgjafa, sálfræð-
inga, lögfræðinga og lögreglu.
Þverfaglegt samstarf af þessu tagi
gengur ekki af sjálfu sér, til þess
þarf góðan samstarfsvilja og hæfan
stjórnanda. Hvort tveggja hefur
verið fyrir hendi á Neyðarmóttök-
unni enda hefur hún verið notuð
sem fyrirmynd erlendis að þjónustu
við þolendur kynferðisofbeldis.
Sú aðferð að kippa stoðum undan
starfsemi er lævísari en að taka
ákvörðun um að leggja hana niður
og hún fer frekar fram hjá þeim
sem láta sig málið varða. Ef til vill
er um vanhugsaða fremur en með-
vitaða ákvörðun að ræða, og vissu-
lega er stjórnendum spítalans vor-
kunn, en við hljótum samt að gera
þá kröfu að þeir hugsi áður en þeir
framkvæma og gangist við ákvörð-
unum sínum. Af öllu fólki ættu þeir
að vita hvaða afleiðingar það hefur
að missa góðan stjórnanda. Ef þeir
vilja leggja Neyðarmóttökuna niður
eiga þeir að segja það upphátt. Ef
ekki, hvað eru þeir þá að hugsa?
SÆUNN KJARTANSDÓTTIR,
sálgreinir,
Ásenda 16, 108 Reykjavík.
Á Neyðarmóttök-
unni að blæða út?
Frá Sæunni Kjartansdóttur:
MIÐVIKUDAGINN 21.4. 2004 var
grein í Morgunblaðinu sem ég varð
að lesa tvisvar eða þrisvar til að trúa
því sem hinn þekkti flugstjóri Jó-
hannes Snorrason skrifaði. Þar gat
að líta hrakspár og aðvaranir til
Loftleiða, dótturfyrirtækis Flug-
leiða, fyrir að ætla að fara að fljúga
fyrir Ísraela frá Telavíf til New
York. Þegar Íslendingar sýna þann
manndóm að ætla að taka því boði að
hefja útrás í flugi eða sókn til fleiri
atvinnutækifæra er þessi þekkti
flugstjóri að draga úr því með van-
hugsuðum hræðsluáróðri til þeirra
flugáhafna sem ætla að taka að sér
þetta verkefni. Hverskonar fávita-
háttur er þetta? Ef heimsstyrjöld
brytist út, ættum við þá bara að
draga okkur inn í moldarkofana aft-
ur og hætta að lifa lífinu lifandi,
hokra til sveita með nokkrar kindur
og eina, tvær beljur? Nei, flugmaður
má aldrei vera hræddur við neitt og
allra síst að vera með vanhugsaðar
hrakspár. Þjóðir bíða í röðum eftir
að komast í svona samninga við þjóð-
ir sem telja sig heldur hafa hagnað af
því að leigja þjónustu frekar en gera
út sjálfar flugvélar eða skip. Maður
tekur ofan fyrir þeim er sýna þann
stórhug sem Arngrímur og Þóra
hafa sýnt hjá Atlanta. Atlanta er
núna með 25-30 stórþotur á leigu og
flýgur til Arabalanda með pílagríma
og skilar þjóðarbúinu sjálfsagt
hundruðum miljóna, ef ekki miljörð-
um á ári. Fyrir rúmlega hálfri öld
voru það hundruð báta,og skipa sem
sigldu um öll heimsins höf til að færa
okkur björg í bú í einni hroðalegustu
styrjöld sem geisað hafði. Þeir þús-
undir sjómanna sem lögðu þetta á
sig fyrir þjóð sína urðu oft fyrir árás-
um og dauða. Engum datt í hug að
hætta að sigla vegna hræðslu. Í
Bíafra-stríðinu svokallaða lögðu ís-
lenskir flugmenn á sig ómælda
hættu á lélegum og sundurskotnum
flugvélum. Nú eru á vegum Samein-
uðu þjóðana um 50 Íslendingar í
Kosovo og Afganistan og verða allt
að 250 að tölu þega þeir yfirtaka
flugvöllinn í Afganistan. Læt ég
þessu lokið í bili en af nógu er að
taka. Íslendingar er alls staðar í
hættu ef því er að skipta.
KARL ORMSSON,
fv. deildarstjóri.
Hræðsluáróður
Frá Karli Ormssyni: