Morgunblaðið - 11.05.2004, Qupperneq 25

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. MAÍ 2004 25
ÞAÐ var aldeilis við hæfi er gesti
bar að garði í Gerðubergi, er hlýða
vildu á tónleika til heiðurs Gunnari
Reyni Sveinssyni, að tekið væri á
móti þeim með klassískum djassstan-
dörðum. Lögum
sem Gunnar
Reynir lék sjálfur
á víbrafón, er
hann var djass-
leikari og kallaður
Gunni Sveins, í þá
góðu gömlu daga
er djassinn naut
hvað mestrar al-
þýðuhylli. Það var
kvartett Árna
Schevings sem
lék, en Árni er fremstur allra ís-
lenskra víbrafónleikara að Gunnari
frátöldum, og tók við kjuðunum er
Gunnar hætti í KK-sextettnum 1956.
Á trommurnar var vopnabróðir
Gunnars úr KK, Guðmundur Stein-
grímsson, á gítar Jón Páll Bjarnason,
er lék með hljómsveit Gunna Sveins
og lærði þar að lesa nótur reiprenn-
andi og á bassa Gunnar Hrafnsson.
Þetta var fín upphitun fyrir tón-
leikana sem hófust á píanóútsetningu
Gunnars Reynis á einum helsta smelli
hans: Maður hefur nú... María Kristín
Jónsdóttir lék lagið af miklum þokka
og var útsetning Gunnars kraftmikil
og rómantísk í lokin. Maður hefur
nú... átti eftir að hljóma oftar á þess-
um tónleikum sem báru yfirskrift
smellsins. Gunnar samdi lag þetta og
texta fyrir leikrit Sigurðar Pálssonar,
Undir suðvesturhimni, er flutt var af
útskriftarnemum Leiklistarskólans
1976 þó þekktast sé það úr Skilaboð
til Söndru í flutningi Bubba.
Viðar Eggertsson leikari sá um
kynningar á tónleikunum af mikilli
prýði, þótt á stundum væri textinn
helst til hátíðlegur, og gaf tónleikun-
um leikrænt yfirbragð. Strax að lokn-
um leik Maríu opnuðust hliðardyr
þarsem kvenraddir Kammerkórs
Suðurlands sungu undir stjórn Hilm-
ars Arnars lög Gunnars Reynis við
ljóð Jóhanns Gunnars og Heinesens.
Þjóðlegur blær í tónsköpuninni.
Gunnar hefur alltaf verið trúin hug-
leikin og er á sviðið kom bættust
Hrólfur Sæmundsson barítonsöngv-
ari og Kári Þormar píanisti í hópinn
og flutt var Máríubæn eftir Eystein
munk og brá á stundum fyrir djass-
hljómum í píanóleiknum. Að henni
lokinni bættust karlar kammerkórs-
ins í hópinn og kórinn söng Sanctus
úr Missa piccola þarsem tónskáldið
blandar saman hinum latneska
messutexta og 8. Passíusálmi Hall-
gríms Péturssonar. Sérdeilis áhrifa-
ríkt verk og Sanctus þátturinn frá-
bærlega vel sunginn af kórnum, sem
tókst að koma til skila öllum þeim
þráðum er tónskáldið spinnur þar
saman frá messusöngs til sveiflu. Svo
voru tvö lög við ljóð Æra-Tobba, Æv-
in teygist, í rímnastíl og Á flæðiskeri,
með tilvísun í djasssöng. Tvö lög úr
Undir suðvesturhimni flutti kórinn að
lokum. Þeir sem eiga allt, var óvenju-
lega fallega sungið, en Maður hefur
nú... var ansi klént. Það var ekki kórn-
um að kenna heldur var útsetning
Sigurðar Halldórssonar ekki Gunnari
Reyni samboðin – einsog komin úr
einhverju söngleikjasulli.
Það var skaði að Þórunn Lárus-
dóttir leikkona forfallaðist og gat ekki
flutt skemmtilega smámuni eftir
Gunnar, Sumir menn líkjast eggjum
og Lítinn leik, svoog Nótt er til þess
að gráta í, úr Undir suðvesturhimni,
og að þessu sinni var ljóðið eftir texta-
höfund, Sigurð Pálsson ljóðskáld. Það
lag er í einu orði sagt frábært og
bjargaði Viðar því sem bjargað varð
með því að leiklesa ljóðið við undirleik
Maríu Kristínar, en Anna Sigríður
Helgadóttir söng smámunina með
ágætum. Eftir hlé söng Anna Sigríð-
ur Undanhald samkvæmt áætlun,
fimm lög er Gunnar Reynir samdi við
ljóð Steins Steinars, og með henni lék
Kristinn Örn Kristinsson á píanó. Sá
flutningur tókst með ágætum og
hnykkti Anna Sigríður á ljóðunum
með dramatísku látbragði. Steinn
Steinar hefur löngum verið Gunnari
Reyni hugleikinn og helstu djassverk
hans í stjörnumerki skáldsins einsog
Samstæður, en verkið var hljóðritað
1970 og Á Valhúsahæð, hljóðritað
1977. Hvorutveggja var gefið út en er
nú ófáanlegt. Gunnar Reynir er raun-
verulega eina íslenska tónskáldið sem
hefur sameinað djass og tónskálda-
tónlist í verkum sínum í anda hins
svonefnda þriðja straums, er John
Lewis og Gunther Schuller boðuðu,
og auk fyrrnefndu verkanna má
nefna svítur í minningu Gunnars
Ormslevs og Guðmundar Ingólfsson-
ar sem vert væri að hljóðrita. Þó má
ekki gleyma að Leifur Þórarinsson
samdi örfá verk í þessum anda.
Það var við hæfi að djasskvartett-
inn sem lék í anddyri Gerðubergs í
upphafi lyki dagskránni og flytti
Tema og Riff í Vetrargarðinum,
svíngópus með Tristanomillikafla,
auk djassútsetningar á Maður hefur
nú... sem vel hefði getað verið gerð
fyrir KK sextettinn. Er Ole Koch
Hansen flutti það lag ásamt Niels-
Henning og Pétri Östlund í Háskóla-
bíói 1985 varð hann svo hrifinn að
hann setti það á efnisskrá tríós síns.
Þeir félagar léku C djamm blús Ell-
ingtons sem aukalag í minningu
Gunna Sveins í Breiðfirðingabúð og í
lokin fluttu flytjendur allir og tón-
leikagestir, undir handleiðslu Hilm-
ars Arnar, nýtt lag eftir Gunnar
Reyni: Hættu að frelsa heiminn.
Þetta voru fínir tónleikar og tónlist
Gunnars Reynis er einstök vígindi
evrópskrar tónlistar og afróamerískr-
ar, sem á sér vart sinn líka annarstað-
ar í veröldinni.
Tónlist engu öðru líkTÓNLISTGerðuberg
Djasskvartett Árna Schevings, Kamm-
erkór Suðurlands undir stjórn Hilmars
Arnars Agnarssonar, píanóleikarar og
einsöngvarar.
Miðvikudagskvöldið 21.4. 2004.
TIL HEIÐURS GUNNARI
REYNI SVEINSSYNI
Vernharður Linnet
Gunnar Reynir
Sveinsson
Fischersund 3, hús Sögufélags-
ins kl. 20.30 Félag íslenskra fræða
heldur rannsóknarkvöld þar sem
Eggert Þór
Bernharðsson
flytur erindi sem
hann nefnir Texti
– Myndir – Miðl-
un: Íslenskar
sögusýningar og
framsetning efn-
is. Eggert Þór er
sagnfræðingur og
aðjunkt við Há-
skóla Íslands.
Hann hefur um
árabil kennt og haft umsjón með
námskeiðum um miðlun sögu. Þá
hafa sagnfræðinemar sett upp sögu-
sýningu undir handleiðslu hans;
Dagur í lífi Reykvíkinga – 6. áratug-
urinn.
Í erindinu fjallar hann um sögusýn-
ingar síðustu ára hér á landi og sýnir
fjölda mynda frá sýningunum.
Á MORGUN
Eggert Þór
Bernharðsson