Heimilistíminn - 04.07.1974, Side 9

þegar þið eruð búin að hjálp;
mér upp, sagði röddin.
Þau beygðu sig og tóku i
öllum kröftum til að lyftí
grindinni og loksins tókst það
Svo hjálpuðu þau konunni upi
úr brunninum. Hún var litil og
horuð og afskaplega hrukkótt
Fötin voru i tætlum og húr
liktist mest af öllu norn.
— Þökk fyrir hjálpina, kæri
börn, sagði hún smeðjulega
— Nei, nú gleymdi ég þvf
sem ég var að sækja þarna
niður.
— Hvað var það? spurði
Mina.
— Skartgripaskrinið mitt.
Ljótur tröllkarl stal þvi frá
mér og faldi það niðri á botni
brunnsins, svaraði nornin, þvi
að hún var norn.
— Ég ætlaði að flýta mér og
sækja það, meðan hann var i
bænum, en þegar ég var
komin niður, datt grindin yfir
og ég lokaðist innj. Þess vegna
kallaði ég á ykkur. Ég var
hrædd um að losna ekki fyrr
en karlinn kæmi til baka.
— Hvar er skrinið? spurði
Matti. — Á ég að sækja það?
Hann var alltaf til i að lenda i
ævintýri og þetta fannst
honum svo sannarlega vera
ævintýri.
— Þá verðið þið að hjálpast
að, því það er þungt, sagði
nornin.
— Við björgum þvi, svöruðu
börnin i kór. Þau voru ekkert
að hugsa um, að fötin þeirra
yrðu óhrein niðri i brunninum,
heldur fóru niður.
— Hér er skrinið, hrópaði
Mina. Þau tóku hvort i sitt
handfangið.
— úff, það er þungt, stundi
Matti. — Hún hlýtur að eiga
mikið af skartgripum. Þau
rennsvitnuðu við að koma
skrininu upp úr brunninum og
loks náði nornin i og togaði.
Þegar skrinið var komið upp,
ýtti hún við grindinni, svo hún
datt yfir brunninn og nú voru
það Mina og Matti, sem voru
lokuð inni.
— Þið getið setið þarna, svo
tröllkarlinn springi ekki af
reiði, þegar hann kemur aftur.
Tröll eru hrifin af peningum,
en þau eru ennþá hrifnari af
börnum, sérstaklega með
sinnepi og tómatsósu.
Hún bjóst til að leggja af
stað með skrinið, en komst
ekki, vegna þess að pilsið
hennar var fast i grindinni.
Hun togaði og togaði, en þá
missti hún skrinið, sem hrökk
upp svo gullpeningarnir ultu
út um allt. Nokkrir þeirra
duttu niður um rifurnar i
grindinni og aftur niður á
brunnbotninn. Nornin varð
svo reið, að hún hvæsti.
En þá heyrðist taktfast fóta-
9
L