Heimilistíminn - 04.07.1974, Blaðsíða 23

Oft liggja
skynsamlegar
ástæður að baki
ýmsu, sem við
köllum hjátrú,
en þær eru oft
löngu gleymdar
HVERS VEGNA forðumst við að ganga
undir stiga, sem ris upp við vegg? Að
sjálfsögðu höfum við stundum fullkom-
lega skynsamlega ástæðu til þess, einkum
ef efst i stiganum er maður að mála.
Hins vegar er önnur skýring til á þessu,
frá þeim timur, er „réttvisin” var fljótari
á sér en nú er. bá áttu borgararnir það til
að taka lögin i sinar hendur og biðu oft
ekki eftir þvi, að afbrotamaðurinn væri
handtekinn og leiddur fyrir rétt. Kaðal-
spotti, hentugt tré og verkinu var lokið.
begar þessir æstu forfeður okkar tóku
að búa i tjorgum, varð þeim óhægara um
vik. Tré uxu ekki á hverju götuhorni, svo
þeir tóku að nota stiga i staðinn. Hann var
reistur i snatri upp við næsta vegg, reip-
inu brugðið um eitthvert efstu þrepanna,
og aftakan fór fram. Fljótlegt var að fjar-
lægja öll sönnunargögn, áður en verðir
laganna komu á vettvang.
Vegfarendur, sem leið áttu framhjá og
áttu á hættu að verða ásakaðir um að
reyna að bjarga þeim „dæmda” og fá
hengingu eftir þvi, lærðu fljótlega að
forðast alla stiga, sem risu upp að vegg, ef
eitthvað skyldi vera i undirbúningi.
bessi ástæða til að forðast stiga er að
sjálfsögðu löngu gleymd, en trúin um
ógæfu i sambandi við stiga er enn við lýði.
Sumir kæra sig kollótta og þykjast ekki
hjátrúarfullir, en gera þó sinar varúðar-
ráðstafanir, ef þeir ganga undir stiga, til
dæmis með þvi að krossleggja fingurna.
Sums staðar er betra að hitta einhverjar
skepnur fyrir, eftir að gengið er undir
stiga. 1 Devon á maður að vera þögull sem
gröfin, þangað til maður sér fjórfætt dýr.
I Bath krosslegur fólk fingurnar þangað
til það hefur séð fimm hunda! t sumum
hlutum Wales er þetta enn flóknara. bar
þarf til dæmis að halda fingrunum kross-
lögðum, þar til maður hefur séð þrjá
hunda og þrjá hesta, og þá verður lika að
óska sér.
23