Heimilistíminn - 04.07.1974, Side 34

En ekkert varö tir þvi.
— Ég fór til Manchester og leit ó meö-
sttidenta mina, og missti þar meö alla
löngun til námsins — Nti sé ég eftir aö
hafa ekki lært, nti heföi ég gagn af þvi. En
þaö þýöir ekki aö harma þaö. Þá langaöi
mig til aö leika og byrjaöi viö Hampstead-
leikhtisiö, en missti löngunina vegna
hinna leikaranna. Þar var allt of mikiö af
primadonnum og gömlu fólki.
Siöan þvældist ég um um tima og reyndi
m.a. aö teikna föt, en ákvaö svo aö koma
mér burt og reyna aö finna sjálfan mig.
Þaö var mest vegna þess, að ég var búinn
aö fá nóg af þvi að vera kynntur sem
bróöir Micks Jagger.
Meö svefnpoka og gitar lagöi hann af
staö eftir hippaleiöinni, fyrst til Grikk-
lands og þaöan lengra austur.
— Þaöer þannig, sem maður á aö skoöa
heiminn, heldur hann fram. Hvaða vit er i
þvi aö fara umhverfis jörðina meö flugvél
og búa á beztu hótelunum? Þau eru öll
eins.
Hann komst til Himalaya, og i fjöll-
unum noröan við Nýju Dehli, þar sem
enginn haföi nokkru sinni heyrt Mick
Jagger nefndan, læröi hann indverska
söngva, fór aö leika á gitar fyrir alvöru
og reyna við sitarinn. Söngurinn var sér-
lega mikilvægur, þvi meðal annars læröi
hann aö anda rétt.— Mér fannst þaö þá
skelfing tilgangslaust, segir hann.
— Þegar ég kom aftur til London, var ég
peningalaus og haföi engar áætlanir. En
nú veit ég,aö þessi timi, sem ég var I Ind-
landi, hefur gert mér margt og mikið gott.
— Ekki leiö á löngu, þar til ég hélt
austur á bóginn aftur. Það var til að leika
i israelsku útgáfunni af Hárinu. Það var
hreint ekki auðvelt, þvi ég varð að syngja
á hebresku. En ég fékk þjálfun i að syngja
og röddin styrktist. Auk þess var þetta i
fyrsta sinn, sem ég tók þátt i tað taka upp
hljómplötu.
Þetta gekk ágætlega, þangað til þeir
vildu, aö ég tæki að mér aðalhlutverkið,
án þess aö fá hærri laun. Ég samþykkti
það ekki og hætti. Annars var ég orðinn
dálitiö leiöur á þessari tónlist eftir sex
mánuöi. Þá var ég enn kominn heim til
London, blankur eins og venjulega.
Nú leit heldur illa tit fyrir Chris, en þá
ákvaö stóri bróöir að koma til skjalanna.
Hann baö Chris aö sjá fyrir sig um
Stargrove, gamla herragaröinn, sem
Mick á i Berkshire, meöan Stones voru I
hljómleikaferð. Þar hafa Stones mjög vel
titbtiið upptökustúdió, sem hljómsveitir
eins og „Who" og „Led Zeppelin” hafa
notaö mikiö.
Þetta var ágætt um tima, en eins og
Chris segir: — Þti verður leiður á aö sitja
daginn tit og inn og hlusta á aöra spila. En
þar sem sttidióiö var stundum tómt, fór ég
aö dunda þar inni. Þaö var varla
verjandi aö láta slikt tækifæri sér tir
greipum ganga.
Chris kallaöi til sin nokkra hljómlistar
menn: Mike Kellie tir hljómsveitinni
„Spooky Tooth” og Jhon Uribe, sem haföi
unniö meö Stones. Auk þess kom bezti
vinur hans, DaffyolPierce, og lék á gitar.
Þetta var áhugasamur hópur, en þótt
tækin væru fyrsta flokks, gekk þetta upp
og niöur hjá þeim. Þegar textar voru á
þrotum, fletti Chris upp I litilli minnisbók,
sem hann skrifaöi gjarna ljóö i, og söng
nokkur þeirra. Nti, og stundum komu
stórmenni eins og Who og þurftu aö nota
tækin, og þá var ekki um annað aö ræöa
en vikja. En meö mikilli vinnu tókst Chris
og félögum hans þó aö gera nokkrar not-
hæfar upptökur, sem Chris afhenti á
skrifstofu Rolling Stones I von um að þeir
heföu áhuga.
— Ég bjóst ekki viö aö þeir fögnuöu,
vegna þess aö ég héti Jagger, segir Chris
— en ég bjóst aðminnstakostiviö aö þeim
fyndist þetta þess viröi aö hlusta á þaö.
En hann fékk hreint engar móttökur.
Hálftár leið, án þess að nokkuð geröist og
þegar Chris þurfti ekki lengur aö passa
Stargrove, fékk hann vinnu sem ljós-
maður I leikhúsi.
— Mér fannst ég vera einskis nýtur og
ekki komast neitt áfram I neinu, segir
hann. En svo kynntist ég titgefandanum
Billy Gaff, og hann virtist hafa áhuga.
Hann hafði nýlega stofnaö nýtt plötufyrir-
tæki. GM, (þaöerstyttingá Good Music).
Þegar loksins kom I ljós, aö eitthvað var
i undirbtiningi fékk ég tilboð frá Rolling
Stones. En það var „of litið og kom of
seint” Billy Gaff bauö mér betri kjör, og
ég skrifaði undir samning viö GM.
Fram til þessa hefur Chris sungiö inn á
eina litla plötu „Something New”, og
stóra meö sama nafni. Mick sýndi, að
bræöurnir eru ekki keppinautar, meö þvi
aö koma I veizlu þá, sem haldin var til aö
halda upp á titkomu plötunnar.
Chris hefur fengið misjafnar móttökur I
tónlistarheiminum, en bæöi Elton John og
Rod Stewart eru yfir sig hrifnir, og sumir
telja jafnvel, aö Chris syngi betur en
bróöir hans.
Billy Gaff er hæstánægður — Ég held,
aö Chris standi fyllilega fyrir þvi, sem viö
höfum fjárfest I honum, segir hann. En
sumir eru greinilega á annarri skoöun.
Chris hefur alltaf veriö I skugga bróöur
sins. Viö erum þeir fyrstu, sem höfum
metiö hann vegna hans sjálfs.
Chris er ánægöur yfir aö eitthvaö skuli á
endanum hafa tekizt hjá honum, en hann
vill litiö tala um stóru plötuna.
— Viö vorum ákaflega reynslulitlir,
þegar viö geröum hana, bendir hann á.Ég
held aö viö höfum batnaö mikiö slöan.
Samt finnst mér hún mun betri en margt,
sem spilaö er i titvarpiö. Ég reyni aö
túlka eitthvaö, og fólk verður annaö hvort
aö taka þvi eöa ekki. Sumir segja, aö
þetta hljómi alveg eins og Stones. Vel
getur veriö, aö eitthvaö geri þaö, en ég get
bara sagt, aö ég hef reynt aö láta lög
Micks ekki hafa áhrif á mig. Vonandi
hættir fólk einhvern tima aö líkja okkur
saman.
Hann iiefur aöra stóra plötu á prjón-
unum, þvi hann á nóg af lögum og er lfka
aö hugsa um að stofna eigin hljómsveit og
halda hljómleika.
— Mér liöur vel á sviði, segir Chris.
Auövitaö er ég ein taugahrúga, en þaö er
lika nauösynlegt til aö geta gert eitthvaö
almennilegt.
Flestar enskar hljómsveitir veröa af
hagsmunaástæöum aö fara til Banda-
rikjanna. Hvernig lizt Chris á það?
— Ég get vel hugsaö mér þaö. En ég hef
verið i Bandarikjunum og veit að enskar
hljómsveitir geta virzt þar eins og
skollinn tir sauðarleggnum. En eigi ég aö
komast eitthvaö, verö ég aö breyta mér
eftir bandariskum smekk.
Þótt fjárhagurinn hafi batnaö, gerir
Chris sé vel grein fyrir, að þeta er bara
byrjunin, og ómögulegt er aö segja,
hversu langt hann nær. Hann býr I venju-
legu, litlu húsi I Kew, ekur um i gömlum
bil og þarf ekkimikla peninga til aö lifa á.
— Fólk heldur, aö ég skófli inn pen-
ingum, en þaö er bara misskilningur,
segir hann. En hvað finnst foreldrunum
um þetta allt saman?
— Þau eru auðvitað ánægð með að ég
skuli vera farinn að vinna, segir Chris og
brosir Jaggerbrosinu fræga. Satt; að
segjaheld ég að þau hafi meiri áhyggjur
af Mick en mér.
Chris eyðir öllum tlma sinum og allri
orku sinn i i tónlistina. — Ég er ekki tón-
iistarmaður ennþá, en ég stefni aö þvi að
verða það. Það hvilir að visu mikið á mér,
en það er bara betra, þá vinn ég betur,
segir hann.
Nú er fólk búið að jafna sig á þvi, að
hann gaf tit plötu, og þá er þaö ósk hans,
aö þaö fari aö lita á hann sem Chris
Jagger og viröa hann fyrir hans eigin
verk, en ekki sem bróður einhvers.
— Ég held, aö það sé ekki mjög mikill
munur á okkur Mick, segir hann. En ég
hefur hugsað mér að gera hlutina á minn
hátt.
34