Heimilistíminn - 04.07.1974, Blaðsíða 38

Hvort d
að ráða
/ I t A
i njona-
bandinu?
Að sjálfsögðu bæði.
En þa nnig er það ekki í flestum
hjónaböndum.
Annar aðilinn er yfirleitt sterkari.
JAFNVEL fyrirmyndareiginmaður á það
til að fleygja frá sér óhreinum sokkum, og
þaö kemur lika fyrir að eiginkona i rauð-
um sokkum tekur þá upp og sér ekki fyrr
en eftir á, hvað hún var að gera. t>á rifast
þau svolitið, en komast svo að þeirri
niðurstöðu, að bæði hafi gert vitleysu, þvi
liklega séu þau þroskaö fólk og vilji hafa
jafnrétti i öllu lifinu.
En þetta verður ekki eina skiptið. Það
verða fleiri sokka-rökræður og fyrir kem-
ur, aö hann slær i borðið og fer að tala um,
hver sé húsbóndi á heimilinu, og hún ann-
að hvort æsir sig heilmikið upp — eða nýt-
ur þess þegjandi að láta ráða yfir sér.
Viö erum nefnilega svolitið föst i venj-
um forfeðranna, miklu íaslari en við höld
um. Það er ekki auðvelt að varpa fyrir
róða llfsskoðun margra kynslóða, alls
ekki fyrir okkur, sem flest erum alin upp
við það, að pabbi sat við enda borðsins og
mammu stóð i eldhúsinu. Að visu tölum
við einhver óskiip um, hvað við séum
frjálslynd, en kenning er eitt, framkvæmd
dálltið annað.
Fólk heldur að það lifi eftir einhverri
hugmyndafræði, en bregzt oft þveröfugt
við hlutunum. Þá kemur til sögunnar það
sem við lærðum i bernsku og æsku, til
dæmis afbrýðisemi. Þá eru það tilfinn-
ingarnar sem ráða, og eins og flestir vita,
láta þær illa að stjórn, og ef fólk vill fyrir
hvern mun lifa eftir hugmyndum sinum
og hugsjónum, verður að berjast við til-
finningarnar. En þar sem slikt er ekki
sársaukalaust, gefast margir upp.
Ein þeirra, sem ekki gafst upp, er rauð-
sokkan Susanne Giese. Hún hefur skrifað
bókina ,,Þess vegna þarf konan að berj-
ast”, þar sem hún segir frá eigin reynslu i
baráttunni við að láta sambýli samræm-
ast kenningum. Kliginmaðurinn var reiðu-
búinn, en samt fór það svo, eins og i flest-
um hjónaböndum: það fæddist barn, og
ábyrgðin valt þegjandi og hljóðalaust yfir
á móðurina, Susanne Giese.
1 þessari aðstöðu horfast flestar konur i
augu við staðreyndirnar og taka við barn-
inu, þvl það er enn meira þreytandi að rif-
ast á hverjum degi. En Susanne Giese
38