Heimilistíminn - 04.07.1974, Qupperneq 11

Óheillamúmíari
sem var
egypzk
kóngsdóttir
tmdarxcgir sjúkdómar, slysfarir,
dauðsföll og peningahvörf fylgdu
um skeið konu nokkurri, sem þó
er dauð drottni sínum fyrir um
það bil 3500 árum. Þetta virðist ó-
trúlegt, en nú skuluö þið dæma
sjálf:
Þes.si kona, sem er merkt í
spjaldskrá British Museum númer
L 22,542, var egipzk kóngsdöttir og
kvenpre.stur við hof guðsins Am-
mon-Ras í Tebe. Smyrlingur
hennar eða múmía var grafinn
upp i byrjun nítjándu aldar.
Nokkrum dögum eftir að hún
fannst, skaðaði einn af meðlinl-
um raniísóknarléiðangursins hægri
handlegg sinn. Annar dó úr ein-
hverri óþekkjanlegri veiki þetta
sama ár. Þriöji var myrtur skömmu
seinna. Þegar eigandi múmiunn-
ar kom aftur heim til Englands,
fékk hann þau- íréttir, að öllum
fjármunum hans hefði veriö rænt
frá honum.
Þegar múmían kom til Lundúna
var hún látin í umsjá ljósmyndara
nokkurs, sem kom skömmu seinna
þjótandi til eiganda hennar viti
sínu fjær af hræðslu. Hann hafði
Ijósmyndað múmíuna, framkallað
myndina og fullgert hana. Enginn
hafði hreyft myndavélina, eða
komið inn í myrkraklefann, með-
an hann var að því. En myndin
sýndi ekki vafið og skorpið andlit
múmíunnar, heldur andlit lifandi
konu, með augu, sem blossuðu af
reiði. Ljósmyndarinn dó skömmu
seinna úr einkennilegum sjúk-
dómi, sem enginn læknir þekkti.
Þegar hér var komið, ákvað
eigandi múmíunnar aö losa sig viö
þennan óheillagrip. Hann gaf Brit-
ish Museum múmiuna. Sendimað-
urinn, sem flutti hana í safnið,
dó viku seinna.
Nú tóku að breiðast út alls kon-
ar sögusagnir um þes.sxr múmiu.
Margir fullyrtu, að íólk, sem skoð-
aði hana, yrði fyrir alls konar ó-
láni. Þar kom, að mikill ótti
greiþ allt starfsfólk safnsins, og
það fór þess á leit, að múmían
yrði flutt burt. Stjórn safnsins lét
þá flytja múmíuna á afvikinn
stað, en setja upp i stað hennar
nákvæma eftirlíkingu. Amerískur
fornleifafræðingur uppgötvaði þó
brátt þessi skipti og fór fram á
það að fá hina réttu múmíu og
flytja hana með sér til Ameríku,
og var honum veitt það.
Nokkrum dögum seinna lauk
með öllu hinum undarlegu fyrir-
bærum í sambandi við kóiigsdótt-
urina, sem nú var á leið til Ame-
ríku. Hún hvílir nú á botni At-
lantshafsins, á,samt öllum þeim
farþegum, sem urðu henni sam-
skipa vestur um hafið, því að skip-
ið fórst meö öllu, sem á þvi var.
— Hvaða skip var það? . .. .
Titanic hét þaö.
11