Morgunblaðið - 03.12.2004, Síða 61

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. DESEMBER 2004 61
ÞAÐ er dýrmætt hverri þjóð að eiga
eins tilkomumikinn söngvara og
Ragnar Bjarnason. Í hálfa öld hefur
hann yljað okkur
um hjartaræturnar
með söng sínum,
drifið okkur út á
dansgólfið eða
tendrað ástareldinn
en óþarfi er að fjöl-
yrða hér frekar um ríkulegt framlag
hans til íslenskrar tónlistar.
Vertu ekki að horfa gefur Ragnar
út í tilefni af tveimur stóráföngum í
lífi sínu, sjötugsafmæli og hálfrar
aldar söngafmæli og er platan sem
slík verðug og vel það. Hefur hún að
geyma 16 lög sem eru Ragnari kær,
sem þýðir að þau eru stórum hluta
þjóðarinnar kær einnig. Valið er líka
að mestu gott, hver dægurlagaperl-
an á fætur annarri í svo gott sem
óaðfinnanlegum flutningi Ragnars
og valinkunnra listamanna sem klár-
lega hafa lagt sig alla fram, til að
sýna Ragnari sem mestan sóma en
einnig vegna þess að þar fara hver
um annan þveran fagmenn fram í
fingurgóma.
Þórir Baldursson á hér stórleik,
sem endranær, en hann leikur á
hljómborð ýmiss konar og útsetur af
stakri smekkvísi flest lögin á plöt-
unni. Útsetningar hans henta full-
komlega Ragnari, skyggja aldrei á
þessa mögnuðu rödd hans, hljóð-
færasláttur svo mjúkur og blíður en
í senn fullur af sveiflu og innileika
þegar svo ber við. Þannig gerir Þórir
ákaflega vel við nýjar upptökur af
tveimur lögum Ragnars á plötunni,
hið sígilda „Barn“ sem hann samdi
við ljóð Steins Steinars og „Móð-
urást“, nýtt og sérlega fallegt lag
sem Ragnar hefur samið við texta
föðurbróður síns Ágústs Böðv-
arssonar, sem hann orti til ömmu
Ragnars, Ragnhildar Teitsdóttur.
Nokkrar sígildar perlur eru hér í
nýjum og breyttum útsetningum.
Árni Scheving hefur fært „Nótt í
Moskvu“ nær rótum sínum með að-
stoð félaga úr Fóstbræðrum, rúss-
neskari takti og gítarleik Vilhjáms
Guðjónssonar sem leikur á kúb-
verskan soulgítar. Tók það nokkur
skipti að venjast breytingunni en
það tókst og útsetningin verður að
teljast djörf og vel heppnuð. Þá hef-
ur Björn Thoroddsen gert afbragðs-
góða og sveifluríka útsetningu á
„Komdu í kvöld“ eftir Jón Sigurðs-
son. Tríó Björns flytur afar vel og
söngur Ragnars afbragð, hærri en
vanalega og hæfilega djassaður.
Hefðbundnari eru útsetningar Þóris
á „Caprí Catarínu“ og Árna Schev-
ing á „Vorkvöldi í Reykavík“, „Vertu
ekki að horfa svona alltaf á mig“ og
hinu undurfagra„Vor við flóann“
sem öll eru fantavel flutt af Ragnari,
sér í lagi hið síðastnefnda sem er í
miklu uppáhaldi hjá mér eins og
stendur.
Ekki sætti ég mig eins vel við þátt
Milljónamæringanna á plötunni, trú-
lega vegna þess að lögin sem Ragnar
syngur með þeim falla einfaldlega
ekki nægilega vel að heildarmynd-
inni, þótt þeir Páll Óskar og Bjarni
Ara fari vel með lögin með Ragnari.
Betur virkaði svolítið glannalega en
hæfilega kærulaus reggíútsetning
Sigtryggs Baldurssonar á „Úti í
Hamborg“, sem vinur Sigtryggs
Bogomil Font syngur með fínum
leikrænum tilþrifum ásamt Ragnari.
Dúett Ragnar og Guðrúnar Gunn-
arsdóttur í „Heyr mína bæn“ er og
afar fallegur enda Guðrún með
nægilega þroskaða rödd til að hún
geti fallið að rödd Ragnars. Sama
verður því miður ekki sagt um dúett
sem Ragnar syngur með Silju Ragn-
arsdóttur í „Treystu á mig“ íslensk-
aðri útgáfu Kristjáns Hreinssonar á
ballöðu Cole Porters „True Love“.
Silja er virkilega góð söngkona en
miðað við þennan flutning þá er mér
til efs að svo sígilt dægurlag henti
rödd hennar, sérstaklega í samsöng
með dægurlagasöngvara af gamla
skólanum. Legg ég hinsvegar til að
hún spreyti sig við gott tækifæri á
vandaðri kántríballöðu, því hún virð-
ist vera með þessa fágætu og eft-
irsóttu sveitasöngvarödd sem er svo
vinsæl um þessar mundir.
Vertu ekki að horfa er í flesta
staði hin prýðilegasta plata og verð-
ugur vitnisburður um söngvara sem
ennþá nýtur hins ljúfa langa sumars
– eins og hann sjálfur syngur um í
fallegu lagi Gunnars Þórðarsonar –
og virðist ekkert útlit fyrir að laufin
séu tekin að falla.
TÓNLIST
Íslenskar plötur
Ragnar Bjarnason syngur valin lög eftir
ýmsa höfunda. Fram koma auk hans: Þórir
Baldursson útsetningar, píanó, harm-
onikka, orgel. Árni Scheving útsetningar,
víbrafónn, harmónikka. Jón Sigurðsson út-
setningar. Vilhjálmur Guðjónsson gítarl,
mandólín, soul. Sigurður Flosason saxo-
fónn, piccoloflauta. Alfreð Alfreðsson
trommur. Josef Ognibene horn í lagi nr. 10.
Sigtryggur Baldursson útsetning, slag-
verk, trommur. Söngur: Guðrún Gunn-
arsdóttir, Silja Ragnarsdóttir, Bogomil
Font, Páll Óskar Hjálmtýsson, Bjarni Ara-
son. Borgardætur. Sumargleðin. Félagar
úr karlakórnum Fóstbræðrum. Tríó Björn
Thoroddsen. Milljónamæringar. Upp-
tökustjóri Gunnar Smári Helgason. Upp-
tökur fóru fram í hljóðveri FÍH við Rauða-
gerði í Rvík. ágúst 2004.
Ragnar Bjarnason – Vertu ekki að horfa

Skarphéðinn Guðmundsson
Morgunblaðið/Eggert
Ragnar Bjarnason og Guðrún Gunnarsdóttir fara ákaflega vel með „Heyr
mína bæn“ í útsetningu Árna Scheving.
Ljúfa langa sumar
COLDPLAY hefur samþykkt að
leika á tónleikum 1.372 metra yfir
sjávarmáli, nærri Everest-fjalli í
Nepal. Hljómsveitin gefur vinnu
sína, en tónleikarnir eru haldnir
til styrktar nepalskri góðgerð-
arstofnun fyrir börn. Gítarleikari
Coldplay, Jonny Buckland, segir
að sveitarmenn hlakki afar mikið
til. „Maður fær ekki að spila á
stað eins og þessum á hverjum
degi,“ segir hann. Tónleikarnir
fara fram á Kathmandu-þjóðar-
leikvanginum.
Tónlist | Góðgerðartónleikar í Nepal
Coldplay
hátt uppi
Vonandi eru Chris Martin og fé-
lagar ekki lofthræddir?