Morgunblaðið - 03.04.2005, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 3. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ásbjörn EiríkurBjarnason fædd-
ist á Bjargi í Helgu-
staðahreppi við
Reyðarfjörð 19.
október 1923. Hann
lést á sjúkradeild
Sunnuhlíðar í Kópa-
vogi 3. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Þórunn
Vilhjálmsdóttir og
Bjarni Þórir Ísólfs-
son í Reykjavík, en
Eiríkur hafði aldrei
neitt af föður sínum
að segja, svo vitað sé.
Hann ólst upp hjá fósturforeldr-
um móður sinnar, þeim, Ásmundi
Helgasyni og Sveinbjörgu Stef-
ánsdóttur, konu hans, að Bjargi,
Reyðarfirði. Uppeldissystkini Ei-
ríks voru Ari, Helga, Stefán og
Halldór. Ari og Stefán dóu ungir
að árum en Helga og Halldór lét-
ust árið 1990 og 2001. Eiríkur
eignaðist einnig hálfsystkin á
Seyðisfirði eftir að Þórunn móðir
hans giftist og stofnaði heimili
þar, en þau eru Ari Bogason,
Helga Bogadóttir og Friðrik
Bogason.
Eiríkur giftist ár-
ið 1948 Jónu Mar-
gréti Sveinsdóttur
frá Hvammstanga.
Þau bjuggu fyrst í
Reykjavík, síðan í
Hafnarfirði. Þau
byggðu sér hús í
Víðihvammi í Kópa-
vogi árið 1955 og
síðar að Hrauntungu
10 í sama bæ árið
1964. Árið 1989
fluttust þau hjón í
Hamraborg 16
Kópavogi. Eiríkur
og Jóna eignuðust
fimm syni. Þeir eru: 1) Sveinþór,
f. 1950, á fjögur börn, tvo syni
með Hjördísi Pétursdóttur og
tvær dætur með Eygló Sævars-
dóttur. 2) Jóhann Ásberg, f. 1951,
kvæntur Hrönn Pétursdóttur og
eiga þau eina dóttur og tvo syni.
3) Guðmar, f. 1955, dáinn 1956. 4)
Snorri, f. 1958, kvæntur Kristínu
Ólafsdóttur og eiga þau tvo syni.
5) Jón Eiríkur, f. 1964, kvæntur
Önnu Lísu Geirsdóttur og eiga
þau tvær dætur.
Útför Eiríks var gerð frá Kópa-
vogskirkju 12. janúar síðastliðinn.
Þegar ég horfi út um stofuglugg-
ann minn blasir við augum snyrtilegt
einnar hæðar hús. Það er Hraun-
tunga 10, húsið sem Eiríkur og Jóna
byggðu og ólu þar upp fjóra syni. Þá
var þeirra blómaskeið og okkar allra
nágrannanna sem vorum fyrstu bú-
endur í Hrauntungunni. Þó allmörg
ár séu liðin síðan Eiríkur og Jóna
seldu sitt hús og fluttu burt þá er
Hrauntunga 10 enn húsið sem tengir
góðar minningar við þau hjón.
Kynni okkar voru ekki náin til að
byrja með. Allir höfðu nóg að gera
við byggingar og barnastúss. En
þegar við Jóna fórum að rækta
garðana okkar fóru samskiptin að
aukast. Við Jóna skiptumst á blóma-
tegundum og síðan fóru yngstu börn-
in okkar að leika sér saman og urðu
góðir vinir. Ég bar mikla virðingu
fyrir Eiríki þrátt fyrir að hafa lítið
kynnst honum í byrjun. Eiríkur var
hæglátur maður og honum lá lágt
rómur, nema þá hann hastaði stund-
um ákveðið á syni sína, sem sjaldan
þurfti þó því þeir voru vel upp aldir
og prúðir. Eftir að ég fór að kynnast
Eiríki komst ég að því að hann var
ekki einungis skemmtilegur maður
heldur einnig kíminn, víðlesinn og
fróður. Hann lagði fátt til mála nema
að vel ígrunduðu máli og valdi orð sín
af kostgæfni. Hann var traustur og
hjálpsamur nágranni sem gott var að
leita til. Hann hjálpaði Sverri manni
mínum með góðum ráðum með við-
hald á múrverki hússins. Minnis-
stætt er þegar Sverrir steypti stóra
borðplötu á lágan skjólvegg í garð-
inum þar sem grillað var á góðum
dögum. Eiríkur kom þá með múr-
skeiðina og pússaði vegginn og borð-
plötuna stóru og saman skírðu þeir
meistaraverkið „Postulaborðið“ því
þar komust jú tólf í sæti og sá þrett-
ándi við endann. Þetta borð er mikið
notað í grillveislum fjölskyldunnar
og er góður minnisvarði um hagar
hendur. Eiríkur var sérstaklega ná-
kvæmur og vandvirkur. Þegar hann
tók að sér að sér flísaleggja fyrir okk-
ur hjónin nánast allt húsið var hvergi
kastað til hendi og verkið unnið af
mikilli fagmennsku. Ég var hand-
langari hjá honum við þetta verk og
vannst okkur verkið vel saman og þá
kynntist ég Eiríki fyrst virkilega vel.
Og sem dæmi um framsýni hans og
verklagni þá lagði hann flísarnar
þannig að auðvelt yrði að fjarlægja
veggi seinna meir og bæta inn flísum
án þess að raska þeim sem fyrir voru.
Eiríkur og Jóna voru mjög sam-
hent hjón og smíðuðu m.a. sinn eigin
tjaldvagn sem þótti mikil hagleiks-
smíð. Þau byggðu einnig sumarbú-
stað í Grímsnesi en þar var allt fágað
úti sem inni eins og einkenndi ætíð
þeirra heimili í Kópavoginum. Þarna
hittist fjölskyldan og átti góðar stund-
ir saman í faðmi íslenskrar náttúru.
Eftir að Eiríkur og Jóna fluttust úr
Hrauntungunni í Hamraborgina var
þeirra sárt saknað. En það er oft sem
maður lítur á það sem maður hefur
sem sjálfsagðan hlut og áttar sig síð-
an á hversu dýrmætur hann er þegar
hann er farinn, sem var í þessu tilviki
góðir grannar. Við fórum að heim-
sækja hvort annað og rækta meira
vináttu okkar. Við spiluðum mikið vist
við þau eða bara spjölluðum yfir kaffi-
bolla.
Eftir að Jóna veiktist varð sam-
band okkar enn nánara. Heimsóttum
við þau oft daglega. Ógleymanlegt var
að fylgjast með sálarró þeirra og stað-
festu þetta erfiða tímabil. Eiríkur var
eins og klettur í hafi, stöðugur og
sterkur í brotsjó lífsins. Hann æðr-
aðist aldrei og vék ekki frá sinni ást-
kæru eiginkonu og annaðist hana til
hinstu stundar.
Síðustu ár Eiríks voru honum erfið
vegna þrálátra verkja í öxl. Þrátt fyrir
að vitað væri hvað að væri fékk hann
ekki bót meina sinna vegna aldurs, en
aldnir virðast ekki fá sömu þjónustu
og ungir innan heilbrigðiskerfisins.
Þrátt fyrir miklar kvalir sýndi hann
æðruleysi og reyndi að sætta sig við
orðinn hlut og nýtti sér hljóðbóka-
safnið þar sem hann gat ekki lengur
haldið á bók.
Síðastliðið haust seldi Eiríkur íbúð
sína í Hamraborginni og fluttist á
hjúkrunarheimilið í Sunnuhlíð þar
sem hann dvaldi þar til yfir lauk.
Hann var orðinn saddur lífdaga og
hefur áreiðanlega þráð frið og hugsað
líkt og kemur fram í þessu ljóði:
Ég bið þig sendu nú vagninn þinn að sækja mig!
Já, herra, sendu nú gullvagninn að sækja mig!
Gættu þín geymdu mig gefðu mér friðinn.
Langt hef ég farið og nú langar mig heim.
Ég sendi kveðju út í kyrrðina til Ei-
ríks Bjarnasonar og Jónu Sveinsdótt-
ur konu hans með orðum Spámanns-
ins Kahlil Gibran:
„Þið fæddust saman, og saman
skuluð þið verða að eilífu. Saman
skuluð þið verða, þegar hvítir vængir
dauðans leggjast yfir daga ykkar. Já,
saman skuluð þið verða jafnvel í þög-
ulli minningu guðs.“
Afkomendum öllum votta ég samúð
og virðingu.
Stefanía Ragnheiður Pálsdóttir.
ÁSBJÖRN EIRÍKUR
BJARNASON
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn „Senda inn minning-
ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs-
ingum).
Skilafrestur Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram
eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með
bilum - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virð-
ingu sína án þess að það sé gert
með langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Minningar-
greinar
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærs eiginmanns,
föður, tengdaföður, afa, langafa og bróður,
DANÍELS G. GUÐMUNDSSONAR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áður Álfhólsvegi 105,
Kópavogi.
Guð blessi ykkur öll.
Ásta Jónsdóttir,
Þorbjörn Daníelsson, Anna Jóna Guðjónsdóttir,
Guðrún Daníelsdóttir, Hörður Reimar Óttarsson,
barnabörn og barnabarnabörn,
Rebekka Guðmundsdóttir.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim er veittu
okkur stuðning og hjálp í veikindum og við frá-
fall
JÓNASAR ÞÓRÐARSONAR
frá Stóru-Vatnsleysu,
Lækjarhvammi 20,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar Krabba-
meinsfélags Íslands fyrir ómetanlega aðstoð
og styrk.
Guð blessi ykkur öll.
Guðný Baldursdóttir og fjölskylda.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og vinsemd við andlát og
útför
ÞORBJARGAR HULDU
ALEXANDERSDÓTTUR,
Kópavogsbraut 1B,
Kópavogi.
Ingimar Sigurðsson,
Guðrún Kristinsdóttir, Helgi Stefánsson,
Alexander Ingimarsson, Edda Ástvaldsdóttir,
Guðmundur S. Ingimarsson,
Birna Rúna Ingimarsdóttir, Friðþjófur Th. Ruiz,
Jórunn Alexandersdóttir, Lórens Rafn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hugheilar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og jarðarför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
KRISTÍNAR HANSDÓTTUR,
Hrafnistu,
áður Gnoðarvogi 26,
Reykjavík.
Gretar Franklínsson, Kristín Gunnlaugsdóttir,
Ómar Franklínsson, Þóra Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
HELGA SIGRÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
Hæðargarði 2,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 5. apríl kl. 13.00.
Þorbjörn Guðbjörnsson, Vigdís Kristín Pálsdóttir,
Gísli Guðbjörnsson, Soffía Þorvaldsdóttir,
Viðar Guðbjörnsson, Guðný Lárusdóttir,
Árni Guðbjörnsson,
Ragnhildur Gísladóttir, Olgeir Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær föðursystir okkar og mágkona,
ÁSTA EYGLÓ STEFÁNSDÓTTIR
fv. bankastarfsmaður,
leiðsögumaður og frönskukennari,
Neshaga 15,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi að kvöldi páskadags, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 5. apríl kl. 13.00.
Árni Leósson,
Jónína Leósdóttir,
Stefanía Magnúsdóttir,
Fríða Björg Loftsdóttir.
Samúðarblóm
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HANNES ALFONSSON,
blikksmiður,
Hamraborg 30 A,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju þriðju-
daginn 5. apríl kl. 11.00.
Halldóra Kristjánsdóttir,
Alfons Hannesson, Bonita L. Hannesson,
Valgerður Hannesdóttir, Haraldur Helgason,
Svandís Hannesdóttir, Elías B. Árnason,
Jóhanna Benný Hannesdóttir, Elfar Eiðsson,
barnabörn og barnabarnabarn.