Morgunblaðið - 09.08.2005, Síða 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 9. ÁGÚST 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Sýnd bæði með íslensku og ensku tali.





THE ISLAND kl. 5.45 - 8.30 - 10 og 11.20 B.i. 16 ára
DARK WATER kl. 5.50 - 8 og 10.15 B.i. 12 ára
Madagascar m/ensku.tali kl. 6 - 8 og 11.20
Batman Begins kl. 6 og 8.30 B.i. 12 ára
SUMAR RÁÐGÁTUR
BORGAR SIG
EKKI AÐ UPPLÝSA

-Steinunn/
Blaðið

-S.V. Mbl.

með ensku tali
HVAÐ MYNDIR
ÞÚ GERA EF ÞÚ
KÆMIST AÐ ÞVÍ
AÐ ÞÚ VÆRIR
AFRIT AF
EINHVERJUM
ÖÐRUM?
EWAN McGREGOR SCARLETT JOHANSSON

Kvikmyndir.is

S.V. Mbl.

DV

Ó.H.T. RÁS 2




Nicole Murphy, eiginkonabandaríska grínleik-
arans Eddie Murphy, hefur
krafist skilnaðar frá manni
sínum.
Þau Nicole og Eddie hafa
verið gift í 12 ár og eiga sam-
an fimm börn. Nicole lagði
skilnaðarkröfu fram í rétti í
Los Angeles á föstudag.
Í yfirlýsingu, sem blaða-
fulltrúi Eddie Murphy sendi
frá sér, segir að þau hjónin
hafi efst í huga velferð og
hagsmuni barna sinna í mála-
rekstrinum í tengslum við
skilnaðinn.
  
Kvikmynd sem skartarsöngkonunni Jessicu
Simpson verður frumsýnd í
Bandaríkj-
unum í
næstu viku.
Myndin
heitir The
Dukes of
Hazard.
Söngkon-
una langar
til að halda
áfram leik í
myndum.
Hún ætlar hins vegar ekki að
leggja fyrir sig alvarleg og
þung hlutverk, að eigin sögn,
vegna þess að hún vill að
áhorfendur geti haft gaman
af myndum sem hún leikur í.
„Ég ætla að halda mig við
rómantískar gamanmyndir.
Ég vil helst að fólk skemmti
sér í þessa eina og hálfa
klukkustund sem myndin var-
ir og fari úr kvikmyndahúsinu
með bros á vör,“ sagði hún og
bætti við að hún sækist ekki
eftir Óskarsverðlaunum fyrir
leik sinn í kvikmyndum.
Fólk
folk@mbl.is
SEGJA má að þessi fyrsta skífa Ör-
lygs Þórs Örlygssonar eigi sér langan
aðdraganda, því hann hefur verið að
fást við tónlist í um áratug, eða það
eru í það minnsta átta ár síðan viðtal
birtist fyrst við hann í Morgun-
blaðinu, en hann var þá að fást við
þeremíntilraunir. Síðan hefur Örlyg-
ur starfað við tónsmíðar, plötuútgáfu
og sitthvað fleira en haslaði sér síðan
völl á síðasta ári með sínum fyrstu
sólóverkum undir nafninu Ölvis.
Tónlistin sem Ölvis flytur er sveim-
kennd á köflum,
fallegar laglínur
glíma við bjögun
og beyglaða
takta, sum lögin
rísa og hníga án
þess að grein-
anlegt sé á þeim
upphaf eða endir – lokalag plötunnar
er þannig eins og endalaust, líður
áfram í tæpar fimm mínútur en hefði
eins mátt vera tæpar fimmtíu mín-
útur án þess maður yrði leiður á því –
eiginlega ekkert að gerast en samt
fullt í gangi. Önnur lög eru líkari því
sem maður á að venjast, skýrari skip-
an á köflum og markvissari fram-
vinda – platan er reyndar óhemju-
fjölbreytt þegar grannt er skoðað þó
hún virðist það kannski ekki við
fyrstu eða aðra hlustun.
Örlygur er ekki mikill söngvari, en
hann notar röddina vel, á stundum
nánast eins og hvert annað hljóðfæri.
Textarnir skipta líka máli, undir-
strika stemninguna sem hann skapar
líkt og í titillagi plötunnar þar sem
textinn, sem sunginn er á íslensku
líkt og aðrir textar á plötunni, dregur
upp mynd af dularheimum undir-
djúpanna. Segja má að Íslendingar
hafi ákveðið forskot á er-
lenda hlustendur fyrir það
að skilja um hvað er sungið
og eiga því greiðari leið að
kjarna viðkomandi laga.
Hljóðfæraleikur á plöt-
unni er fjölbreyttur og sí-
breytilegur og framlag
gestanna mjög gott – heyr
til að mynda frábæran
saxófónleik Jóels Páls-
sonar í upphafslagi
skífunnar, „Acid Trip
Festival“, og víða fer
Prince Valium fimum
höndum um hljóðgervil.
Þessi plata Örlygs hefur
fengið fína dóma erlendis
og það að vonum – hér er á ferð fram-
úrskarandi skemmtileg plata þar sem
raftónlist er blandað saman við lág-
stemmt nýbylgjukennt síðrokk. Ör-
lygi er einkar lagið að semja laglínur
og þó hann sé greinilega vel að sér í
hálfrafmagnaðri raftónlist er hann
ekki að stæla einn eða neinn, heldur
að skapa nýjan heim og forvitnilegan
með viðeigandi heimstónlist.
TÓNLIST
The Blue Sound, breiðskífa Örlygs Þórs
Örlygssonar sem kallar sig Ölvis. Örlygur
leikur á flest hljóðfæri, en honum til að-
stoðar eru trommuleikararnir Arnar Geir
Ómarsson, Orri Páll Dýrason og Helgi Sv.
Helgason, Jóel Pálsson leikur á saxófón í
tveimur lögum, Georg Hólm á bassa í
tveimur lögum, María Huld Markan Sig-
fúsdóttir á fiðlu í einu lagi og Þorsteinn
Ólafsson, sem kallar sig Prince Valium,
leikur á hljóðgervil í flestum laganna og
semur að auki eitt lag með Örlygi. Arnar
Helgi Aðalsteinsson hljóðritaði plötuna
og gerði frumeintak.
Ölvis – The Blue Sound

Árni Matthíasson
Í umsögn um fyrstu plötu Ölvis segir að hún sé
„framúrskarandi skemmtileg plata þar sem
raftónlist er blandað saman við lágstemmt ný-
bylgjukennt síðrokk“.
Geisladiskur
Nýr heimur
Það sætir vart tíðindum lengurað íslenskar plötur skulifanga athygli erlendra tón-
listartímarita og vera gagnrýndar á
sama vettvangi og aðrar plötur sem
gefnar eru út af stærri útgáfufyr-
irtækjum heimsins. Fyrr í sumar
fengu plötur með Mugison og Ölvis
fína dóma og í nýútkomnum tölu-
blöðum eru tvær íslenskar plötur
gagnrýndar; væntanleg plata
Leaves, The Angela Test, sem kem-
ur út 15. ágúst nk., og nýútkomin
plata Bjarkar, sem hefur að geyma
tónlist er hún samdi fyrir kvikmynd
Matthews Barneys, Drawing
Restraint 9.
  
The Angela Test fær ágætisdóma. Hin víðlesnu tímarit Q
og Mojo eru sammála um að þar fari
þriggja stjörnu plata (af fimm
mögulegum). Eins og breskum
skríbentum er von og vísa þurfa
þeir endilega að líkja okkar mönn-
um við einhvern af sínum. Q kallar
þannig Leaves „hina íslensku
Coldplay“ og segir tónlistina mikla
vöxtum, allt morandi í „epískum
píanóleik og yfirþyrmandi gítur-
um“. Gagnrýnandinn Matt Allen
segir að sveitin ætti samt í raun að
vera búin að leggja heiminn að fót-
um sér og það sé synd að svo sé ekki
því Arnar Guðjónsson söngvari og
hljómsveit hans sé hlaðin orku og
tilfinningu. Allen segir plötuna
vinna hægt en örugglega á og að
hún sé „heillandi hæglát“ – í hróp-
andi mótsögn við fyrri yfirlýsingar
um hversu epísk tónlistin sé.
Gagnrýnandi Mojo segir þá
Leaves-menn vera að búa til „hug-
útvíkkandi hljóðvegg“ á annarri
plötu sinni. Er sveitinni líkt við Rad-
iohead, Coldplay og Elbow hvað
þetta varðar og er hljómurinn sagð-
ur stærri og meiri en á fyrstu plöt-
unni Breathe. Höfuðeinkenni tón-
listarinnar er sögð togstreitan,
annars vegar milli „draumkenndrar
kórdrengjaraddar Arnars og ham-
stola trommusláttar“, og hins vegar
milli „silfraðra melódía og myrkra
raftóna“. Lög eins og „Killing Flies“
og „The Transparent“ eru sögð inn-
blásin af „íslenskri dulúð“ en stund-
um eigi tónlistin þó til að vera held-
ur yfirdrifin, eins og hinn U2-legi
rokkari „Good Enough“, sem sé
svolítið eins og út úr kú á plötunni.
„Dýrlegur samsöngurinn“ bæti þó
fyrir þessa galla og þegar best tak-
ist til hljómi sveitin eins og „norður-
evrópskir Beach Boys“.
  
Ekki eru gagnrýnendur sömutímarita eins sammála um
plötu Bjarkar, Drawing Restraint 9,
og virðist sem sumir þeirra nái
hreint ekki alveg hvað hún er þar
að fara, annaðhvort vilji ekki eða
geti ekki. Í að manni virðist heldur
ígrundaðari umsögn Mike Barnes
fyrir Mojo segir að platan sé „mis-
jöfn en ótrúlega hugmyndarík“.
Gott dæmi um það sé verkið
„Human Vessel“ sem virki eins og
„klaufalegur fjarskyldur ættingi“
verka eftir Stravinski. Betri um-
sögn fær „Gratidude“ þar sem Will
Oldham er sagður syngja fallega
með aðstoð barnakórs við undirleik
hörpusláttar. Barnes gefur plötunni
þrjár stjörnur af fimm.
Hjá gagnrýnanda Q fær Björk
hins vegar engan grið og er sögð
skrítnari en nokkru sinni fyrr –
hvað sem það nú þýðir. Johnny Dav-
is gefur plötunni eina stjörnu af
fimm og segir hana hljóma eins og
„hljóðáhrifaplata fyrir BBC tekin
saman af sjónhverfingamanninum
Derren Brown“; allt sé til gert að
skapa óþægilega stemmningu.
„Börn veina, harmóníkur kveina
og rödd Bjarkar heyrist urrandi
endrum og sinnum úr kallfæri.“
En miðað við myndina, sem „sýni
hana og Barney föst á japönsku
hvalveiðiskipi, íklædd dýraskinni,
misþyrmandi fótum hvort annars
með hnífum“, kunni tónlistin að
virka sem kærkomin hugartruflun.
Brjóta ummæli þessi um nýjasta
listaverk Bjarkar rækilega í bága
við ummæli gagnrýnanda Morg-
unblaðsins Bergþóru Jónsdóttur en
hún segir að platan sé „enn ný list-
reisa, fersk og framandi“. Að hún
hafi að geyma tónlist sem þurfi að
hlusta á „með opnum huga og af
einbeitingu; tónlistin er krefjandi
og hennar verður ekki notið meðan
verið er að sinna öðru“. Spurning
hvað gagnrýnandi Q var að bardúsa
á meðan hann hlustaði?
Drawing Restraint 9 verður
frumsýnd hér á landi í haust en
platan er komin út.
Norður-evrópsku Beach Boys
’„Börnveina,
harmóníkur
kveina og
rödd Bjark-
ar heyrist
urrandi
endrum og
sinnum úr
kallfæri.“‘
AF LISTUM
Eftir Skarphéðin Guðmundsson
Gagnrýnandi Q undrar sig á því að Leaves skuli ekki
vera orðin heimsfræg hljómsveit.
Skarpi@mbl.is