Morgunblaðið - 26.11.2005, Síða 57

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. NÓVEMBER 2005 57
MINNINGAR
✝ Kristín Steina-dóttir fæddist á
Valdastöðum í Kjós
2. mars 1913. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Grund að
kvöldi 19. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Steini
Guðmundsson
bóndi á Valdastöð-
um og kona hans
Elín Friðfinnsdótt-
ir. Systir Kristínar
var Ásdís Steina-
dóttir, f. 28. júlí 1911, d. árið
2000, húsfreyja á Valdastöðum.
Kristín giftist 3. febrúar 1934
Grími Jóni Gestssyni frá Hjarð-
arholti, f. 2. janúar 1905, d. 17.
maí 1994. Bjuggu þau á Valda-
stöðum frá 1934 til 1937, þá
byggðu þau nýbýli úr Valdastöð-
um og nefndu það Grímsstaði.
Þar bjuggu þau til ársins 1966
er þau brugðu búi og fluttu til
Reykjavíkur.
Börn Kristínar og Gríms eru:
1) Gylfi, f. 30. maí 1934, d. 17.
september 1994, sambýliskona
Ragnheiður Kjartansdóttir. 2)
Hreiðar, f. 9. desember 1936,
bóndi á Grímsstöð-
um, maki Ásta Sig-
rún Einarsdóttir. 3)
Ester, f. 24. nóvem-
ber 1937, maki
Þorsteinn Einars-
son, búsett á Sel-
fossi. 4) Aðalsteinn,
f. 7. júlí 1941,
bóndi í Eilífsdal,
maki Hulda Þor-
steinsdóttir. 5)
Gestur Rúnar, f. 5.
nóvember 1948,
maki Kristjana
Birna Kjartans-
dóttir, búsett í Reykjavík. 6)
Eygló, f. 1951, dó ungbarn. 7)
Eygló, f. 30. júní 1955, maki
Björn H. Björnsson, búsett í
Reykjavík. Barnabörn Kristínar
eru 15 og barnabarnabörn 14.
Eftir að Kristín og Grímur
fluttu til Reykjavíkur starfaði
hún á saumastofu hjá Anderson
& Lauth í allmörg ár. Hún var
félagi í Kvenfélagi Kjósarhrepps
frá stofnun þess og starfaði með
því þar til hún flutti til Reykja-
víkur er hún gerðist ævifélagi.
Útför Kristínar verður gerð
frá Reynivallakirkju í Kjós í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Það voru blendnar tilfinningar
innra með mér þegar ég fór vestur
á Grund eftir að Kristín tengda-
móðir mín andaðist þar hinn 12.
nóv. Söknuður við missi náins ást-
vinar en um leið þakklæti fyrir
hennar hönd að hafa fengið þá hvíld
sem hún svo mjög þráði. Hún hafði
dvalið á Grund í nokkur ár og naut
verunnar þar meðan hún gat tekið
þátt í spilamennsku og handavinnu
en eftir að kraftar hennar leyfðu
það ekki varð hún leið og átti mjög
erfitt með að þiggja þá aðstoð sem
hún þurfti enda hafði líf hennar
meira snúist um að veita aðstoð en
þiggja. Hún sýndi ótrúlegt æðru-
leysi og þolinmæði í veikindum
Gríms manns hennar. Kvartaði
aldrei þó hún kæmist ekki frá. Lét
hag annarra ganga fyrir.
Skyndilegt fráfall Gylfa sonar
hennar tók mjög á hana en hún bar
sorg sína í hljóði. Kristín dvaldi oft
hjá okkur um tíma á sumrin.
Ræddum við þá ýmislegt og fann
ég hversu sterkar skoðanir hún
hafði á mörgum þeim hlutum sem
rætt var um. Þótti t.d. hlutur
kvenna alltaf hafa verið lítils met-
inn hér áður og var því hlynnt
kvennabaráttunni.
Kristín var mikil handavinnu-
kona, saumaði ótal púða og myndir
auk þess að prjóna lopapeysur í
fjölda ára og þóttu peysur frá henni
bera af hvað frágang varðar. Þessi
hagleikur hennar kom sér vel þegar
þau Grímur urðu að bregða búi.
Fékk hún þá vinnu á saumastofu og
var fljótlega sett á vasavélina sem
var mikil nákvæmnisvinna.
Sú hefð skapaðist eftir að Grímur
lést að Kristín var með okkur á að-
fangadagskvöld og fór með okkur í
kirkju og kirkjugarðinn á jóladag.
Þetta voru dýrmætar stundir sem
við þökkum fyrir. Vegna heilsu-
brests varð hún þó að dvelja á
Grund yfir seinustu jól. Starfsfólki
þar færi ég þakklæti fyrir góða
umönnun og hlýlegt viðmót í henn-
ar garð. Þeirrar hlýju naut ég einn-
ig þegar ég kom niðurbrotin eftir
að hafa setið hjá þér, Kristín mín,
og gat enga hjálp veitt. Hafðu þökk
fyrir allt. Þú kenndir mér margt og
mér þótti svo vænt um þig. Vildi
bara að ég hefði verið duglegri að
spila Marías við þig en þar fannst
þér ég óttalegur klaufi.
Þín tengdadóttir
Hulda.
Við fráfall Kristínar tengdamóð-
ur minnar er mér efst í huga þakk-
læti fyrir áratuga kynni sem aldrei
bar skugga á. Vorið 1966 tókum við
Hreiðar við búskap á Grímsstöðum.
Flutti þá Kristín til Esterar dóttur
sinnar í Reykjavík, en Grímur var
um sumarið hjá okkur. Hafði hann
þá búið við lélega heilsu í 11 ár.
Þetta sumar unnu þær mæðgur við
það á kvöldin að mála og standsetja
íbúð sem Kristín og Grímur höfðu
fest kaup á í Hraunbæ 30. Kom
Kristín hverja helgi til okkar allt
sumarið, tók þá gjarnan rútu upp
eftir eða kom með Ester. Um
haustið var flutt í nýju íbúðina.
Geta má nærri að það hefur verið
mikið átak og breyting fyrir konu
komna yfir fimmtugt og hafa búið
alla ævi á sama stað, að fara úr
þessu sveitasamfélagi sem Kjósin
var og er og út á vinnumarkaðinn,
en þetta stóðst hún allt með reisn.
Kristín kenndi mér fákunnandi
stelpunni að gera slátur, baka
hveitikökur, baka brúntertu með
hvítu kremi, gera frómas og margt
fleira sem þótti nauðsynlegt að bú-
andi Kjósarkona kynni. Kristín var
mikil hannyrðakona alveg fram á
síðasta ár. Henni féll aldrei verk úr
hendi, prjónaði á virkum dögum en
bjó sig upp í sunnudagakjólinn og
saumaði púða, klukkustrengi og
myndir á sunnudögum.
Mann sinn Grím missti Kristín
vorið 1994 eftir 60 ára hjónaband
og Gylfa elsta son sinn um haustið
sama ár. Sýndi hún mikið æðruleysi
í þeirri þungu raun og bar harm
sinn í hljóði. Okkur Hreiðari var
hún ómetanleg, tók við búsforráð-
um þegar börnin fæddust eins og
hún hefði aldrei farið. Sat með í
bílnum á leið á fæðingardeildina,
Hreiðari til styrks og mér til að-
stoðar ef á þyrfti að halda.
Kristín átti heimili á hjúkrunar-
heimilinu Grund síðustu árin og
naut þar góðrar umönnunar starfs-
fólks, sem þakkað er af alhug.
Að leiðarlokum þakka ég henni
samfylgdina og fyrir alla hjálp og
aðstoð gegnum árin. Hafðu þökk
fyrir allt, tengdamóðir mín.
Þín
Ásta Sigrún.
Elsku amma. Manstu þegar við
sátum saman og saumuðum eða
prjónuðum? Manstu þegar við sát-
um í Hraunbænum og spiluðum
marías og afi sendi mig svo oft út í
búð að kaupa handa okkur öllum ís?
Og þegar við sátum þrjú saman,
ég, þú og afi og þú sagðir mér frá
prakkarastrikunum hans pabba?
Og þegar við sátum saman í stof-
unni og hlógum að öllu mögulegu og
ómögulegu og afi átti ekki til orð yf-
ir vitleysunni í okkur. Og svo þegar
þið buðuð mér í Austurbæjarbíó á
Atómstöðina og Laugardalshöllina
á sérstaka fimleikasýningu með er-
lendum sýningarhópi. Mörg voru
líka myndakvöldin okkar þegar við
skoðuðum slides-myndirnar hans
afa. Alltaf áttir þú konfekt eða eitt-
hvað gómsætt uppi í skáp og ekki
má gleyma smákökunum þínum og
hveitikökunum með hangikjötinu.
Ég man þetta allt svo vel og þetta
var yndislegur tími þegar ég bjó
hjá ykkur í Hraunbænum, tími sem
ég gleymi aldrei og mun alltaf
geyma í hjarta mínu. Ég sakna þess
að sitja með þér, amma mín, við
handavinnuna okkar og ég var svo
heppin að hafa fengið útsaums- og
prjónaáhugann frá þér eða á ég að
segja hæfileikann. Þú kenndir mér
margt sem ég bý enn að í dag og
kem til með að gera um aldur og
ævi.
En að leiðarlokum er komið og ég
get haldið áfram að rifja upp góðar
minningar frá þessum góða og
skemmtilega tíma sem ég átti með
ykkur. Ég samgleðst þér, amma
mín, þó það sé erfitt að kveðja þig
en nú ert þú komin til afa, Gylfa og
Eyglóar litlu. Njóttu þess að eyða
tíma með þeim, þinn tími var kom-
inn og við hin búin að fá að njóta þín
svo lengi, krafta þinna og hæfileika.
Eins og Kristbjörg mín sagði:
„Loksins eru þau saman aftur,
langamma og langafi.“ Skilaðu
kveðju til hans.
Manstu?
Amma og afi,
þið eigið sess í hjarta mínu.
Manstu amma,
við hlógum,
og hlógum, spiluðum,
og saumuðum.
Minningarnar ég geymi
sem gull í hjarta mínu.
Aldrei mun ég
gleyma,
því sem við gerðum saman.
Bless, amma mín.
Kveðja.
Kristín litla.
Nú hefur hún amma, Kristín
Steinadóttir, kvatt okkur níutíu og
tveggja ára að aldri. Margar góðar
minningar tengdar henni hrannast
upp og kalla fram bros í hjörtum
okkar. Við urðum þeirrar gæfu að-
njótandi að umgangast ömmu mikið
þar sem hún var mjög dugleg að
koma upp í Eilífsdal og dvaldi þá
jafnvel um lengri tíma, sérstaklega
á sumrin. Það var notalegt að vita
af henni sitjandi við stofugluggann
með prjónana sína og góða tónlist í
bakgrunninum, ávallt reiðubúin að
spjalla og spila Marías. Þegar spilin
voru dregin fram var ekki að spyrja
að því hver vann, markmið mótspil-
arans var einungis að tapa með sem
minnstum mun.
Á menntaskólaárum okkar nut-
um við þess einnig að búa í nálægð
við hana. Á matartíma bauð hún
iðulega upp á margréttaðar máltíð-
ir og átti ætíð Bismark-brjóstsykur
á vísum stað. Í þessum heimsókn-
um var spjallað um allt milli himins
og jarðar því henni var hægt að
treysta fyrir öllu og ekkert málefni
var henni óviðkomandi.
Amma var með eindæmum létt á
fæti og minnumst við hennar í
göngutúr á níræðisaldri þar sem
hún vippaði sér yfir girðingu eins
og ekkert væri. „Amma, viltu ekki
fá lánaðar buxur?“ spurðum við
hana. „Nei, ég held nú ekki. Svo-
leiðis lagað hef ég aldrei notað,“
svaraði hún þá að bragði.
Við minnumst þess einnig þegar
hún sagði okkur fyrir nokkru síðan
hversu mikið hún saknaði Gríms afa
og hversu góður hann var henni
alltaf. Nú er amma komin í öruggt
skjól hjá honum. Við systurnar
biðjum góðan Guð að varðveita
minningu þeirra og þökkum það
veganesti sem þau hafa veitt okkur
í gegnum tíðina.
Erla, Lilja og Heiða.
KRISTÍN
STEINADÓTTIR
Stapahrauni 5
Sími 565 9775
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
EYGLÓ GUÐMUNDA STEINSDÓTTIR,
Stararima 18,
Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
laugardaginn 19. nóvember.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju mánudaginn
28. nóvember kl. 15.00.
Jón Auðunn Viggósson,
Steinn Auðunn Jónsson, Ásgerður Sverrisdóttir,
Dagbjört Nanna Jónsdóttir, Sigurberg Jónsson,
Þórunn Jónsdóttir, Haraldur Helgason
og barnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, bróðir
og mágur,
STEFÁN ÁRNASON
frá Sauðárkróki,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 28. nóvember kl. 13.00.
Ingibjörg Stefánsdóttir, Viktor Elvar Viktorsson,
Brynhildur Stefánsdóttir,
Haukur Stefánsson,
Helga Árnadóttir, Helgi Baldursson,
Páll Sigurðsson, Sigríður Ólafsdóttir,
Guðjón H. Árnason, Ingibjörg Ottósdóttir
og barnabarn.
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BJÖRN KARLSSON,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri,
lést miðvikudaginn 16. nóvember.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir til starfsfólks á Hlíð fyrir góða
umönnun.
Jónína Bjarnadóttir,
Erlingur Björnsson, Helga Haraldsdóttir,
Ingvar Björnsson, Hrönn Sigurðardóttir,
afa- og langafabörn.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÓLAFUR EGGERTSSON,
Grandavegi 47,
Reykjavík
lést á heimili sínu miðvikudaginn 23. nóvember.
Erla Þorsteinsdóttir,
Guðrún Ástdís Ólafsdóttir,
Ragnhildur U. Ólafsdóttir, Þorsteinn B. Gíslason,
Erla Þórunn Ólafsdóttir, Kári Knútsson,
Eggert Ólafsson, Hólmfríður Sigurðardóttir,
Þóra Hrönn Ólafsdóttir, Magnús Guðmundsson.
afabörn og langafabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HILMIR HINRIKSSON,
Bláskógum 11,
Hveragerði,
lést á hjúkrunarheimilinu Ási fimmtudaginn
24. nóvember.
Erlendur Hilmisson,
Hólmfríður K. Hilmisdóttir,
Björg Hilmisdóttir, Hjörtur Már Benediktsson,
Brynjólfur Hilmisson, Anna Viktoría Högnadóttir,
Júlíana Hilmisdóttir, Viktor Sigurbjörnsson,
Harpa Hilmisdóttir
barnabörn og barnabarnabörn.