Fréttablaðið - 26.04.2003, Blaðsíða 28

Sigfús Sveinbergsson hefurbúið ásamt tveimur félögum
sínum í íbúð í blokk við Háaleitis-
braut í nokkur ár. Hann hefur ver-
ið þroskahamlaður frá fæðingu og
á við hreyfihömlun að etja.
Sigfús var alinn upp hjá ömmu
sinni og afa til átta ára aldurs en
flutti þá að Sólheimum í Gríms-
nesi. Síðustu tólf árin hefur hann
búið sjálfstætt. „Ég er mjög
ánægður með að búa sjálfstætt og
okkur kemur mjög vel saman við
strákana á heimilinu,“ segir hann.
Sigfús segist hafa mjög gaman
af því að búa til mat en enginn
sérstakur matur er honum hug-
leikinn framar öðrum. „Ég vakna
venjulega klukkan hálf átta á
morgnana og fæ mér eitthvað að
borða sjálfur áður en ég tek
strætó í vinnuna.“ Sigfús á yfir-
leitt ekki erfitt með að vakna en
hann tekur strætó til vinnu á
vinnustofuna Ás við Brautarholt.
Þar er hann síðan til fjögur á dag-
inn. Hann segist oftast fara í bað
þegar hann komi heim úr vinnu en
þeir félagarnir skiptast á að elda
mat með aðstoð konu sem kemur
á hverjum degi.
Hrifinn af íslenskum kvik-
myndum
Á kvöldin horfa þeir á sjónvarp
eða spjalla saman. Sigfús er drjúg-
ur við að fara út á kvöldin og vílar
ekki fyrir sér að skreppa út þrátt
fyrir slæmt veður. Hann er afskap-
lega athafnasamur og les blöðin
vandlega og fylgist með menning-
arviðburðum. Ef einhvers staðar
er frítt inn er Sigfús mættur á
staðinn. „Ég myndi fara miklu oft-
ar á tónleika ef það kostaði ekki
svona mikið,“ segir hann og á
svipnum má ráða að hann er að
tala um það sem á hug hans allan.
Hann segir það vera sitt lán að
hafa kynnst Sverri Guðjónssyni
söngvara sem oft bjóði honum með
sér á tónleika eða aðra menningar-
viðburði. „Sverrir er vinur minn.
Ég kynntist honum á tónleikum,“
segir Sigfús. Djassinn stendur
honum næst en Sigfús segist vera
alæta á tónlist og hlusta á hvað
sem er. Það lifnar yfir honum þeg-
ar hann ræðir um tónlistina og seg-
ist eiga tvö myndbönd sem hann
haldi mjög mikið upp á. „Það eru
Grease og Sound of Music. Ég
horfi mjög oft á þau þó ég sé hrifn-
ari af íslenskum kvikmyndum.
Börn náttúrunnar og Djöfleyjan
eru mínar uppáhaldsmyndir,“ seg-
ir hann en kveðst einnig hafa gam-
an af öðrum innlendum myndum.
Sigfús er kátur og þegar hann
hlær smitar hann út frá sér til
annarra. Enda er hann vinamarg-
ur og umgengst félaga sína tals-
vert. Hann segist oftar hringja í
vinina ef eitthvað bregði út af hjá
sér þrátt fyrir að á töflu í eldhús-
inu sé símanúmer hjá bakvakt.
Þannig sé það bara; honum detti
þeir frekar í hug en starfsfólkið.
Hann á vinkonu sem hann hittir
stöku sinnum en Sigfús segist þó
tala oftar við hana í síma.
Leiklist helsta áhugamálið
Sigfús hefur verið mjög virkur
með leikhópnum Perlunni og hef-
ur mikla ánægju af leiklistinni.
Hann hefur verið með hópnum
lengi og í sumar er fyrirhuguð
ferð til Noregs. „Ég hlakka mjög
til að fara út og leika en það er
mitt helsta áhugamál,“ segir hann
brosandi.
Sigfús er ekki síður duglegur
að stunda íþróttir og sund. Með
Íþróttafélagi fatlaðra leikur hann
boccia og nokkrum sinnum í viku
bregður hann sér í laugarnar. „Ég
fer á kaffihús með vinum mínum
og oft koma þeir til mín á kvöldin
til að horfa á sjónvarp eða spjalla.
Nú er ég að safna fyrir nýjum
græjum til að ég geti spilað
geisladiska þegar ég vil.“
Sigfús vinnur átta stundir á
dag á vinnustofunni Ási og ber úr
býtum liðlega ellefu þúsund þegar
skattar hafa verið dregnir frá.
Aðaltekjurnar eru örorkustyrkur,
um það bil 75 þúsund á mánuði. Af
þessum tekjum fara liðlega 50
þúsund krónur í húsaleigu og mat.
Honum finnst það hátt hlutfall
tekna sinna og er ekki í vafa um
að helst vildi hann styðja þann
flokk í kosningum sem bæta
myndi kjörin. „Það væri gott ef ég
þyrfti ekki að greiða skatta og svo
mætti húsaleigan vera lægri,“
segir hann.
Fyrir dyrum standa flutningar
en þá mun Sigfús ásamt vini sín-
um Hrafni flytja á Kleppsveginn
þar sem þeir ætla að búa aðeins
tveir saman. Hann segist alls ekki
vilja búa einn og er sæll og
ánægður með að búa með Hrafni.
„Hann er besti vinur minn og ég
hlakka mjög til að flytja á Kepps-
veginn,“ segir þessi hressi og káti
maður. ■
28 26. apríl 2003 LAUGARDAGUR
Sigfús Sveinbergsson:
Eltir uppi alla
menningarviðburði
ÞEIR BÚA SAMAN Í ÍBÚÐ
Hrafn Logason, Sigfús Sveinbergsson og Gústaf Hinrik Ingvarsson.
Gústaf Hinrik Ingvarsson er úrBorgarnesi en bjó í mörg ár í
Stykkishólmi. Hann flutti til
Reykjavíkur fyrir nokkrum árum
og býr með þeim Hrafni Logasyni
og Sigfúsi Sveinbergssyni við Háa-
leitisbrautina. Fyrir dyrum stend-
ur að hann búi einn og er hann full-
ur eftirvæntingar að fá eigin íbúð
sem hann hefur aðeins fyrir sig.
Gústaf var svo lánsamur að fá
góða vinnu hjá Danól skömmu eft-
ir að hann fluttist suður. „Mér lík-
ar óskaplega vel þar og allir eru
mjög góðir við mig. Ég er í súpun-
um og vinn við að pakka og raða
þeim í kassa. Ef lítið er að gera í
súpunum þá geri ég ýmislegt ann-
að eins og taka ruslið og sópa,“
segir hann og það leynir sér ekki
þegar hann talar um vinnuna hve
kær hún er honum. Hann segist
alltaf mæta á réttum tíma og
aldrei vanta í vinnu nema vita-
skuld þegar hann eigi frí. „Mér
finnst óskaplega gaman í vinnunni
og ég hlakka til að mæta á hverjum
degi.“
Gústaf vinnur til klukkan tvö á
daginn og á frí um helgar. Á kvöld-
in hefur hann gaman af því að
horfa á sjónvarp og spjalla við
kunningjana í síma. „Það er svo
margt hægt að gera í Reykjavík
sem ekki er hægt úti á landi,“ seg-
ir hann.
Gústaf er mjög snyrtilegur og
hefur búið notalega um sig. Hann
hefur einnig gaman af því að
kaupa sér föt og vera vel klæddur.
Hann segist fara sparlega með fé
og safna fyrir því sem hann langar
að eignast.
Gústaf er ekki í vafa um að hon-
um hafi farið mikið fram síðan
hann flutti suður og sé mun sjálf-
stæðari. Í Reykjavík er hægt að
læra og er hann að velta fyrir sér
ýmsum námskeiðum hjá Fjöl-
mennt, sem er fullorðinsfræðsla
fatlaðra og stendur fyrir námi
sniðnu að þeirra þörfum. „Ég hef
ekki ákveðið enn hvað ég ætla að
læra, það kemur svo margt til
greina,“ segir hann. ■
Gústaf Hinrik Bjarnason:
Ánægður í vinnunni
SIGFÚS SVEINBERGSSON
Hann les vel og vandlega allar auglýsingar
um menningarviðburði og lætur sig ekki
vanta ef hann á þess kost að mæta.
GÚSTAF HINRIK BJARNASON
Biður spenntur eftir því að komast í eigin
íbúð sem hann hefur þá aðeins fyrir sig.
Undanfarna áratugi hefur færst í vöxt að þroskaheft fólk búi sjálfstætt.
Fréttablaðið sótti nokkra lífsglaða einstaklinga heim og ræddi við þá um
áhugamálin, lífið, vinnuna og annað sem á þeim brennur.
Standa stolt á eigin fótum
KVÖLDMATUR Í VÍÐIHLÍÐINNI
Þær eru glaðar og reifar yfir grjóna-
grautunum hennar Kristínar, Kristín
Magnúsdóttir Auður Einarsdóttir og
María Sveinbjörnsdóttir.