Fréttablaðið - 18.12.2003, Qupperneq 42

18. desember 2003 FIMMTUDAGUR
VISA RA‹ ER SKYNSAMLEG LEI‹ TIL A‹ VERSLA
ME‹ VISA RA‹GREI‹SLUM ER
VARAN TRYGG‹ FRÁ VERSLUN
TIL ÁFANGASTA‹AR
N
O
N
N
I
O
G
M
A
N
N
I
I
Y
D
D
A
/
s
ia
.i
s
/
N
M
1
0
9
2
9
TRYGGT ÚR
VERSLUN TIL
ÁFANGAR-
STA‹AR
Ingi Viðar Árnason er kennari íHagaskóla og félagi í Kór Lang-
holtskirkju. Jólasöngvar Lang-
holtskirkju eru fastur liður í und-
irbúningi margra fyrir jólin. „Ég
veit að fyrir mjög marga áhorf-
endur eru jólin nánast ekki komin
fyrr en þeir eru búnir að fara á
jólasöngvana. Eiginlega er það
sama hjá okkur kórfélögum,“ seg-
ir Ingi Viðar.
Kórinn kemur einnig fram í
mörgum messum og ýmislegt er
gert til að dreifa álaginu. „Kórn-
um er skipt í tvo meginhópa
þannig að helmingurinn syngur á
aðfangadag og gamlársdag en
hinn helmingurinn á jóladag og
nýársdag.“ Ingi Viðar talar um að
messan á aðfangadag skipti
marga kórfélaga einnig máli.
„Messan á aðfangadag er sérstak-
lega hátíðleg,“ segir hann og bæt-
ir við að margir gamlir kórfélagar
komi og upplifi hátíðlegheitin
með kórnum á aðfangadag, þrátt
fyrir að vera hættir að æfa með
honum. „Ég hef nú oftast sungið á
aðfangadag en hef ákveðið að
breyta því núna og syngja á jóla-
dag í staðinn,“ segir Ingi Viðar.
Þrátt fyrir þetta mikla pró-
gramm segir Ingi Viðar að kóræf-
ingarnar hafi lítil áhrif á jólaundir-
búninginn. „Ég er kennari og er í
jólaprófum að vísu,“ segir hann en
engum aukaæfingum er bætt við
fyrir jólatónleikana og messuna.
„Þetta er að stofninum til alltaf það
sama,“ segir Ingi Viðar. ■
INGI VIÐAR ÁRNASON
Félagi í Kór Langholtskirkju sem kemur oft opinberlega fram á jólunum.
Annir hjá kórfélögum í Langholtskirkju:
Fastir liðir á jólum
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/A
LD
A
LÓ
A
Foreldrar
Verjum tíma með
börnunum okkar
Hver stund er dýrmæt
Ég byrja á að sofa út,“ segirMaría Reyndal, leikstjóri
þegar hún er spurð hvernig að-
fangadagur líði hjá henni. Síðan
kemur framhaldið: „Þá fer ég að
pakka inn síðasta jólapakkanum.
Það gæti verið að ég ætti eftir að
sækja svo sem eina gjöf í búð og
þá geri ég það. Dríf mig svo í að
skrifa á kortin sem eiga að fylgja
pökkunum. Oftast eru einhverjir
gestir komnir til að sækja sína
pakka meðan ég er enn að skrifa
svo ég lendi í smá stressi. - Auð-
vitað ætla ég að verða búin að
öllu snemma núna en ég hef
alltaf ætlað það og mistekist. -
Bræður mínir og bróðursynir
koma og ég blanda handa þeim
malt og appelsín og gef þeim að
smakka á sörunum mínum, sem
eru einu kökurnar sem ég baka -
en þær eru líka þær erfiðustu,
taktu eftir!
Einhverntíma á hlaupunum
stekk ég í jólabaðið og klukkan
fjögur kemur mamma til að hafa
yfirumsjón með eldamennsk-
unni. Við borðum grafinn lax í
forrétt og hamborgarhrygg í að-
alrétt. Ég stóla alveg á mömmu í
sambandi við brúnuðu kartöfl-
urnar.
Við mamma förum í messu í
Hallgrímskirkju klukkan sex en
maðurinn minn og dóttir passa
upp á matinn á meðan. Um hálf
átta förum við að borða og síðan
að taka upp gjafir og erum að því
í rólegheitunum langt fram eftir
kvöldi. En ég gleymdi að geta
þess að ég fæ alltaf að opna einn
lítinn pakka milli kl. þrjú og sex
af því þá er ég orðin svo spennt!
Ó, það er svo gaman á jólunum að
ég get varla beðið.“ gun@fret-
tabladid.is ■
MARÍA REYNDAL
Fær alltaf að taka upp einn lítinn pakka milli
þrjú og sex.
Jólin hjá Maríu Reyndal:
Ég get varla beðið