Tíminn - 22.07.1973, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Sunnudagur 22. júli 1973.
ffl.lfm!!!! IfiiSl
III
Du
Vrrrm

Dómkirkjan
varð að klessu
Jimmy Rawle mjólkursendill og
áhugamyndhöggvari i Sydney i
Astraliu vann kappsamlega að
•
þvi i átta daga að skera út likan
af dómkirkjunni i Kantaraborg,
kirkjan átti að verða úr stóru
oststykki. Siðan var ætlunin að
sýna kirkjuna á mikilli land-
búnaðarsýningu, sem halda átti
i Sydney. Kvöldið áður en
sýning átti a hefjast kviknaði i
•
sýningarskálanum þar sem
ostkirkjan var inni, og þar sem
ekki tókst að ráða niðurlögum
eldsins nægilega fljótt voru
örlög kirkjunnar ráðin.
Osturinn bráðnaði og i stað
kirkjunnar var ekki annað eftir
en stór ostklessa.

Brýrnar skulu
^ þjóna manninum
NEÐRI brúin á myndinniverður
færð um set einn góðan' veður-
dag, þar sem henni er ætlað að
liggja yfir fljótið á nákvæmlega
sama stað og sú gamla (tv).
Máliö virðist svo sannarlea ekki
auðvelt viðureignar, en yfirvöld
i Dusseldorf hafa leyst það,
allavega á pappirunum. Þetta
er sem sé nýja Oberkasselbrúin
þar i borg. Þegar i haust verður
hægt að beina hluta umferðar-
innaryfir fljótiðá nýju brúna og
byrjað verður að fjarlægja þá
gömlu. Þó verður það ekki fyrr
en eftir nokkur ár, að hægt verð-
ur að skipta algjörlega yfir og
má þá búast við miklum fjölda
áhorfenda, bæði úr hópi lærðra
og leikra.
Ljósmyndalinsur
fyrir milljónir
Það er þýðingarmikið, að linsur
ljósmyndavélanna séu algjör-
lega gallalausar, ef ljósmynd-
irnar úr vélunum eiga að verða
góðar. Hver einasta linsa er
rannsökuð mjög nákvæmlega
áður en hún er sett i mynda-
vélina, og finnist á henni sm-
ágalli verður að kasta henni.
Hér sést stúlka vera að ganga
frá linsum að verömæti rúmar
þrjár milljónir króna, sem
þurfa að gangast undir rann-
sókn, en þessi stúlka handfjallar
linsur fyrir marga tugi milljóna
dag hvern. Enn hefur henni
aldrei orðið á i messunni, þegar
hún er að færa til brettin með
linsunum, en þaö væri lika dýrt
spaug, ef hún missti linsubrettið
i gólfið og linsurnar færu i
þúsund mola.
DENNI
DÆMALAUSI
Manstu ekki, að þú sagðir mér
að konia einhvern tima, þegar
ég mætti ekki vera að þvi að
stoppa mjög lengi. Nú er tæki-
færið.