Tíminn - 17.03.1974, Blaðsíða 11

Sunnudagur 17. marz 1974.
TÍMINN
11
Hryssa meö folaldiö sitt, sem einn af gestum safnsins fékk að bregða sér á bak á
Stór bújörð
óskast
Búfræðingur og tæknifræðingur óska eftir
að kaupa stóra og góða bújörð með mikl-
um ræktunarmöguleikum og stóru upp-
rekstrarlandi.
Til greina kæmi að kaupa nokkrar sam-
liggjandi jarðir, sem byðu upp á þessa
möguleika.
Húseignir i Reykjavik gætu að einhverju
leyti komið sem greiðsla.
Lysthafendur sendi nafn og heimilisfang
til afgreiðslu blaðsins, merkt Stór-
búskapur 1695 fyrir 1. april n.k.
Bókhaldsaðstoð
með tékkafærslum
fTBÚNAÐARBANKINN
\fi/ REYKJAVÍK
áður en þú komst i þetta safn?
— Ég fæddist á Sireksstöðum i
Vopnafirði árið 1917. Þar ólst ég
upp og var svo vinnumaður á
Svinabökkum i sömu sveit, en fór
svo i vinnumennsku að Hofteigi til
Benedikts Gislasonar, sem er
gamall Vopnfirðingur. Benedikt
er afbragðsmaður, tilfinninga-
maður mikill og brjóstgóður, svo
að hann má ekkert aumt sjá.
Hann var atorkumaður, og þó
hann lægi oft inni við lestur var
hann hamhleypa við vinnu, þegar
eitthvað lá við. Réttlætiskennd
hans var slik, að vorið 1942 borg-
aði hann mér uppbót á umsamið
kaup og sagði, að það kaupgjald,
sem um var samið ári fyrr, væri
úrelt og alltof litið.
En þegar ég var i Hofteigi, datt
með mig hestur, svo ég meiddist,
handleggsbrotnaði og fleira, og
var þvi frá vinnu árlangt eða vel
það. En upp úr þvi fór ég til
Reykjavikur og var einn vetur
gæzlumaður á Kleppi. En þaðan
fór ég norður i Eyjafjörð og vann
þá i Kaupangi, þar sem Björn
Ingvarsson lögfræðingur rak þá
bú. Siðan réð ég mig á fiskibát frá
Akureyri, og var svo aðallega við
sjómennsku á ýmsum skipum
nokkrar vertiðir. Eftir þetta varð
ég handlangari hjá múrara, það
mun hafa verið upp úr 1947- Svo
ilengdist ég i múrverkinu og vann
við það hér og þar austanfjalls
nokkur ár. Og við það vann ég
austur i Hraunamannahreppi,
þegar hugur minn fór að snúast
um uppsett dýr. Sú hugsun varð
svo áleitin, að siðan hefur hún
ráðið lifi minu.
— Þá fórstu að undirbúa
starfið?
— Já. Ég hringdi til Kristjáns
Guðmundssonar og leitaði eftir
þvi, hvort hann gæti sett upp fyrir
mig dýr. Hann hafði nóg annað að
gera, en visaði mér til Jóns M.
Guðmundssonar handavinnu-
kennara. Hann hefur lært þetta
erlendis, og hann hefur unnið að
þessu fyrir mig. Undanfarið hefur
svo Spánverji, sem hér hefur
dvalizt siðustu árin, hjálpað mér
lika. Hann er nú giftur islenzkri
konu. Hann vinnur i Kassagerð-
inni, en vinnur hjá mér i tóm-
stundum sinum.
— En hvað er um þinn vinnu-
tima?
— Safniö er opið alla daga. Ég
fæ mér að visu aðstoð um helgar
og yfir sumarið, enda sitthvað að
gera annað en að passa miðasöl-
una. t 5 ár hef ég ekki tekið mér
neitt fri nema einu sinni frá þvi
siðdegis á laugardegi fram á
sunnudag, það var of mikið, þvi
þegar ég kom heim, var búið að
brjótast inn, skemma fjórar
hurðir og taka sjónvarpstækið
mitt og peningakassann. En ég
uni mér vel við þetta. Ég þarf
ekki fri, og ég er rólegur, þó að
stundum sé dálitið erfitt, þvi ég
trúi þvi, að ég hafi unnið gott
verk.
Það er dálitið misjafnt, hvað
þetta gefur af sér. Minnsta
mánaðarkaup, sem ég hef haft
við þetta, var i desember 1971.
Það var 5320 krónur. Það mesta
sem inn hefur komið og verið til
ráðstöfunar á einum mánuði, er
kringum 150 þúsund krónur.
Það er margt ógert hér. Ég hef
hér til sýnis uppi á vegg 60
þurrkaðar jurtir, sem Guðmund-
ur Jónsson á Kópsvatni hefur
safnað fyrir mig. Svo er dálitið af
skeljum, eins og þú sérð. Þetta
ætti að vera betur merkt og jurt-
irnar undir gleri. Svo á ég tölu-
vert margt i frysti, sem biður
þess að timi vinnist til að setja
það upp.
Safnið þyrfti að hafa fagmann i
föstu starfi. Það eru lika svo
margir, sem leita hingað eftir
fyrirgreiðslu. Það eru ýmsir
skólamenn viðsvegar um land,
sem vilja hafa visi að náttúru-
gripasafni við skóla sina og vilja
fá fugla setta upp i þvi sambandi.
Svo eru það ýmsir einstaklingar,
sem vilja fá sitthvað gert, langar
til að eiga fugl eða aðrar skepnur
eða haus af kind eða kú. Það er
hérna listi yfir þannig verkefni,
sem hér liggja fyrir eins og sakir
standa. Hér er þvi ærið verk að
vinna, til að fullnægja eftirspurn-
inni á þessu sviði innanlands. Auk
þess hef ég rökstuddan grun, eða
jafnvel vissu studda fenginni
reynslu fyrir þvi, að það gæti
verið nokkur markaður fyrir
islenzk dýr uppsett til útflutnings.
Hér eru vissulega mörg verkefni
fyrir höndum.
1 borg eins og Reykjavik held
ég, að svona safn hafi talsverðu
hlutverki að gegna. Nú hefur
safnið fengið hljómplötur með
lýsingu á einstökum dýrategund-
um og hljóðum þeirra. Safngestir
geta fengið leigð heyrnartæki og
hlustað á það af þeim, sem þeir
vilja. Það er draumur minn að
safnið geti þannig veitt rétta
fræðslu um islenzka náttúru.
Auðvitað hugsa ég oft um fram-
hald þessa stofns að safni, sem
hér er kominn. Þar held ég ekki
fram neinum föstum og afdrátt-
arlausum skoðunum um tilhögun.
Hið opinbera má vel eignast
þetta, og það kæmi eflaust til
greina að tengja þetta safn
einhverju öðru. Fyrir mitt leyti
vil ég vera til viðtals um slikar
hugmyndir. Ég vona bara, að
það, sem unnið hefur verið, verði
ekki ónýtt, og áfram verði haldið,
þaðan sem nú er komið.
i þessu viðtali minu við
Kristján Jósefsson er fljótt yfir
sögu farið og lauslega gripið á
ýmsu, sem þó gæti verið nokkurt
söguefni. Þó er þetta ágrip
nægilegt til að sýna, að þessi
maður, sem aldrei hefur átt sér
fjölskyldu siðan hann óx úr grasi,
hefur gert islenzka dýrasafnið að
heimili sinu frá þvi það var
stofnað fyrir 15 árum, og helgað
þvi lif sitt frá þvi hann fór að
undirbúa stofnun þess. Og það eru
fleiri en hann, sem spyrja nú
hvert framhaldið muni verða. —
II.Kr.
Bedford 66 til sölu
með ný-uppgerðri Leyland-vél.
Þórður Þórarinsson, Másseli, Jökulsár-
hlið, Norður-Múlasýslu, simi um Foss-
velli.
Al^l
Harley-Davidson
ÁRGERÐ
1974
SNJO-VELSLEÐINN
Þá er Harley-Davidson
SNJÓSLEÐINN LOKSINS BOÐINN Á ÍSLANDI
Sölu-umboð d Akureyri:
Gís// Jónsson & Co. h.f. Bílaþjónustan s.f.
Klettagarðor 11 Sími 8-66-44 Sími 96-12209
Það sem íslenzku sérfræðingarnir
segja um Harley-Davidson:
Hann er kraftmikill 30 og 35 hö.
Hann er léttur 178 kg.
Hann er hljóðlátur, tvöfalt kerfi.
Harley-Davidson getum við treyst.
EIGUM NOKKRA
SLEÐA Á LAGER
HAFIÐ SAMBAND
SEM FYRST