Fréttablaðið - 30.12.2004, Side 32

F2 6 30. desember 2004 FIMMTUDAGUR
ÞAR SEM ÍSLENDINGUM
FINNST SKEMMTILEGAST AÐ DJAMMA
K
Ö
-H
Ö
N
N
U
N
/
P
M
C
TIL AÐ FAGNA NÝJU ÁRI BJÓÐA NASA OG HLJÓM-
SVEIT ALLRA LANDSMANNA TIL NÝÁRSGALA.
VIÐHAFNARKLÆÐNAÐUR, VIÐHAFNARSKAP.
AÐGANGUR ÓKEYPIS MEÐAN HÚSRÚM LEYFIR!
HÚSIÐ OPNAR KL. 23.00
GAMLÁRSKVÖLD
NÝÁRS(GALA)KVÖLD
PÁLL
ÓSKAR
ÞÚ & ÉG
SÉRSTAKIR GESTIR:
ATH. ENGIN ÁLAGNING Á VEITINGUM
MIÐAV. 1000 KR. HÚSIÐ OPNAR KL.01.00
FRÍTT IN
N
Hrauntunga 4 Kópavogur (1966-
1967) Þarna bjó ég frá fæðingu og þang-
að til ég varð eins árs. Þetta var klassískt
Kópavogshús, einbýli á tveimur hæðum.
Við bjuggum í kjallaranum en þetta var
fyrsta heimili foreldra minna.
Eskihlíð 12 í Reykjavík (1967-1968)
Einn mesti kosturinn við að flytja í Eski-
hlíðina var að þá vorum við nær móður-
foreldrum mínum sem bjuggu í Barma-
hlíðinni. Þetta var hefðbundin íbúð í stíl
þess tíma með útsýni yfir leikskólann
Hlíðaborg sem ég var á. Ég var mjög
söngglaður á leikskólanum og söng
Bítlalögin hástöfum fyrir hin börnin.
Ferjubakka 16 í Reykjavík (1968-
1969) Ég var Breiðholtsgrís í eitt ár. Á
þessum tíma var pabbi að klára laganám-
ið. Við flúðum samt sem betur fer áður
en ástandið versnaði. Það eina sem mig
rámar í frá þessum tíma er að ég rotaði
vinkonu mína. Hún komst sem betur fer
lífs af og lifir góðu lífi í dag.
Stóragerði 25 á Hvolsvelli (1969-
1973) Þegar ég var þriggja ára fluttum
við á Hvolsvoll. Pabbi fékk starf sem
fulltrúi sýslumannsins á Hvolsvelli. For-
eldrar mínir leigðu þarna íbúð fyrst um
sinn. Í þessari íbúð fæddust bæði systir
mín og bróðir.
Öldugerði 16 á Hvolsvelli (1973-
1975) Þegar ég var sjö ára byggði ég
mitt fyrsta hús í orðsins fyllstu merk-
ingu. Á þeim tíma byggðu verktakafyrir-
tæki ekki húsin heldur byggði fólk sjálft.
Í Öldugerði uppgötvaði ég fótboltann og
byrjaði að halda með Liverpool sem var
mjög stór áfangi. Margir af félögum
mínum voru svo óheppnir að velja sér lið
sem ekki eru til lengur. Á þessum tíma
lærði ég líka að tefla. Ég verð þó að við-
urkenna að bestu minningarnar eru frá
ömmu sem bakaði endalausar kleinur og
flatkökur í útiskúr við heimili sitt og
auðvitað langafa sem spilaði á forláta
harmoniku og var með sitt eigið renni-
smíðaverkstæði sem maður gægðist
stundum inn á.
Hafnarbraut 2 á Hólmavík (1975-
1979) Pabbi fékk embætti sýslumanns í
Strandasýslu og því flutti fjölskyldan á
Hólmavík þegar ég var níu ára. Ég var
með sorg í hjarta þegar ég yfirgaf félaga
mína á Hvolsvelli. En fljótlega komst ég
að því að það voru ekki síðri félagar sem
biðu mín á Hólmavík. Við fluttum í
risahús á þremur hæðum með stórum
bílskúr. Þarna uppgötvaði ég stangveið-
ina og bjó nánast við bryggjuna. Þá var
veitt allt frá þorski og marhnút upp í
silung og lax. Á þessum tíma varð ég
mikill náttúrustrákur og lærði að meta
fólk jafnt að verðleikum. Á Hólmavík
byrjaði ég að horfa á stelpurnar.
Helgugata 5 í Borgarnesi (1979-
1982) Þegar ég var þrettán ára fékk pabbi
sýslumannsembætti í Borgarnesi. Ég held
að mamma hafi orðið mjög glöð að kom-
ast nær Reykjavík þar sem hún er þaðan.
Þarna fluttum við í stórt þriggja hæða ein-
býlishús með stórum garði með útsýni út
á Snæfellsjökul. Húsið stóð á klettasillu
við sjóinn. Í seinni tíð var fyllt upp í þetta
svæði og nú er knattspyrnuvöllur Skalla-
gríms þarna fyrir neðan húsið. Ég bjó
þarna þangað til ég fór í Menntaskólann á
Akureyri. Þegar ég flutti í Borgarnes
komst ég á gelgjuskeiðið enda bærinn
fullur af sætum stelpum. Í Borgarnesi
voru líka margir skringilegir fírar. Á þess-
um tíma ætlaði ég að verða píanóleikari.
Eyrarlandsvegur 28, heimavist
Menntaskólans á Akureyri (1982-
1985) Það var mikill reynslupakki að
flytja að heiman í fyrsta skipti. Ég var í
fæði á heimavistinni en þurfti að gera
allt annað sjálfur eins og að þvo fötin
mín. Tryggvi skólameistari hélt uppi
miklum aga og sendi menn miskunnar-
laust heim ef þeir brutu af sér. Það var
mikið stuð á þessum tíma og ekki
óalgengt að menn færu í vatnsslag á
göngunum og mökkuðu ýmislegt uppi á
herbergjum. Á sumrin voru vegavinnu-
skúrar mitt annað heimili þar sem ég
starfaði sem veghefilsstjóri.
Hrafnagilsstræti 6 á Akureyri
(1985-1986) Á síðasta ári Menntaskól-
ans á Akureyri leigði ég eigin íbúð ásamt
vini mínum. Leigusalinn var frú
Þórhildur sem var yndisleg ekkja. Kjall-
araíbúðin var kölluð Kjallari lífsgleðinnar.
Þetta var án efa fjörugasta Menntaskóla-
árið. Þarna var ég í sambandi við sæta
skvísu í skólanum sem kryddaði tilver-
una. Í gegnum hana kynntist ég heimilis-
lífi heimamanna. Ætli það hafi ekki verið
lögð aðeins meiri áhersla á stuðið og
stemninguna en námsþáttinn.
Meistaravellir 13 (1987-1990) Ég
flutti á Meistaravelli þegar ég hóf nám í
lagadeildinni. Í rauninni stefndi ég alltaf
á að verða læknir eða verkfræðingur en
hlutirnir æxluðust þannig að ég fór í lög-
fræðina. Ég veit eiginlega ekki enn af
hverju. Ég bjó á efstu hæð blokkarinnar
sem stóð í miðju KR hverfinu. Þarna fór
KR-ingurinn í mér að gera vart við sig.
Ég innréttaði íbúðina í svarthvítu sem var
mjög móðins á þessum tíma og mamma
saumaði svarta ábreiðu yfir bleika sófann.
Við gerðum íbúðina fína fyrir litla pen-
inga og þetta þótti nokkuð töff. Ég bjó
einn þarna fyrst um sinn en svo flutti
systir mín inn þegar hún byrjaði í Versló.
Engjasel 15 (1990-1993) Við systkinin
fluttum saman í Breiðholtið. Foreldrar
mínir áttu þetta raðhús og það varð að
samkomulagi að við myndum búa þarna
frekar en að íbúðin yrði leigð einhverjum
öðrum. Litli bróðir minn flutti síðar þarna
inn til okkar þegar hann byrjaði í Versló.
Hann var reyndar með mikla Borgarnes-
þrá fyrst um sinn en ég reyndi að sýna
honum Reykjavík í réttu ljósi. Annars var
ég frekar upptekinn af sjálfum mér á þess-
um tíma og lauk laganáminu.
Suðurhlíð 35 í Reykjavík (1994-
1995) Ég bjó í eitt ár milli lífs og dauða.
Ég var að vinna hjá Skattrannsóknarstjóra
en fór svo yfir til Alþingis þar sem ég
starfaði sem lögfræðingur á nefndasviði.
Þá ákvað systir mín að flytja til útlanda
með sínum manni og barni og þau vildu
ólm leigja mér sína íbúð. Ég flutti því í
Hátún 43.
Hátún 43 í Reykjavík (1995-1997)
Meðan ég bjó í Hátúni gerði ég fátt ann-
að en að vinna. Ég kunni mjög vel við mig
í íbúðinni enda stutt í laugarnar og mið-
bærinn í göngufæri. Svo fannst mér
mikill kostur að geta komið við á Devitos-
pítsum á leiðinni heim af djamminu.
Via Faentina 94B Í úthverfi Flórens
(1997-1998) Ég fór til Flórens í meist-
aranám í lögum. Þetta var frábært ár. Ég
bjó í lítilli blokk í úthverfi. Ég tók mikla
spretti í náminu en slakaði vel á inn á milli
og lagðist í ferðalög. Í Flórens fékk ég
mikla hjólreiðadellu sem endaði með því
að ég hjólaði um allt Toskana-héraðið.
Svo fór ég til Sikileyjar, Feneyja og víðar.
Grettisgata 86 í Reykjavík (1999-
2001) Þegar ég kom heim keypti ég mína
fyrstu íbúð. Hún var lítil, kósí og undir
súð. Þessi íbúð hentaði mér mjög vel.
Matreiðsluáhuginn spratt fram eftir
Ítalíudvölina svo ekki sé talað um áhuga á
góðum vínum. Eftir heimkomuna fór ég
að vinna hjá Verslunarráði Íslands en í
september árið 2000 fór ég að vinna fyrir
Samtök banka og verðbréfafyrirtækja. Á
Grettisgötunni fjárfesti ég í mínu fyrsta
alvöru málverki. Ég var þó ekki búinn að
búa lengi á Grettisgötunni þegar ég frétti
af íbúð á Vesturgötu á sölu sem ég var
spenntur fyrir.
Vesturgata 28 í Reykjavík (2001-)
Þessi íbúð er sögufræg. Laxness bjó í
henni á árunum 1940-1945, þegar hann
var að skilja við Ingu og byrja með Auði.
Staðsetningin er mjög góð. Íbúðin er
mjög skemmtileg. Töluvert breytt að
innan í módern stíl með flottu parketi og
veglegri gaseldavél. Það er góður andi í
þessu húsi. Ef ég myndi flytja yrði það
ábyggilega ekki langt.
Á slóðum Laxness
GÖTURNAR Í LÍFI Guðjóns Rúnarssonar framkvæmdastjóra
Heiðrún Jóns-dóttir, fram-kvæmdastjóri
lögfræðistofunnar
Lex
Einn af
m í n u m
allra mik-
ilvægustu hlutum er gsm -
síminn. Með honum er hægt
að ná í alla sem eru manni
kærastir samstundis – og svo
auðvitað líka hina. Hvort
sem er til að kvabba í fólki, minna á sig,
eða bara láta vita að maður er að hugsa til
sinna nánustu, en maður mætti vissulega
vera duglegri við það. Auk þess þá vekur
hann mann samviskusamlega á hverjum
morgni og minnir mann á fundi sem
maður er um það bil að gleyma.
Svo er veskið líka alveg rosalega mikil-
vægt af því að það geymir kortin ef
maður skyldi skyndilega falla í freistni í
búðum auk snyrtivaranna sem geta gert
góða hluti á
s k ö m m u m
tíma. Síðast
en ekki síst er
það fartölv-
an. Hún
gerir manni
kleift að
nálgast allar
upplýsingar
af netinu hvar sem er, hvort sem það er
til vinnu eða gamans.
Gu ð m u n d u rB. Ólafssonhæstaréttar-
lögmaður
Ég er
m i k i l l
g o l f -
áhugamaður svo að ef
ég mætti, þá myndi ég
setja golfsettið í fyrsta,
annað og þriðja sætið.
Frábært áhugamál,
sem býður upp á úti-
veru og góðan félags-
skap. Losar mann frá
amstri dagsins og gerir
manni kleift að ganga um náttúruna.
Og þar sem ég
fæ ekki að
s e t j a
golfsettið í
öll sæti þá
set ég í
annað sæt-
ið fartölv-
una, en hún
gerir mér
kleift að vinna
nánast hvar sem er.
Í þriðja sætið myndi ég setja bílinn
minn en hann er af gerðinni Range
Rover. Ég kemst á honum allar mínar
leiðir á veturna og svo er hann hentug-
ur í ferðalögin á sumrin.
Gsm-síminn og golfsettið
Framkvæmdastjórinn Heiðrún Jónsdóttir og hæstaréttar-
lögmaðurinn Guðmundur B. Ólafsson eiga það sameigin-
legt að finnast fartölvan ómissandi.
06-07-F2lesið 29.12.2004 14:09 Page 2