Fréttablaðið - 06.10.2005, Blaðsíða 28

Þorvaldur Gylfason prófessor
skrifar grein í Fréttablaðið sl.
fimmtudag þar sem hann segir að
fólkið í landinu þurfi að vita hverj-
um Jón Steinar Gunnlaugsson
hæstaréttardómari hafi svarið inn-
múraða og ófrávíkjanlega tryggð.
Hér sé mikið í húfi.
„Hvernig getur nokkur maður
setið deginum lengur á dómara-
stóli í Hæstarétti, ef „tryggð hans
við ónefndan mann er innmúruð og
ófrávíkjanleg“?“ spyr prófessor-
inn og vitnar í tölvubréf ritstjóra
Morgunblaðsins.
Ég get reynt að upplýsa fólkið í
landinu um það.
Jón Steinar Gunnlaugsson hefur
fyrst og fremst verið trúr sann-
færingu sinni og lífsskoðun. Þetta
þekkja allir sem hafa fylgst með
störfum Jóns Steinars og þátttöku í
opinberri umræðu undanfarna ára-
tugi. Þetta þekki ég af eigin reyns-
lu þegar ég naut lögfræðiaðstoðar
hans fyrir nokkrum árum.
Jón Steinar hefur sagt að laga-
reglur eigi ekki að fara í mann-
greinarálit og sömu reglur eigi að
gilda um heiðursmenn og skúrka.
Hann tekur því afstöðu til mála
á grundvelli efnis þeirra en ekki
geðþótta eða vilja annarra. Það
er meðal þess sem gerir hann að
góðum hæstaréttardómara.
Fráleitt er að halda því fram að
Jón Steinar sé ekki sjálfstæður í
dómastörfum sínum þrátt fyrir að
þekkja Davíð Oddsson, sem marg-
ir segja að sé ónefndi maðurinn í
bréfi ritstjórans. Öll höfum við
bundist einhverjum tryggðar-
böndum á lífsleiðinni, Jón Steinar
jafnt sem aðrir. En það gerir okkur
ekki vanhæfa til að sinna vinnunni
okkar. Dómarar fjalla ekki um mál
sem tengist þeim á einhvern hátt.
Og þótt Jón Steinar þekki Davíð
er hann ekki sammála honum í
öllum málum. Hann hefur óhrædd-
ur talað um það opinberlega. Davíð
talaði fyrir lögum á fjölmiðla, Jón
Steinar á móti. Þeir voru ósam-
mála um fæðingarorlofslögin og
eins hvernig best væri að taka á
fíkniefnavandanum svo dæmi séu
tekin.
Líklega eru þeir samt oftar sam-
mála enda sýnist mér þeir deila
sömu lífsskoðun. Það breytir samt
í engu hvernig Jón Steinar sinnir
starfi sínu sem hæstaréttardómari.
Að fenginni reynslu treysti ég því
að hann fari þar eftir þeirri sann-
færingu sinni að lagareglur eigi
ekki að fara í manngreinarálit.
26 6. október 2005 FIMMTUDAGUR
Ófrávíkjanleg tryggð
Ríkisstjórnin hóf sem kunnugt er
feril sinn á því að svíkja samn-
ing sinn við öryrkja frá því fyrir
kosningar. Umsamdar kjarabæt-
ur voru vanefndar um hálfan
milljarð. Sama haust þrengdi hún
mjög möguleika fólks á styrkjum
til bifreiðakaupa, með því að gera
því að eiga bíla sína lengur. Um
leið sóttu þó ráðherrarnir sérstaka
aukafjárveitingu til að geta endur-
nýjað eigin bílaflota hraðar.
Lítið aðhald
hefur verið í
ríkisfjármál-
um að öðru
leyti, en taum-
lítil útgjalda-
þensla á flest-
um sviðum. Í
nýju fjárlaga-
frumvarpi er þó
að finna tvo liði
sem sparað er
í og krefjast lagabreytinga. Ann-
arsvegar áframhaldandi skerðing
vaxtabóta, en hinsvegar niðurfell-
ing bensínstyrks til hreyfihaml-
aðra! Hefði hann að óbreyttu orðið
720 milljónir króna, en sagt er að
nota eigi 393 milljónir af því til að
auka sk. tekjutryggingarauka um
allt að rúmum 4 þúsund krónum
á mánuði. Er það þó aðeins til að
mæta að nokkru misgengi milli
þróunar launa annarsvegar og
grunnlífeyris, tekjutryggingar og
tekjutryggingarauka lífeyrisþega
og því í raun um hreinan niður-
skurð að ræða. Að ekki sé minnst
á hinar auknu skattaálögur sem
stjórnin hefur lagt á lífeyrisþega
með því að halda niðri persónu-
afslætti.
Fjármálaráðherra fer um og
státar sig af ótrúlega sterkri stöðu
ríkissjóðs. Ef svo er hversvegna
eru mennn þá að spara 720 millj-
ónir á hreyfihömluðum. Ekki er
það af því að bensínskattarnir
skili svo litlu í ár, þvert á móti.
Upphaflega hugmyndin með bif-
reiðakaupum og bensínstyrkjum
til hreyfihamlaðra var hugsjónin
um eitt samfélag fyrir alla. Þeir
voru ætlaðir hreyfihömluðum sem
hvatning til þátttöku í atvinnulífi
og samfélaginu almennt. Þann
stuðning afnema þeir nú og undr-
ast um leið að dragi úr atvinnu-
þátttöku fatlaðra og bótaþegum
fjölgi. Fyrir þessu er ekki pólit-
ískur vilji á Íslandi og óskandi að
Alþingi Íslendinga hafi þá sjálfs-
virðingu að hafna aðförinni. Enda
getur staða ríkissjóðs ekki verið
sterk þurfi hann að taka af hreyfi-
hömluðum það sem þá munar svo
mjög um, en ríkissjóð litlu.
Höfundur er alþingismaður Sam-
fylkingar í Reykjavík.
Aðhaldsaðgeðir á
hreyfihömluðum
UMRÆÐAN
ÞORVALDI GYLFA-
SYNI SVARAÐ
BJÖRGVIN GUÐMUNDSSON
BLAÐAMAÐUR
HELGI HJÖRVAR