Tíminn - 21.03.1976, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
Sunnudagur 21. marz 1976
Vor, sumar, haust og vetur i Hfi Agötu Christie: Unga dre.vmandi slúikan (til vinstri), fullþroska konan gift
i annaö sinn og orðin miiljónamæringur (efsta myndin), heimsfrægur rithöfundur, öðluð af Eiizabetu
drottningu, og að lokum hin vitra gamla kona, sem brosir eins og sá sem þekkir lifið.
um að halda. Ég les öll handritin
fyrir hann. Hánn bendir mér á
galla, eins og ef ég t.d. hef gert
lausnina of auðvelda. Sem forn-
leifafræðingur hefur hann næma
tilfinningu fyrir sakamálum, þvi
að það þarf svipaða gáfu til að
leita uppi fornminjar.
Agatha Christie lætur lesendur
sina yfirleitt hafa töluvert fyrir
þvi að finna hinn seka. Smáatriði
skipta oft miklu máli. t einni bóka
hennar spyr leynilögreglumaður-
inn Hercule Poirot til dæmis! —
Vantar ekki blaðið með deginum
... á veggalmanakið?
Þjónninn gengur yfir
herbergisgólfið til að svara
spurningunni.
Það sem meginmáli skiptir i
þessu atriði er ekki blaðið úr
veggalmanakinu, heldur vill Poi-
rot ganga úr skugga um hvort
þjónninn er nærsýnn....
Eftir 1930 voru sakamálasögur
Agötu Christie gjaldgengar
meðal heldra fólksins. Stjórn-
málamenn eins og Anthony Eden
og hershöfðingjar eins og Eisen-
hower lásu bækur hennar. Hún
var dæmd titlinum „Lafði brezka
heimsveldisins”. Winston Chur-
chill forsætisráðherra skrifaði i
viðurkenningarskyni i gestabók
hennar.
— Siðan á dögum Lucrezia
Borgia hefur engin kona átt
slikan frægðar feril með afbrot-
um eins og þér!
Hún ætlaði samtaldreiað verða
frægur rithöfundur. Þegar hún
aðstoðaði mann sinn við að grafa
upp assyriska keisrarasetrið Kal-
chu i Nimrud-salnum i trak, sagði
hún: — Ekkert stórkostlegra
getur komið fyrir i minu lífi.
Fundurinn var stórmerkilegur,
þarna fannst hásætið, vopn og
skartgripir.
1951 varð Mary, amma Elisa-
betar n áttræð. Enska útvarpið
spurði hana i þessu tilefni, hvaða
efni hún óskaði eftir að flutt yrði.
Hún svaraði um leið: — Leikrit
eftir Agötu Christie!
Skáldkonan lét ekki segja sér
það tvisvar. Það hittist lika vel á
— þetta var um vetur. Hún steig
upp i baðkerið sitt frá viktori-
anska timabilinu og borðaði epli i
fjórar klukkustundir. Alltaf þegar
hún hugsaði upp eitthvað sérstak-
lega óhugnanlegt, borðaði hún
epli. An baðkersins og eplanna
gat hún ekki hugsað sér að setja
„skemmtilegt morð” á svið. Hún
hafði látið gera brúna mahoni-
hillu við baðkerið i þessum til-
gangi.
Einn morgúnn: i ilmandi bað-
vatni, og sex hálfþroskuð epli
nægði til að skapa frumhugmynd-
ina að sögunni „Þrjár blindar
mýs”. Þá steig hún upp úr bað-
kerinu og byrjaði að skrifa með
þremur fingrum á ritvélina —
sjötiu þúsund orð, sem urðu met-
sölubók.
Það tók hana yfirleitt þrjár vik-
ur að skrifa slikt verk. Stundum
lauk hún þvi á sex dögum. Hún
gaf sér góðan tíma fyrir verkið,
sem skrifað var til heiðurs gömlu
drottningunni. Samt sem áður
efaðist hún um árangurinn.
Ef til vill var það þess vegna, að
hún varsvo höfðingleg við barna-
barn sitt Matthew Pritchard, að
hún gaf honum allar tekjur, sem
fengjust fyrir leikritið, sem nú
var búiðað fá nafnið „Músagildr-
an”. Bókin hafði fengið misjafna
dóma. En hvað vita gagnrýnend-
ur hvað fólkið vill?
„Músagildran” gengur alla
vega enn i 41 landi. 1 London einni
hafa meira en 4,6 milljónir séð
hana.
Gizkað er á að barnabarnið
Matthew hafi fengið sem nemur
330 milljónum króna fyrir „Músa-
gildruna”.
Gamla konan hugsaði aldrei
um peninga. Hún skrifaði fram til
dauðadags 85 bækur og 17 leikrit.
Brezka hagstofan áætlaði eignir
hennar þrjár og hálfan milljarð
króna.
Fyrir skömmu keypti
Metro-Goldwyn-Mayer kvik-
myndaverið sjónvarpsréttindi
allra bóka hennar fyrir 650
milljónir króna. Agatha Christie
hristi höfuðið og sagði: — Haldið
þér að fólk vilji sjá þetta bull?
Fólk vill það. Agatha undraðist
það, þvi að hún var aldrei ánægð
með verk sin. Þegar kvikmyndin,
sem gerð var eftir sögu hennar
„Morð i austurlandahraðlest-
inni” var frumsýnd, sat hún óró-
leg i heiðursstúkunni, og gat ekki
trúað þvi að Elizabetu drottningu
hefði likað myndin vel.
Siðustu mánuðina sem hún lifði,
gerði lærbrot henni lifið leitt.
Matthew Prichard, sem er núna
32 ára sagði: — Hún átti aðeins
eina ósk, nýja fætur.
Uppáhaldsefni hennar var hið
fullkomna morð.
— Ef ég skrifa enn eina bók,
sem ég vona að Guð forði mér frá,
gerist morðið þannig: „Morð-
inginn s'töðvar lyftu á efstu hæð
og lætur fórnarlambið, sem er
alvarlega hjartaveikt skriða á
fjórum fótum upp alla stigana
upp á sjöundu hæð!
Agatha Christie lézt 12. janúar
úr ellihrumleik. Hún sagði einu
sinni i gamni að eftirfarandi gæti
staðið á legsteini hennar:
— Agatha gat ekki stillt sig um
að myrða. Megi hún samt sem
áður hvila i friði.
(Þýtt og endursagt MM.)
Eggjaframleiðendur
Hinir gömlu, góðu timar eru komnir aftur
og Teigur býður aftur upp á landsins beztu
hænuunga — nýtt norskt kyn.
Aukin framleiðsla. Tryggið ykkur unga
hið allra fyrsta.
TEIGUR S.F. Mosfellssveit. Simi 91-66130.
Mf.. VARAHLLUTIR
Notaöir
varahlutir i flestar gerðir eldri bíla
t.d. Land/Rover, Peugot, Rambler,
Rússajeppa, Chevrolet,
Volkswagen station.
Höfðatuni 10 ■ Sími 1 -1 3-97
ni BÍLA-
PARTASALAN
Opid fró 9 6,30 alla virka daga og 9 3 laugardaga
Eftirleikur,
ESPANA-75
ÞAÐ ÆTLAR ekki að verða
endasleppt hvernig hlutir hafa
týnzt frá frimerkjasýningunni
ESPANA-75. Nú er danska ut-
anrikisráðuneytið komið i málið
og leitað er frimerkja fyrir
100.000.00 kr. danskar, i eigu
dönsku póststjórnarinnar.
Þann 14. april sl. vor pökkuðu
tveir starfsmenn danska pósls-
ins þessum frimerkjum suður i
Madrid og innsigluðu sending-
una og útfylltu öll eyðublöð.
Áður hafði tollurinn á Spáni
kynnt sér, að allt væri eins og
það ætti að vera og siðan lagði
pakkinn af stað. En hann hefur
ekki komið fram ennþá og eng-
inn virðist geta fundið út hvar
hann hefur glatazt.
Fyrir grænlenzku póststjórn-
ina er þetta þó enn alvarlegra
mál, en merki þeirra hafa ekki
heldur komið fram. 1 pakkan-
um, sem þeir sendu eru m.a.
merki, sem nú eru uppseld, ef
þessi pakki finnst ekki. Og
hverjum á að selja uppseldu
merkin ef þau nú finnast?
Aksel Christiansén, sendi-
herra Dana i Madrid, hefur haft
nóg að gera siðan sýningunni
lauk. Fyrst að leita að söfnum
sýnenda, sem ekki fundust fyrst
eftir lokun sýningarinnar, og nú
að verðmætum póststjórnanna.
En þetta á ekki aðeins við Dani,
þó svo við fáum þessar fréttir
þaðan. 1 eitt islenzka safnið
vantaði siðu meö tveim verð-
mætum umslögum, en sem
betur fer ekki meira. Medaliur
til tslands voru afgreiddar vit-
laust, brons i' stað silfurs. Þegar
kvartað var, var þvi borið við,
að prentvilla hefði verið i verð-
launaskrá. Þegar sýnandi
kynnti sér að svo hafði ekki ver-
ið, heldur hafði verið gefið út
leiðréttingablað við verðlauna-
skrána og þetta ekki leiðrétt,
auk þess sem formaður dóm-
netndar staðfesti silfurverð-
launin, var enn á ny skrifað og
beðið um leiðréttingii. Þvi hefur
ekki verið svarað ennþá.
ARPHILA-75
Ekki hefur frétzt, að neitt hafi
týnzt á Arphila-75, en þess i stað
voru frimerki fyrir milljónir
eyðilögð i sólbaðinu, sem þar
var. Merki, sem létu lit i sól,
geta allir gert sér i hugarlund
hvernig farið hafa. Auk þess var
þurrkurinn svo mikill, að heilar
arkir, —,og það i tveim tilfellum
þær einu sem þekktar eru i
heiminum, — rifnuðu niður i
einstök frimerki þegar þær urp-
ust i hitanum. Þá fyrst komu
Frakkarnir upp um það, hversu
vel þeir eru tæknivæddir til að
fást við frimerki. Þeir settu
stóra bala með vatni undir fri-
merkjarámmana, til að auka
rakann og uppgufunin orsakaði
að frimerkin limdustkyrfilega á
siðurnar. Af þessu höfum við þó
lært. Sýnið ekki sunnan Þýzka-
lands!
Sigurður H. Þoi'steinsson.