Tíminn - 21.03.1976, Blaðsíða 33

Sunnudagur 21. marz 1976
TÍMINN
33
fyrir þau komið. Að
siðustu sagði hann frá
þessari fyrirhuguðu ferð
þvert yfir Afriku. Hann
bað svo frænda sinn að
reyna einhvern veginn
að útvega þeim far frá
Sansibar til Hawaii. —
Songo fór með bréfið i
pósthúsið.
Þetta kvöld fengu þau
Árni og Berit sina fyrstu
kvnnineu af hitabeltis-
nóttinni. Á minútunni kl.
18 — það er kl. 6 siðdegis
— varð sólarlag, og að
liðnum örfáum minútum
var skollið yfir svarta-
myrkur. Hinar mildu,
löngu rökkurstundir
þekkjast ekki i hitabelt-
inu og eins er um birt-
inguna. Þar skiptist á
skær og bjartur dagur
og niðdimm nótt.
Nú var þá komin nótt,
niðdimm nótt. Songo út-
vegaði systkinunum
kvöldmat. Þau fengu
brauð og smjör, banana
og alls konar ávexti,
sem þau höfðu aldrei
bragðað áður, og auk
þess te. (Mjólk var ekki
hægt að fá i Matadi og
það sýndi sig siðar, að
litið var um hana i þess-
um Kongolöndum).
Systkinin voru svo
þreytt eftir allt, sem þau
höfðu gegnum gengið
þennan dag i Matadi, að
þau lögðust strax til
hvildar, er þau höfðu
matazt, en þeim gekk
illa að sofna. Matadi,
sem nú er allstór borg,
var árið 1912 aðeins litið
kauptún i skógarjaðri á
bakka Kongofljóts. —
Hinn villti frumskógur
lá á þrjá vegu að borg-
inni og meðfram henni i
norðurátt streymdi
fram hið breiða, mikla
fljót á leið til hafsins.
Nú, þegar nóttin féll yfir
niðdimm, vaknaði allt til
lifsins i frumskóginum.
Það skilur enginn,
sem aldrei hefur átt nótt
i nágrenni hitabeltis-
skóganna, hversu und-
arlega hljóma hinar
margþættu raddir skóg-
arins eiga, sem á hverri
nóttu mynda hinn mikla
hljómleik frumskóg-
anna.
Árni og Berit höfðu
fengið tvö samliggjandi
herbergi. Hitinn var
óþolandi. Songo hafði
sagt þeim, að strax og
þau hefðu afklæðzt,
skyldu þau smeygja sér
undir flugnanetið, sem
hann hafði strengt yfir
rúmin, og festa netin vel
undir dýnuna, annars
skriðu alls konar skor-
dýr upp i rúmið með
þeim.
Nú lágu þau þarna,
hvort i sinu rúmi undir
netinu og störðu út i
myrkrið. Og þótt myrkr-
ið væri biksvart, var þar
margt að sjá.
Fyrst og fremst voru
það eldflugurnar. Þessi
litlu sjálflýsandi skor-
dýr sveimuðu um her-
bergin eins og smáblys.
tJr hverju horni lýsti
eins og maurildi af alls
konar skorkvikindum,
sem skriðu úr fylgsnum
sinum, þegar myrkrið
féll yfir. Það var eins og
hvisl og suð og kurr úr
hverju homi. Inn um
opna gluggana barst
hávaðinn úr skóginum.
Þar lét hæst i öpunum og
páfagaukunum, og frá
fljótinu heyrðist gargið i
hegranum og fleiri vað-
fuglum, sem héldu sig i
sefinu við fljótsbakkann
og skræktu ámátlega.
öðm hverju hljóðnaði
allt og systkinin stirðn-
uðu upp af hræðslu, er
eitthvert af hinum stóru
rándýrum skögarins rak
upp sitt hræðilega öskur.
Oft fannst þeim það svo
nærri, að þau héldu, að
rándýrin væru að læðast
undir gluggunum.
Já, nú voru þau i hita-
beltinu, en þó aðeins i
jaðri þessa mikla meg-
inlands, sem þau ætluðu
að fara að ferðast i
gegnum. Hvernig skyldi
ferðin ganga. Þau höfðu
sannarlega breytt
stefnu. 1 stað þess að
fara i vesturátt yfir At-
lantshafið til Ameriku,
ætluðu þau nú i austur-
átt yfir Afriku. — Berit
ógnaði þetta ferðalag. —
En svefninn og þreytan
fékk loks yfirhöndina.
Hin ókunnu hljóð skóg-
arins héldu ekki lengur
vöku fyrir henni. Hún
leið inn á land draum-
anna, og þar var allt svo
milt og blitt. Hún heyrði
rislið i læknum við selið
heima i Noregi. Hafur-
inn jarmaði og bjöllu-
kýrin, hún Skrauta,
baulaði, og mamma stóð
i dyrum selkofans og
kallaði til hennar. —
Berit brosti blitt i svefn-
inum.
Kaupið bílmerki
Landverndar
ÍVeriurnK
Í889róður)
^JandfQj^f
Til sölu hjá ESSO og SHELL
benslnafgrelðslum og skrifstotu
Landverndar Skólavörðustíg 25
Ml«^11111119ll
Samvinnulrygginga er:
Trygging á innbúi
gegn tjóni af völdum eldsvoða og margra annarra skaðvalda.
Ábyrgðartrygging
Bætur greiðast fyrir tjón, sem einhver úr fjölskyldunni veldur
öðru fólki, sbr. nánari skilgreiningar í skilmálum tryggingarinnar.
Örorku og/eða dánartrygging
heimilisfólks við heimilisstörf.
SAMVINNli rKYGGINr.AR GT.
ÁRMÚLA3- SÍMI 38500
SAMVINNUTRYGGINGAR ERU GAGNKVÆMT TRYGGINGAFÉLAG.
■(:
:gg x&i