Tíminn - 28.03.1976, Blaðsíða 30

30
TÍMINN
Sunnudagur 28. marz 1976
Hins vegar ætluðu þeir ekki
að gera. hana aö countrysöng-
konu, heldur vakti fyrir þeim að
ÞÓTT svo inargir kannist við
nafn söngkonunnar Lindu
Konstadt hérlendis, munu samt
fæstir trúa þvf, aö á vestur-
strönd Bandarikjanna i dag
seijist jafn margar plötur með
hcnni og með Elton John. Stað-
reyndin er samt sú.
Efalitjð munu flestir Is-
lendingar, sem eitthvað kannast
við söngkonuna telja að hún hafi
byrjað söngferil sinn fyrir
nokkrum árum. Þannig er þvi
samt ekki farið, þvi Linda
Konstadt hóf söngferil sinn fyrir
rúmlega tiu árum.
Linda Ronstadt er af
þýzk-mexikönskum ættum og
ólst hdn upp hjá foreldrum sin-
um i Tucson Arisona, þar sem
hún fæddist 15. júli 1946. Faðir
hennar, sem einnig er tónlistar-
maður, beindi áhuga hennar
snemma inn á brautir tónlistar-
innar og á sinum yngri árum
hlustaði Linda töluvert á söng-
konurnar Peggy Lee og Billy
Holiday — og gætir áhrifa frá
þeim i söngstil Lindu enn þann
dag i dag.
1964 — þegar Linda Ronstadt
var átján ára gömul yfir gaf hún
Tucson og fór til Los Angeles,
þeirra erinda, að hitta gamlan
vin sinn, Bob Kimmel, að nafni.
Á þeim tima var Kimmel þessi i
sambandi við náunga að nafni
Ken Edwards, og iéku þeir
félagar báðir á hljóðfæri. Þeir
ákváðu að bæta Lindu i hópinn
og þau þrjú stofnuðu siðan
hljóm sveitina The Stone
Poney’s.
Fyrsta plata hljómsveitarinn-
ar kom út snemma árs 1967 —en
vakti enga athygli. Tónlistin á
þeirri plötu átti ekkert skylt við
country-rokk, eins og menn
gætu álitið, heldur var hér um
að ræða nokkurs konar þriðja
klassa útgáfu á tónlist Peter,
Paul og Mary. — Það eina sem
var frambærilegt á plötunni var
söngrödd Lindu.
Alls gáfu þau i The Stone
Poney’s út þrjár LP-plötur, en
þar sem þær tvær siðari voru i
sama dúr og hin fyrsta, urðu
undirtekir sama og engar.
A sama tima og hljómsveitin
gefur út sina þriðju plötu árið
1968, fóru forráðamenn Capitol
— sem gefið höfðu út plötur
hljómsveitarinnar — loks að
vitkast. Þeir gerðu sér loks
grein fyrir þvi, að Linda
Ronstadt hafði meiri sölumögu-
leika heldur en Kimmel og
Edwards, og þvi vildu þeir fá
Lindu til aö gerast sólósöng-
kona.
gera Lindu að nokkurs konar
Sandie Shaw Bandarikjanna
(Sandie Shaw var á þessum
tima þekktbrezk söngkona, eins
og lesendur rekur efalaust
minni til).
t þessu augnamiði gaf
fyrirtækið út tveggja laga plötu
með Lindu, þar sem hún söng
lagið „Different Drum” eftir
Michael Nesmith, sem þá var
meðlimur i The Monkees. Lag
þetta náði nokkrum vinsældum
og þar með var isinn brotinn
fyrir Lindu.
Fljótlega eftir þetta gerðu
forráöamenn Capitol sér grein
fyrir þvi, að Linda Ronstadt
gæti aldrei orðið Sandie Shaw
Bandarikjanna ogvar þvihorfið
frá þeim fyrirætlunum.
Capitol fyrirtækið stóð fyrir
þvi, að fá Lindú eigin hljóm-
sveit, sem hét The Corvettes, —
og fóru þau i hljómleikaferð.
Árið 1969 kom fyrsta sólóplata
Lindu Ronstadt út og ber hún
heitið „Hand Sown Home
Crown”. Sú plata þótti ekki neitt
sérstök, en á henni er að finna
upphafið að þeirri tónlistar-
stefnu, sem Linda hefur haldið
sig við siðan — countryrokkið.
Næsta plata hennar kom út
árið eftir, 1970, og bar nafnið
„Silk Purse”. Á þeirri plötu
þótti Linda Ronstadt sýna stór-
kostleg framför frá fyrri
sólóplötu sinni.A plötun'nú situr
countryrokkið algjörlega i
fyrirrúmi, þótt platan sé að þvi
leyti til blönduð, að á henni voru
lög allt frá hinu klassiska popp-
lagi „Will You Still Love Me
Tomorrow” eftir Goffin-King,
til frumstæörar countryrokk-út-
setningar á lagi Bernie Ledons
og Gene Clark’s ,,He Dark The
Sun”. Þrátt fyrir miklar fram-
farir vakti platan ekki mikla at-
hygli og er taliö að sökin sé að
verulegu leyti sú,að útsetningar
laganna voru ekki sem skyldi,
stofnuðu þeir ásamt Bernie
Leadon hljómsveitina The
Eagles, sem nú er löngu heims-
kunn.
Þrátt fyrir það, að þeir yfir-
gæfu hljómsveit Lindu Ronstadt
léku þeir allir fjórir með henni á
þriðju sólóplötu hennar, sem
ber nafn söngkonunnar. A plöt-
unni koma eingöngu fram hljóð-
færaleikarar frá Kaliforniu, og
þrátt fyrir það, að platan hafi
ekki orðið eins góð og efni stóðu
til — stóð hún fyrri plötum
Lindu langtum framar. Um út-
setningar laga á plötunni sáu
þeir Glenn Fray og upptöku-
stjórnandinn, John Boylan, að
mestu, en einnig lagði söngkon-
an sjálf þar hönd á plóg.
Þótt þetta vær: bezta sóló-
plata Lindu Ronstadt, var þetta
einnig siðasta plata hennar hjá
Capitol-fyrirtækinu i bili a.m.k.
henni, en auk þess hafa plöturn-
ar að geyma lög af öllum fyrri
plötum Lindu, sem gefnar voru
út af Capitol, að plötunni,
„Heart Like A Wheel” undan-
skildri.
Þessar plötur þykja ekki mjög
merkilegar, enda aðeins
hugsaðar sem gróðafyrirtæki
af hálfu Capitol, eftir að Linda
var orðin heimsfræg.
Þegar litið er yfir fortiö Lindu
Ronstadt sem söngkonu má
auðveldlega álykta sem svo að
án kænlegrar sölumennsku
Asylum fyrirtækisins, og án
Peter Asher’s — sem hefur
stjórnað upptöku á siðustu
tveimur plötum hennar — væri
hugsanlegt að Linda Ronstadt
væri ennþá óþekkt nafn. Og
myndu margir telja það miður.
( Þýttog endursagt úr NME
—SþS).
upptökustjórn plötunnar harla
léleg —ograunaröll tæknivinna
hroðvirknisleg.
Linda gerði samning við
hljómplötufyrirtækiðAsylum og
sú breyting átti eftir að verða
upphafið að velgengni hennar.
1973 kom út platan „Don’t Cry
Now” og hlaut hún góöar viö-
tökur i Bandarikjunum, en nafn
Lindu Ronstadt var eftir sem
áöur aö mestu óþekkt i öðrum
löndum. Þaö var ekki fyrr en
árið 1974 þegar Capitol gaf út
plötuna „Heart Like A Wheel”
að nafn Lindu Ronstadt öðlast
einhverja viðurkenningu annars
staöar en i Bandarikjunum. Og
liklega er,,HeartLikeA Wheei”
fyrsta platan með Lindu
Ronstadt sem eitthvað selst
hérlendis, enda i alla staði mjög
góð plata.
1971 ræður Linda Ronstadt
þrjá unga ogóþekkta hljóðfæra-
leikara i hljómsveit sina, Glenn
Frey, Don Henley og Randy
Meisner. Þessir félagar höfðu
ekki verið með hljómsveit Lindu
Ronstadt meira en sex mánuði,
er þeir ákveða að hætta. Þá
Stjörnuljós og Sólskins
daqar koma út um heli
Á siðasta ári kom svo út plat-
an „Prisoner In Disguise” og
hlaut hún frábærar viðtökur og
einróma lof gagnrýnenda. A
plötunni kennir margra grasa,
þar eru lög eftir m.a. Neil
Young James, Taylor, Smokey
Robinson, John David Souther,
Holland-Dozier-Holland, og
ýmsa fleiri. öll eru lögin mjög
góð, útsetningar að sama skapi
góðar, — og söngur og hljóð-
færaleikur i hæsta gæðaflokki.
1 fyrra kom einnig út tvöfalt
albúm frá Capitol fyrirtækinu
með Lindu, en án hennar vilja.
Plötur þessar heita einu nafni
„Different Drum” eftir fyrsta
laginu sem þekkt varð með
I VIKUNNI bauð hljómplötufyrirtækiö Steinar hf„ sem Steinar
Berg veitir forstöðu, blaðamönnum á samkomu, og var tilefnið
þaö, að um þessa helgi koma á markaðinn tvær nýjar hljómplöt-
ur frá útgáfunni — „Starlight”, sólóplata frá Einari Vilberg og
„Sólskinsdagar” plata B.G. og Ingibjargar.
Blaðamönnum var gefinn kostur á að hlýða á þessar plötur —
og án þess að hér sé kveðinn upp nokkur endanlegur dómur,
veröur að segjast, að báðar plöturnar létu vel i eyrum, þótt þær
séu gjörólikar að efni til. Plata Einars Vilbergs er rokkplata, en
plata B.G. og Ingibjargar dægurlagaplata.
Vonandi gefst tækifæri til að fjalla frekar um þessar plötur i
næsta eða þarnæsta þætti Nú-timans.
Einar Vilberg
Piisoner In Disguise
Plötur Lindu Ronstadt:
STONE PONES (Capi-
tol) 1967
EVERGREEN (Capi-
tol) 1967
STONEY END (Capitol)
1968
HAND SOWN HOME
GROWN (Capitol) 1969
SILK PURSE (Capitol)
1970
LINDA RONSTADT
(Capitol) 1972
DON'T CRY NOW
(Asylum) 1973
HEART LIKE A
WHEEL (Capitol) 1974
PRISONER IN
DISGUISE (Asylum)
1975
DIFFERENT DRUM
(Capitol) 1975