Tíminn - 04.04.1976, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Sunnudagur 4. apríl 1976.
[ÉiEÉíIsIsIsIsIalsIsiIsIsIstalslalstsiísIalsIs
Mikil nákvæmni
mikil dreifibreidd og
rétf skörun —
eru mikilvægustu atriðin
við val áburðardreifara
B0GBALLE B-500
hefur marga þessa og aðra kosti:
B-325 D:
rúmtak 350-400 kg.
B-500:
rúmtak 500 kg.
Eigum nokkra
dreifara á
gamta verðinu.
KaupSélögln
UM ALLTIAND
Mikil nákvæmni
gefur betri nýtingu
áburöarins.
Mikil dreifibreidd
og afköst.
Rétt skörun
jöfn og góö dreifing.

Samband islenzkra samvinnufélaga
VÉLADEILD
Ármula 3 Reykjavik simi 38900

F
A T
1

Gerið verð- og
gæðasamanburð
VARA-
HLUTIR
r
PÚSTKERFI
á sérlega
hagstæðu verði
Fiat 600: Verð: Fiat 125: Verð: Fiat 128: Verð:
Kútar og rör 1.994 Framrör 3.859 Framrör 1.713
AAillirör 1.307 Framkútur 4.505
Fiat 850 Verð: Framkútur 5.519 Afturkútur 3.273
Kútar og rör 2.752 Af turkútur 2.971 Fiat 132: Verö:
Fiat 850 Special: Verð: Fiat 125 P: Verð: Framrör 3.859
Kútar og rör 7.924 Framrör 2.627 Framkútur 5.857
AAillirör 1.964 Afturkútur 5.168
Fiat 850 Sport: Verð: AAillirör 1.464
Kútar og rör 7.924 Framkútur 3.669 Lancia Beta: ; Verð:
Afturkútur 2.971 Framrör 4.834
Fiat 126: Verö: Framkútur 6.003
Kútar og rör 3.037 Fiat 127: Verð: Af turkútur 3.250
Frámrör 2.706
Kútur 4.651

FIAT EINKAUMBOÐ Á ÍSLANDI
Davíð Sigurðsson h.f.
Varahlutaverzlun
Síðumúla 35 * Sími 3-88-81

Það er aðeins eitt til
verra en að mála,
það er að sýna
Spjallað við Jónas Guðmundsson um málverkasýningar,
um menningarmál, landhelgismál og fleira.
Jónas Guðmundsson, rithöfundur og listmálari. Timamynd:
Róbert.
JÓNAS Guömundsson, listmál-
ari og rithöfundur, opnar mál-
verkasýningu að Hamragörð-
um, Hávallagötu 25 i Reykjavik,
núna um helgina. i tilefni að
þessu áttum við stutt spjall við
Jónas um það, hvað efst er á
baugi i list hans um þessar
mundir, hafði hann þetta að
segja:
— Þessar myndir hef ég mál-
að frá þvi einhvern tima i haust
og i vetur. Ég fór norður i haust,
tvivegis, og svo um Suðurland i
leit að mótivum, og svo eru
margar myndir héðan úr bæn-
um. Þetta eru mestan part
sjávarmyndir, þvi þaö er eitt-
hvað við sjóinn, sem er svo
heillandi. Enn fremur eru göm-
ul hús ágæt mótiv.
Ég ætla nú ekki að fara að
taka fyrir neina timburhúsasál-
arfræði i myndlistinni. Islend-
ingar eru þessa dagana með
gömul hús á heilanum, og þeir
minna mann svolitið i þvi efni á
forstjóra nokkurn, sem auglýsir
i blöðunum að hann aki Tra-
bant, en keyrir svo i þriggja
milljón króna brezkum Róver.
— Eru ný hús ekki malerlsk?
— Það held ég ekki, nema þá
kannski skýjakljúfar og fjárhús.
Arkitektúrinn er á einhverju ó-
göngustigi, ekki bara hér, held-
ur viðast hvar i heiminum, og
mjög fáir málarar freistast til
þess að mála i nýjum hverfum.
Það gegnir allt öðru máli með
skip. Ný skip eru fin mótiv, og
segir það nokkra sögu. Gáfaður
maður hefur sa gt, a ö þa ð sé ekki
hægt að búa til ljótar flugvélar,
þær geti bara ekki flogið, feg-
urðin er hin flugeðlisfræðilega
forsenda allra flugvéla. Að visu
var þá ekki búið að finna upp
þyrluna. Sama gildir um skipin,
kraftalögmálin og sjóhæfnin
setja skipateiknurum vissar
skorður, og skip verða að geta
flotið. Hús mega hins vegar leka
og fjúka, og enginn segir neitt
við þvi, en það málar þau heldur
enginn. Annars getur svo sem
vel verið að þessi nýju hús eigi
eftir að siast inn i þjóðarsálina
með öldunum, en það verða þá
aðrir menn að mála þau.
Sýnir i Nurnberg
— Nokkrar sýningar erlendis
um þessar mundir?
— Já, það opnar_ sýning á
verkum minum i Niirnberg 26.
april i vor. Þar verða rúmlega
20 verk. Allt vatnslitamyndir.
Annars hafa myndir eftir mig
hangið uppi i Þýzkalandi i vetur
með myndum eftir ýmsa sér-
kennilega fugla viðsvegar úr
heiminum, en ég hef ekkert frétt
af þvi, sem máli skiptir. Það var
þýzkur maður sem stóð fyrir þvi
að mér var boðið að sýna i
Niirnberg, hafði keypt eftir mig
mynd norður i Miinster, þar
sem ég hélt sýningu til þess að
„hefna fyrir Múnster-hugvekj-
urnar, sem tröllriðu islenzku
trúarlifi i tvær aldir”, eins og
einhver snjall óvinur minn orð-
aði það. 1 Miinster-hugvekjun-
um runnu danskan og islenzkan
saman i eitt i fyrsa sinn.
Nú, það á að halda þarna ls-
landsviku. tslenzku flugfélögin,
Flugfélag Islands og Loftleiðir,
eru aðilar að þessari Islands-
viku, svo og einhver átthagafé-
lög i Þýzkalandi. Islenzkir
framleiðendur munu halda
þarna vörusýningu, eða kaup-
stefnu, og það er búið að flytja
mikið af hrauni og brennivini
þangað suður, ásamt öðru pród-
úkti islenzku — og svo verður
listkynning.
Það hefur verið lagt i mikinn
og vandaðan undirbúning, að
þvi að mér hefur verið tjáð.
— Hefurðu komið til Núrn-
berg?
— Það get ég varla sagt, hef
farið þar i gegn, einu sinni eða
tvisvar. Þetta er geysi merkileg
borg, full af renissans, og marg-
ir heimsfrægir snillingar i
myndlist og skáldskap eru það-
an ættaðir. Égheld að borgin sé
álika gömul sögulega séð og Is-
land, semsé rúmlega þúsund
ára, eða það las ég a.m.k. ein-
hvers staðar, og þar mun að
finna m jög merkilegar bygging-
ar frá miðöldum.
Kvikmyndahandrit og
leikrit
— Ilvað um ritstörf?
— Ég er með sitthvað á
prjónunum, en timinn er of
naumur. Ég hef nýlokið við að
skrifa kvikmyndahandrit og
leikhúsverk, en þaðværi þó óðs
manns æði að reyna að sýna
þetta i þvi ástandi sem það er
nú, þetta eru vinnuhandrit.
Leikrita- og skáldsagnagerð er
timafrek vinna, og minnir einna
helzt á stærðfræði. Það er ekki
hægt að reikna vel eða illa, ekki
hægt að reikna sæmilega, út-
koman er annaðhvort rétt eða
röng, Þegar menn hafa skilið
þetta, fer skáldskapurinn að
taka tima. Maður sem er fljótur
að skrifa, er eins og maður sem
hefur brúsa af spritti og reyktan
kött, og heldur að hann geti búið
til skota á hálftima. Nei, timinn
er fyrir öllu.'
Að sýna málverk
— Svo aftur sé vikið að
Hamragörðum. Hvað viltu
segja um sýninguna?
— Sýningar eru bráðnauð-
synlegar fyrir menn eins og
mig. Þetta er að visu einstak-
lingsbundið. Sumir málarar
þurfa ekki að sýna, og margir
þurfa ekki einu sinni að mála til
þess að llða vel. Ég þekki mál-
ara, sem eiga þúsund myndir,
og þaðhvarflar ekki einu sinni að
þeim að sýna. Sýningar veita
mér og ýmsum fleiri innsýn i
það, sem verið er að fást við,
þær breyta viðhorfum og koma i
veg fyrir ýms mistök i
myndlistinni. Þetta hlýtur að
vera svipað og hjá húsameistur-
um. Það er gaman að teikna
mannvirki, en ef ekkert þeirra
ris af grunni, hvar stendur arki-
tektinn mikli þá? Þótt mistökin
séu átakanleg, þá er samt betra
að byggja, betra að sýna, en
standa alltaf i sömu sporunum.
Það er liklega aðeins eitt til
verra en að mála, það er að
sýna, en samt verður þaö svona
að vera.
Vertiðin félagsmála-
stofnun
— Langar þig aldrei til sjós?
— Jú. Það kemur fyrir. Sér-
staklega á vertiðinni. Vertiðin
var sú félagsmálastofnun á Is-
landi, sem leysti allar hinar af,
sem núna eru. Meðan menn fóru
á vertið á hverju ári, þurfti ekki
að hafa áhyggjur af vitsmunum
þessarar þjóðar og stress var ó-
þekkt á Islandi, nema hjá bolsi-
vikkum. Við erum skorpuþjöð i
eðli okkar, þjóð sem vill leggja
nótt við dag að bjarga inn heyi
undan regni og fiski frá þvi að
úldna i kös. Svo viljum við slæp-
ast inn á milli. Elja er ekki til á
Islandi, nema hjá vottum
Jehova og templurum, enda
verður þeim mikið ágengt. Ég
held að við þyrftum að skoða
vertiðina betur.
Að kaupa andlit á
Breta
— Hvað um varðskipin?
— Það er sorgarsaga, þetta
úti á miðunum, og ég hef þungar
áhyggjur af hæggengari varð-
skipunum, BALDRI, ÞÓR og
þessum nýja togara. Ég held, að
þessi skip séu i meiri hættú en
okkur grunar. Satt að segja
undrar mig, að þau skuli hafa
komizt klakklaust út úr þessu
fram tilþessa. Landhelgismálið
er fyrst og fremst pólitiskt mál,
og það á ekki að leysa með átök-
um á miðunum, heldur með
stjórnmálaleguátaki. Þaðhefur
ekki staðið á Bretum og
EBE-löndunum að beita okkur
efnahagslegum þvingunum, og
við eigum að beita svipuðum til-
tækum ráðum. Kannski getum
við lært smávegis af forsætis-
ráðherra Möltu og af Kinverj-
um, sem kunna millirikjapólitik
betur en flestir aðrir. Það nær
ekki nokkurri átt að láta Norð-
menn gæta hagsmuna okkar i
Bretlandi. Við hefðum átt að
leita til Kinverja. Ég ritaði um
það i dagblöðin, en enginn hefur
tekið undir þetta, nema Andrés
Björnsdóttir útvarpsstjóri, en
hann er lika skáld eins og Mao
formaður, enda fór sem fór.
— Telur þú samninga koma
til mála viö Breta?
— Við erum þegar búnir að
kaupa tvö andlit á Breta, og ég
held að ef þá vantar andlit núna,
þá eigi þeir að borga það sjálfir.
ÓOÓÓ